EDNALYNNakasalubong ko si Everette na pababa ng hagdan kaya ang balak kong pag-akyat ay hindi ko na itinuloy. Nanatili ako sa baba upang antayin na lamang siya makarating sa baba ng hagdan. Nagkagulatan pa kami ng magkatitigan. Napairap ako, dahil niyaya pala ito ni Soibeh sa kwarto namin tsss 'yong anak ko talagang iyong pambihira.Humalukipkip akong tinaasan ko siya ng kilay. Dammit. Anong pauso nito ngayon at kung makatitig sa akin ay kay lalim. Drama ha? Sakalin kita riyan akala mo. Bulong ko pa.Mahina itong tumawa dahil narinig pala ang huli kong sinabi.Hindi ako nakatiis at ayaw man magsalita gusto ko na rin makatulog at maaga rin ako gumigising dahil asikaso pa sa mga bata at paghanda ko pagpasok sa office.“Titigan mo lang ba ako Sir Altamerano? Alam ko naman na maganda ako kaysa roon sa fiancee mong mukhang piranha.” Malakas itong tumawa at ngayon nagpa cute pa dahil mapungay ang mata nakatitig sa akin.Ngayon ay namaywang ako sinamaan siya ng tingin at gabi na pabagal ba
EDNALYN“Bye Mommy and Daddy.” Todo ngumiti si Soibeh pagbaba namin ng kotse ni Everette. Pinilit kong magmukhang masaya kahit ang totoo sobrang naiinis na ako kay Everette. Kailangan kong ngumiti dahil nakikita kong masaya si Siobeh, ngunit hindi si Tobias, na feeling ko naalibadbaran kay Sir Everette.Isinukbit ko na ang backpack ni Soibeh sa likuran niya pagkatapos ay isinunod ko si Tobias.“Magbabait kayo mga babies ha?” bilin ko pa sa kanila pagkatapos ay pareho ko silang hinalikan sa kanilang pisngi.“Yes po Mommy. I love you three….” Soibeh said. She also giggled while saying that.Kinilig naman ako. At least kaming tatlo pa rin ang love niya. Sorry nalang ang tukmol kong boss na daig pa ang may amnesia sa maang maangan niya.“Mommy, I love you po, ako na po ang bahala kay Soibeh. Ingat ka po.” Sunod na nagpaalam si Tobias sa akin.Matamis akong napangiti. “Aww…ang sweet talaga ng Kuya Tobias na iyan,” ani ko pa at muli siyang pinupog ng halik. Sumimangot ito sa ginawa ko. Napa
EDNALYN Pagkatapos kong manggaling sa office ni Sir Everette, ay muli akong nag-umpisang magtrabaho. Hindi ko napansin nakaka dalawang oras na akong nakatutok sa computer ko dahil marami akong ini-incode sa computer, ng marinig kong meron message alert tones ang cellphone ko sa loob ng bag ko tanda na meron nag-text sa akin.Hinugot ko iyon dahil akala ko si Ate Diday ang may text subalit si Sir Everette lang pala. Binuksan ko iyon at binasa.Masungit na Altamerano:Come here inside my office now!Nagtataka ako pagkatapos ko iyon basahin. Anong problema ng amo ko? Eh, nasabi ko na lahat ang mga kailangan niya. Ano pa ba ang gusto noon? Marami pa naman akong kailangan tapusin ngayon. Kanina ng pumasok ako sa loob naibigay ko na lahat ang iskedyul niya tapos ngayon papuntahin niya ako. Hindi na lang tumawag sa telepono kung meron itong sasabihin sa akin or ipag-uutos sa akin.Tinatamad pa akong tumayo kung hindi lang talaga magagalit ito, nungka pumasok ako sa loob ng office niya.Hind
EVERETTETama lang na sinandal ko ang ulo ko sa likuran ng swivel chair ng biglang bumukas ang pinto ng office ko. Masakit kasi ulit ang ulo ko kaya sandali ko iyon pinahinga. Sabi ng magulang ko. Side effect daw ito ng aksidente kong tinamo may apat na taon na raw ang nakaraan. Pinilit ko ‘yon idilat ng magsalita ang bagong pasok na si Dad. “Son, kailangan mong mag-attend sa farewell party ng Tañala Enterprises, ngayong gabi ayon sa Lolo mo. Dahil naka pangako siyang darating ka,” bungad ni Daddy ko ng hapon na iyon sa office ko.Ito nanaman si Lolo. Mangangako na pupunta tapos ako naman ang gagawin niyang proxy kapag umatake ang rayuma nito. Ito si Daddy hindi rin makapunta dahil may lakad sila ni Mommy.“Dad! Maaga ako uuwi ngayon at masakit ulit ang ulo ko. Sandali nito ako tinitigan at nasa mukha nito nag-aalala sa akin ngunit muli ring giniit ang gusto nito.“Kahit magpakita ka lang then uwi agad,” sabi pa nito.“Iyan talaga si Lolo, lahat gusto nito ang masusunod.” Naiiling ako
EDNALYNAng dapat na plano ko ay pauwiin agad si Sir Everette pagkahaitd sa akin ay hindi iyon natuloy dahil sumungaw sa pinto ng apartment namin ni Soibeh, kaya ang balak kong pagpauwi rito ay napurnada problema ko lang nito baka hindi pauwiin ni Soibeh si Sir Everette at iiyak ulit ang anak ko.“Mommy, Daddy….” sigaw na nito hindi pa nagbubukas ng pinto. Iyon na nga lumabas ng pinto at lumakad patungo sa kotse na rinig ko pa sumigaw si Ate Diday, sa loob ng bahay hinahabol pala nito ang anak ko.“Soibeh, balik! Saan ka pupunta. Balik ka bawal kang lumabas.” Boses iyon ni Ate Diday. Sinagot lang ng anak ko.“No po, Ate Diday. I heard Mommy. Naroon po sa labas kasama po ni Sir Everette.” Katwiran nito sa Ate Diday.“Huh? Paano mo nalaman si Mommy mo at si Sir Everette ang dumating?” aniya ni Ate Diday sa anak ko.Sumilip si Ate Diday sa pinto ng makita nga kami ay pumasok ulit sa loob ng bahay.Wala akong nagawa kung hindi mapahilot sa aking noo dahil mapipilitan akong papasukin ang
EDNALYNKatatapos ko lang magbihis ng bumukas ang pinto at paglingon ko si Tobias ang pumasok. Umupo ako sa kama at ngumiti ako rito kapagkuwan ay kinawayan ito na lumapit siya sa akin.Tahimik naman itong lumakad papalapit. Habang ako ay lihim na kinakabahan. Malalim akong napa buntong hinga dahil nahihirapan ako ng ganitong sitwasyon. Hindi ko alam kung saan ako mag-uumpisang magtanong sa anak ko.Nang makarating ito sa tabi ko ay niyakap ko ito sa baywang at iniupo ko sa hita ko. Hinaplos ko pa ang mukha niya habang pinagmamasdan ito. Xerox copy talaga ito sa ama kaya kung sa labas kami hindi nakapagtataka kung mapansin agad iyon ng tao dahil kinuha lahat kay Sir Everette walang nakuha sa akin.“Kuya Tobias, may problema po ba tayo?” malumanay kong tanong sa kaniya. Napangiwi ako dahil tahimik lang ito. I sighed deeply while waiting for his answer.Nakatungo ito matagal bago sumagot subalit pagtingin sa akin ay na-shocked ako sa tinanong niya sa akin. Matagal akong nakahagilap ng i
Everette“Jade! Bumalik ka ng training camp ngayon din!” bulyaw ko rito habang kausap ko siya sa cellphone ko. Subalit hindi na ito sumagot at pinatay na ang tawag nito sa akin. Shit! Talaga naman ang pasaway na ‘yon hindi nakinig sa instructions ko.Wala siyang makakasama sa assignment niya ngayon at biglaan ang pagkakasakit ng dapat partner niya. Dammit! I swear pag natapos ang misyon na ito I will punish you baby, sa katigasan ng ulo mo.Halos paliparin ko ang dala kong sasakyan makarinig lamang sa casa kung saan ito naroon.Dammit! Nanlaki ang mata ko ng pagdating ko sa tapat ng Casa ay umalingawngaw na sa loob ang mga putukan ng baril. Damn! Damn! Anong nangyari na sa'yo baby? Ligtas ka lang ba? Puno ng pag-aalala na bulong ko.Dali-dali kong tinakbo ang mataas na pader paglabas ko ng aking kotse, upang makasampa sa mataas na pader. Animal bakit sarado ang malaking gate talagang naniniguro na walang ibang taong makakapasok habang nagaganap ang paglusob ni Jade sa loob ng casa.
EVERETTEShit! Dammit! Naalala ko na ang lahat. Para akong baliw na mag-isang tumawa at hindi ko namalayan na tumulo na pala ang luha ko sa aking pisngi. Nakaka bakla man isipin pero masaya lang ako sa pagbabalik ng alaala ko.My God never kong in-expect na may anak na ako at bonus kambal pa. Woahh kahit pala ang hirap ng dinanas ko napalitan naman ng sobra sobrang kaligayahan dahil sa babaeng mahal ko at may mga anak pa kami.Napangiti ako ng maalala ko si Soibeh. Ang mga ngiti nito at kadaldalan nito. Mana sa Ina. At ang Tobias ko naman same sa akin sobrang seryoso.Nalala ko si Jade sa labas. Yes akalain mo nga naman secretary ko pa ito. Minu minuto ko nakikita hindi lang oras-oras.Sulit na sulit ang pinagdaanan kong hirap dahil ngayon nakaalala na ako. Hindi ko na hahayaan na magkahiwalay kami ni Ednalyn, maging mga anak ko. At ang may-ari ng casa tutugisin ko. I'll make sure na mabubulok sila sa kulungan.Ako si Everette Ocampo na magiting at walang inaatrasan na laban kaya sa