About the AuthorNethaniah Miesha (Author's pen name) is an eighteen year old college student who's been fond of written literature and novels since her childhood. Even though she's been a fan of writing stories, she couldn't find the motivation to finish a story until 'What is Love?'. She believes that her writing has a purpose and that she's writing for a reason.
"MA, WHAT IS LOVE?"Napatingin agad sa akin si Mama, nakakunot ang noo."Matti, where did you get that question?" Although she looked back at her papers, I know her attention is on me."Is that your assignment, Matti?""Hindi po.""Saan mo nabasa iyong tanong?" Nang wala siyang makuhang sagot mula sa akin ay tiningnan niya ako, nakataas ang kilay senyales na hinihintay niya ang kasagutan ko. Tumungo na lang ako at niyakap ang paborito kong teddy bear. Nahihiya na ako magtanong. Ito ang unang beses na nagtanong ako kay Mama ng tungkol doon.Tinanong ko na iyon kay Papa, ang sabi niya: "Love is happiness." Madami pa siyang pinaliwanag pero iyon lang talaga ang naintindihan ko. Hindi ko alam kung bakit interesado akong malaman ang bagay na iyon. Siguro dahil palagi ko iyong naririnig sa mga high school students na napapadaan sa school namin. Sa loob kasi ng Campus ay magkasama ang Elementary at ang High School, only to be separated by a huge wide wall.Nang tumungha
What is Love?“Yes. It is normal that love hurts.”"Kamusta?" Iyon agad ang bungad sa akin ni Dessa nang hindi ko naramdamang nasa tabi ko na pala siya.Naglalakad ako sa hallway papunta sana sa library dahil maaga pa naman. Pero dahil nandito si Dessa, niyaya ko siya sa Cafeteria. Hindi man niya sinasabi ay alam kong hindi siya nag-uumagahan kaya palagi akong dito kumakain sa school para maibibili ko din siya. Iyon ulit ang ginawa ko ngayon."Alam mo kaya ako naba-bash eh." Nag-angat ako ng tingin sa kaniya."Nabu-bully ka pa din?" Nakakunot ang noong saad ko sa kaniya. Hindi kami magkaklase mula last year kasi magkaiba kami ng strand na kinuha kaya wala akong masyadong alam tungkol sa nangyayari sa kaniya maliban na lang kung ikukwento niya. I respect her privacy. But sometimes, I'm really worried when she's experiencing bullying without me knowing about it."Sino?""Wala. Sabi ko, kumain ka sa inyo ng breakfast. Wag mo palaging iniiwasan ang tatay mo." Aniya h
What is Love?“We’re sharing different pain, we’re both hurting. But at least, I’m not alone.”I diverted my eyes away from him because I could feel my tears at the verge of peeking. He’s so cold that I was frozen by his words. I shouldn’t be affected like this because I spent two Decembers with cold feelings ever since my mother wasn’t here anymore.It’s as if he was there for a long time and watching me from afar. Iyon ang nararamdaman ko. It’s as if he pulled the trigger and it explodes that it almost killed me.What the hell I’m saying? Affected masyado Matti? Tiisin mo. Kailangan. Kung gusto mong tumagal, kailangan mong magtiis. Simula pa lang ‘to. Walang prinsepe ang mag-aahon sa ‘yo sa sakit. Wala.“Kaano-ano po kayo ni Ms. Dela Torre?” hindi ko matingnan si Mrs. Concha – ang principal – nang nakangiti pa niyang tinanong si Axl.“Her fiancé po.”I heard her little gasp even Joyce’s. Nasa sapatos ko na lamang ang tingin ko.“Fiance?” see? Kahit si Mrs. Con
What is Love?“It’s sad that some people fight for the wrong love.”Dapat ba akong matuwa na nandito si Papa sa sala? Parang unang pagkakataon yata ito na hinintay niya ang pagdating ko? O baka nag-assume lang ulit ako.Nag-angat siya ng tingin mula sa pakikipag-usap sa cellphone. Ilang segundo pang nanatili sa akin ang tingin niya bago siya tumalikod ulit. What? Am I really expecting he’s waiting for me? Baka naman napa-aga lang siya ng uwi, Matti.Naglakad ako patungong hagdan. Agad akong bumaling nang marinig kong tinawag niya ako. Kahit ilang beses pa akong mawalan ng pake sa kaniya, marupok pa din ako kapag tungkol na kay Papa. Mukhang nabigla siya sa reaksyon ko ngunit napakunot ang noo niya nang matitigan pa ang aking mata. Pinagtaka ko iyon hanggang sa naramdaman kong mahapdi iyon.“Have you cried?”Nabigla ako. Anong sasabihin ko? Hindi naman kami nag-uusap ni Papa ng ganito. Sasabihin ko bang oo? At kung sasabihin ko iyon, itatanong niya kung bakit. Sasa
What is Love?“Light feelings can happen too in times of darkness.”“Ma’am Matti.”Doon ko lang napagtantong kanina pa pala akong nakatingin sa lugar kung saan dumaan at nawala si Axl. My heart is breaking for him. I want to help him. Pero ano namang mapapala ng tulong ko kung siya nga na mahal ni Luna ay hindi pa din kayang makipag-balikan? Siya nga na mahal na mahal ang babae at ginagawa ang lahat ay walang nangyari, sa akin pa kaya?I’m too young to know much of how love goes. But I wonder, isn’t it unfair? Why people fight for the wrong love? They are wasting so much time for that.Nang harapin ko si Tatay Hector ay nakalapit na siya.“Tumawag po si Sir. Hinahanap ka na sa bahay.” Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Nakakapagtaka naman na maagang umuwi si Papa at pinapahanap ako. Kahit naman yata gabihin ako ng uwi ay wala siyang pakealam.“May sinabi po bang rason kung bakit niya ako hinahanap?” nagbaba siya ng tingin sa hawak na phone saka matigas ang pagtan
What is Love?“What scares you?”“Matti?”Sa paglingon ko ay sinalubong ako ng nakangiting si Mr. Vergara. Sa tabi nito ay si Mrs. Vergara na malapad din at welcoming ang ngiti sa akin. Gustuhin ko pa man na umiwas ay binigyan ko na lang din sila ng ngiti. “Happy Birthday, hija.” Nakipagbeso si Mr. Vergara sa akin, ganoon din si Mrs. Vergara na sobrang lambing pa nang yumakap sa akin.“Happy Birthday, sweetie.” Ngumiti ako at nagpasalamat. Her warmth suddenly reminds me of my mom.“Axl?” nagugulat na napatingin ang mag-asawa sa taong nasa likod ko. “Akala ko ba ay ayaw mong pumunta?” napataas tuloy ang kilay ko sa narinig. Nilingon ko si Axl na kumportable lamang na nakatayo habang walang emosyong nakatingin sa magulang.Pinagmasdan ko ang suot niya. He’s wearing a cocktail attire completing with a jacket, shirt and a pair of dress shoes. Navy Blue ang kulay ng suot niya - na sa tingin ko ay Brioni’s suit dahil madalas sa attire ni Papa ay ganoon – na katulad pa
What is Love?New FeelingsHindi ko na matandaan kung anong oras kami nakauwi basta sobrang sakit ng ulo ko kinabukasan. Mabuti na lamang at clearance lang ang ipupunta ko sa school ngayong araw. Pwede kaming pumasok anytime na gustuhin natin. Nang makitang alas-otso na ng umaga ay gusto ko pang makabawi ng tulog tutal ay isang linggo naman ang ilalaan namin sa clearance pero naalala kong may pupuntahan pa akong mini concert mamayang hapon. Ayaw kong ma-hassle. Iniwasan kong magmura dahil sobrang aga pa.Pupungas-pungas akong bumaba para makakain na. Nanliliit ang mga mata ko nang maabutang nasa dining area pa din ang magkapatid.“Akala ko ba maaga dapat ay nasa school na kayo? May mini concert kayo para mamaya diba?” dahil nag-aayos sila ng mga pagkain ay hindi nila ako nakitang pumasok kaya naman nagulat pa sila.“Good Morning, Ate.” Lumapit sila sa akin nang makabawi agad sa pagkakagulat saka binigyan ako ng halik sa pisngi.“This is for you.” sabay na saad n