CHAPTER TEN

LUMAPIT si Vincent kina Andrea at Meldy. “Miss D-domingo --- ?” inilahad pa nito ang kanang palad.

“Ah, siya po iyon.” Mabilis na agap ni Meldy. Miss pa nga po siya. Ako nama’y misis na…!”

Natawa ang binata. “Hindi halata.” Sagot nito kay Meldy.

“Ay, sir! Kilig much here!” humagikgik pa si Meldy.

Siniko uli ni Andrea ang kaibigan. Saglit itong pinandilatan ng mata.

“Pasensiya na po uli kayo at ginabi na kami sa paghahatid nitong in-order ninyo. Bukod sa na-traffic kami kanina sa Manila, inuna kasi muna namin ang Canlubang sa urgent issue doon.”

“O-okay lang. Bukas ko pa nga inaasahan ‘yan.”

May inabot si Vincent kay Andrea upang papirmahan nang tumunog ang cellphone nito.

“Ah, excuse me…!” paghingi ng paumanhin ng binata bago lumayo ng kaunti upang kausapin ang tumawag.

Sinundan ito ng tanaw ni Andrea. Si Meldy naman at si Aling Adel ang nag-assist sa dalawang trabahador na ipinanhik na sa bahay ni Andrea ang mga gamit.

“Sa ayaw at sa gusto n’yo kukunin ko ang bata, tapos ang usapan!”