‘ทุกคนจ้ะ เพราะป่านบอกกับทุกคนที่ป่านอยากบอกหมดแล้ว ที่ไม่ได้บอกคือป่านไม่อยากให้รู้ ดังนั้นแก้วต้องปิดเรื่องของป่านเป็นความลับ เข้าใจไหม’
‘จ้ะ’..
“บอสอย่าถามแก้วเลยนะคะ แก้วไม่ทราบจริง ๆ”
“ผมจะแกล้งเชื่อในสิ่งที่คุณแก้วบอกทุกอย่าง ถึงแม้ใจผมจะไม่เชื่อเลยก็ตาม เชิญคุณแก้วกลับไปทำงานเถอะครับ” เขาพยายามที่จะเข้าใจหญิงสาวให้มากที่สุด เพราะเธอกับอินทิราเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอย่อมต้องอยากปกป้องเพื่อนมากกว่าเห็นใจเขาอยู่แล้ว
“...ขอโทษด้วยนะคะบอส” ปัทมาจากไปด้วยความรู้สึกบีบคั้นที่หัวใจเหลือเกิน เพราะเขารู้แล้วว่าเธอโกหก
คล้อยหลังเพื่อนสาวคนสนิทของอินทิราไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเอนตัวลงบนเก้าอี้หนังอย่างอ่อนใจ เขาจะทำอย่างไรดีถึงได้รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน ติดต่อผ่านคนที่เธอรู้จักก็แล้ว ผ่านทางโซเชียลก็แล้ว แต่ก็ยังมืดแปดด้าน เขาเอื้อมมือไปกดปุ่มเมื่อเสียงอินเตอร์คอมดังขึ้น
(บอสคะคุณฟารีดามาขอพบค่ะ)
“ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่พบคนที่ไม่ได้นัดเอาไว้ล่วงหน้า” เขากรอกเสีย
‘ทุกคนจ้ะ เพราะป่านบอกกับทุกคนที่ป่านอยากบอกหมดแล้ว ที่ไม่ได้บอกคือป่านไม่อยากให้รู้ ดังนั้นแก้วต้องปิดเรื่องของป่านเป็นความลับ เข้าใจไหม’‘จ้ะ’..“บอสอย่าถามแก้วเลยนะคะ แก้วไม่ทราบจริง ๆ”“ผมจะแกล้งเชื่อในสิ่งที่คุณแก้วบอกทุกอย่าง ถึงแม้ใจผมจะไม่เชื่อเลยก็ตาม เชิญคุณแก้วกลับไปทำงานเถอะครับ” เขาพยายามที่จะเข้าใจหญิงสาวให้มากที่สุด เพราะเธอกับอินทิราเป็นเพื่อนสนิทกัน เธอย่อมต้องอยากปกป้องเพื่อนมากกว่าเห็นใจเขาอยู่แล้ว“...ขอโทษด้วยนะคะบอส” ปัทมาจากไปด้วยความรู้สึกบีบคั้นที่หัวใจเหลือเกิน เพราะเขารู้แล้วว่าเธอโกหกคล้อยหลังเพื่อนสาวคนสนิทของอินทิราไปแล้ว ชายหนุ่มจึงเอนตัวลงบนเก้าอี้หนังอย่างอ่อนใจ เขาจะทำอย่างไรดีถึงได้รู้ว่าเธอไปอยู่ที่ไหน ติดต่อผ่านคนที่เธอรู้จักก็แล้ว ผ่านทางโซเชียลก็แล้ว แต่ก็ยังมืดแปดด้าน เขาเอื้อมมือไปกดปุ่มเมื่อเสียงอินเตอร์คอมดังขึ้น(บอสคะคุณฟารีดามาขอพบค่ะ)“ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่พบคนที่ไม่ได้นัดเอาไว้ล่วงหน้า” เขากรอกเสีย
ฝ่ายภรรยาคลี่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะหันหนีไปทางอื่น ไม่กล้าสู้สายตาสามีเพราะกลัวจะเผยพิรุธให้เขาเห็น เนื่องจากไม่เคยโกหก“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะคะ”เรย์มองด์มองตามแผ่นหลังภรรยาไปด้วยสีหน้าครุ่นคิด เริ่มเอะใจกับอาการผิดปกติของเธอ เพราะเธอไม่มีอาการแปลกใจหรือตกอกตกใจให้เห็นเลยสักนิด มันเป็นเรื่องที่แปลกอย่างมากสำหรับคนที่เอาใจใส่ลูกชายอย่างเธอ“เกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ”...คำตอบที่ได้รับจากผู้ดูแลแมนชั่นทำเอายัสซันถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว เขามาถึงนี่เมื่อห้านาทีก่อนและตรงดิ่งไปที่ห้องของเธอ เห็นประตูห้องไม่ได้คล้องกุญแจเอาไว้ก็ดีใจจนหน้าบาน รีบเคาะประตูเรียก แต่คนที่เปิดประตูออกมาทำให้เขาต้องลงมาหาคำตอบตรงนี้เพื่อความแน่ใจ“เธอย้ายออกไปนานหรือยัง”“หลายวันแล้วนะคะ”“รู้ไหมว่าเธอย้ายไปไหน”เด็กสาวที่ทำหน้าที่ดูแลแมนชั่นส่งสายตาสงสัยไปที่ชายหนุ่ม “คุณไม่ทราบเหรอคะว่าพี่ป่านเขาไปไหน คุณเป็นแฟนเธอไม่ใช่เหรอ”“เธอบอกว่าจะกลับบ้า
“ลูกจะน่าจะพูดกับพ่อให้ดีกว่านี้นะ” เขาตำหนิลูกชายที่ทำตัวห่างเหินจนเหมือนไม่ใช่พ่อกับลูกคุยกัน “แม้แต่คำทักทายลูกก็ไม่คิดจะพูดกับพ่อเลยเหรอ”“ผมก็พูดกับท่านแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่ครับ”“ลูกไม่ดีใจที่ได้เจอพ่อบ้างเหรอ”“ถ้าท่านไม่มองผมด้วยสายตาแบบนั้นผมอาจจะดีใจก็ได้” ทำไมเขาต้องดีใจ ในเมื่อเจอกันทุกครั้งเขาก็มักจะพูดถึงแต่เรื่องให้กลับไปอยู่ตะวันออกกลางด้วยกัน ไปรู้จักกับครอบครัวของชีคคนนั้น ชีคคนนี้ เพื่อประโยชน์ของธุรกิจในอนาคต“พ่อไม่รู้ว่าพ่อมองลูกยังไง พ่อรู้แต่ว่าพ่อปรารถนาดีต่อลูกเสมอ”“ท่านก็น่าจะรู้ว่าผมไม่เคยต้องการ เพราะสิ่งที่ผมได้รับจากคุณแม่และคุณพ่อในทุกวันนี้มันดีที่สุดในโลกแล้ว” เขาพูดถึงพ่อบุญธรรมด้วยความเคารพจากหัวใจปัง!ชีคอัมรานตบโต๊ะดังลั่นด้วยความโกรธสุดขีด เมื่อได้ยินลูกชายในไส้ยกย่องพ่อบุญธรรมด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้งต่อหน้าต่อตา คิดไว้ไม่ผิดว่ามันต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เขาจึงสั่งให้ผู้ติดตามจองห้องอาหารแห่งนี้ไว้ทั
“พ่อว่าเขาก็ดูดีนะ หน้าที่การงานก็มั่นคง” อินทรีย์ไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป เพราะไหน ๆ เธอก็รู้แล้ว“เขาอาจจะดูดีในสายตาของพ่อ แต่เขาไม่ได้ดูดีในสายตาของหนูนี่” เพื่อนของเอกอรุณดูดีแค่ไหนก็ไม่สามารถมาลบภาพคนที่อยู่ในใจเธอตอนนี้ได้หรอก คนที่อยู่ในใจแต่ไม่สามารถจับจองเป็นเจ้าของได้คนนั้น“ลูกจะเลือกไปจนถึงอายุเท่าไหร่ ไม่ได้ยินที่ป้าบุหงาเขาพูดเหรอ” อินทรีย์เตือนสติลูกสาวช่างเลือก“จำได้สิจ๊ะ” อินทิราตอบกลับแล้วนึกถึงคำพูดของผู้เป็นป้าเมื่อเย็นนี้ ‘เมื่อไหร่หลานของป้าจะได้แต่งงานกับเขาสักทีนะ ป้าจะได้อยู่เห็นหลานแต่งงานหรือเปล่า’“พ่อก็คิดไม่ต่างกับป้าเขาหรอก พ่อก็อายุมากแล้วนะป่าน อยากเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวเป็นฝั่งเป็นฝา อยากมีหลานตาเอาไว้อุ้มบ้าง ถ้าได้อย่างที่หวังพ่อจะได้ตายตาหลับ”“ไร้สาระอีกแล้วนะพ่อ ทำไมต้องเอาเรื่องความเป็นความตายมาขู่หนูด้วย” เธอหน้างอใส่บิดา สตาร์ทรถแล้วขับออกไป “พ่อยังไม่ตายง่าย ๆ หรอก รอให้บวชลูกชายหนูก่อนแล้วค่อยคิดเรื่องนี้&rdquo
“แต่ป่านไม่เอาค่าเช่าเลยนะพี่นวล ป่านยกให้ทำฟรี ๆ แต่ถ้าป่านแก่ตัวทำงานไม่ไหว ก็ให้ไอ้เจี๊ยบมันรับเลี้ยงป่านด้วยละกัน” เธอพูดถึงหลานชายซึ่งเป็นลูกชายคนโตของทั้งคู่ ที่ดูแววว่าจะเอาดีในด้านนี้ต่อจากบุพการี“ไม่ได้หรอกป่าน ถ้าให้ก็ต้องให้เหมือนกันทุกคน ถึงพี่จะงกแต่พี่ก็มีคุณธรรมนะ” ดารากล่าวติดตลกตามสไตล์ของเธอ“แม่ว่าเรากลับมาที่เรื่องของน้องก่อนดีกว่านะ เรื่องนี้เสือกับเมียก็รับไปแล้วกัน” อุไรกล่าวด้วยสีหน้าวิตก เพราะไม่อยากให้ลูกสาวต้องเดินทางไปทำงานไกลหูไกลตาเกินไป“มาทำงานที่โรงเรียนพี่ไหมล่ะ แต่เงินเดือนคงน้อยกว่าที่เก่าประมาณสิบเท่า” สิงหเสนอสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แก่น้องสาวคนสวย“ป่านก็อยากกลับมาทำนะคะพี่สิงห์ แต่ป่านชอบงานที่ป่านทำอยู่มากกว่า”“มาหาทำเลเปิดร้านขายส่งแบบพี่ไหมล่ะ กำไรดีนะแต่เหนื่อยหน่อย” วิหคเสนอบ้าง“ไม่เอาหรอกค่ะ ป่านไม่อยากแย่งลูกค้าพี่นก ถ้าป่านทำจริง ๆ ลูกค้าคงแห่มาที่ร้านป่านกันหมด โดยเฉพาะลูกค้าหนุ่ม ๆ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง ไม่ได
ก๊อก ๆ ๆ ปัทมาเคาะให้สัญญาณก่อนเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของคนรัก แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อคนที่อยู่ในห้องนั้นไม่ใช่เขา “สวัสดีค่ะบอส” เธอกล่าวทักทายชายหนุ่มที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานของคนรัก “คือแก้วไม่เห็นเลขาของคุณชาลีที่หน้าห้อง ก็เลยถือวิสาสะเข้ามาเอง” อธิบายต่อเพราะกลัวเขาจะตำหนิ “ไม่เป็นไรคุณแก้ว มาหาคุณชาลีเหรอครับ” ยัสซันรู้ว่าเธอคือเพื่อนสนิทของอินทิรา และเป็นคนรักของผู้จัดการใหญ่ที่เป็นญาติสนิทของเขาด้วย “ค่ะ แล้วเขาไม่อยู่เหรอคะ” “เลขาหน้าห้องบอกว่าเขาไปพบคุณแม่ผม แต่เดี๋ยวก็คงจะมาเพราะนัดกับผมไว้แล้ว เชิญคุณแก้วนั่งรอก่อนสิ” “ค่ะ” ปัทมารับค