Novels by ณัฐลภัส

สามีปีศาจ Special ep 3“อุ๊บ!” ร่างบางที่กำลังนอนหลับตาอยู่รู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมาอย่างหนัก เมื่อสามีของเธอฉีดน้ำหอมแล้วกลิ่นน้ำหอมที่เขาใช้มันเหม็นจนทนไม่ไหวรีบลุกวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที “อ้วกกกก!!”ร่างบางโก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ในขณะที่สามีเองรีบวางเสื้อสูทแล้ววิ่งเข้าไปลูบหลังให้ภรรยา วันนี้ยาคุชิมีนัดประชุมที่นาโงย่าจึงต้องตื่นเช้ากว่าทุกวัน“เป็นอะไรเนี่ย” มือใหญ่ลูบแผ่นหลังเล็กด้วยความสงสารเธออ้วกจนแทบหมดแรง“อึก!” หญิงสาวอ้วกจนหน้าเขียวหน้าแดง เมื่อเห็นว่าภรรยาไม่มีแรงเดิน แขนแกร่งจึงช้อนร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนวางลงบนโซฟาอย่างเบามือ แล้วเดินไปหยิบน้ำให้ภรรยากินแค่เห็นเมียหน้าซีดยาคุชิก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดีแล้ว เมื่อคืนไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่า“ไปหาหมอไหม” ยาคุชิลูบหน้างามซีดเซียวด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวยกน้ำขึ้นจิบแต่ยังคงรู้สึกพะอืดพะอมอยู่ยกเลิกการประชุมแล้วมานอนเฝ้าเมียดีไหม เป็นห่วงเมียเหลือเกิน“เดี๋ยวซักหน่อยก็คงดีขึ้นค่ะ” ไอติมหยิบยาดมขึ้นมาดม ไม่อยากให้สามีเสียการเสียงานมานอนเฝ้าเธอ แค่เธอเป็นไข้หวัดธรรมดาเขาก็ไม่เป็นอันอยู่แล้ว“ไปหาหมอเถอะนะฉันเป็นห่ว

สามีปีศาจ Special ep 2วันนี้ไอติมได้มีโอกาสกลับมาหาน้องสาวที่เมืองไทย จึงถือโอกาสนี้พาลูกชายมาเที่ยวเล่นทะเลภาคใต้ เขาบอกว่าทะเลเมืองไทยสวยไม่แพ้ชาติใดในโลก เพราะน้ำทะเลอันดามันค่อนข้างใสช่วงนี้จึงเหมาะแกการดำน้ำดูประการังยิ่งนัก“ไม่มีชุดอื่นแล้วหรอ” แต่สามีของเธอนั้นกลับทำหน้าบึ้งตึง เมื่อเห็นเธอใส่บิกินี่สีหวาน“นี่ทะเลนะคะ ไม่ใช่ยิม”“ก็ชุดของเธอมันโป๊ไป” ยาคุชิโยนเสื้อยืดสีดำตัวโคร่งให้ หญิงสาวรับไว้งงๆ “ใส่เสื้อของฉันทับซะ”“ไม่ค่ะ” ร่างบางส่งเสื้อยืดคืน “มาทะเลทั้งทีให้ฉันใส่เสื้อยืดเนี่ยนะ”ความจริงไอติมไม่ได้อยากใส่บิกินี่หรอก แค่อยากลองแกล้งสามีดูว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไรและก็เป็นไปตามที่คิด ร่างสูงโกรธจนควันออกหู“ทำไมดื้อจัง”เพี้ยะ!ฝ่ามือใหญ่ฟาดลงที่ก้นงอนงามเพื่อเป็นการลงโทษที่ภรรยาดื้นดึงใส่บิกินี่ แม้ผ่านการมีลูกมาแล้วแต่ไอติมยังหุ่นเซี้ยะน่ากินเหมือนเดิม ใครเห็นเป็นต้องน้ำลายไหล เพราะทั้งหน้าอกและก้นนั้นใหญ่เกินตัว อีกทั้งเอวที่คอดกิ่วน่ากอดนั่น ทำไมเขาต้องให้คนอื่นเห็นส่วนนั้นของเมียด้วยรู้งี้น่าจะดูดให้เป็นรอยทั้งตัวไปเลย“คุณมาตีก้นฉันทำไมเนี่ย” ไอติมเอี้ยวตัวด

Special ep 1“คุณคะ รูดซิปให้ฉันหน่อยค่ะ” ร่างบางที่กำลังพยายามใช้ความสามารถรูดซิปชุดแต่งงาน แต่ทำยังไงแขนของเธอก็รูดซิปหลังไม่ถึงซักที ในขณะเดียวกันเจ้าบ่าวหมาดๆของเธอเดินสะเปะสะปะไปมาทั่วห้อง ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยพิษของแอลกอฮอล์เขาโดนกลุ่มเพื่อนๆมอมเหล้าจนเมาในวันเข้าเรือนหอและเป็นครั้งแรกที่เห็นยาคุชิเมา ปกติชายหนุ่มคอแข็งยิ่งกว่าอะไร“คุณหยุดเดินก่อนได้ไหมคะ ฉันเวียนหัว” ไอติมถอดเครื่องเพชรออกรอให้สามีหมาดๆของเธอมารูดซิปให้“ถ้าฉันนั่งฉันจะหลับ เพราะงั้นฉันต้องเดิน” ชายหนุ่มรู้ตัวดีว่าถ้าเมาแล้วเขาจะทิ้งตัวลงนอนทันที แต่เพราะเป็นคืนแรกของการเข้าเรือนหอ จำเป็นต้องเจิมห้อง!“งั้นเดี๋ยวฉันออกไปให้ขนมรูดซิปให้”“ไม่ต้อง” มือหนาคว้าแขนเรียวเล็กไว้ “ไม่ต้องถอดหรอก ฉันอยากเอาคาชุด”“บ้าแล้ว ฉันอึดอัดนะคะ”“งั้นมานี่มา”หมับ“ว้าย!!!” มือใหญ่กระชากร่างบางนั่งลงบนตักส่งผลให้คนตัวเล็กตกใจจนแทบหงายหลังในขณะที่หน้าหล่อวางเกยอยู่บนหัวไหล่มน พรางพรมจูบทั่วแผ่นหลังเล็ก “ไปอาบน้ำก่อนค่ะ คุณเมา”“ตอนนี้กำลังจะส่างเมา” กลิ่นแอลกอฮอล์จากคนตัวสูงโชยเข้ามากระทบกับจมูกเล็กนี่เขาอาบหรือกินกันแน่ โทคิ

สามีปีศาจ 77 ฉันรักเธอนะที่รัก@หนึ่งเดือนผ่านไปข่าวการลาออกจากวงการมาเฟียของ ‘ยาคุชิ คาซะมะ’ ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างสะพัด รวมถึงการเปิดเผยโฉมหน้าของแฟนสาวและเป็นถึงแม่ของลูก ทำเอาหลายคนช็อคไปตามๆกัน มาเฟียหนุ่มยุคใหม่ไฟแรงตอนนี้กลายเป็นอดีตมาเฟียไปแล้ว เขายอมเดินออกจากเส้นทางที่เดินเพียงเพราะชายหนุ่มมีความรัก หลายคนอาจมองว่าเขาโง่ที่เลือกครอบครัวมากกว่าการขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งในญี่ปุ่น แต่ไม่มีใครรู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไรนอกจากตัวของยาคุชิเอง‘โดนผู้หญิงจูงจมูกเหมือนเพื่อนอีกละ’‘น่าเสียดายอุตส่าเล็งไว้ ไปแอบมีเมียตั้งแต่ตอนไหน’‘โทคิยะ ยาคุชิ มีเมียแล้ว ตอนนี้เหลือแค่คนเดียวสินะ ไม่เป็นไรถึงจะเสียสองคนนั้นไปอย่างน่้อยก็ยังเหลือ ทาคาชิ ฮื้อออออ~’‘จากมาเฟียสู่สามัญชนธรรมดา น่าเสียดายอนาคตกำลังรุ่ง’‘’เราเชื่อว่ามาเฟียหลายกลุ่มรอวันนี้ วันที่ยาคุชิออกจากวงการ’‘ยาคุชิ คาซามะ ไม่ใช่มาเฟียอีกต่อไป..แต่หล่อขนาดนี้น่าจะไปเป็นดารา’“ทำอะไรอยู่คะ” แฟนสาวที่พึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จถามขึ้น ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งอ่านข่าวพรางจิบกาแฟนตอนเช้า“อ่านข่าวน่ะ” ยาคุชิวางไอแพดลงก่อนหยัดกายขึ้นเต็มความ

สามีปีศาจ 76 ผู้ชายทะลึ่ง@วันถัดมายาคุชิถึงกับต้องหน้าบึ้งทันทีเมื่อพาเมียกับลูกมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ กะว่าจะพาเมียกับลูกเที่ยวอีกซักวันค่อยกลับญี่ปุ่น แต่เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้มันทำให้เขาแทบอยากบินกลับวันนี้เลยทันที“หน้าบึ้งอยู่ได้”“ก็ผู้ชายโต๊ะนั้นมันมองเธอ” ยาคุชิเริ่มไม่สบอารมณ์หากเป็นเมื่อก่อนเขาลุกเดินไปต่อยหน้ามันแล้ว“เขาก็แค่มองเฉยๆนั่นแหละ คุณก็ทำเป็นหัวร้อนไปได้”“เมียฉัน ฉันมองได้แค่คนเดียว!”“คนอื่นเขาจะมองก็ให้เขามองไปเถอะค่ะ เราห้ามเขาไม่ได้หรอก” ไอติมก้มลงมองดูชุดที่ใส่ มันก็ไม่ได้โป๊อะไรแค่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ธรรมดาไม่มีอะไรน่ามองเลย แถมลูกก็นั่งอยู่ข้างๆ แต่ผู้ชายโต๊ะข้างๆมองบ่อยจนรู้สึกได้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากต่อให้มองยังไงก็มีคนจองแล้วอยู่ดีในขณะที่คนที่นั่งตรงข้ามหน้าบอกบุญไม่รับ รู้ดีว่าเขาไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมองเธอ แต่จะให้ทำยังไงได้ก็ในเมื่อห้ามคนพวกนั้นไม่ได้ จู่ๆชายหนุ่มจะทิ้งช้อนลงจานอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง ทำให้ผู้ชายที่มองเธอต่างเลิกลักเพราะดูเหมือนแฟนของผู้หญิงคนที่กำลังนั่งมองอยู่จะไม่พอใจแล้วต่างคนต่างก้มหน้ากินข้าวต่

สามีปีศาจ 75 ผู้ชายขี้หึง“ผมกลับก่อนนะครับ” ยาคุชิโค้งศีรษะให้คุณหญิง แม่ของโทคิยะก็ไม่ต่างอะไรจากแม่ของเขา ซึ่งยาคุชิเองให้ความเคารพคุณหญิงไม่ต่างจากแม่แท้ๆ“จ้า ไว้ว่างๆแวะมาหาบ่อยๆนะ”“โทคิมันมาหาคุณหญิงบ่อยไหมครับ”“มาบ่อย เห็นบอกว่าปีหน้าจะพาน้องยูกิมาอยู่เมืองไทย”“ดีแล้วครับ คุณหญิงจะได้ไม่เหงา” ยาคุชิคว้าไหล่ของแฟนสาวไว้ ขณะเดียวกันไอติมคลี่ยิ้มพร้อมกับโค้งศีรษะให้เพื่อเป็นการขอบคุณ“ไว้ว่างๆหนูจะมาหาใหม่นะคะคุณหญิง”“จ้า เดินทางปลอดภัยนะ อย่าดื้ออย่าซนเข้าใจไหม” ประโยคหลังคุณหญิงหันไปพูดกับโยฮันเด็กน้อยจึงวิ่งรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเพราะโยฮันสนิทกับคุณหญิงมาก“ไว้โยฮันจะมาหาใหม่นะครับ”“จ้า พ่อหนุ่มน้อย” คุณหญิงลูบศีรษะเล็กทุยด้วยความเอ็นดู โยฮันอายุมากว่ายูกิลูกชายของโทคิยะ ฉายแววหล่อตั้งแต่เด็กทั้งสองคนเลยหลังจากที่ลำลากันเสร็จทั้งหมดก็เริ่มเดินทางทันที โดยที่ขนมให้ไอติมไปส่งที่สนามบินเพราะไม่อยากรบกวนเวลาของครอบครัว“ไม่ไปด้วยกันหรอ” ไอติมถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนรถ อยากพาน้องสาวไปอยู่ญี่ปุ่นด้วย เพราะที่นี่ไม่มีใครแล้ว พ่อกับแม่ก็โดนจับ“หนมไม่อยากรบกวนพี่ไอติมค่ะ หนมเกรงใจ”

คุณมันเลว ตอนพิเศษ 3 (ปิดกอง)@ภูเก็ตเมืองไทยสองสามีภรรยาย้ำเท้าอยู่บนชายหาดโดยมีเด็กชายตัวน้อยอยู่ในอ้อมอกของคนเป็นแม่ เนื่องด้วยความอยากพาภรรยามาเที่ยวพักผ่อนเพราะตั้งแต่แต่งงานกัน เขาก็ไม่ค่อยได้พาภรรยาไปเปิดหูเปิดตาเลย กลัวว่าเธอจะเบื่อจึงเลือกบินกลับมาเที่ยวที่ประเทศไทย ซึ่งทะเลเมืองไทยนั้นสวยไม่แพ้ชาติใดในโลกเลย“ตอนที่ฉันยังเรียนอยู่มหาลัย ฉันมาเที่ยวที่ภูเก็ตบ่อยมาก” ชายหนุ่มพูดขณะที่ย้ำเท้ารอบๆชายหาด“ไม่ยักจะรู้ว่าคุณชอบมาเที่ยวทะเล”“ฉันไม่ได้ชอบหรอกแต่กลุ่มเพื่อนที่ฉันเคยสนิทบ้านมันอยู่ภูเก็ต”“คุณก็เลยเลือกที่จะพาฉันมาภูเก็ตสินะ” ยาหยียิ้มพร้อมกับก้มมองเท้าที่เดินย้ำทราย เมื่อไหร่ที่ลูกโตสัญญาว่าจะพาลูกมาเที่ยวภูเก็ตอีก“เพราะฉันคิดว่าทะเลที่เมืองไทยสวยไม่แพ้ที่ใดในโลก หากพาเธอไปเที่ยวโอซาก้าก็กลัวว่ามันจะหนาวเกินไป” โทคิยะรู้ดีว่าภรรยาของเขานั้นเป็นคนขี้หนาว แต่ก็ดีเพราะเขาจะได้หาเรื่องกอด “มากับเพื่อนว่าสนุกแล้วแต่มากับครอบครัวสนุกกว่า”โทคิยะมองเด็กน้อยในอ้อมแขนของคนเป็นแท่ ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นคนอุ้มเอง จมูกโด่งฝังลงไปที่แก้มของเด็กชายยูกิด้วยความรักสุดหัวใจ พึ่งเข้าใจ

คุณมันเลว ตอนพิเศษ 2“กลับมาแล้วครับ” โทคิยะที่พึ่งกลับมาถึงบ้านร้องเรียกภรรยาซึ่งเป็นที่รัก อันที่จริงมีนัดกินเลี้ยงกับทางบริษัทที่ร่วมทำธุรกิจด้วย แต่ชายหนุ่มขอปลีกตัวกลับบ้านด้วยเหตุผลที่ว่า ‘กลับบ้านไปกินข้าวพร้อมเมีย’“เหนื่อยไหมคะ” ยาหยีที่พึ่งให้นมลูกเสร็จวิ่งมารับเสื้อสูทจากสามีพร้อมถอดเนคไทให้“เหนื่อยครับ แต่เห็นหน้าเมียกับลูกแล้วหายเหนื่อยทันที จุ๊บ~” โทคิยะหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ ก่อนที่มือหนาสะเปะสะปะลูบไล้เรือนร่างของเธอ ยาหยีผลักอกของเขาออกเพราะต้องรีบไปกินข้าว“คุณควรไปกินเลี้ยงบ้างนะคะ”“ทำไมหรอ ไม่อยากกินข้าวกับผัวหรอ”“เปล่าค่ะ แค่ทางบริษัทที่คุณลงทุนด้วยโทรมาถามฉัน ว่าไม่อนุญาตให้สามีไปกินข้าวข้างนอกหรอ ฉันก็เลยตอบไปว่าอนุญาตแต่เขาไม่ไปเอง”“ก็ฉันไม่อยากดื่มแอลกอฮอล์” ช่วงนี้โทคิยะลดละเลิกกับอบายมุขทั้งหลายทั้งปวง เพราะก่อนที่เขาจะสิ้นลายเหล้าเบียร์ดื่มเหมือนกินน้ำ ไหนจะติดบุหรี่อีก โทคิยะกลัวชีวิตนี้ไม่ได้อยู่ดูแลลูกนานๆเลยเลิกสิ่งที่ไม่ดีไป“ก็ไม่ต้องกินก็ได้นิคะ”“พูดง่ายจังเลยนะที่รัก ไปงานเลี้ยงแบบนั้นเขาคงไม่ให้ฉันกินน้ำเปล่า” โทคิยะถอดเสื้อเชิ้ตท์ออกจนเห็นแผ่นหน

คุณมันเลว ตอนพิเศษ 1“อื้อออ~” ร่างสูงบิดตัวบนที่นอนในขณะที่ยังหลับตา ก่อนจะควานมือหาภรรยาที่พึ่งแต่งงานกันไปหมาดๆ ปรากฏว่าพบแค่ความว่างเปล่า โทคิยะดีดตัวขึ้นมาจากเตียงทันที ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงกว่าๆ วันนี้เขาตื่นสายเพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะหน่อย ซึ่งคาดว่ายาหยีน่าจะไปเตรียมกับข้าวไว้รอเขาเมื่อเดินลงมาก็พบพี่เลี้ยงที่กำลังนั่งเล่นกับลูกของเขาอยู่ ตอนนี้น้องยูกิอายุครบ 1 ขวบแล้ว ยาหยีบอกว่าอยากให้ลูกเข้าพิธีแต่งงานด้วย จึงรอให้น้องยูกิอายุครบหนึ่งปีก่อนค่อยแต่งงาน“ลูกพ่อ~” โทคิยะคว้าตัวลูกชายอย่างเบามือจากพี่เลี้ยงก่อนจะอุ้มแนบอกแล้วฝังจมูกลงไปที่แก้มใสของเด็กชายยูกิ ลูกของเขาน่ารักน่าชังและเลี้ยงง่ายจึงทำให้ยาหยีไม่เหนื่อยกับการเลี้ยงลูก ลูกเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อและแม่ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะกลายมาเป็นคนรักเด็กได้อะไรขนาดนี้ ผู้ชายโหดๆห่ามๆแบบเขาพอมีลูกขึ้นมา หวงจนไม่อยากให้ลูกคลาดสายตา จึงจ้างพี่เลี้ยงมาดูลูกช่วยชายหนุ่มอุ้มลูกด้วยความอารมณ์ดีก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในครัวซึ่งมีแม่ของลูกอยู่ในนั้น ยาหยีเป็นทั้งภรรยาที่ดีและแม่ที่ดีของลูก ชนิดที่เขาเลือกไม่ผิด บางทีก็แอบคิดจากที่เ

คุณมันเลว ep 85ร่างบางนั่งหน้าบูดบึ้งอยู่บนเตียงเธออยู่ในชุดคนไข้ของโรงพยาบาล“ถ้าไม่เซ็นต์เธอก็ไม่ได้เจอลูก” โทคิยะยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้ยาหยีที่กำลังนั่งมองหน้าของเขาอยู่ราวกับจะฆ่าให้ตาย“...” ยาหยีปรายตามองกระดาษแผ่นนั้น มันเป็นใบจดทะเบียนสมรส“จะไม่เซ็นต์ก็ได้นะแต่ฉันจะพาลูกกลับญี่ปุ่น คงรู้นะว่าถ้าฟ้องใครจะชนะ” ชายหนุ่มยิ้มเพราะรู้ว่ายังไงซะเขาก็ถือไพ่เหนือกว่าเขาไม่ได้ต้องการแค่ลูกแต่ต้องการแม่ของลูกด้วย จึงบีบบังคับให้หญิงสาวจดทะเบียนสมรส ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกล ต่อให้ต้องบังคับก็ยอมขอแค่ได้เมียกลับคืนมา“...” ยาหยีมองกระดาษที่วางอยู่ตรงหน้าด้วยสายตานิ่งๆ เหมือนเขากำลังมัดมือชกให้เธอเป็นของเขา ไม่มีโอกาสได้เลือกเลยเพราะถ้าเกิดโทคิยะเอาลูกไปแล้วจะไปตามลูกได้ที่ไหน “คุณกำลังบังคับฉัน! ”“ฉันไม่ได้บังคับแต่เธอจะไม่เซ็นต์ก็ได้ แค่เธอจะไม่ได้ลูกก็แค่นั้นเอง”“คุณนี่มัน! ” ยาหยีตวัดสายตามองโทคิยะด้วยความไม่พอใจทนอุ้มท้องตั้งเก้าเดือนเพื่อให้เขาเอาลูกไปงั้นหรอ ไม่ทีทาง!“โอเค ไม่เซ็นต์” ชายหนุ่มชักแผ่นกระดาษกลับ แต่ยาหยีไวกว่าเท่าตัวมือบางดึงแผ่นกระดาษออกจากมือของเขา แล้วจร

คุณมันเลว ep 84@สามวันผ่านไปยาหยียืนมองข้าวของของโทคิยะที่อยู่ในบ้านของเธอ เขาหายไปสามวันโดยที่ไม่ได้เอาข้าวของกลับไปด้วย นับว่าเป็นเรื่องที่ดีที่เขาไม่ได้อยู่กวน แต่ทำไมลึกๆแล้วรู้สึกใจหวิวแปลกๆกับการหายไปของเขาเขาหายไปโดยที่ไม่บอกอะไรซักคำ หญิงสาวนั่งลงบนโซฟาที่เขาเคยใช้นอนเมื่อสามวันก่อนมือบางลูบหมอนที่เขาใช้หนุนเบาๆพรางถอนหายใจหรือวันนั้นเธอพูดแรงเกินไป แค่โกรธที่เขาทำอะไรตามอำเภอใจชอบใช้กำลังในการตัดสิน กลัวว่าจะมีปัญหากับพล เพราะพลเองถือว่ามีอิทธิพลพอสมควร เขาไม่ใช่มาเฟียไม่ได้มีอำนาจอะไรอีกแล้วและที่นี่ก็ไม่ใช่ญี่ปุ่นบ้านเกิดของเขาด้วยน่าแปลกที่การหายไปครั้งนี้ส่งผลต่อหัวใจของเธอ พอได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างในตัวของเขามันทำให้รู้ว่าโทคิยะเองเปลี่ยนไปมาก ชายหนุ่มซักผ้า ล้างถ้วย กวาดบ้าน ขัดห้องน้ำให้จนใหม่เอี่ยมอ่อง ซึ่งยาหยีเองชอบเดินมาแอบดู เขาทำด้วยความเต็มใจ“เหอะ! โดนด่าแค่นี้ทำเป็นใจน้อย” ยาหยีกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเพื่อไปร้านดอกไม้ แต่จู่ๆเธอเกิดอาการม้วนท้องขึ้นมาเสียดื้ๆ “โอ้ย! ”อาการปวดเกร็งที่ท้องทำให้เธอยืนแทบไม่อยู่ มันปวดจนไม่สามารถขยับตัวได้

คุณมันเลว ep 83ตื่นเช้ามายาหยีต้องตกใจสุดขีดเมื่อตะกร้าเสื้อผ้าที่เธอกำลังจะนำไปส่งซักหายไปอย่างไร้ร่องราย ดวงตากลมโตปรายตามองไปยังโซฟาที่ชายหนุ่มนอนเมื่อคืนพบว่าเขาเองก็หายไปด้วย ร่างบางขมวดคิ้วด้วยความงุนงง ตัวของเขาหายไปแต่กระเป๋าซื้อผ้ายังอยู่ ซักพักได้ยินเสียงคนเทน้ำดังมาจากห้องน้ำคงไม่ใช่ใครที่ไหน ยาหยีกรอกตาไปมาก่อนจะจ้ำไปที่ห้องน้ำทันทีแล้วยาหยีก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อเจอชายหนุมที่อยู่ในชุดกางเกงผ้าสีขาวกำลังนั่งซักผ้าให้เธออย่างอารมณ์ดี ในกะละมังมีกางเกงในและบราเซียของเธอลอยอยู่ แก้มใสขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย“นั่นคุณทำอะไร! ”“...” ร่างสูงชะงักครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆหันหน้ามายิ้มให้ว่าที่ภรรยาอย่างอารมณ์ดี “ซักผ้าให้เมียไง ผ้ามันล้นตะกร้าแล้วเดี๋ยวเมียไม่มีใส่”“ฉันเอาไปส่งซักของฉันเองได้” ยาหยีเท้าเอวมองตาเขียวปั๊ด สุดจะทนกับความหน้าด้านของโทคิยะ ร่างบางทำหน้าไม่ถูกเมื่อเขาจับกางเกงในของเธอขึ้นมา “วางลงเดี๋ยวนี้นะ! ”“จะอายทำไมมากกว่ากางเกงในฉันก็เคยจับมาแล้ว” นอกจากจะไม่วางเขายังใช้มือขยี้กางเกงในของยาหยีอย่างเบามือ ในขณะที่ร่างบางอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปมุดไว้ที่ไหน“คุณ

มาเฟียล่ารัก Special Ep 3 (ปิดกอง)@สามปีผ่านไป...“ทำไมเมาหัวราน้ำแบบนี้เนี่ย” มิเกลยืนค้ำเอวมองสภาพของแฟนหนุ่มที่เดินโซเซเข้ามาในห้องพอรู้ว่ามิเกลตั้งท้องทาคาชิดีใจจนทำตัวไม่ถูก ในที่สุดเขาก็จะได้อุ้มเบบี๋ซักที จึงออกไปดื่มกับเพื่อนและกลับมาในสภาพที่เมียเห็นเป็นต้องส่ายหน้าเมื่อมิเกลเรียนจบก็ตั้งท้องทันที ถือว่าลูกมาได้ในเวลาที่เหมาะสม เพราะเดือนหน้าทาคาชิกับมิเกลก็จะลั่นระฆังวิวาห์แล้ว ถือซะว่าพาลูกเข้าพิธีแต่งงานด้วย“ก็ฉันดีใจนิ” ทาคาชิพุ่งเข้ามากอดแฟนสาวด้วยความรักสุดหัวใจ พรางใช้มือลูบหน้าท้องแบนเรียบด้วยความรู้สึกอิ่มเอมจนจุใจ “ลูกพ่อ ทำไมไม่ดิ้น”“คุณคะ ลูกพึ่งสองอาทิตย์เองค่ะ”“อยากให้คลอดพรุ่งนี้เลย” ทาคาชิสวมกอดแฟนสาวจากด้านหลัง มือหนากุมหน้าท้องแบนเรียบไว้ ทั้งรักและหวงแหนลูกในท้องเขาคงเป็นผู้ชายที่หวงลูกมาก“ไปอาบน้ำก่อนค่ะ” มิเกลเหม็นกลิ่นเหล้าจากแฟนหนุ่ม ไม่แน่ใจว่าทาคาชิกินหรืออาบ เพราะปกติไม่เคยเห็นทาคาชิเมา แต่วันนี้คงดีใจที่มีลูกซักทีเลยดื่มซะจนเกือบจำทางกลับบ้านไม่ได้“ขอฉันกอดลูกก่อน”“อาบเสร็จเดี๋ยวค่อยกอดก็ได้ค่ะ” มิเกลพยายามบังคับแฟนหนุ่มไปอาบน้ำเพราะตอนนี

มาเฟียล่ารัก Special Ep 2ปึก! ปึก! ปึก!“อ้ะ! พอ...พอแล้วค่ะ” มิเกลใช้มือดันแผงหน้าอกแกร่งเมื่อทาคาชิไม่หยุดโถมกายซักที ทั้งๆที่วันนี้บอกว่ามีนัดเปิดตัวแฟนกับเพื่อน“พอไม่ได้ ฉันกำลังมันส์เลย อ๊าาส์~” ทาคาชิครางลั่นห้องพรางตีก้นแฟนสาวจนเกิดรอยแดง แล้วจับสะโพกงามยกขึ้น ก่อนดึงแขนเล็กมาจับไว้ มิเกลแอ่นสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับแรงกระแทกคราบน้ำรักของเธอและเขาไหลเยิ้มต้นขางามจนมันวาวพลัก! พลัก!! พลัก!!!ทาคาชิควบม้าพรางลูบแผ่นหลังขาวเนียนด้วยความหลงใหล ตื่นอนปุ๊บก็มีอารมณ์ปั้บเพราะเห็นนมเมีย“อ๊าาาาา จุกไม่ไหวแล้ว~” มิเกลฟุบหน้าลงบนหมอนพรางเลื้อยตัวไปมาเพราะมันทั้งจุกและเสียวในเวลาเดียว“เพื่อนฉันน่ะรอได้ แต่ฉันรอไม่ได้ หืมมมม~” มือใหญ่บีบเค้นสะโพกกลมกลึ่งอย่างมันส์มือ พรางลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวเนียนด้วยความหลงไหลเพื่อนก็เพื่อนเถอะ ปล่อยให้พวกมันรอไปเมียต้องมาก่อนอยู่แล้วบ๊วบบ!! บ๊วบบบบบ!!!~ปึก! ปึก! ปึก!“โอ้ววว สุดยอดเลย ฉันจะขาดใจตายแล้วที่รัก” ทาคาชิขบกรามแน่นเมื่อรู้สึกเสียวที่ปลายมังกรยักจนแทบจะขาดใจลงตรงนี้ไม่ว่าจะครั้งไหนๆมิเกลก็ยังแน่นเหมือนเดิม แบบนี้จะไม่ให้หลงได้ยังไง

มาเฟียล่ารัก Special Ep 1 “เดี๋ยวก่อนสิที่รัก” ทาคาชิวิ่งตามแฟนสาวที่กำลังหน้าบูดหน้าบึ้ง เมื่อจับได้ว่าทาคาชิแอบตามเธอมาที่มหาวิทยาลัยทั้งๆที่ตกลงกันไว้แล้วว่าทาคาชิมีแค่หน้าที่มาส่งและมารับเท่านั้น“เราตกลงกันไว้แล้ว แต่คุณไม่ทำตามข้อตกลง”“ฉันก็แค่แอบมาดูว่าไอ้นิคมันเลิกขายขนมจีบให้เธอรึยัง” แม้จะตกลงเป็นแฟนกันแล้วแต่ทาคาชิก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดีอาจะเป็นเพราะมิเกลยังเด็ก ยังต้องเจอคนอีกมากมายแต่เขานี่สิ ไม่เจอใครแล้วมาเฟียก็หึงเป็นปะวะ!“...” มิเกลกรอกตามองบน ทาคาชิระแวงทุกฝีก้าวทั้งๆที่เธอไม่เคยทำอะไรให้เขาระแวงเลย เธอกับนิคเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ แล้วนิคเองก็ไม่ได้ขายขนมจีบด้วยเหตุผลที่ไม่อยากให้ทาคาชิตามเข้ามาในมหาวิทยาลัยเพราะไม่อยากเป็นเป้าสายตาของใคร แค่นี้ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนมากพอแล้ว อยากอยู่เงียบๆแบบที่เดินไปไหนมาไหนไม่มีคนมอง“โอเครๆ งั้นฉันขอโทษก็แล้วกัน” ทาคาชิเป็นฝ่ายสงบศึกเมื่อแฟนสาวไม่ยอมขึ้นรถเอาแต่เดินหนี “ไปขึ้นรถได้แล้วที่รัก”กว่าจะง้อแฟนได้ทำเอาทาคาชิถึงกับเหงื่อตก จากที่เคยว่าเพื่อนสองคนงี่เง่าปัญญาอ่อนเพราะตามง้อเมีย กลับกลายเป็นว่าตอนนี้ตัวเองเป็นซะงั้นมิเกล

ตอนที่ 79 ฉันรักเธอนะยัยเด็กดื้อ@คฤหาสน์โคบายาชิหลังจากที่ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีทาคาชิก็กลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เหมือนเดิม แต่เขากับพ่อคุยกันน้อยมากเหมือนทาคาชิยังฝังใจเรื่องแม่ จนมิเกลปลงเพราะอยากให้ทาคาชิคุยกับพ่อดีๆส่วนบริษัทที่แม่ของเขาเป็นคนสร้างขึ้น ทาคาชิต้องรับช่วงต่อจากโคบายาชิโดยมีไคย์เป็นรองประธานบริษัท ลึกๆแล้วทาคาชิเองก็รักน้องชายอยู่นะถึงเคยเกือบพลั้งมือฆ่าก็ตาม“ฉันคุยกับเขาแล้วนะ เรื่องงานแต่งของเรา” ทาคาชิเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพผ้าขนหนูพันช่วงล่าง ขณะที่มิเกลกำลังแต่งตัวไปเรียน“เขาไหน” มิเกลเอี้ยวตัวมาถามด้วยความแปลกใจ“ก็คุณโคบายาชิไง”“คุณควรเรียกคุณโคบายาชิว่าพ่อนะคะ”“กระดากปาก”“เฮ้อ!” มิเกลถอนหายใจหนักๆ รู้ดีว่าลึกๆแล้วคุณโคบายาชิเองอยากให้ทาคาชิเรียกเขาว่าพ่อ แต่ลูกชายคนโตนี่สิทิฐิเยอะ “อะไรที่มันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะนะ ตอนนี้คุณโคบายาชิเองก็ทุกข์ใจไม่แพ้กัน”“...” ทาคาชินิ่ง แต่เขาฟังทุกคำพูดของมิเกล“ฉันเชื่อว่าคุณยังโกรธคุณโคบายาชิเรื่องแม่ แต่ทุกคนต่างก็เจ็บปวดและสูญเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และที่คุณโคบายาชิไล่คุณกับแม่ออกจากบ้านนั่นก็เพราะมีคุ

ตอนที่ 78 ผู้หญิงของมาเฟีย“หยุดร้องไห้ซักที ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้วนี่ไง”“ฮึก...แต่เลือดท่วมตัวคุณ ฮื้อๆๆๆ” เมื่อมาถึงคอนโดของทาคาชิมิเกลก็ยังร้องไห้ไม่หยุด เพราะยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทาคาชิอยู่ในสภาพเลือดท่วมตัวแต่ไม่ไปโรงพยาบาล“งั้นก็ทำแผลให้ฉันสิ” ชายหนุ่มยื่นหน้าที่มีคราบเลือดแห้งเกรอะเข้ามาใกล้ๆ ไม่ได้รู้สึกแค้นพวกนั้นเลย ดีซะอีกที่ทำให้รู้ว่าความจริงแล้วมิเกลเป็นห่วงเขามากแค่ไหน“คุณควรไปโรงพยาบาลนะคะ ฮึก” มิเกลพยายามเช็ดคราบน้ำตาออก แต่มันไม่หมดซักทีจนหน้างามเลอะมอมแมมไปด้วยคราบน้ำตาส่งผลให้ทาคาชิหัวเราะเบาๆผ่านเหตุการณ์เฉียดตายมาซะขนาดนี้แต่ยังมีอารมณ์มาหัวเราะ?!“จะไปทำไมก็ในเมื่อหมอนั่งอยู่ข้างฉันนี่ไง” ทาคาชิเขยิบตัวเข้าไปใกล้ๆมิเกล “ทำแผลให้ฉันหน่อยสิ”“ฉันว่าคุณไปหาหมอดีกว่านะคะ ฉันกลัวแผลของคุณอักเสบ”“ไม่อักเสบหรอกน่า ฉันอยากให้เธอทำแผลให้”“เอากล่องประฐมพยาบาลมาค่ะ” มิเกลใช้ทิชชูเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้างาม ดวงตาของเธอบวมเป่งเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักทาคาชินอนหนุนตักของมิเกลเพื่อให้เธอทำแผลได้สะดวก ทุกการกระทำตกอยู่ในสายตาคมตลอด ทาคาชินอนจ้องเสี้ยวหน

ตอนที่ 77 เพื่อเธอ“กูยอมแล้ว!!!”กึก! ทุกคนในห้องชะงักแม้กระทั่งมีดที่กำลังจะปาดคอของมิเกล“ว่าไงนะ”“...” ทาคาชิเงยหน้าขึ้นสบตากับพวกมัน พรางถอนหายใจหนักๆ “จะทำอะไรกับกูก็ทำ แต่ปล่อยผู้หญิงของกู”“จริงหรอ ฮ่าๆๆๆๆ” พวกมันทั้งสามหัวเราะลั่นราวกับว่ามันคือเรื่องตลก “มึงยอมก้มหัวให้กูเพียงเพราะผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะ”“อย่าพูดมาก ปล่อยผู้หญิงของกู!” ทาคาชิกัดฟันกร๊อดเมื่อพวกมันกำลังดูถูกมิเกล“กูปล่อยแน่” มันค่อยๆเก็บมีดไว้ในกระเป๋า แล้วผละตัวออกมิเกล “พวกมึงสองคนไปล็อคตัวมันไว้!”ชายฉกรรจ์สองคนรีบวิ่งไปล็อคตัวของทาคาชิไว้ ท่ามกลางความตกใจของมิเกลทาคาชิกำลังทำอะไร!เขายอมก้มหัวให้พวกมันเพราะเธองั้นหรอ!“พะ...พวกแกจะทำอะไรเขา!” มิเกลเสียงสั่นเครือเมื่อพวกมันจับทาคาชิมัดมือไขว้หลัง“ก็แค่สั่งสอนเล็กๆน้อย ไม่ถึงตายหรอก” มันหันมาแสยะยิ้มให้ ก่อนผลักทาคาชิล้มลงบนพื้นพลัก!!!“มึงจะเก่งแค่ไหนเชียว”พลั้ววววว!!!หมัดหนักกระแทกเข้าไปที่ปลายคางของทาคาชิจนเลือดพุ่งออกจากปาก มิเกลกรีดร้องลั่นห้องด้วยความตกใจ“กรี้ดดดดดดด!!! อย่าทำอะไรเขาไอ้พวกชั่ว!!!”“อัก!” ทาคาชิค่อยๆหยัดกายลุกขึ้น ชุดสูทที่เขาใ

Ep 25 เธอมันก็ไม่ต่างจากอีตัว“กรี้ดดดดดด!!!” มายูถูกจับแต่งตัวอยู่ในชุดกระต่ายที่ปิดยังไงก็แทบปิดไม่ปิด เต้าขาวทะลักโผล่พ้นออกมาจากขอบเสื้อ เรียกเสียงฮือฮาเป็นอย่างมาก ผู้ชายโรคจิตน้อยใหญ่ต่างมองตาเป็นมันจนกระทั่งมายูถูกจับยัดเข้าไปในกรง “ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า คอยดูนะถ้าฉันออกไปได้ จะเผาที่นี่ทิ้งเลย!!!”“ฮ่าๆๆ พูดง่ายไปสาวน้อย” ชายหน้าตาน่ากลัวล็อคกรงทันที มายูพยายามถีบกรงเพื่อหาทางออกแต่ทว่าก็ต้องเป็นเธอเองที่เจ็บตัว“เรียบร้อยดีนะพี่” ชายผมทองเดินเข้ามาถาม พรางปรายตามองมายูด้วยสายตาหิวกระหาย จนมายูรีบยกมือปิดหน้าอกอวบเอาไว้ “อินังนี่นมใหญ่ชิบหาย”“ใจเย็นไว้ ถ้าเกิดไอ้คริสแพ้ยังไงซะนังนี่ก็ต้องเป็นเมียของเรา” กึก!มายูแทบเข่าทรุด คริสใช้เธอเป็นเดิมพันเพื่อแข่งกับคนพวกนี้หรอ เขายังมีความเป็นคนอยู่ไหม!! ครืดดดดดด~กรงค่อยๆเคลื่อนเข้าไปกลางกลุ่มฝูงชน เสียงโห่ตะเบงเซ็งแซ่จนมายูรีบยกมือขึ้นปิดหูไว้ ผู้ชายหลายคนมองเธอด้วยแววตาที่หื่นกระหาย หญิงสาวทำตัวให้ลีบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ชุดที่เธอใส่มันแทบปกปิดอะไรไม่ได้เลย“นมใหญ่เป็นบ้าเลย!”“กูอยากจับล่ามโซ่แล้วเอาเทียนลน”“กูจะอัดเน้นๆให้จุกไป

Ep 24 เดิมพันปึก!!!“โอ้ยยยย!!!” คริสผลักคนตัวเล็กเข้าไปในรถจนหน้าเฉี่ยวกระแทกกับคอนโซลรถอย่างแรง ชายหนุ่มปิดประตูเสียงดังปึ้งแล้วเดินอ้อมมาอีกฝั่ง มายูถึงกับส่างเมา หญิงสาวค่อยๆสะบัดหน้าเพื่อตั้งสติ “มึงทำอะไรลงไป!” คริสคว้าหมับเข้าที่กระพุ้งแก้มคนตัวเล็ก ดวงตาวาวโรจน์จ้องลึกเข้าไปในดวงตาเฉี่ยว มายูแกะมือหนาออกจากแล้วผลักอกคริสอย่างแรง หน้างามตวัดมองด้วยความไม่พอใจ“ฉันทำอะไร!”“มึงจูบกับไอ้เชี่ยไมค์!”“แล้วไง ทีแกยังจูบได้เลย” มายูเชิดหน้าขึ้นด้วยความท้ายทาย ส่งผลให้คริสกำหมัดแน่นด้วยความโกรธแทบอยากบีบคอคนตัวเล็กให้ตายคามือ“กูไม่ได้จูบ เพื่อนมึงต่างหากที่เป็นฝ่ายจูบกู” คริสพยายามอธิบาย เอริเป็นคนกระชากเขาเข้าไปจูบ ซึ่งเขาไม่ได้อยากจูบเอริเลยซักนิดออกจะรังเกียจด้วยซ้ำ ผู้ชายก็กลัวผู้หญิงเป็นเหมือนกันนะ“งั้นก็หายกัน” มายูยักไหล่อย่างไม่สะทกสะท้านอะไร คริสจึงตรงเข้ามาบีบไหล่เล็กไว้แน่น “โอ้ยยย!! ปล่อยนะ!”“ปากนี่ใช่ไหมที่มึงจูบมัน!” มือแข็งราวกับคีมเหล็กคว้าหมับเข้าที่ปลายคางพร้อมออกแรงบีบ แล้วบังคับให้เธอสบตากับเขา แวบแรกที่มายูเห็นถึงกับตัวสั่นเทาเพราะคริสโกรธจนแทบจะฆ่าเธอให้ตายค

Ep 23 โกรธ!ปึก!“อ๊ะ!”“เป็นอะไรมากไหมครับ” น้ำเสียงอันแสนนุ่มนวลพร้อมกับอ้อมแขนแกร่งโอบรัดร่างบางไว้ได้ทัน เธอเดินเซออกจากมาห้องน้ำจนกระทั่งชนเข้ากับแผ่นหน้าอกแกร่งของผู้ชายคนหนึ่งที่เดินสวนกันบริเวณหน้าห้องน้ำ“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ” มายูรีบผละตัวออกจากอ้อมแขนของชายคนดังกล่าว แต่เขากลับไม่ยอมปล่อยจนกระทั่งเธอเงยหน้าขึ้น “ไมค์!”“มายู” ไมค์คลียิ้มด้วยความดีใจ อันที่จริงเขาแกล้งหยุดเพื่อให้มายูเดินชนต่างหาก เพราะเขาเห็นเธอตั้งแต่เดินเข้ามาในผับแล้ว ไมค์คือเพื่อนร่วมห้องสมัยอนุบาลที่เคยชอบมายู “ไมค์! จริงๆด้วย” มายูเบิกตาโพลง ไม่คิดว่าผู้ชายที่เดินชนคืออดีตเพื่อนร่วมห้อง ไมค์คือเพื่อนผู้ชายที่เธอสนิทชิดเชื้อด้วยเพราะเขาเป็นคนนิสัยดีต่างจากไอ้คริส“เมาหรอ” ไมค์เคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆพรางสูดดมกลิ่นแอลกอฮอล์จากหญิงสาว “อื้อหือ กลิ่นแอลกอฮอล์แรงมาก สงสัยดื่มไปเยอะ”“มีเรื่องอารมณ์เสียนิดหน่อยน่ะ” มายูค่อยๆผละตัวออกจากอ้อมแขนของไมค์ แต่กลับโดนคว้าตัวไว้อีกรอบเพราะตอนนี้เธอเซจนยืนไม่อยู่แล้ว “ท่าทางจะเมา เดี๋ยวฉันเดินไปส่งที่โต๊ะนะ”“มะ...ไม่เป็นไร” มายูรีบยกมือปฏิเสธทันทีเพราะถ้าไมค์ไปส่งที่

Ep 22 ไม่พอใจ@ผับหรูใจกลางเมือง“นั่นไงมายูมาแล้ว” อาคิโกะกวักมือเรียกหญิงสาวหน้าเฉี่ยวที่เดินเข้ามาในผับอย่างไม่สบอารมณ์ และคนที่ทำให้เธออารมณ์เสียไม่ใช่ใครที่ไหน “อ่าว นั่นคริสนิ”“หวัดดี” คริสคลี่ยิ้มให้อาคิโกะอย่างอ่อนโยน ต่างจากมายูที่แอบเบ้ปากใส่เพราะต่อหน้าคนอื่นคริสทำตัวเหมือนไม่มีพิษมีภัย เสแสร้งเก่งที่หนึ่ง!“พอดีฉันเห็นคริสมาที่ผับเดียวกัน เลยชวนมาดื่มด้วย” มายูฝืนยิ้มแห้งๆ ทั้งที่ความจริงมารถคันเดียวกันต่างหาก “ดีเลย ถือซะว่ารวมกลุ่มเพื่อนเก่า” อาคิโกะฉีกยิ้มให้คริสด้วยความเป็นมิตร “ปะ ไปกันเถอะ เอริรออยู่ข้างใน”คริสเดินตามอาคิโกะอย่างว่าง่ายก่อนหันไปยักคิ้วใส่คนที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ยอมตามไป จนกระทั่งถึงโซนวีไอพีที่เอรินั่งรออยู่ ทันทีที่เอริเห็นคริสถึงกับตาวาว“วันนี้คริสจะมานั่งดื่มกับเรา” อาคิโกะเลื่อนเก้าอี้ลงนั่ง มายูจึงเดินอ้อมไปนั่งอีกฝั่งเพราะไม่อยากนั่งใกล้คริส ซึ่งก็เหลืออยู่ที่เดียวคือที่นั่งระหว่างอาคิโกะกับเอริ“เราเคยเจอกันครั้งหนึ่งที่ผับแห่งนี้” เอริหันมาคุยกับคริสด้วยความดี้ด้า เพราะเธอเองแอบชอบคริสมานานแสนนาน ชายหนุ่มหันไปคลี่ยิ้มให้ ทำ

Ep 21 ขออนุญาตปึก!!“โอ้ยยยย!!!” ทันทีที่เปิดประตูเข้ามา มีอะไรบางอย่างที่มีลักษณะเป็นของแข็งพุ่งเข้ามากระทบกับหน้าอกของคริสจนดังปึก และไม่ใช่ใครที่ไหนมายูนั่นเองเป็นคนขว้างรีโมทแอร์ใส่“ใจคอจะปล่อยให้ฉันตายในห้องนี้รึไง!”“...” คริสไม่ตอบอะไร เขาก้มลงไปหยิบรีโมทแอร์ขึ้นมาแล้วเดินผ่านหน้าคนตัวเล็กไป มายูมองตามด้วยความไม่พอใจ กล้าดียังไงมาเงียบใส่เธอ“นี่! แกกะจะขังฉันตายในห้องนี้รึไง!”“พอหายไข้ก็แว๊ดๆใส่กูเลยนะ” คริสโยนรีโมทแอร์ลงบนเตียงแล้วถอดเสื้อสูทพาดไว้บนพนักเก้าอี้ “กูหายไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงรอไม่ได้รึไง”“แต่ฉันมีนัดกับเพื่อน”“เพื่อนแรดๆของมึงน่ะหรอ” คริสกระตุกยิ้มมุมปาก “พึ่งหายไข้เองนะ”“แต่งานนี้สำคัญมาก เพราะถ้าไม่ครบแกงซ์งานก็จะไม่สนุก” มายูเป็นคนติดเพื่อน เพราะถ้าเพื่อนในแกงซ์ขาดเธอไปมีหวังงานปาร์ตี้ขาดสีสันแน่ๆ“โอเค กูอนุญาตให้มึงไป”“...” มายูคลียิ้มออกมาทันที ในที่สุดก็ได้ไปปาร์ตี้กับเพื่อนแล้ว คันปากอยากเม้าท์มอยมาก“แต่มีข้อแม้”“อะไร” มายูลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของคริส“ต้องมีกูไปด้วย”“ไม่!” มายูปฏิเสธทันที เพราะงานนี้มีแค่กลุ่มแกงซ์ของเธอเท่านั้

Ep 20 ศัตรูหัวใจทันทีที่คริสผละออกมายูรีบก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย เพราะเมื่อกี้เธอไม่ได้ผลักไสคริสเหมือนครั้งก่อนๆ“วันห้ามออกไปไหน”“นี่นายสั่งฉันหรอ”“มึงป่วยอยู่นะ” คริสส่งสายตาดุๆ มายูรีบยกมือขึ้นถูริมฝีปากทันที เมื่อคริสเห็นเช่นนั้นถึงกับหัวเราะในลำคอ คงรังเกียจมาสินะ“เดี๋ยวก็หาย” วันนี้มายูมีนัดปาร์ตี้กับกลุ่มเพื่อนสาวที่ผับ อีกอย่างจะแอบย่องไปหายาคุชิด้วย“กูรู้ว่ามึงมีนัดกับเพื่อน”“นี่แกแอบเล่นโทรศัพท์ฉันหรอ”“ไม่ได้แอบ แต่กูเห็นเพื่อนแรดๆของมึงส่งข้อความมาพอดี ดูเพื่อนแต่ละคนที่มึงคบสิ” คริสแสยะยิ้มด้วยความเย้นหยัน เพื่อนแต่ละคนของมายูไม่ต่างจากอีตัว กินเหล้าเข้าผับมั่วสุมผู้ชาย“อย่ามาว่าเพื่อนฉัน” มายูถลึงตาใส่“ก็ไม่ได้ว่า แค่อยากให้คบเพื่อนดีๆก็แค่นั้น” คริสยักไหล่ก่อนเดินไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพาดบ่า “วันนี้กูมีงาน ห้ามออกไปไหนถ้าไม่ได้รับอนุญาต”“ห้ามไม่ได้หรอก”“ยังไงมึงก็ออกไปไม่ได้ถ้าไม่มีกู เพราะประตูห้องต้องสแกนนิ้วเข้าออก”มายูกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าน แม้ห้องของคริสจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันแต่ก็ใช่ว่าเธอจะอยากอยู่ห้องตลอด แบบนี้ก็อดปาร์ตี้กับเพื่อนเลยสิ ย