I don't know what should I do, after that. Did he really think na boyfriend ko si Dino? Why he didn't ask me first?
"Omyghad, Sunny! Can you please sit down! Nahihilo na ako sayo." Hindi ko pinansin si ate Hally na naka upo sa harap ko. Kanina pa niya ako sinusundan ng tingin.
Kanina pa ako lakad nang lakad sa harap niya. Hindi ako mapakali! What if, Wesley think that ang aga kong lumandi. No way! Well, medyo tama naman yun. But hindi naman kay Dino! Saka at my age may mga boyfriend na din naman ah. I am so mabait nga dahil hindi ako nakikipagboyfriend agad, even more of my schoolmate like me.
"Sunny! We are watching!" Naiinis nang sambit ni Kuya Kenzo. Napasimangot tuloy ako.
Anong dapat kong gawin? Do I need to explain? Well, It's a good idea. I will hila hila nalang si Dino para maniwala si Wesley. Pero, hindi naman papayag yun eh.
Nagulat nalang ako nang hilain ni ate Hally ang kamay ko.
"What?" Naiinis kung sabi.
"Upo ka nga!" Umirap siya saakin kaya umiirap din ako. Padabog akong na upo sa tabi niya at sumimangot.
3 days. Tatlong araw kong hindi nakita si Wesley. Ang huli naming pagkikita ay noong napagkamalan niyang boyfriend ko si Dino. Wesley know that, Dino is my boybestfriend. Siguro nong marinig niya yung tawag ko sakanya, akala na niya may relasyon kami.
"Guys! I can't take this anymore. My boyfriend is so sweet." Naagaw ang atensyon ko sa taong nasa harapan ko. She is with her so called friends. I am here sa classroom. Wala kaming klase sa oras nato kaya may oras kaming mag chikahan.
Wait, she have a boyfriend? We are just 17! Grabe nagulat ka talaga, Sunny?
"Really? Is he gwapo?" Her friend ask at naghagikgikan sila na parang tanga. Napa irap tuloy ako.
"Of course. Nag kiss narin kami and he is a good kisser." Sinambit niya yun at sinundan niya nang tili.
Kiss? They kiss? Ang bata pa namin for that! But, ano kaya feel ng kiss? Napa-iling ako sa iniisip. No! You are still a child, Sunny, just Like what Wesley said. Napabuntong hininga ako.
Child.
Naalala ko nanaman yung sinabi niya.
Karamihan ng schoolmate ko, may boyfriend na. Ako? Still, no boyfriend since birth. Para sakanya bata pa ako. Yun ang mahirap pag nagmamahal ka nang taong mas ahead sayo ng ilang taon, tingin sayo bata.
Oo, bata pa ang 17 pero yung iba nga 15 at 16 may boyfriend na. Haisst ano ba kasi pinaglalaban ko!? Dinamay ko pa yung mga 15 at 16 years old!
Napatigil lang ang pag-iisip ko nang may isang taong biglang natumba sa harap ko. Irita akong tumingin sakanya. Nag iisip ako dito tapos bigla siyang susulpot.
"Sorry, Sorry." Sambit nito. Nakarinig ako ng mga bulong bulongan.
"Are you bulag or tanga?" Tumayo ako habang nakatitig sa taong nakayuko sa harap ko. Mas lumakas ang bulong bulongan.
"I'm sorry talaga." Hindi siya makatingin saakin. Bubulyawan ko sana siya kaya lang mapansin ko ang grupo nang babae sa may pinto. Malapit kasi ako sa pinto at nakita kong nakaharang ang paa niya sa daanan.
Narinig ko pang bulong ng isa na sayang daw at hindi napalakas. Napabuntong hininga ako. Again tsk. Everytime na I'm here sa school, they always do this. Hindi ba sila nagsasawa?
"Umalis ka diyan." Sambit ko sa taong nasa harap ko. Napansin kung napa angat ang tingin niya saakin, pero nakatitig ako sa mga babae sa gilid ng pinto.
"Huh?" Nagtataka pa niyang sambit. Inikot ko ang mata ko kasi, she is so slow. Tinitigan ko siya at sinenyasang tumabi. Naguguluhan siyang tumabi at tinitigan parin ako.
Myghad!
Nagulat ang yung mga nasa pinto nang lapitan ko sila.
"S-sunny." Sambit nong isa.
"Didn't I tell you to stop doing this, shit?" Sabi ko nang mahinahon.
"H-hindi naman ikaw yung..."
Pinutol ko sila. Gagawa pa ata ng excuse.
"Pero, nadamay ako!" Bulyaw ko.
They are the oh so called bully sa skwelahang to. They also try to bully me. But of course, I am Sunny Miles Enriquez. They have no right to bully me.
"S-sorry" para na silang makahiyang halaman sa harap ko. Nakayuko at medyo nanginginig na ang kanilang kamay. They know me. They know, what I can do. Isang tawag lang kay Kuya Grayson, that someone bully me. May haharapin na agad na problema ang companya nila.
That is how Kuya Grayson, love me. I just hope that someday, Wesley will love me to.
"Umalis na kayo sa harap ko." Sambit ko kaya dali dali silang umalis sa harap ko at na upo sa mga upuan nila.
Haist. Wala na akong ganang pumasok. I need to unwind.
This is me, when I'm here in our school. But...when I'm with Wesley, i feel happy but hurt at the same time.
Bumalik ako sa upuan at kinuha ang bag ko. Ayoko nang pumasok. Pagkalabas ko palang sa pinto ay nakita ko nang papalapit ang susunod na subject teacher namin. Sa halip na tumigil at bumalik, tuloy tuloy parin ako sa paglakad. Nahagip ako ng mata ni Mrs. Sanidad.
"Ms. Enriquez!" Tawag niya ngunit wala akong planong pansinin siya. Nawala na ang mood kong pumasok. Wag nila akong sisihin! Blame those bitch!
Pag kauwi ko ay parang mas lalong sumama ang mood ko. Nakita ko si lolo habang nililinis ang isang litrato. He's picture with his favorite Apo, Alina. Napairap tuloy ako.
He is always like this. Everytime na andito siya at wala sa trabaho nililinis niya ang mga naiwang ala-ala ng yumao niyang apo.
Well. For us, his apo, Alina is dead. Binalita naman na kasing wala na si Alina and her mother. Sadyang mahal na mahal lang niya ang apo niyang yun at palagi niyang sinasabing buhay ang apo niyang si Alina.
He even hurt me physically when i said that, Alina is dead. How funny right. Ako na buhay na buhay, hindi man lang niya magawang kamustahin kung ok lang ako. Pero yung apo niyang patay, lagi niyang kinakamusta at kinakausap sa letrato.
Wala na bang ikakasama ang araw na to? I want to see Wesley para gumaan naman ang loob ko. Kakalimutan ko nalang yung sinabi niya at sabihing hindi kami ni Dino.
Aakyat na sana ako, kaya lang pagtingin ko palang sa hagdan ay ang pagbaba ni Wesley, Kuya Easton at Kuya Grayson. Nag uusap si Kuya Grayson at Easton habang si Wesley ay napansin kung tumagal ang titig niya saakin.
Hindi ako makagalaw sa kinaroroonan ko.
Bakit ngayon pa? I want to see him pero sana naman hindi ngayon.
Nang makababa sila ay saka lang ako napansin ni Kuya Grayson. Napakagat labi tuloy ako. Kumunot ang noo niyang nakatingin saakin.
"Why are you here?" Tinignan niya ang ayos ko at napahawak siya sa sintido. "Nag cutting classes ka?" Nangapa ako ng pwedeng sabihin, pero wala akong maisip.
"Kuya" yun lang ang nakayanan kung sambit. Napasulyap ako kay Wesley. Para siyang dissappointed sa ginawa ko.
Nakakainis dahil.... Naiinis ako sa sarili ko kasi sa oras na to mas nag aalala ako sa iisipin ni Wesley kaysa kay Kuya Grayson.
"Mag uusap tayo pag uwi ko." Kuya Grayson said. Aalis na sana sila kaya lang.
"Kuya, can i come?" Gusto kung sumama nang sa ganon ay magkaroon ako nang pagkakataon na magpaliwanag kay Wesley, tungkol sa narinig at nakita niya noong araw nayon. I don't care naman na pagalitan ako ni Kuya mamaya.
Tinitigan ako ni Kuya Grayson. At dahil he know that i will never stop hanggang sa mapapayag ko siyang sumama ako. Pumayag siyang sumama ako.
Dahil sa pagpayag ni Kuya Grayson ay dali dali akong nagpalit at nag ayos. Nagpalit ako nang isang blue dress. At pinaresan nang doll shoes na black.
Hindi ko naman maiwasang ngumiti dahil katabi ko si Wesley sa loob ng sasakyan. Napakurot tuloy ako sa hita ko kasi lantaran ang ngiti sa labi ko. Napapikit nalang ako nang mapansin kung napansin ni Wesley ay ang pag kurot ko sa sarili ko. Kunot noong tumingin siya saakin pero kalaunan ay iniiwas na ang tingin. Ako lang ata yung taong nakangiti kahit alam na mamaya ay sesermonan ako ni Kuya.
"Me and Easton are going somewhere." Sabi ni Kuya habang nag dadrive. Tumingin siya sa salamin na nasa harap upang tignan ako sa likod.
"How about Kuya Wesley?" Tanong ko at sumulyap kay Wesley.
Imbes na si Kuya Grayson ang sumagot aa tanong ko ay si Wesley ang sumagot.
"I have to do something in Grayson's office."
Napatango ako at lihim ulit na napangiti. Kami lang dalawa!
"Hindi kami magtatagal. But... don't do something wrong while, we are not around. We will talk about you're bad doings before that."
Gaya nga ng sabi ni Kuya Grayson, may pinuntahan sila. May kinuha lang saglit sa opisina at sabay na silang nag tungo ni Kuya Easton sa pupuntahan.
Naiwan kaming dalawa ni Wesley. Walang letra o salitang lumabas sa bibig ni Wesley nang maiwan kaming dalawa. Hindi din niya binuksan ang tungkol sa nakita at narinig. Hindi ko tuloy maiwasang timitig sakanya, habang naka upo sa upuan ni Kuya. Nakaharap siya sa computer at nakasuot ng Eyeglasses.
Gwapo na siya pero, mas lalo siyang gumwapo sa paningin ko ngayon habang seryoso siyang nagtitipa sa keyboard. Paano siya mas lalong gumawapo sa pag suot lamang ng eyeglasses!
Naramdaman niya siguro ang titig ko kaya napasulyap siya saakin. Napatikhim tuloy ako sa hiyang nararandaman ko. Sunny! Stop staring. Pag yelo yan kanina pa natunaw sa titig mo.
"You can go outside. You will get bored if you stay here." Malumanay niyang sabi at muling binalik ang tingin sa computer.
Nagsalita na siya, Sunny. Kaya i open up mo na yung tungkol don!
Huminga ako ng malalim at tumayo.
"Kuya Wes, can we talk?" Napakagat ako sa labi nang sambitin ko yun.
Tinigil niya ang ginagawa at napatitig saakin. Nakakunot ang noo at nagtataka?
"About?" He ask.
"About Dino." Napabuntong hininga siya at bumalik sa ginagawa. Hindi siya nagsalita at tinuloy ang pagtitipa sa keyboard. "Kuya" sambit ko
"Just tell your Kuya about you and Dino." Simple niyang sambit na parang hindi bigdeal yun sakanya.
Hindi naman talaga yun bigdeal sakanya, Sunny.
"Hindi kami ni Dino. Nag aasaran lang kami. I call him Love because I want to make fun with him. Walang kami, Kuya Wes." Tuloy tuloy kung sambit.
Tinigil niya ang kanyang ginagawa at tumayo. Lumapit siya sa harap ko at tinignan ako ng seryoso.
"Sunny" sambit niya.
"Promise, Kuya Wes. Don't ever think that I am Inlove with him." Napapikit siya.
"I don't care about your reason, Sunny. I don't care if you are Inlove with him. Ang sa akin lang, just tell your kuya Grayson if you have a boyfriend because you are still young. Besides, It's not my business. You don't have to explain.... kasi wala naman talaga akong pakealam."
I just kept walking. Hinahayaang pumunta sa kung saan ako tangayin ng aking mga paa. Akala ko pag nag explain ako magiging magaan ang loob ko. I was wrong, mas lalo lang nadagdagan yun. "Sunny, ayos lang yan." Pampalubag loob ko sa sarili. Why he like that? Ni kaunting care ba wala siya? How can he say that he don't care? Akala ko may pake siya dahil sa tono ng pagsasalita at pakikipag usap saakin sa araw na yun. Did I assume again? Damn! I sat down on the chair I saw near the sea. Sa pagkatulala ko ay napalayo na ata yung lakad ko. Masakit narin ang binti ko, dulot ng dahil hindi ako sanay maglakad. Ngayon lang ako nakapaglakad nang ganon kalayo. Umupo ako don at hinawakan ang binti. Hinilot ko iyon baka maari pang matanggal yung sakit. Sana yung sakit sa puso ko dulot sa kanya ay parang sakit na nararamdaman ko nalang sa b
"Hawakan mo yung gown at dahan dahan kang tumakbo." Ginawa ko ang sinabi ng photographer. Hinawakan ko ang mahabang gown na suot ko at dahan dahang tumakbo.I look like a princess in my off shoulder white gown. Meron din akong koronang bulaklak sa aking buhok. Ang dating buhok ko na straight ay ginawa nilang parang alon ng dagat. Ang dating purong itim ay nilagyan ng kulay na gusto ko sa babang parte ng buhok, Ash gray."Very good! Next dahan dahan kang humarap." Muli kung sinunod ang utos.Habang tumatakbo ng mabagal ay humarap ako. Ang sumasayaw kong buhok ay sumunod sa aking pag harap. Nakatulong pa ang hangin sa pagsayaw ng aking buhok.Nasa isa kaming gubat ngayon. I am doing my pictorial for my debut. Yes, i am turning 18. Ang araw na pinakahihintay ko ay malapit ng dumating. September 17, mark the date.Sa totoo lang, I don't want to to have a big celebration but of course... I am a Enriquez. Simple celebration is not on our Dictionary.
The annoyance and the sadness I felt immediately disappeared. Just because of what he said it disappeared immediately. This is the first time that he said that I am beautiful. Ang sarap sa pakiramdam. "Hoi! If you are going to walk out, wag mong iwan ang mga gamit mo!" Hinihingal pang sambit ni Dino nang makarating sa harapan namin ni Wesley. Hawak hawak na niya ang mga naiwang gamit ko. I bite my lip to avoid smiling. Nilipat ko ang tingin kay Dino na na nakahawak ang kamay sa tuhod. "Bakit mo kasi kinuha yan. Balik na tayo." Sambit ko at linagpasan sila upang bumalik. "What?" Naguguluhang tanong ni Dino. Nang hindi ko siya pinansin ay napatunayan niyang hindi ako nagbibiro. "Damn this spoiled girl!" Rinig kong bulong niya. He knew that if I walked out, there would be no going back. Nagtataka siguro kong bakit nag iba ang ihip ng hangin. Wag ka ng magtaka, Dino. This i
Even though Ate Hally and I didn’t have a good conversation, she still followed the list I gave for my 18 roses. She said, if this is what I want then she can do nothing about it. She was just worried na baka mag taka si lolo. I'm just turning 18 pero ito na ang pinoproblema ko. Pinoproblema ko ang hindi pagtanggap ni lolo kay Wesley pero hindi ko pa nga nasasabi kay Wesley ang nararamdaman ko. Hindi ko pa nga alam kong gusto niya din ba ako o kung wala na ba siyang gusto don sa Ashra na yun. Matagal na yun but.... The name of that girl is still on my mind. Hindi ko makalimutan at sa tingin ko kahit kailan ay di ko yun makakalimutan. Anong klase siyang babae at nagustuhan siya ni Wesley. Is she prettier than me? Napabuntong hininga ako sa naisip. "Para saan ang buntong hiningang yun?" Ghad umayos ka, Sunny! I cleared my throat when I saw and noticed his stare at me, maybe he was wonderi
Hinakbang ko ang paa ko palikod nang marinig yon. We have a same birthday? Grabe, gandang timing. The girl he love, ka birthday ko pala. Ashra, sino ka ba? It's been a year, but.... I think, he still love her. Umasim ang mukha ko habang iniisip na may mahal parin siyang iba. "Ano yun, Sunny?" Binaba na niya ang kanyang phone at papalapit na sa upuang sofa sa gilid. I’m hesitant to say more about my Debut. If I say so, I will look stupid. Kong hindi ko naman sasabihin baka magsisisi ako dahil hindi ko sinubukan tanungin kong talaga bang hindi siya makakapunta. I think I'm really crazy ... because .... even though karirinig ko lang that he will go to the person he loves on that day, I'm still hoping. I still want to hope that he will come to my debut. Bago ako pagsalita ay pumikit muna ako at huminga ng malalim, nagbabakasakaling maibsan ang sakit na nararamdaman ko.
September 17, ang araw na nais ko siyang makasama. Ang araw na matagal kong pinaghandaan kasi akala ko makakasama ko siya at maisasayaw.The day I always imagined the two of us were in the middle of people and staring into each other’s eyes.Siguro nga tama sila, pag palagi mong iniisip, hindi magkakatotoo. Expect the unexpected. I expect that he is with me that day but.... the unexpectedly happen, he is with her not with me.Of all date and month, why september 17? Pinaglalaroan ba ako ng tadhana at ganito na lang? Kong totoong may kupido, ang tanga niya... ang tanga tanga niya dahil ako lang yung pinana niya.At kong totoong may tadhana, bakit hindi ako?"Masisira make up mo niyan. Smile, dear." Sabi sa akin ng baklang make up artist. Inirapan ko siya."Can you just do your job? Mind your own business!"Naiinis ako, birthday ko ngayon pero ibang birthday ang iniisip ko. Magkasama na ba sila? Mas bongga ba ang birth
Like when I first saw him that day, I stiffened. It was as if Elza had made me frozen again. My heart beat faster and I could hear it clearly."You can dance him, later. Patapusin mo muna 18 roses mo, Princess." Napabalik ang tingin ko kay Kuya.Hindi ko alam ang sasabihin ko. Humigpit ang hawak ko sa balikat niya nang gumalaw siya para ituloy ang pagsasayaw.How did he know? Kailan pa?"K-kuya, paano mo-" pinutol niya ang kong anong sasabihin ko."I hate to say this because you know, I don't believe in love. I hate to say this because I hate it, but every time I see your smile when you're with him, napapatanong ako... what's with Wesley at napapangiti niya ang ang kapatid kong ubod ng sungit?"Tuloy lang kami sa pagsayaw habang nagsasalita siya. Wala parin akong masabi at tulala lang na nakatingin sa kanya.I know why my brot
I was stunned by what he said. I can't say a word. I just stared at him habang nakatalikod parin siya sa akin. I heard him sigh and turned to face me. He tried to smile, but I could see in his eyes that he was not happy. Pag nakangiti siya kitang kita ang saya sa mga mata niya pero ngayon... hindi ko makita ang saya sa mga mata niya. "Dino" yun lang ang nakaya kong sambitin. May namumuong idea sa isip ko pero ayokong maniwala. Hindi, eh. Malabo. "How much do you love him?" He said and slowly came over and sat down next to me. Ang paningin ko ay naiwan sa kong nasaan siya kanina. "Gusto kong malaman kong gaano mo siya kamahal." Dagdag niya. Napalunok ako bago sumagot. "I don't know ... as far as I know, my heart beats faster when he's there. He makes me happy with our simple conversation. When he's not there .... I feel like I'm losing my app