ตอนที่ 4/1 ไม่เหมือนที่คิดไว้

ตอนที่ 4/1 ไม่เหมือนที่คิดไว้

อีกด้านของเมืองหลวง

อคิน ชายหนุ่มคู่อริของเอเดนจ้องมองรูปภาพที่ผู้ชายคนนั้นลงอยู่พักใหญ่ เขารู้ว่าผู้หญิงในรูปมันช่างคล้ายกับผู้หญิงที่เขากำลังตามจีบอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นเอเดนไม่ใช่คนชอบลงรูปกับผู้หญิงคนไหน นับว่านี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่เขาได้เห็น ยิ่งซูมดูรูปมันก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกตงิดใจ ชายหนุ่มไม่รอช้า เขากดโทรศัพท์ไปหารุ่นน้องสาวอย่างบีเบลล์ทันที รอสายไม่นานหญิงสาวก็รับสายแต่ทว่าไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรออกไป ก็ต้องเผยสีหน้าหงุดหงิดออกมาเมื่อเป็นเสียงใครอีกคนกำลังพูดอยู่

“โทรมาทำไม” เอเดนที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์เครื่องเก่าของคนตัวเล็กส่งเสียงดังขึ้น เขาจึงลุกขึ้นเดินมาหยิบโทรศัพท์อย่างถือวิสาสะทันที พอเห็นว่าเป็นใครโทรมา มันก็ทำให้เขายกมุมริมฝีปากขึ้นอย่างพอใจ ก่อนที่เขาจะกดรับสายทักทายอีกฝ่ายกลับไป

“(มึง ไอ้เอเดน!)”

“เออกูเอง สรุปโทรมาทำไม”

“(นี่มึงกับน้องบีเบลล์)”

“ไม่น่าถามนะ รู้แล้วก็จำใส่หัวเอาไว้ ว่าอย่ามายุ่งกับผู้หญิงของกู”

“(หึ ผู้หญิงของมึงงั้นเหรอ มึงคิดว่ากูจะยอมถอยง่าย ๆ งั้นเหรอ คนอย่างมึงใครจะอยู่ด้วยได้ คนไม่มีหัวใจอย่างมึง)”

“เดี๋ยวก็รู้ว่าอยู่ด้วยได้หรือเปล่า มึงรู้แค่ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของกูแล้วก็พอ แล้วกูก็ไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับเธอ โดยเฉพาะคนอย่างมึง อย่าหวังว่าจะได้แตะต้องเมียกูแม้แต่ปลายเล็บ!”

เอเดนพูดจบก็กดตัดสายทันที เขารู้ว่าอารมณ์ของชายอีกคนที่อยู่ในสายเเดือดดาลแค่ไหน นั่นแหละที่เขาต้องการ

ชายหนุ่มเผยสีหน้าพอใจออกมาก่อนที่เขาจะกดลบรูปที่ลงไปก่อนหน้านั้น เพราะสิ่งที่เขาต้องการมันสัมฤทธิ์ผลแล้ว คนตัวสูงจัดการบล็อกเบอร์ผู้ชายอีกคนอย่างไม่สนใจว่าการกระทำของเขามันจะดูเสียมารยาทแค่ไหน เพราะสนแค่ว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นของเขา เขาไม่ยอมให้ใครยุ่งเกี่ยวกับเธอแน่นอน

เช้าของอีกวัน

ร่างเล็กสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจที่ตัวเธอนั่นเผลอหลับไป เธอลุกขึ้น พอเห็นว่ามีใครอีกคนยังคงนอนอยู่ข้าง ๆ มันก็ทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอรู้สึกสั่นไหวขึ้นมา เพราะว่านี่เป็นครั้งแรกเลยที่เธอมาค้างกับผู้ชาย แถมผู้ชายคนนี้ก็ไม่เคยสนิทกันมาก่อนเลยด้วยซ้ำ นึกขึ้นมาได้มันก็ทำให้คนตัวเล็กด่าตัวเองในใจ

หญิงสาวก้าวขาลงจากเตียง แต่เพียงที่ฝ่าเท้าแตะลงพื้นมันก็ทำให้หญิงสาวใบหน้าสวย เผยความเหยเกออกมาทันที เธอรู้สึกแสบไปทั่วบริเวณช่องทางรัก ไหนจะหน้าอกของเธออีกด้วย ที่ดูเหมือนเมื่อคืนชายหนุ่มจะบีบมันแรงไปหน่อยจึงทำให้เธอรู้สึกเจ็บแบบนี้

“อ๊ะ” บีเบลล์เบิกตาตกใจขึ้น เมื่อถูกอีกฝ่ายดึงแขนเธอเอาไว้ในตอนที่เธอจะลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า

“รีบไปไหน ยังเช้าอยู่เลย”

“เอ่อ คือว่าเบลล์จะกลับบ้านค่ะ” เธอไม่ควรนอนค้างอยู่ที่นี่เลยด้วยซ้ำ พอเห็นอีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรออกมา หญิงสาวก็ดึงแขนออกห่างก่อนจะเอาผ้าห่มมาห่มกายเอาไว้ ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าที่ถูกถอดออกกองอยู่กับพื้นเดินเข้าไปยังห้องน้ำทันที

ไม่นานเท่าไรนัก บีเบลล์ก็เดินออกมาจากห้อง พอเห็นว่าในตอนนี้คนตัวสูงนั่งไขว่ห้างรออยู่ที่โซฟา มันก็ทำให้เธอไม่รู้ว่าจะแสดงท่าทีอย่างไรออกมา เธอจึงได้แต่ก้มหน้าลง ก่อนจะเดินไปหยุดลงตรงหน้าของชายหนุ่ม เธออยากจะขอบคุณเขา ถึงแม้จะต้องแลกกับร่างกาย แต่ถ้าเขาไม่ช่วยเหลือ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรอยู่ดี

“เบลล์ขอบคุณพี่เอเดนมากนะคะ ที่ช่วยแม่เบลล์เอาไว้”

“นั่งลงก่อน ฉันอยากคุยรายละเอียดกับเธอ”

“คะ รายละเอียด”

“ใช่ เธอคงไม่คิดว่า การที่ฉันจ่ายค่ารักษาแม่ของเธอเป็นจำนวนเงินหลายบาทขนาดนั้น คงไม่ใช่แลกกับการที่เธอจะมานอนกับฉันแค่ครั้งเดียวใช่ไหม”

พอได้ยินอย่างนั้นมันก็ทำให้คนตัวเล็กหน้าตึงขึ้นมาทันที เธอนึกแค่ว่าเธอยอมนอนกับเขาครั้งเดียวทุกอย่างจะจบซะอีก

“งั้นนานแค่ไหนคะ”