Ep 9 จัดการ

Ep 9 จัดการ

ปึดดดด!

คริสถอนแก่นกายออกหลังจากปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่องสวาทจนหมด มันไหลเยิ้มหน้าขาของมายู จนหญิงสาวหยี๋ปากด้วยความขยะแขยง

“มึงนี่ทำกูน้ำแตกแทบทุกงานเลย” คริสหยิบทิชชูเช็ดที่หัวเห็ดแดงก่ำเพราะพึ่งผ่านการใช้งานมา

มายูค่อยๆกัดฟันแล้วหยัดกายลงจากเค้าท์เตอร์อ่างล้างมือท่ามกลางความเจ็บแสบ หน้าขาของเธอเลอะไปด้วยคราบสีขาวและเลือดสีแดงสด

“อ๊ะ!”

ตุบบบ!!!

คนตัวเล็กหล่นจากอ่างล้างหน้าร่วงมากองที่พื้นเพราะขาของเธอไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ชายหนุ่มที่กำลังยืนเช็ดปลายหัวเห็ดไม่ได้สนใจแต่อย่างใด มุมปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพอใจ

ขาถ่างแน่ๆงานนี้

“อูยย ซี้ดดดด~” มายูเม้มปากจนเป็นเส้นตรงเมื่อเกิดอาการเจ็บแสบที่บริเวณใจกลางร่างรวมไปถึงอาการจุกหน่วงที่ท้องน้อย จนต้องยกมือขึ้นมากุมท้องน้อยไว้

คนตัวเล็กตวัดตามองชายร่างสูงที่ยืนค้ำหัวอยู่ ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยซักนิด!

“เป็นไง ขาถ่างเลยไหม” คริสกระตุกยิ้มพรางจับมังกรยัดเข้าไปในกางเกง ความใหญ่ของมันทำให้เป้ากางเกงนูน

“...” มายูไม่ตอบ หญิงสาวกัดหันกร๊อดพรางเอื้อมมือไปหยิบชุดขึ้นมาสวมใส่

แต่ปรากฏว่าชุดเดรสที่ถูกคริสฉีกขาดจนมันไม่สามารถใส่ได้แล้ว แบบนี้จะออกจากห้องน้ำยังไง!

คริสยืนมองการกระทำของคนตัวเล็ก คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างเปลือยขาวนวลเนียน ชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบแพนตี้ตัวน้อยที่กองอยู่บนพื้นขึ้นมา

“เอามานะ!” มายูพยายามแย่งกลับคืนมา ใบหน้าขาวเนียนแดงก่ำด้วยความเขินอาย

“เดี๋ยวกูใส่ให้”

“ไอ้บ้า ฉะ...ฉันใส่เองได้” มายูอ้าปากค้างเมื่อคริสสูดดมแพนตี้ตัวน้อยของเธอต่อหน้าต่อตา

มันเป็นโรคจิตหรือยังไง!

“หืมมม หอมดี” คริสสูดกลิ่นสาวเข้าไปลึกๆจนชุ่มปอด แต่อีกคนอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหนแล้ว “เขยิบมานี่เดี๋ยวกูใส่ให้”

“ฉันจะใส่เอง!”

“ดื้อว่ะ”

“จะ..จะทำอะไร ว้ายยย!!”

พรึบบบบ!!!

คริสยกขึ้นตัวเล็กขึ้นไปวางบนเค้าท์เตอร์อ่างล้างมืออย่างรวดเร็ว ก่อนบรรจงสวมใส่แพนตี้ตัวน้อยท่ามกลางความตกใจของหญิงสาว

“แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง” คริสเขยิบตัวถอยออกมาดูผลงาน ท่ามกลางสายตาวาวโรจน์ของมายู

“ละ...แล้วเสื้อผ้าฉันล่ะ” จะออกไปในสภาพนี้ไม่ได้นะ หากจะโทรขอความช่วยเหลือจากเพื่อน เพื่อนต้องถามแน่ๆว่าทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้

“ชุดที่มึงใส่มา มันก็ไม่ต่างจากแก้ผ้าหรอก”

“อย่ามากวนบาทาฉัน!”

“ผู้ชายเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงแรดๆเสมอไปหรอกนะ เล่นโชว์ซะขนาดนี้กูว่าคราวหน้าแก้ผ้ามาเถอะ”

“จะใส่อะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับแก!” มายูพ่นหายใจด้วยความหงุดหงิด อยากวิ่งไปตะกุยหน้าของมันจริงๆ

“ครั้งนี้ถือว่ากูสั่งสอน แต่ถ้ากูเห็นมึงใส่ชุดแบบนี้อีก กูจับมือแก้ผ้ากลางผับแน่” คริสค่อยๆถอดเสื้อแจ็คเก็ตสีดำออก

มันตัวใหญ่จนสามารถคลุมต้นขาเรียวของมายูได้ คริสโยนเสื้อให้คนตัวเล็กอย่างไม่ทะนุถนอมเท่าไหร่ แต่มายูทำท่าจะโยนทิ้ง

“เอาสิ ถ้ามึงโยนทิ้งมึงก็ต้องออกไปในสภาพที่พร้อมจะขายตัว”

“ไอ้!!” มายูกัดฟันกร๊อดกับคำพูดดูถูกดูแคลนของคริส ไม่ว่าจะกี่ปีมันก็ยังปากปีจอเหมือนเดิม!

มายูต้องจำใจใส่เสื้อแจ็คแก็ตสีดำของคริส ซึ่งพอเธอส่วมใสมันคลุมได้ถึงเข่าพอดี และมันก็ดูน่ารักไปอีกแบบในสายตาของคริส

“มึงแต่งตัวแบบนี้น่ารักกว่าใส่เสื้อหมาเยอะเลย” คริสยิ้มด้วยความพอใจหลังจากลงโทษคนตัวเล็กเสร็จ แต่เมื่อเห็นมายูกำลังจะเดินออกไปคริสรีบเอ่ยปากทักทันที “มึงจะออกไปในสภาพที่น้ำของกูเลอะขามึงเนี่ยนะ”

มายูรีบก้มหน้างุดทันทีพบว่ามีคราบน้ำสีขาวไหลยาวจนไปถึงตาตุ่ม หญิงสาวปรี่เข้าไปหยิบทิชชูเช็ดทิ้งทันทีด้วยความรังเกียจ

คริสหัวเราะในลำคอก่อนเดินล้วงกระเป๋ากางเกงออกไปหลังจากจัดการแม่เสือสาวเสร็จ ตราบใดที่เขายังใช้อยู่จะไม่มีใครหน้าไหนได้เห็นหน้าอกอวบของเธอ หากมายูยังขัดขืนและไม่เชื่อฟังคำพูดของเขา

เธอได้เจอของจริงแน่!

———————————