1/2 mamaya po uli ~ please let me know your thoughts for this chapter. kauuwi lang din po pala kaya mabilisang type ito. hoping na walang lapses huhu. —Twinkle ×
HINDI kilala ni Kevin ang dalawa ngunit ramdam niyang ayaw sa kanya dahil sa tinging binibigay sa gawi niya. Umawang ang bibig ni Kevin noong buksan ng isa ang gate at hatakin siya papasok. Ang mga tauhan naman na dala ni Kevin ay nakasunod kay Kevin kaya nakita nila ang nangyari. “Bitiwan mo ang boss namin!” sigaw ng isa sa kanila. Hindi pinagtuonan ng pansin ng dalawang lalaki ang sigaw ng tauhan ni Kevin kaya ang ginawa nila, nagpumilit din pumasok habang hawak ang kani-kanilang baril. Mabuti at wala namang pumipindot ng gatilyo dahil nasa loob pa rin sila ng bakuran ng ibang tao. “You're Kevin? Matagal ka na naming gustong makilala,” pero sa tono naman ng lalaking nagsalita na si Thanatos, ramdam ang pinipigil na galit. Pagkatapos sabihin 'yon, hinarap nito at ng isa pa nitong kasama ang mga tauhan ni Kevin at wala pa sigurong minuto, bagsak ang pitong guards ni Kevin habang ang mga baril nila, nasa gilid. Ngayon, hinarap ng dalawang lalaki si Kevin at ang isa sa kanila, hina
NAKALAYO na si Cinder at Kevin. Pumasok na ang dalawa sa kotse nang lumabas mula sa pinagtataguan si Hyan. Tinanaw niya ang kotse kung saan sakay ang kasamang si Cinder. Noong dumating si Kevin, nanatili si Hyan sa loob ng first floor at binantayan niya lang ang kilos ng lalaki hanggang sa makita nga ito ni Cinder at sumama ang babae rito. Pagkatapos nilang umalis, tinungo ni Hyan si Eros at Thanatos na ngayon ay nagsisikuhan. “Bakit hindi mo pinigil si Cinder? She went with that motherfúcker!” anas ni Than. “Do you think Cinder will like that if we stop her? Alam mong 'pag pinigil siya sa gusto, mas malakas pa ang tantrums niya kesa sa anak niya. Remember when she splashed us with ice water just because we refused to buy her things? She can be a brat sometimes,” naiiling na ani Eros. Kung tutuusin ay kaya naman talaga nilang pigilan si Cinder pero mas takot sila na sumama ang loob nito kaya sa huli, hinayaan na lang nila na sumama ito kay Kevin.Sinilip naman ni Hyan ang mga tao
DAHIL sa naging tanong ni Antigone, hindi mapigil ni Hanni na magbalik tanaw sa kung paano nga ba naging parte ng buhay niya si Yves at kung bakit niya ito iniiwasan ngayon. . . Ulilang lubos na si Hanni. Kinagisnan niyang tahanan ang kalye at ang mga kasama niya ay katulad niyang mga bata na sa kalye na rin pumalit at nagkaisip. Kung tatanungin kung may magulang ba siya o wala, hindi niya alam. Usap-usapan na nakita lang siya sa basurahan ng isa sa mga basurero at dahil naawa, kinupkop siya. Pero noong tatlong taon daw siya, dinapuan ng sakit iyong basurero na iyon at namatày sa kalsada kaya wala ring ala-ala si Hanni sa taong iyon. Kasama ang mga batang kalye, namamalimos siya mula umaga hanggang gabi. Dahil din doon ay natuto si Hanni na mangholdap kahit na alam niya na masama iyon. Ang nasa isip niya, mas kailangan na magkalaman at mabusog ang kanyang tiyan kesa isipin kung mabuti ba o masama ang ginagawa. Ngunit hindi alam ng batang si Hanni kung malas ba siya o swerte dahil
AFTER what happened between Hanni and Yves, Hanni could say that Yves treated her as his girlfriend. Wala naman siyang problema dahil mahal niya ang lalaki. Kulang na lang siguro ay ang salita niyang "oo" para maging opisyal na silang maging mag-boyfriend/girlfriend.Napapansin na rin ng mga katrabaho nila ang kakaibang treatment ni Yves sa kanya dahil madalas itong magdala ng pagkain kaya hindi na niya kailangan pang lumabas tuwing lunch break. Isa pa, nakasimangot ang mukha nito o kaya naman ay blangko pero kapag si Hanni ang kaharap, ngiting-ngiti si Yves. Kinikilig si Hanni sa loob-loob niya pero sinusupil niya iyon dahil nasa trabaho sila. Akala ni Hanni ay magtutuloy ang ganoon nilang sitwasyon ngunit isang araw, natagpuan na lang niya ang sarili na kaharap ang ama ni Yves na si Mr. Magalona. Parang pinatandang Yves ito ngunit siguro ay hindi palangiti, kita ang bagsik at pagiging masungit nito - parang iyong isang maling galaw lang ng kausap ng matanda ay makakatikim ng kal
DAHIL malapit na si Hanni sa apartment niya, kinuha niya ang motor na nakatago sa likuran ng apartment. Napakadalang niyang magamit iyon dahil umiiwas siyang balikan ang nakaraan ngunit ngayon, gagamitin niya iyon para iligtas si Serena. Pinatong niya ang cellphone sa phone stand na nakakabït sa motor at sinundan niya ang tinuturo na lugar kung saan si Serena. Patuloy na gumagalaw ang location ni Serena kaya kailangan niyang dalian. She was driving the motor when she received a message from a number she never thought she would see again. HQ number. Napalunok si Hanni at pinilit na iwaksi ang nakita at pinatuloy ang pagtingin sa location ni Serena. Namatay ang tawag na nagkokonekta sa kanila ni Serena at kahit na nakuha niya ang latest location nito, hindi niya alam kung saan ito patungo. Wala nang panahon si Hanni para magmatigas kaya hininto niya ang motor, nanginginig ang kamay na dinampot ang cellphone at tinawagan ang number na nag-text sa kanya. “Hello?”[“Agent Hyacinth, it
CINDER is looking through the files she received early in the morning. Iyon ay ang mga impormasyon tungkol kay Helia Tatiana Alejandro.Sa papel na hawak niya, nalaman ni Cinder na pamangkin si Helia Tatiana ng patriarch ng Alejandro Clan. Malayong pinsan ng lalaki ang ina ni Helia at dahil nawawala ang anak ng lalaki sa asawa nito na kaedad ni Helia, para punan ang pagka-miss sa anak nito, kinupkop nila si Helia kasama ang ina nito kaya kahit mula sa branch family ang babae, umaasta ito bilang anak ng matandang lalaki. Sa nahukay ni Cinder, makapangyarihan ang Alejandro Clan sa Spain at maging dito sa Pilipinas pero lowkey lang kaya hindi gaanong matunog ang pangalan. Ngunit sanga-sanga ang mga businesses ng pamilya nito hindi lang sa Pilipinas kundi sa Asya mismo at may businesses din sa Europe at United States. Mula sa shipping lines, garments, food business, at iba pa, may ganoong business ang Alejandro Clan. “Kaya pala matapang ang babaeng iyon gumawa nang masama dahil kakaiba
LIKE WHAT happened from a few days ago, Kevin couldn't reach Cinder again. Yes, she's replying on his messages but when he tried to call her, the call was not pick up. Kung hindi lang nagsabi si Cinder sa kanya na busy ito at hindi agad makakauwi ngunit safe naman daw ito at may inaasikaso lang na importante sa office, baka hinanap na naman ito ni Kevin. Hindi na niya sinubok pang i-track ang cellphone nito dahil ginagalang niya ang privacy ni Cinder. Now that he knows she's safe, it's all good. But there's a nagging feeling inside him that tells him that something is going to happen. Kung ano man iyon, wala siyang ideya. Dahil hindi siya mapakali, hindi na tumuloy si Kevin sa company at nag-work from home. Pina-send niya sa secretary via email ang mga kailangan na i-review habang naghihintay sa mga messages ni Cinder. Maya't maya ang tingin ni Kevin sa cellphone kung may update ba si Cinder ngunit bukod sa sinabi nito na busy ito kaya hindi makakapagbigay ng update sa kanya, wala
WHAT HAPPENED YESTERDAY. . . Akala ni Cinder ay nagbibiro lang si Zephyr sa sinabi nitong ilalayo siya. O kaya naman, kahit sabihin nito iyon, hindi niya naman alam na agaran ang gusto nitong mangyari. Noong gusto na niyang umalis, pinigil siya ni Zephyr at hinawakan pa siya nang mahigpit sa braso. Humingi siya ng tulong kay Chlyrus ngunit ang ginawa ng pinsan, binuhat nito si Chiles paalis doon at hinayaan sila ni Zephyr sa loob ng opisina na iyon. “Zephyr, let me go! Alam mong hindi ako pwedeng malayo sa subject ko.”Magkasalubong ang kilay ni Zephyr, hindi nagustuhan ang sinabi ni Cinder. “Hindi pwedeng lumayo o ayaw mong lumayo? Cinder, I already talked to you, right? I told you to stay away from him! That morón is not good for you!”“Bakit ba ayaw mo sa kanya?! Hindi ko maintindihan 'yang galit mo sa kanya? Isa pa, pwede bang isantabi mo ang galit mo sa kanya? Someone's after his life and I'm protecting him. You know that I don't like to fail my assignment.”Humugot nang m
Ano kaya ang itsura ni Daemon nang makita nito ang balita? Galit na galit? Gusto siyang patayin para maibsan ang galit? O baka naman wala siyang pakialam, parang nakakita lang ng taong di niya kilala?Kung nasa Pilipinas si Rowie, kaya niya bang ipaliwanag sa boss ang buong nangyari?Pero sa pag-iisip nito, napangiti lang ng mapait si Patricia. Siya lang talaga ang nakakaalam ng buong kwento.Pagkatapos ng huling presscon ni Andrei, nagyaya itong kumain sa labas.Ayaw sana ni Patricia, pero naisip niya na hindi pa tapos ang palabas at kailangan pang ituloy. Kaya sumama na siya sa isang mamahaling western restaurant.Nag-order si Patricia ng fruit salad para sa sarili niya, si Andrei naman ay steak. May baso na may kandila sa mesa, at ang liwanag nito ay maaliwalas at medyo romantic.Pero wala sa sarili si Patricia. Tahimik lang siya, nakatitig sa kandila, at parang malayo ang iniisip. Sa totoo lang, basta wala siya sa harap ng camera ng media, ganito na lagi ang itsura niya nitong mga
Chapter 90GABI na nang makauwi si Patricia. Naghihintay pa rin si Patrick sa kanya. Pagkakita sa kanya, agad siyang tinanong kung bakit siya sobrang abala sa trabaho at kung bakit hatinggabi na siyang nakakauwi. Sobrang pagod na si Patricia kaya hindi na siya masyadong sumagot. Maikli lang niyang sinabi na may inayos lang siya, tapos dumiretso na siyang maligo at pumasok sa kwarto para matulog.Mula noong mga nakaraang araw, sobrang babaw na ng tulog niya. Kaunting ingay lang, nagigising na siya agad.Kaya nang magsimula na tumunog ang telepono niya nang sunod-sunod bandang alas-sais ng umaga, agad siyang nagising. Una ay tumawag ang crisis PR ng kumpanya nila. Pasigaw at seryoso itong nagsalita, "Miss Patricia! Paki-explain kung ano 'tong nasa headline ng Flower Entertainment News?! Bilang agent, alam mo dapat kung gaano kahalaga ang reputasyon. Bakit mo nagawang makipagrelasyon sa alaga mong artist? At kahit pa totoo nga 'yan, bilang isang professional, paano mo hinayaang mailabas
Bahagyang napakunot ang noo ni Patricia. Tulad ng inakala niya, may nangyari nga sa relasyon. Pero nasa kaya pa rin naman niya itong tanggapin, kaya napabuntong-hininga lang siya at maingat na nagtanong, “May gusto ka bang babaeng may asawa?”Ngumiti si Andrei. “Mas malala pa ro’n.”“Mas malala pa?” Kumurap si Patricia. Hindi niya maisip kung gaano pa kabaliw ang istorya.“Sa totoo lang, bago ako sumikat, naging kabit ako ng isang tao.”…Kalmado lang ang pagkakasabi ni Andrei, pero sa tenga ni Patricia ay parang kulog na bigla na lang bumagsak, para siyang nawala sa sarili!Kabit ng isang mayamang babae?! Hindi halata sa hitsura niya, lagi pa namang parang perfect idol at role model sa mga kabataan! Pero halatang hindi siya nagbibiro.Pinilit ni Patricia na huwag magmukhang gulat na gulat at nagkunwaring kalmado. “Kabit lang naman. Uso naman ngayon ‘yung mga ganyan. Halos lahat may mga eskandalo…”Tinitigan siya ni Andrei at napangiti. “Pero may gusto lang akong itama…”Nagpakita uli
Chapter 89UMALIS si Patricia sa apartment kasama si Andrei. Alam ni Patricia na hindi naman gano’n kahirap gampanan ang eksenang 'yon. Kailangan lang niyang linisin ang isyu sa harap ng media at sabihing totoong gusto nila ang isa't isa, kaya siya ang naging agent nito at handang magsakripisyo para sa kanya. Kailangan lang niyang magpagawa ng ilang articles para mapaniwala ang mga fans na maging mas maunawain. Kahit lumaki pa ang gulo, hindi naman ito masyadong makakaapekto sa career ni Andrei.Pero para kay Patricia, masyado na siyang tumaya sa isang bagay lang.Ang dahilan kung bakit siya nakipag-cooperate kay Andrei at patuloy na umaarte ay dahil alam niyang mula pa lang sa pagpasok niya sa apartment nito, may nagplano na ng lahat ng mangyayari pagkatapos.Paano kung hindi siya sumunod? Ang lalabas na balita ay: nag-away, hindi nagkaintindihan, naghiwalay.Ang mga tao sa labas ay makikinig lang sa sasabihin ni Andrei at walang pakialam sa panig niya. Idol kasi si Andrei, habang si
Tahimik lang ang buhay niya nitong mga nakaraang araw. Matagal na rin mula nang huli siyang makasalamuha sa mundo nila. Sina Daemon, Chastain, Zaldy, malayo na sa kanya. Tahimik na uli ang mundo niya.Pero maliit talaga ang mundo. May mga tao talagang hindi mo maiiwasang makita. Umasa na lang siyang dadaan lang si Sylvia at ipagpapatuloy ang pagrereklamo sa essential oil niya.Pero halatang mas interesado si Sylvia kay Patricia kaysa sa essential oil. Lumapit siya diretso at ngumiti na may halong pagmamataas. “Hindi ko alam na ang galing mo pala nung huling pagkikita natin. Ikaw pala yung dinala ni Daemon para ipakilala sa mga kamag-anak niya…” Saglit siyang tumigil, tapos tinuloy, “Pero anong silbi nun? Hindi ba’t para ka ring basang sisiw ngayon? Ako, legal na fiancée. Ikaw? Anong karapatan mo?”“Oo nga pala, wala ka ngang kwenta.”Napakunot ang noo ni Patricia... pero wala siyang sinabi. Kinuha lang niya ang card mula sa front desk at tumalikod papasok sa loob ng spa.Parang hindi
Chapter 88NAPAKATIGAS ng ulo ni Patricia para maglumuhod. Kanina lang, pinilit pa niyang tumayo at ipaglaban ang sarili. Pero kung hindi siya luluhod ngayon, siguradong hindi siya tatantanan ni Leo at ng barkada niya. Pero kung luluhod siya, mawawala naman talaga ang dignidad niya.Si Amarillo, nakangiting parang nanonood lang ng palabas, may halong yabang pa ang ngiti. Sa isip niya, si Patricia ay isang baguhang babae na hindi pa alam gaano kataas ang langit at kalalim ang lupa. Ang tapang-tapang na lumabas at nagsalita sa ganitong sitwasyon. Ngayon, nasabit na siya, tingnan lang natin paano siya lalabas dito.Pero sa harap ng lahat, kalmadong tumango si Patricia. “Okay lang sakin na magluhod, pero ibabalik sa 'yo ang ginawa mong pagsuntok kay Andrei.”Mas lalo pang naging mapanghamak ang tawa ni Leo. “Ibalik? Ikaw o siya? Sa payat ninyong katawan, kahit sampung suntok pa siguro ang gawin niyo, wala pa ring epekto. At ikaw, babae ka, umuwi ka na lang at maghanap ng lalaking papakasa
Nagulat si Patricia. Kasi karaniwan, pagkatapos ng shoot, kakain lang ito at matutulog agad. Wala na siyang pake sa ibang tao. Kaya nagulat si Patricia na nag-abala pa siyang lumapit.“Ano ‘yon?”Ngumiti si Andrei at nagkibit-balikat. “Wala lang…”Parang duda pa rin ang tingin ni Patricia.“Gusto ko lang magpasalamat sa ‘yo.” Ngumiti pa rin si Andrei. “Tama pala ang naging desisyon ko.”Isang simpleng salita lang ‘yon, pero nanginginig ang kamay ni Patricia habang hawak ang tinidor. Matagal na rin siyang nakakulong sa sarili niyang mundo. Laging nagtatrabaho, pero pakiramdam niya, walang laman ang puso niya. Pero sa sinabi ni Andrei, parang muling nagkaroon ng apoy sa dibdib niya.Tapos ngumiti si Andrei nang mahina. “Punta ka sa bar mamaya. Sasabihin ko na sa 'yo ang sikreto ko.”Hindi pa nakakareact si Patricia, tumayo na siya at umalis. Pero yung ngiting iyon, hindi niya malaman kung anong ibig sabihin.Sikreto?Matagal na siyang curious simula pa nung una niyang hinawakan ang kas
Chapter 87NAGKIBIT BALIKAT si Chastain at kalmado niyang tiningnan si Patricia. “Nagbibiro? Hindi ako nagbibiro.” Pagkatapos ay ngumiti siya ng palihim kay Patrick na nasa likod ni Patricia, “Hello po, Uncle.”Hindi alam ni Patrick kung sino si Chastain o kung dapat ba niya itong katakutan, kaya ngumiti na lang siya at tumango.Dahil sa sobrang kalmado ni Chastain, hindi na alam ni Patricia kung ano ang sasabihin. Sa huli, inilapag na lang niya ang maleta sa sahig at naupo doon. “Sige, gusto kong lumipat at maghanap ng matitirhan. Nasaan ang bahay? Magkano ang renta? Magkano ang bayad sa ahente?”Handang-handa si Chastain. Kinuha niya ang isang makapal na booklet mula sa likuran niya na may iba't ibang impormasyon tungkol sa mga bahay. Tinuro niya ang kotse sa likod niya at sinabi, “Kaunti lang naman gamit niyo, kasya na ‘to sa paglipat. Gusto mo bang ang singil ko ay parang pamasahe lang sa taxi?”Hindi inakala ni Patricia na talagang naghanda siya ng mga listahan ng bahay. Kinuha n
Kung may konting pagpapakumbaba lang siya, matagal na sanang alam niya na hindi na siya dapat sumali sa larong ito.Sa huli, umarangkada si Daemon at mabilis na umalis.Matagal na nakatitig si Patricia sa direksyong tinahak niya, hanggang sa maglaho ang pulang kotse sa dilim ng gabi.Nanlambot ang tuhod niya, sumikip ang dibdib, sobrang dilim ng gabi, at pakiramdam niya parang mababaliw na siya.Sa wakas, napaupo siya sa kalsada, ibinaon ang mukha sa tuhod at tahimik na umiyak.Akala niya noon, kaya niyang hawakan ang isang bagay… pero ang totoo, bumitaw pa rin siya.Isa pa rin siyang duwag, at sa totoo lang, parang nandidiri na siya sa sarili niya.Habang tulala pa siya, biglang may pumalakpak sa likod niya, malakas at mabilis. “Ayos, natuto ka rin sa wakas!”Hindi na niya kailangang lumingon para malaman na si Carmina ‘yon...Palagi ba siyang binabantayan nito dahil takot itong magbago ang isip niya at bumalik kay Daemon? Sa totoo lang, hindi naman kailangan...Naiinis siya sa pakir