공유

41 แด๊ดดี้

작가: sammi'P
last update 최신 업데이트: 2025-07-13 14:34:20

“ถ้าคิดจะดำเนินการจริงๆ ได้ยินว่าอาจมีการประท้วง แล้วพี่นนท์รู้รึเปล่าว่าใครเป็นคนเอ่ยปากคนแรกเรื่องนี้” สิมิลันถามพี่ชายเสียงอ่อน

ชานนท์ส่ายหน้าปฏิเสธ เขาไม่รู้เรื่องเพราะยังไม่ทันได้ทำอะไรกับโครงการนี้เลย นอกจากให้สิมิลันออกแบบล่วงหน้าไปก่อน

“ใครกันที่จะมีปัญหา”

“เอ่อ... คือ ได้ยินมาจากพวกคนแถวนั้นว่าเอรินประกาศว่าจะนำขบวนประท้วงถ้ามีการรื้อถอนบ้านสีขาวค่ะ”

“เอรินเนี่ยนะ แล้วมาเกี่ยวอะไรกันมันที่ของคุณลุง ไม่ใช่พื้นที่สาธารณะ หรือเรารุกป่าสักหน่อย” ชานนท์ฟังอย่างไม่เชื่อ สีหน้างุนงง สิมิลันได้แต่ส่ายหน้าเพราะเธอก็ไม่รู้คำตอบจริงๆ

“พี่นนท์คงต้องคุยกับเอรินเองค่ะ ตอนนี้เธออยู่ข้างบนกับอาร์ม” มินตราแอบกระซิบ “ขึ้นบันได ห้องทางซ้ายนะคะ ว่าแต่พี่นนท์จะทำยังไงกับเอรินคะ”

“ไม่รู้สิ รู้แต่ตอนนี้คิดถึงหน้ากลมๆ ผมหางม้าน่าดู ขอไปเจอก่อนแล้วค่อยหาคำตอบ”

สิมิลันหัวเราะร่วนกับคำตอบก่อนจะเดินไปหาสามี จงใจหลบฉากให้สองหนุ่มสาวได้เจอกัน

ชานนท์สูดลมหายใจลึก แล้วก้าวขึ้นบันไดแต่ละขั้นอย่างเงียบกริบ ไม่เคยเลยที่หนุ่มวัยย่างสามสิบหกปีอย่างเขา จะประหม่าได้มากเท่ายามนี้ที่จะได้เจอหญิงสาวที่เ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   50 ชาลีแองเจิ้ล

    กว่าจะถึงท่าเรือซึ่งอยู่ห่างออกมาไม่ไกลจากตัวเมืองชุมพรก็สายแล้ว ชานนท์หลับมาตลอดทางแต่มือไม้ก็ยังเอื้อมมากอดเอวคนนั่งข้างจนเกร็งมาตลอดทาง เอรินเขย่าแขนชายหนุ่มที่พาดหนักอยู่บนเอวของตนอย่างเบามือ “นี่คุณ... คุณตื่นได้แล้ว ถึงแล้วค่ะ”ปื๊ดเหลือบมองกิริยาแนบชิดของแขกกระเป๋าหนักกับเจ้านายสาวก็ได้แต่มองอย่างเป็นห่วงแต่แค่ชั่วครู่ก็ปรับเปลี่ยนสีหน้ากลับมาเป็นปกติ แล้วลงไปจัดแจงกระเป๋าลำเลียงลงมาให้ทั้งสองเรียบร้อย ก่อนจะเดินลับหายไปในหมู่นักท่องเที่ยวที่ยืนรอคิวซื้อตั๋วเรือไปเกาะเต่าและเกาะน้อยใหญ่ในละแวกใกล้เคียง สักพักก็วิ่งหน้าตั้งเข้ามา “คุณหนู... เรือใกล้จะออกแล้วครับเร็วๆ หน่อย ไปต่อแถวได้แล้ว” ปื๊ดเร่งหลังจัดแจงซื้อตั๋วเรือสองใบให้เสร็จสรรพเรียบร้อย เอรินจึงสะกิดชานนท์ซ้ำอีกครั้ง ด้วยการหยิกแขนขวาที่พาดเอวหล่อนอย่างแรงจนชายหนุ่มสะดุ้งตื่น “โอ๊ย! กำลังฝันเพลินเลย”เอรินไม่ตอบแต่ดึงมือปลาหมึกออกห่าง แล้วรีบลงจากรถด้วยใบหน้าแดงก่ำ“เร็วๆ สิคะคุณชักช้าเราจะไม่ทันนะ นั่งเรือไปอีกตั้งชั่วโมงครึ่งแน่ะ” ชูข้อมือแล้วจิ้มที่นาฬิกาสองสามครั้ง

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   49 สัญญาว่าจะดูแล

    “ไม่ต้องเล่าหรอกค่ะ ถ้าพี่นนท์ไม่สบายใจ มินก็แค่เตือน ถ้าพี่รักเธอ พี่ควรใช้ความรักความจริงใจแลกมา อย่าให้เธอต้องผิดหวังเสียใจ ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะไม่เหลือความเชื่อใจให้พี่อีก”“พี่รู้” ชานนท์ตอบเสียงเบาหวิว“แต่ก็ยังคิดจะทำ เห็นเอรินเด็กๆ ง๊องแง๊งแบบนั้น แต่เธอเด็ดเดี่ยวนะคะ”“พี่ถึงต้องรวบหัวรวบหาง เอรินจะหนีพี่ไปไหนอีกไม่ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”“พูดอะไรแบบนั้นคะ น่าเกลียด อย่าทำอะไรเอริน ไม่งั้นเรื่องงานของเราเป็นอันล้มเลิก” สิมิลันปรามเสียงเข้มด้วยความเป็นห่วง “อย่าให้ใครเขาว่าเอาได้ เพราะเอรินก็ลูกมีพ่อมีแม่”“พี่สัญญาว่าจะดูแลเอรินให้ดีที่สุด” ชานนท์ตอบได้เท่านั้นเขานึกอยากจะตีตราจองเอรินวันนี้พรุ่งนี้เสียด้วยซ้ำ แต่ติดที่เขาไม่ไว้ใจพ่อของหล่อน มันยังเร็วเกินไป เร็วจนไม่รู้จะจัดการอย่างไร ให้เหมาะสมกับความรู้สึกประดังประเดที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้เขารักเอริน แต่...เช้าวันใหม่มาพร้อมอากาศสดใสไร้เมฆขมุกขมัว เอรินในชุดสายเดี่ยวสีดำสวมทับด้วยเสื้อผ้าฝ้ายสีขาวบางแขนยาวกางเกงขาสั้นเหนือเข่าปล่อยชายรุ่งริ่งตามเดิม พร้อมหมวกปีกกว้างผูกสายยาวห้อยคออยู่ทางด้านหลังกำลังจัดสัมภาระอย่

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   48 รักนั่นแหละแต่ไม่มั่นใจ

    เอรินผละลุกขึ้นจะออกไปจากห้องแต่แล้วกลับรู้สึกถึงแรงดึงโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้ร่างทั้งร่างหล่นปุลงไปบนที่นอนข้างกันกับชายหนุ่ม “คิดจะมาแอบมองหน้าฉันแล้วไปงั้นหรือ... เอริน” ชานนท์พูดทั้งที่ยังหลับตาพริ้ม เอรินตาเบิกโพลงหน้าตื่นผลุนผลันลุก แต่ไม่วายโดนดึงไว้ให้ลงมานอนข้างกันดังเดิม “ปล่อยค่ะ อาหารที่สั่งอยู่โต๊ะหน้าบ้าน เสร็จธุระของฉันแล้ว ต้องขอตัวก่อนค่ะ” เอรินพยายามแกะมือปลาหมึกที่เกาะกุมไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย แต่คำพูดของเขาทำให้หล่อนใจอ่อน“อยู่ด้วยกันก่อนนะ”น้ำเสียงเศร้าเหงาจนคนฟังรู้สึกได้แต่นอนนิ่งจ้องมองใบหน้าด้านข้างของชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น “ฉันไม่ใช่ตัวคลายเหงา ไม่ใช่ตัวแทนของคุณมิน คุณอาจจะสับสนเรื่องระหว่างเรา ฉันก็คือฉันไม่ใช่ตัวแทนใครคุณเข้าใจไหมคะ” เอรินแย้งเสียงสั่นคนโดนตัดพ้อลืมตาขึ้นมาสบตา ใบหน้าที่ห่างกันเพียงคืบทำให้ชานนท์เห็นแวววูบไหวในดวงตาเธอ “ฉันไม่ได้คิดว่าเธอเป็นตัวแทนมินไม่เคยคิดเลย ฉันแค่รู้สึกดีกับเธอมาก มากจนกลัวใจตัวเอง”“กลัวใจตัวเองทำไมคะ อย่าบอกนะว่า... คุณรักฉัน”“ฉัน... ฉันยังบอกไม่ได้ ถึ

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   47 จำใจยอม

    หน้าเทอเรซกว้างมีเก้าอี้ไม้ตัวยาวหันหน้าออกมองเห็นวิวทะเล ชานนท์สวมเสื้อยืดสีขาวคอโปโลทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นลายทะเลกางเกงขาสั้นเหนือเข่าดูแปลกตาจนเอรินมองเพลิน “ตกลงตามนี้ เอาเป็นว่าแล้วแต่เธอนำไปก็แล้วกัน แต่ถ้าถึงเกาะเต่าแล้วฉันอยากได้เรือยอร์ชส่วนตัวสักลำ เอาแบบเช่ารายวัน เท่าไหร่ก็ได้ไม่เกี่ยง ฉันไม่ชอบไปกับคนเยอะ แล้วห้องพักพูลวิลล่าบนเนินเขาวิวทะเล แบบสองห้องนอนดีแล้วเธอจะได้สบายใจกินอิ่มนอนหลับ ที่สำคัญต้องเป็นหลังมีรั้วรอบขอบชิด ไม่วุ่นวายกับใครและฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่มย่าม” ชานนท์บอกความต้องการ แต่เอรินยังคงนิ่งไม่มีทีท่าตอบรับหรือจดรายละเอียด จนเขาต้องสะกิดเตือน“เอริน... เอริน ลอยไปถึงไหนแล้ว” ชานนท์เอาไหล่สะกิดไหล่ หล่อนถึงกับสะดุ้ง “อะ... อะไรคะ”“ใจไง... เรียกตั้งนานลอยไปถึงไหน” ชานนท์ยิ้มล้อเลียนดวงตาแพรวพราว “หรือว่าลอยมาทางนี้” เอรินทำหน้างงตามไม่ทันความคิด “เปล่าค่ะคุณลุง... ฉันก็แค่คิดว่าจะหาได้ไหม พูลวิลล่าเป็นหลังๆ” พอนึกได้ถึงกับหน้าเสียเมื่อชายหนุ่มชักสีหน้าไม่พอใจหลังจากได้ยินคำแสลงหู “อีกแล้วนะ อะไรก็คุณล

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   46 โกรธ

    เอรินโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงลงมาบ้านสวนโฮมสเตย์ จนใครต่อใครต่างเข้าหน้าไม่ติด พ่อกับแม่ได้แต่มองลูกสาวที่หน้าตาถมึงทึงเป็นคนละคนกับเมื่อตอนแรกที่ขึ้นไปบ้านต้นไม้“ไปขัดใจอะไรมา”พัชระถอนสายตาจากงานตรงหน้าถามไถ่ อติมามองตามด้วยความเป็นห่วง เอรินชะงักเปลี่ยนจากจะเข้าห้องนอนมานั่งกอดแม่แทนจะบอกได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้นที่บ้านต้นไม้... “ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ แค่แขกเอาแต่ใจ หนูว่าจะไม่ทำแล้วจะโทรให้ยักษ์หาไกด์เก่งๆ แก่ๆ มาเปลี่ยนก็ไม่เอาอีกเรื่องมากจริงๆ” เอรินเน้นคำว่าแก่เป็นพิเศษพัชระลุกมานั่งข้างขยี้หน้าม้าลูกสาวอย่างเอ็นดู“เรานี่นะ ตอนจะไปเหมือนไก่จะบิน คงโดนเขาว่ามาละสิ ว่าเด็กไม่ประสา หรือว่าเขาปฏิเสธมา”“ถ้าปฏิเสธก็ดีสิคะ หนูไม่อยากทำเลย” เอรินหน้ามุ่ยคอตกสองสามีภรรยามองหน้ากันด้วยความสงสัยจะเอ่ยถาม แต่ลูกสาวตัวดีลุกหนีซะก่อน“หนูไม่คุยกับพ่อแล้ว ถึงยังไงก็รับปากไปแล้ว ไกด์มืออาชีพซะอย่าง ต้องแสดงให้เขารู้ว่าหนูไม่ใช่ไก่อ่อนสอนขัน เจอกันตอนเช้านะคะ หนูไปคิดแผนทัวร์ก่อน”“เดี๋ยว! กินอะไรรึยังลูก”อติมาถามไล่หลังแต่เอรินเดินหนีเข้าห้องไปก่อน จึงหันหน้ามาปรึกษาสามี“ลูกพู

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   45 รุกรุนแรง

    ชานนท์เสียงขุ่นแต่เอรินยังคงก้มหน้าก้มตา สายตาจดจ้องแต่กระดาษที่เตรียมมาโดยไม่มองหน้าคนถูกถามที่เริ่มออกอาการทนไมได้เมื่อเห็นท่าทีไม่สนใจไยดี“จอยกรุ๊ป หรือ เหมาลำ” หล่อนก้มหน้าก้มตาถามต่อ “แต่อย่างคุณนี่ท่าทางจะเหมาสินะ คนรวยใช้เงินมือเติบอยู่แล้วนี่”“เอริน ฉันบอกให้พอไง”“ฉันกำลังขอข้อมูลพื้นฐานจากคุณอยู่ จะได้จัดหาไกด์เก่งๆ ให้คุณได้ตามใจต้องการ ไหนๆ ก็จ้างแพง”“ก็ได้ ฉันต้องการทริปดำน้ำตื้น แต่ต้องเป็นเรือยอร์ชเท่านั้น ไม่ร่วมจอยทริปกับใคร ที่พักขอเป็นรีสอร์ตบนเขาเงียบๆ ต้องเป็นวิลล่า พร้อมสระว่ายน้ำ จากุชชี่ ราคาไม่เกี่ยง ต้องไม่มีคนรบกวนรอบบริเวณ อาหารไทย อิตาเลี่ยน ซีฟู๊ด แล้วแต่จะจัด แต่ฉันต้องการดินเนอร์ส่วนตัวที่ห้องเท่านั้น” ชานนท์ได้แต่มอง ดวงตาคมหรี่มองอย่างหงุดหงิด เมื่อเอรินเอาแต่เขียนรายการตามที่เขาสั่ง“คนรวยก็งี้ละนะ ต่อเลยค่ะ ต้องการอะไรอีกคะ”“วิลล่าขอแบบสองห้องนอน เธอจะได้สบายใจว่าไปกับฉันแล้วจะปลอดภัย” เขาตอบและรอดูท่าที เอรินชะงักไปครู่ก่อนจะพึมพำ“ปลอดภัยตรงไหนกัน คอยแต่จะเอาเปรียบ” หญิงสาวเบะปาก “ต่อเลยค่ะ”“เธอ...” คราวนี้ได้ผล เอรินเงยหน้าขึ้นสบตา เจอรอยย

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status