Wala sa sarili akong umalis. Kung puppy love ito bakit masakit? Bakit ganito? Habang binabanggit niya ang kanyang pangalan, kita ko ang saya sa mukha niya. Habang sinasambit niya kung gaano niya kamahal ang nagngangalang Ashra, nasasaktan ako.
Yung taong mahal ko, nagmamahal pala nang iba.
"Where are you going?" Napasulyap ako kay Kuya na nasa harapan ko. Mukhang pupunta na siya sa opisina niya.
"Ah ano Kuya. I need to buy something pa sa taas." Palusot ko. Tinitigan niya ako na para bang tinitignan kung nagsasabi ako nang totoo, kaya ngimiti ako sakanya at hindi pinaramdam na may iba.
"Ok. Call me pag tapos ka na." May pag dududa parin sa kanyang mukha.
"Uuwi na ako pagkatapos, kuya. I will just call Manong Beni." I said and kiss his cheeks "Bye, Kuya." Ngumiti ako at nilagpasan na siya. Napapikit ako, ang hirap mag kunwaring ok.
Pagkalabas ko ay tumawag na agad ako kay Kuya Beni para sunduin ako. Parang nawala lahat nang lakas ko dahil don.
"Opo, manong. Hintayin nalang kita dito." Sambit ko binaba na ang tawag
"Your kuya said that, you are going to buy something." Nagulat ako nang may magsalita sa gilid ko. Napapikit muli ako dahil hindi ko na kailangang tignan para malaman kung sino yun.
"Ah.. oo kuya Wes" muli kung nilagyan nang ngiti ang aking labi nang tignan ko siya. Kumunot ang noo niya.
"Narinig kung nagpapasundo kana agad?" He asked. Narinig niya? Ghad Sunny, narinig nga niya.
"Next time ko nalang pala bibilhin yun." Sambit ko at nag iwas nang tingin. "Uuwi na ako. May gagawin pa kasi ako."
"Sumabay ka na." Binuksan niya ang pulang kotse na nakaparada sa tabi ko. "Text manong Beni, na ako na maghahatid sayo."
Kaya nga ako aalis kasi ayaw muna kitang kasama! Bakit ngayong ayaw kitang kasama saka ako magkakaroon nang pagkakataon na makasama ka!
"Ah, kuya." Tumingin siya saakin na may pagtataka. Nakita ko nalang ang aking sarili na sumasakay at tinetxt si manong Beni na hindi na niya ako kailangang sunduin.
"You, ok?" He asked habang nakatingin sa harapan niya.
"Of course, kuya." Sinubukan kung ngumiti.
Ganyan nga ngumiti ka, Sunny. Wag mong ipakitang nasasaktan ka. Wag mong ipakitang ang batang puso mo ay nakaranas na nang sakit na dulot nang puppy love man yan o talagang pag ibig na.
Sino kaya yung Ashra? Girlfriend niya? Taga saan? Bakit di ko siya nakikita? Anong klaseng tao siya? Maganda ba siya? Mabait? Mayaman?
Madaming tanong ang tumatakbo sa isip ko habang pauwi. Seryoso lang siyang nagmamaneho habang ako ay para nang sasabog ang utak ko sa mga tanong na tumatakbo sa isip ko.
Alam kong bata pa ako at ang taong gusto ko ay hindi na. Masakit man tanggapin at isipin, hindi malabong may girlfriend siya. Masama ba ako kung hihilingin ko na sana maghiwalay sila. Napapikit ako dahil sa na isip.
My ghad, Sunny! What the hell are thinking.
"May sakit ka ba?" Napasulyap ako kay Wesley na biglang nagsalita. Sumulyap siya saakin at muling binalik ang tingin sa harap.
"Ok lang ako. Inaantok lang." Andami ko nang palusot sa araw na to. Tumango siya at medyo binilisan. Para siguro maka uwi na ako at maka tulog. "Ano, Kuya Wesley. Hindi naman ako nagmamadali. Ok lang." Sambit ko
Umiling siya at ngumiti saakin. Yung ngiting yun.
"No, Sunny. Namumutla ka. You need to rest." He said
Napabuntong hininga ako. Wesley naman eh! Bakit ka ba ganyan! Tumango nalang ako kahit hindi niya nakita. Nang makarating ako ay nagpasalamat nalang ako at tipid na ngumiti. Aalis na sana ako kaya lang.
"Take a rest, Sunny." Ngumiti siya at kumaway. Pinanood ko siyang umalis. Ilang minuto pa akong nakatayo don habang nakatingin parin sa dinaanan nang koyse niya.
"Siya pala yun." Literal na napatalon ako dahil may nagsalita sa gilid ko. Napahawak pa ako sa dibdib ko sa gulat. Tinignan ko nang masama ang taong yun.
"Dino! You're so nakakainis talaga!" Bulyaw ko. Nasa labas siya nang gate sa bahay. Imbes na mag sorry ay pinitik niya ang aking noo.
"Ang tanda non. Yun ba yung dahilan." May pagkainis sa boses niya. Hindi niya man lang alintana ang masama kung titig sa kanya.
"Excuse me! He is not matanda kaya. 3 years lang ang tanda niya." Sabay irap ko. How dare him para sabihing matanda si Wesley.
"He is matanda than you, so he is matanda. Period." Ginaya niya kung paano ako magsalita at sabay irap pa. Nang aasar ba to? Ha!
"You, Dino. Can you please leave na lang sa harap ko." I said na naiinis na.
"What if, I don't want to alis alis on your harapan." Nang iinis pa niyang sambit.
"DINO ACE DELA FUENTE!" Sigaw ko na sa inis. Alam niya talaga kung paano ako inisin. Tong lalakeng to!
He is Dino Ace Dela Fuente, my bestfriend na laging nang-iinis sa akin. He always there pag kailangan ko siya. Sabi niya pag may nang iinis sa aking iba at may gumagalit saakin, ipagtatanggol niya daw ako. Matatouch na sana ako sa mga sinasabi niya kaya lang, pag sinasabi niya yun may karugtong.
"I will always here for you. Walang ibang mang iinis at mang aaway sayo, ipagtatanggol kita.... Ako lang ang pwedeng mang inis at mang galit sa nag-iisang Sunny Enriquez, wala nang iba." Sabay tawa niya nang mala demonyo.
He is so nakakainis because of that attitude.
"Ok fine." Sabay tawa nang bigkasin ko ang buong pangalan niya. Pag binibigkas kona kasi ang buong pangalan niya, alam niya nang sasabog na ako.
'What are you doing here ba?" Tanong ko habang binubuksan ang gate. Wala nanaman yung guard!
"Gusto ko lang ng lambing nang bestfriens ko." Pag sinabi niya yun alam ko na.
"Nag-away nanaman kayo nang kuya mo?" Tanong ko at naupo sa upuan sa may pool.
Gusto ko muna dito. Gusto kung kalimutan yung nangyare kanina.
Umupo siya sa upuan sa tabi ko.
"As usual. Iniisip niyang kukunin ko ang companya sakanya kasi...Tungkol sa business ang kukunin ko sa college."
Napabunting hininga ako. He's Kuya is not really a Dela Fuente. Anak siya nang step mom niya. They always like that. Mag-aaway for business, magkakasakitan for business.
"Sayo naman talaga yun. What the hell is wrong to your step brother." Irap ko
"I don't care about our business. Total sila naman talaga nang mommy niya ang nag palago nang sobra sa companya. I want to make my own company." Sabi niya
Pero kita ko sa mukha niya, he want the company. Siguro ayaw niya lang na mas mag away sila nangw pkuya niya. Hindi man niya sabihin, he loves his Kuya and his step mom. Para paga-anin ang loob niya tumabi ako sakanya at niyakap siya.
"Sad boy ka na, bestfriend ko?" Medyo may pag-iinis kung sambit. This is how we express our care sa isa't isa. Asaran.
"Anong Bestfriend ko? Kadira ka" sambit niya at pinitik muli ang noo ko. Masama ko siyang tinignan.
"Ayaw mo nang Bestfriend ko?" Tanong ko.
"Hindi bagay sayong maging sweet!" Sambit niya pero iniyakap naman niya ang isang braso saakin.
Dahil sakanya at dahil don nakalimutan ko kung paano nasaktan ang bata kong puso. Dahil don pansamantala kong nakalimutan si Wesley.
"Eh anong gusto mo? Bes? Bhe? Ano pa ba yung tawagan nila?" Tuloy tuloy na sabi. Ngumiwi siya at muling pinitik ang noo ko.
Bakit ba ang hilig niyang pumitik nang noo.
"Kailan ka pa naging jejemon?" Tinawanan niya pa ako.
"Hindi naman pagiging jejemon yun ah!" Bulyaw ko sakanya. Tatanggalin ko na sana ang isang kamay niyang nakayakap saakin pero...
"Ok, sabi mo eh" tawang tawa pa siya.
"Ah alam ko na..." ngumisi ako kaya tumigil siya.
"Ano yun?siguraduhin mong hindi pang jejemon yan ah."
Umiling ako at mas pinatamis abg aking ngiti.
"Love" sambit ko at kinindatan pa siya. Natawa ako nang makita kung namula siya. Dino Ace Dela Fuente namula? Bago yun ah. "Namula" pang-iinis ko pa kaya tinignan niya ako nang masama. Ano ka ngayon! Jejemon pala ha!
"Tumigil ka nga!" Tawa parin ako nang tawa. Tinannggal niya na rin ang yakap saakin. Hindi talaga ako makapaniwala. Namula siya!
"Love, wag ka nang magdrama." Pang-iinis ko pang lalo.
"Sunny!"
"Love, you are mas gwapo nan than your kuya. So don't be sad na ok." Nagpacute pa ako sa harap niya. Inis siyang tumayo at tinignan niya ako nang masama.
"Su---"
"Ehem"
Natatawa pa akong lumingin sa tumikhim sa likod namin. Pero napatigil ako nang salubungin ko ang tingin ni Wesley. Nakapamulsa ang isa niyang kamay at ang isang kamay ay hawak hawak ang cellphone ko. Nakilala ko agad na cellphone ko yon dahil sa may keychain akong nilagay don.
"K-kuya Wesley." Napatayo ako at napakurap kurap. Tumingin siya sa akin nang seryoso.
"You forgot your phone." He said.
"Ah..." pumunta agad ako sa harap niya. "Thank you, Kuya Wes" napakagat ako nang labi nang ini abot niya yun. Nakita kung lumipat ang tingin niya sa taong nasa likod ko. Kaya, tumingin ako don at sinenyasan si Dino na umalis na muna. Pero ang walang hiya, umirap at bumalik sa pagkaka upo. That guy!
"Did your Kuya Grayson know?" Napabalik ang tingin ko kay Wesley.
"Huh?" Taka kung tanong. Anong alam ni kuya. Tinitigan niya ako nang seryoso.
"Did your kuya Grayson know that you have a boyfriend?" Ulit niya pero mas detalyado na ang kanyang tanong.
Boyfriend? Akala ba niya boyfriend ko Dino? Seryoso ba siya?
"Ah Kuya, he is not----" pinutol niya ang kung anong sasabihin ko.
"You're only a child. Bata ka pa para dyan." Pagkasabi niya non ay tumalikod siya.
Anong nangyare? Narinig niya ba yung tawag ko kay Dino? Pero bakit hindi man lang siya nagtanong? Jump to conclusion na agad siya. Dino is not my Boyfriend!
I am only a child? Really? Alam kung bata pa ako pero, kailangan pa ba niyang ipamukha. Bata pa ako para sa love? Yun ba ang ibig niyang sabihin?
Pag bata ba wala nang karapatang magmahal?
Napabunting hininga ako.
"Hoi, what happen on you?" Dino asked when he come close to me. Hinawakan niya ang dalawang balikat ko nang hindi ako nagsalita. Hinarap niya ako sakanya at tinitigan ang mata.
Tumingin ako sakanya at napasimangot.
"Akala niya, you are my boyfriend." Mahina kung sambit.
I don't know what should I do, after that. Did he really think na boyfriend ko si Dino? Why he didn't ask me first? "Omyghad, Sunny! Can you please sit down! Nahihilo na ako sayo." Hindi ko pinansin si ate Hally na naka upo sa harap ko. Kanina pa niya ako sinusundan ng tingin. Kanina pa ako lakad nang lakad sa harap niya. Hindi ako mapakali! What if, Wesley think that ang aga kong lumandi. No way! Well, medyo tama naman yun. But hindi naman kay Dino! Saka at my age may mga boyfriend na din naman ah. I am so mabait nga dahil hindi ako nakikipagboyfriend agad, even more of my schoolmate like me. "Sunny! We are watching!" Naiinis nang sambit ni Kuya Kenzo. Napasimangot tuloy ako. Anong dapat kong gawin? Do I need to explain? Well, It's a good idea. I will hila hila nalang si Dino para maniwala si Wesley. Pero, hindi naman papayag yun eh. Nagulat nalang ako nang hilain ni ate Hally ang kamay ko. "What?" Naiinis kung sabi. "Up
I just kept walking. Hinahayaang pumunta sa kung saan ako tangayin ng aking mga paa. Akala ko pag nag explain ako magiging magaan ang loob ko. I was wrong, mas lalo lang nadagdagan yun. "Sunny, ayos lang yan." Pampalubag loob ko sa sarili. Why he like that? Ni kaunting care ba wala siya? How can he say that he don't care? Akala ko may pake siya dahil sa tono ng pagsasalita at pakikipag usap saakin sa araw na yun. Did I assume again? Damn! I sat down on the chair I saw near the sea. Sa pagkatulala ko ay napalayo na ata yung lakad ko. Masakit narin ang binti ko, dulot ng dahil hindi ako sanay maglakad. Ngayon lang ako nakapaglakad nang ganon kalayo. Umupo ako don at hinawakan ang binti. Hinilot ko iyon baka maari pang matanggal yung sakit. Sana yung sakit sa puso ko dulot sa kanya ay parang sakit na nararamdaman ko nalang sa b
"Hawakan mo yung gown at dahan dahan kang tumakbo." Ginawa ko ang sinabi ng photographer. Hinawakan ko ang mahabang gown na suot ko at dahan dahang tumakbo.I look like a princess in my off shoulder white gown. Meron din akong koronang bulaklak sa aking buhok. Ang dating buhok ko na straight ay ginawa nilang parang alon ng dagat. Ang dating purong itim ay nilagyan ng kulay na gusto ko sa babang parte ng buhok, Ash gray."Very good! Next dahan dahan kang humarap." Muli kung sinunod ang utos.Habang tumatakbo ng mabagal ay humarap ako. Ang sumasayaw kong buhok ay sumunod sa aking pag harap. Nakatulong pa ang hangin sa pagsayaw ng aking buhok.Nasa isa kaming gubat ngayon. I am doing my pictorial for my debut. Yes, i am turning 18. Ang araw na pinakahihintay ko ay malapit ng dumating. September 17, mark the date.Sa totoo lang, I don't want to to have a big celebration but of course... I am a Enriquez. Simple celebration is not on our Dictionary.
The annoyance and the sadness I felt immediately disappeared. Just because of what he said it disappeared immediately. This is the first time that he said that I am beautiful. Ang sarap sa pakiramdam. "Hoi! If you are going to walk out, wag mong iwan ang mga gamit mo!" Hinihingal pang sambit ni Dino nang makarating sa harapan namin ni Wesley. Hawak hawak na niya ang mga naiwang gamit ko. I bite my lip to avoid smiling. Nilipat ko ang tingin kay Dino na na nakahawak ang kamay sa tuhod. "Bakit mo kasi kinuha yan. Balik na tayo." Sambit ko at linagpasan sila upang bumalik. "What?" Naguguluhang tanong ni Dino. Nang hindi ko siya pinansin ay napatunayan niyang hindi ako nagbibiro. "Damn this spoiled girl!" Rinig kong bulong niya. He knew that if I walked out, there would be no going back. Nagtataka siguro kong bakit nag iba ang ihip ng hangin. Wag ka ng magtaka, Dino. This i
Even though Ate Hally and I didn’t have a good conversation, she still followed the list I gave for my 18 roses. She said, if this is what I want then she can do nothing about it. She was just worried na baka mag taka si lolo. I'm just turning 18 pero ito na ang pinoproblema ko. Pinoproblema ko ang hindi pagtanggap ni lolo kay Wesley pero hindi ko pa nga nasasabi kay Wesley ang nararamdaman ko. Hindi ko pa nga alam kong gusto niya din ba ako o kung wala na ba siyang gusto don sa Ashra na yun. Matagal na yun but.... The name of that girl is still on my mind. Hindi ko makalimutan at sa tingin ko kahit kailan ay di ko yun makakalimutan. Anong klase siyang babae at nagustuhan siya ni Wesley. Is she prettier than me? Napabuntong hininga ako sa naisip. "Para saan ang buntong hiningang yun?" Ghad umayos ka, Sunny! I cleared my throat when I saw and noticed his stare at me, maybe he was wonderi
Hinakbang ko ang paa ko palikod nang marinig yon. We have a same birthday? Grabe, gandang timing. The girl he love, ka birthday ko pala. Ashra, sino ka ba? It's been a year, but.... I think, he still love her. Umasim ang mukha ko habang iniisip na may mahal parin siyang iba. "Ano yun, Sunny?" Binaba na niya ang kanyang phone at papalapit na sa upuang sofa sa gilid. I’m hesitant to say more about my Debut. If I say so, I will look stupid. Kong hindi ko naman sasabihin baka magsisisi ako dahil hindi ko sinubukan tanungin kong talaga bang hindi siya makakapunta. I think I'm really crazy ... because .... even though karirinig ko lang that he will go to the person he loves on that day, I'm still hoping. I still want to hope that he will come to my debut. Bago ako pagsalita ay pumikit muna ako at huminga ng malalim, nagbabakasakaling maibsan ang sakit na nararamdaman ko.
September 17, ang araw na nais ko siyang makasama. Ang araw na matagal kong pinaghandaan kasi akala ko makakasama ko siya at maisasayaw.The day I always imagined the two of us were in the middle of people and staring into each other’s eyes.Siguro nga tama sila, pag palagi mong iniisip, hindi magkakatotoo. Expect the unexpected. I expect that he is with me that day but.... the unexpectedly happen, he is with her not with me.Of all date and month, why september 17? Pinaglalaroan ba ako ng tadhana at ganito na lang? Kong totoong may kupido, ang tanga niya... ang tanga tanga niya dahil ako lang yung pinana niya.At kong totoong may tadhana, bakit hindi ako?"Masisira make up mo niyan. Smile, dear." Sabi sa akin ng baklang make up artist. Inirapan ko siya."Can you just do your job? Mind your own business!"Naiinis ako, birthday ko ngayon pero ibang birthday ang iniisip ko. Magkasama na ba sila? Mas bongga ba ang birth
Like when I first saw him that day, I stiffened. It was as if Elza had made me frozen again. My heart beat faster and I could hear it clearly."You can dance him, later. Patapusin mo muna 18 roses mo, Princess." Napabalik ang tingin ko kay Kuya.Hindi ko alam ang sasabihin ko. Humigpit ang hawak ko sa balikat niya nang gumalaw siya para ituloy ang pagsasayaw.How did he know? Kailan pa?"K-kuya, paano mo-" pinutol niya ang kong anong sasabihin ko."I hate to say this because you know, I don't believe in love. I hate to say this because I hate it, but every time I see your smile when you're with him, napapatanong ako... what's with Wesley at napapangiti niya ang ang kapatid kong ubod ng sungit?"Tuloy lang kami sa pagsayaw habang nagsasalita siya. Wala parin akong masabi at tulala lang na nakatingin sa kanya.I know why my brot