Share
Chapter 42
ADRIANNA
"Inspector, ano na pong gagawin natin?"
Hindi maawat sa pagtulo ang luha ko habang pinagmamasdan si Inspector Fajardo na suriin ng katawan ng isang officer na kasama namin sa misyon na ito. Sobrang takot na takot ako at hindi na alam ang gagawin. Wala ng buhay ang officer dahil direktang tumama ang pana sa kanyang ulo. Naalala ko rito ang pagkamatay ni Lawrence Perez.
Ang dalawa sa kasama namin mga officers ay umalis para humingi ng tulong sa labas ng talahiban na pinasukan namin. Nawawalan kasi ng signal dito dahil masyado ng liblib ang napuntahan namin. Mas lalong naging mahirap ang sitwasyon namin dahil lumakas ang ulan at basang-basa na kaming lahat.
"Hija, tulungan mo akong ipasok si Officer Lopez sa loob ng sasakyan. Hindi
Kaugnay na kabanata
Who is the killer? Chapter 43
JENSEN"Where is it?"The dipshit Daven Sevilla asked me while he's driving the car on a dark road. Kanina pa umuuga ang sasakyan dahil baku-bako ang dinadaanan namin. Walang ilaw at umuulan pa. I don't even know why I let this man drag me here. Wala akong pakialam sa kaniya o sa gusto niyang puntahan sa liblib na lugar na 'to.What's my purpose here, anyway? Balak niya ba akong gawing blackmail kay Jefferson para mahuli 'to? Tsk."Turn right and you will see a wooden gate, asshole," sabi ko habang nakatingin sa labas ng sasakyan at nakasandal sa bintana.Inihinto niya bigla ang sasakyan nang may mga humarang sa daan at kumakaway. Walang pasabi siyang bumaba sa kotse at nilapita
Who is the killer? Chapter 44
ADRIANNAIt was raining heavily and thunder roared after a lightning strike. Our principal decided to cancel the afternoon class and let the students go home early. Thankfully, I brought an umbrella. But it was not enough and I still got soaked. Mabilis akong pumasok sa loob ng taxi pauwi sa bahay namin.Basang-basa ako pagka-uwi at siguradong papagalitan na naman ako ni Mama o ni Papa kapag nakita. Imbes na sa main door ay umikot ako para sa likod pumasok. Nakita kong walang tao malapit sa kusina kaya kaagad akong pumasok. May narinig akong ingay sa sala kaya naman nagtago ako sa divider ng dining area para tingnan kung anong meron."Kasalanan n'yong lahat 'to! Kayo ng mga walang kwenta mong anak!"Narinig
Who is the killer? Chapter 45
DAVEN"Who's that cute girl, Dave?"Hindi ako nilubayan ni Wency magmula nang pinuntahan ako ni Clara sa school kanina. She just informed me about her neighbor who wants to meet me. Wala akong ideya kung sino ito at kung ano ang kailangan niya sa'kin. Sana lang ay importante ang sadya nito sa'kin dahil ayokong masayang lang ang oras ko.Pinasok ko lahat ng dala kong gamit sa locker at pabagsak itong sinara. Sinundan ako ni Wency papuntang parking lot at mukhang gusto pa yatang sumama sa lakad ko. Nilingon ko siya at binigyan ng pagod na ekspresyon."Could you please stop bugging me? I need to go now," sabi ko.He smirked. "Ikaw, ha. Girlfriend mo 'yon, 'no?"
Who is the killer? Chapter 46
DAVEN In my whole life, I've never experienced having a normal life. My dad died when I was just five years old. He was a great police officer and he sacrificed his life for the sake of others. Instead of drowning in depression, my mother became stronger and raised me well. Not until when she was also taken away from me. Tulad ng normal na reaksyon ng isang bata ay nagluksa ako ng ilang araw. I was devastated and no one could make me feel happy that time. Eleven years old lang ako at hindi pa gano'n katatag ang loob para lunukin na lang ang lahat. I didn't change myself, because pain and eagerness for vengeance changed me. Minsan ay naiisip ko kung tama pa ba ang ginagawa ko. Kung may patutunguhan ba ang pagkamit ko ng hustisya. Ang pinakamahirap tanggapin sa'kin sa pagkamatay n
Who is the killer? Chapter 47
ADRIANNA I couldn't believe what I'm seeing now. Daven's literally talking to my brother as if they're close already. Not to mention that I just noticed how they exchanged looks earlier. It seems that they can communicate just by looking at each other. The thing that I've never experienced with my own brother. Habang pinapanood ko silang mag-usap sa labas ay napapansin kong parang magkagalit sila. Pero hindi pa rin nito nababago ang mapait kong nararamdaman. Para kasing mas nagiging open pa si Jensen kay Daven kaysa sa'kin kung titingnan. Hindi ko alam kung anong napag-usapan nila noon at parang may kakaiba sa kanila. Nagulat rin ako sa ginawa ni Daven kanina na pagtatakip kay Jensen. I'm sure he already knows something about my
Who is the killer? Chapter 48
JENSEN "Jensen! Pasa rito, tol!" Pinasa ko ang bola sa kakampi kong gagad na maka-score at makapag-pasikat sa ibang estudyante. Nang sinubukan niya itong i-shoot ng three points ay sumablay. Mabuti na lang at nakuha ko ang rebound at ako na ang pumasok nito sa ring. I saw his death glare at me as my teammates shouted for me. Hindi ko na lang siya pinansin at naglakad patungo sa bench kung nasaan ang bag ko. Mabilis kong hinubad ang jersey shirt ko at pinunasan ang tumutulong pawis sa katawan ko. I noticed a group of girls whispering while looking at me. Tinutulak nila ang isa palapit sa'kin kaya wala itong nagawa kundi ang lapitan ako. She looked shy and her face turned red as she approached me. Tumalikod ako at hindi
Who is the killer? Chapter 49
JENSEN Tiningala ko ang mataas na building kung saan makikita ang kabuoan ng San Rafael. Kung hindi ako nagkakamali ay dito dinala ni Jefferson ang kapatid ko para ipanood sa kaniya kung paano patayin ang isang inosenteng babae. Restricted na sigurado ang rooftop nito pero pumasok pa rin ako sa loob. Malamig na hangin ang sumalubong sa'kin sa rooftop. Kitang-kita ko ang kulay kahel na kalangitan at ang papalubog na araw. Sa dulo ng rooftop ay nakita ko ang pamilyar na likod ni Jefferson. Nakatanaw siya sa siyudad at mukhang malalim ang iniisip. Nilingon niya ako nang matunugan ang pagdating ko. Hindi tulad ng dati ay wala siyang soot na mask ngayon at scarf. Kitang-kita ang mukha niya kung tutuusin. Sa unang tingin ay mukha lang siyang ordinaryong lalaki. Hindi nakakatakot ang mukha niya da
Who is the killer? Chapter 50
DAVEN "Paano ka nakapasok dito?" Hinimas mk ang balahibo ni Max para pakalmahin ito dahil kanina niya pa nililigiran si Jensen at parang handa itong kalmutin siya ano mang oras. Ang aso naman na nadatnan ko sa loob ng bahay ay tahimik lang na nakaupo sa tabi ko. Max and him didn't get along of course. Mabait ang aso pero si Max ay mukhang mainit ang dugo sa kaniya at pati na rin sa amo nito. Kahit kanino naman kasi ay ganito talaga ang pusa ko lalo na sa mga taong alam niyang may negativity. "Bukas ang gate at main door. Mukhang nakalimutan mong i-lock," sagot ko. "Walang kang dapat puntahan dito. Leave now," he said and pointed his index finger at the door.
Pinakabagong kabanata
