Veil of the Billionaire's Child

Nanginginig na napakapit Ako sa laylayan ng aking damit habang tinatanaw ang mga di ko kilalang to na nasa aming harapan. Napalingon ako sa babaeng katabi ko at Nakita Kong ngumisi ito ng bahagya sa kin. Mabilis kong iniwas ang aking tingin sa kanya at yumuko na lamang.

Muli Kong inalalayan kung bakit nga ba ako nasa gatinong lugar ngayon. Someone recruited me join the fraternity kasi malaki raw ang maaring Kong kitain once na matanggap ako. Pumayag Ako dahil sobra talaga akong nangangailangan ng Pera la na ngayon. Kaslukuyang nasa hospital ngayon kasi si itay at Wala itong pambili ng gamot. Naisip ko na baka malaking opportunity nga ang pagsali ko sa fraternity na sinabi nila.

At ngayon, nandito na nga ako sa head quarter nila at Isa sa mga neophytes.

Sabi no'ng nag recruit sa kin, madali lang naman raw ang gagawin. Makikipag negotiate lang daw kami at makikipag usap sa mga leaders. Pero para raw maging Isang miyembro, kailangan munang dumaan sa mga agsubok at pagsusulit.

Walang imik kaming piniringan at pinatayo sa gitna ng head quarter nila. Pilit ko ring pinapatatag ang loob ko dahil sa totoo lang, unti unti na akong nakaramdam ng takot. Maya maya pa ay nagsimula na Ang pagsubok. At tanging sigaw at palahaw na lamang ng mga ito ang naririnig namin. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko sa kanila ng aking piring. Hindi ko rin maiwasang isipin na inilagay ko lamang sa alanganin ang buhay ko.

Isang tao lng ang tanging kakilala ko sa kanila pero sumali pa rin ako.

"H-Hiwav!" Pinilit kong makawala sa mahigpit napagkakahawak sa akin ng di kilalang alalki. I was blindfolded ayon pa sa utos ng boss ng fraternity na sinalihan ko. Bawal raw iyong tanggalin hangga't walang nagsasabi. At no'ng mga sandaling iyon lamang Ako nakadama ng labis na pagsisisi.

Sinubukan Kong itulak ang taong nasa ibabaw ko ngayon. Amoy alak siya pero hindi ko maitatangging napakabango pa rin niya. Sinubukan kong iangat ang mga kamay ko pero nakagapos iyon.

"H-huwag..."

I know you will love this, sweetheart...Be have and stay still..." he said huskily as I felt his tounge licking and giving light kisses in my bare neck.

Napaiyak na ako. Hindi ito ang pangyayaring inaasahan ko. Sinabi lang nila na kailangan ko lang makipag usap sa taong ito pero nauwi sa ganito ang lahat. P-please...Huwag po!" impit ko pang sigaw.

Muli Kong sinubukang gumalaw pero napakalakas nito kumpara sa kin. His hands roamed all over may naked body and it become more aggressive. Wala akong nagawa kundi magpaubaya na lamang at hayaang babuyin ng di ko kilalang lalaki ang katawan ko.

Iyak lang Ako ng iyak Hanggang sa naramdaman ko na lamang ang sakit na lumukob sa buong katawan ko kalaunan.

"A-aray! T-tama na...." yon lamang ang mga salitang lumabas sa aking bibig saka ako nawalan ng malay.

*******

"Isda! Isda po kayo d'yan" malakas na sigaw ko habang naglalakad sa ilalim ng nakatirik na Araw. Ramdam na ramdam ko ang sobrang init na bumabalot sa buong paligid pero hindi ko ko na iyon ininda. Kailangan ko kasing kumita para naman may pambili kami ng bigas at pang ulam mamaya. May sakit rin si Inay kaya Ako muna ang pumalit sa kanya sa paglilibot ng isda.

"Isda po kayo d'yan! Pakyawin niyo nalang po itong dalawang kilo!" Pilit ko ring siniglahan ang boses ko kahit ramdam ko na ang sobrang pagod. Kanina pa ako inuuhaw pero tinitiis ko lang. Mamaya ko nalang susuliting uminom ng tubig pag uwi ko sa bahay.

Hindi naman Kasi kami pinalad sa buhay. Walang trabaho si Inayaliban sa paglilibot ng mga isda. Wala na rin si Itay. Halos mag a apat na taon na simula ng mamatay ito dahil sa sakit sa puso.

Ako naman, halos Magda dalawang taong na akong umalis sa dati kong pinagta trabahuang health center. Hindi man masyadong kalakihan ang sweldo pero sapat na para mabuhay kami nila inay.

Yon nga lang, may mga pagkakataon na kailangan nating isantabi ang ibang mahahalaganh bagay para sa ikakabiti natin. Nawalan ako ng trabaho hindi dahil sa pinaalis Ako kundi dahil mas pinilit ko mismo ang umalis.

Huminto muna ako at pansamanualang sumilong sa maliit na barong barong nila Aling Seling. Hindi ko Kasi kayang ibilad pa ang Sarili ko sa Araw. Pawis na pawis rin ako. Baka mamaya, hindi lang si Inay ang magkakasakit kundi pati ako rin. Kung magkataon, walang mag aasikaso kay Pio.

Akmang ilalapag ko na sana ang bilao Kong dala sa nakausling kahoy sa bahay nila Aling Seling pero napahinto Ako Bigla. Nangunot ang noo ko habang tinitingnan ang makikay na si Karolin, tumatakbo ito papalapit sa kin. Nang tuluyan na itong makalapit ay agad akong napatakip ng ilong sa sobrang taang ng amoy ng pabangong gamit nito. Humihingal pa ito habang sapo sapo ang dibdib.

"N-Nandiyo ka lang pala, Lia! Kanina pa ako hanap ng hanap sayo!" humihingal na sigaw nito sabay sandal sa maruyang dingding nila Aling Seling.Nangjnot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"At bakit mo naman Ako hinahanap, aber? May kailangan ka ba sa kin?" tanong ko naman sa kanya.

Inayos muna nito ang sariling buhok bago sagutin ang tanong ko. "Hay, naku! Si Poging bubuwit, napaaway na naman!" malakas nitong sagot sa kin dahilan kung bakit nanlaki naman ang mga mata ko.

"Napaaway?! Si Pio?!" Nang tumango si Karolin ay walang pasabi akong tumakbo arabhanapin si Pio. Alam Kong naiwang ko doon sa bahay nila Aling Seling ang bilaong dala ko kanina pero hindi iyon ang inintindi ko. Kailangan kong makita si Pio at baka kung ano na ang nangyari sa kanya.

Nakita ko naman Sila sa harap ng lumang barangay hall sa Sitio Yakal. Kaharap nito si Boknoy na hawak hawak ng dalawang binatilyo. Agad naman akong lumapit sa kanila saka hinila si Pio.

Mukhang nagulat naman ito ng makita ako. Naitikom ko ang bibig ko ng makita ang hitsura nito. Madungis at puro buhangin ang mukha at buhok. Para bang nilampaso ito sa buhanginan.

"M-mama...

"Bakit ganyan ang hitsura mo?! Sino'ng may gaaa niyang?" mariin kong tanong kay Pio habang pinapagpag ang mga buhangin sa mukha at ulo nito. S-si-- B-boknoy po.." mahinang sagot nito sabay tungo ng ulo.

Mabilis kong bianlingan si Boknoy. Hawak pa rin ito ng dalawang binatilyo at pilit na kumakawala sa mga ito. May bangas ang mukha nito gaya ni Pio, madungis rin ito. Mariin kong naipikit ang mga mata ko bago muling binalingan si Pio.

"Halika na. Umuwi na tayo..." Saka ko iyo hinila paalis sa kumpulang iyon. Sinamaan ko rin ng tingin ang mga magulang na naroon at wala man lang ibang ginawa kundi ang tingnan na mag away ang mga bata.

Palibhasa Kasi wala silang pakialam sa ibang tao. Nakikisali lang sila kapag anak na nila ang nasasali sa gulo.

Pagdating namin sa bahay pinadertso ko si Pio sa gripo para maghugas ng kamay at paa. Nakita ko rin ang bilaong naiwang ko sa barong barong nila Aling Seling, nasa itaas na ito ng lamesa. Marahil ay dinala nalang ni Karolin kanina.

Pumasok Ako sa silid namin saka kjmuha ng damit ni Pio. Sinilip ko rin si Inay sa kwarto niya, Mahimbing pa rin itong natutulog. Bumuntong hinga ako ng malalim saka muling hinanap si Pio.

"Pio?" tawag ko rito. Biglang mubukas ang pinto at pumasok ang tahimik at nakatungong si Pio Mula doon. Nailing nalang ako. " Tapos ka nang maghugas?" tanong ko ulit.

Tumango naman ito.