บทที่ 40

เธอจ้องไปที่กู้ซิ่งเหว่ยซึ่งกำลังมีความสุขอย่างโกรธจัด ในที่สุด กู้ซิ่งเหว่ยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง!

ฮ่าฮ่าฮ่า!

“กู้หยุนหลานเป็นไงล่ะ โกรธมากใช่ไหม อยากทำร้ายฉันเหรอ? ฮ่าฮ่า เธอยังหวังให้ผลลัพธ์เปลี่ยนแปลงไปอย่างนั้นเหรอ? ฉันจะบอกให้นะ ไม่มีวันนั้นหรอก เธอจะต้องโดนเหยียบอยู่ใต้เท้าฉันตลอดไป!” กู้ซิ่งเหว่ยยิ้มอย่างมีชัย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นท่าทางอยากจะร้องไห้ของกู้หยุนหลาน เขากลับรู้สึกสะใจมากยิ่งขึ้นไปอีก

“กู้ซิ่งเหว่ย นายมันไอ้คนน่ารังเกียจ สัญญานี้เดิมทีมันเป็นของฉัน!” กู้หยุนหลานตะโกนอย่างไม่พอใจ

กู้ซิ่งเหว่ยยักไหล่แล้วพูดว่า “แล้วไงล่ะ คุณปู่เป็นคนขอให้ฉันรับช่วงต่อ เธอยังมีความคิดเห็นอะไรอีกไหม? จริง ๆ ฉันต้องขอบคุณเธอมากนะ ถ้าเธอไม่ได้สัญญานี้มา ฉันคงไม่มีโอกาสที่จะรับผิดชอบความร่วมมือนี้ แต่เธอไม่ต้องกังวลนะ เธอไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือฉันหรอก เพราะยังไงซะ เธอก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับความร่วมมือนี้อีกแล้ว”

กู้หยุนหลานโมโหมาก เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และออกจากบ้านต้นตระกูลกู้ไป

กู้ซิ่งเหว่ยยังคงตะโกนยั่วโมโหตามหลัง “กู้หยุนหลาน จริง ๆ แล้วเมื่อก่อนคุณปู่ช