LOGINEp 10 ปล่อยเพื่อนไปกับเสือ
“อ่าว หายไปไหนมาตั้งนานสองนาน แล้วนั่นไปเอาเสื้อใครมาใส่” อาคิโกะถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวคนสวยเดินกะเพกๆมาที่โต๊ะพร้อมกับชุดที่เปลี่ยนไป “พอดีเกิดเรื่องนิดหน่อยชุดที่ใส่มันเลอะ เลยขอยืมเสื้อเพื่อนมาใส่” มายูพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ความจริงเจ็บแสบร่องสวาทจนเจียนตาย ร่างบางค่อยๆนั่งลงพรางยกมือขึ้นกุมท้อง เพื่อนร่วมโต๊ะหรี่ตามองเมื่อเห็นเหงื่อเปียกชุ่มทั่วไรผมของมายูและอาการหอบเหนื่อยเหมือนคนไปวิ่งมาก็ไม่ปาน “เป็นอะไรมากไหมล่ะเนี่ย” เอริถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นมายูหน้าซีด “ไม่เป็นไรหรอก” มายูคลี่ยิ้มให้ราวกับว่าไม่ได้เป็นอะไร “หายไปตั้งนาน ฉันก็นึกว่าเธอโดนฉุดไปซะอีก” กึก! คำพูดเชิงหยอกล้อของเอริทำเอามายูชะงัก เพราะก่อนหน้านี้เธอโดนฉุดจริงๆ “เป็นอะไรรึปล่าว หน้าซีดอีกแล้ว” เอริถามด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง เพราะสีหน้าของมายูไม่สู้ดีเลย “มะ..ไม่เป็นไร” มายูรีบโบกมือปฏิเสธ พรางหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกเพื่อกลบเกลื่อนอาการ เอริขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเพราะเสื้อแจ็คแก็ตราคาแพงสีดำตัวนี้มันคุ้นๆเหมือนเสื้อที่หนุ่มลูกครึ่งใส่ หรือว่ามายูบังเอิญไปเจอเพื่อนสมัยอนุบาลคนนั้น หลังจากดื่มต่อไปได้ซักพักมายูก็รีบขอตัวกลับเพราะตอนนี้เจ็บแสบน้องสาวไม่ไหวแล้ว “กลับเร็วเกิน เหล้ายังไม่หมดเลย” เอริทำปากจู๋พรางมองไปที่เหล้า ซึ่งมันยังเหลือเต็มขวด “พอดีฉันรู้สึกเหมือนจะไม่สบายน่ะ” “มิน่าล่ะทำไมหน้าซีดๆ” อาคิโกะมองเพื่อสาวด้วยความเป็นห่วง “ขับรถไหวมั้ยเนี่ย” “ไหวสิ” มายูยิ้มแห้งๆให้อาคิโกะ “จะกลับแล้วหรอ” เสียงเข้มอันแสนคุ้นเคยดังขึ้น ส่งผลให้มายูที่กำลังจะหยัดกายลุกขึ้นตัวแข็งเทื่อ เสียงนี้มัน! “อ่าว นี่มันเพื่อนสมัยเรียนอนุบาลนิ” เอริเป็นคนทักทายก่อน ในขณะที่มายูไม่กล้าแม้จะหันหลังไปมอง “ฉันจำได้ๆ” อาคิโกะเสริม “ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ ฉันลืมแล้ว” “ฉันชื่อคริส” คริสคลี่ยิ้มให้สองสาวอย่างอ่อนโยนราวกับว่าตัวเองเป็นหนุ่มดอกไม้ “เธอสองคนใช่อาคิโกะกับเอริไหม” “ใช่ๆ ดีใจจังนายจำพวกเราได้ด้วย” เอริดีใจจนออกหน้าออกตา พอได้เห็นใบหน้าของคริสใกล้ๆจึงรู้ว่าคริสเป็นคนหล่อมาก และด้วยความที่เขามีเชื้อสายตะวันตกมันทำให้เขาดูตัวใหญ่กว่าคนเอเชียเป็นเท่าตัว คนอะไรไม่รู้ทั้งหล่อทั้งหุ่นดี เอริคิดในใจ “...” คริสคลี่ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร พรางปรายตามองร่างเล็กที่กำลังยืนหันหลังให้ มุมปากหยักแสยะยิ้มเมื่อมายูไม่กล้าแม้จะหันมามองหน้าเขา “จะกลับกันแล้วหรอ” “อืม มายูไม่ค่อยสบายก็เลยจะกลับกันเลย” เอริตอบพรางปรายตามองมายูที่กำลังยืนทำหน้าไม่สู้ดี ทุกคนรู้ว่าสมัยก่อนมายูไม่ค่อยลงรอยกับคริส “เป็นอะไรมากไหมเนี่ย” คริสแกล้งถามด้วยความเป็นห่วง ทั้งที่ความจริงรู้ดีว่ามายูเป็นอะไร “หน้าซีดแบบนี้ต้องหนักแน่ๆ ให้ฉันไปส่งไหม” “...” มายูเม้มปากจนเป็นเส้นตรงเพราะรู้ดีว่าคริสกำลังเสแสร้ง “ไม่เป็นไร ฉันขับกลับเองได้” “แต่เหมือนเธอจะขาอ่อนนะ แค่ยืนก็ยังสั่น คอนโดฉันอยู่ไม่ไกลจากคอนโดของเธอ เดี๋ยวฉันแวะไปส่ง” คริสเสนอ นั่นทำให้เพื่อนสองคนเห็นดีเห็นงามด้วย “ฉันว่าให้คริสไปส่งดีกว่านะ เผื่อวูปขึ้นมาจะทำไง” เอริเห็นด้วยกับคริส คริสทำหน้าตาใสซื่อจนเพื่อนทั้งสองหลงเชื่อว่าเขาคงไม่แกล้งมายูเหมือนตอนเด็กๆแล้ว “ฉันเห็นด้วยกับคริสนะ เพื่อนกันยังไงก็ต้องดูแลกันปะ” อาคิโกะเสริม “...” มายูเงียบ ไม่มองแม้กระทั่งหน้าของคริส “ว้าาา~ สงสัยมายูคงกลัวฉันแกล้งเหมือนตอนเด็กๆ ตอนนั้นฉันยังเด็กแต่ตอนนี้ฉันโตพอที่รู้แล้วว่าอะไรควรอะไรไม่ควร ฉันเป็นลูกผู้ชายพอน่า” คริสแกล้งตีหน้าเศร้าจนเพื่อนทั้งสองเริ่มเห็นใจ ที่มายูไม่ยอมคุยกับคริสทั้งๆที่เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้ว มายูกำหมัดแน่น ทำไมจะไม่รู้ว่าคริสกำลังเสแสร้งแกล้งตีหน้าเศร้า “ใช่ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว สมานฉันท์กับคริสเถอะนะ ยังไงก็เป็นเพื่อน” เอริเดินเข้ามาตบไหล่เพื่อนสาวเบาๆ ในขณะที่มายูยังยืนนิ่ง “ใช่ๆ อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะนะ ตอนนี้ทุกคนต่างก็โตแล้ว” อาคิโกะเดินเข้ามาเสริมทัพ คริสกระตุกยิ้มด้วยความพอใจเมื่อแกล้งตีหน้าเศร้าจนเพื่อนสองคนหลงเชื่อ มายูตวัดมองคริสตาเขียวปั๊ดพรางขบกรามแน่น เมื่อเห็นรอยยิ้มที่ใสซื่ิอของคริส มองรางวัลตุ๊กตาทองให้มันเลย! “รถนายอยู่ไหน!” “มา เดี๋ยวฉันพาไป” คริสคลี่ยิ้มหวานละมุน จนเพื่อนอีกสองคนโล้งอกเมื่อมายูยอมไปกับคริสซักที “ฝากมายูหน่อยนะ” เอริกับอาคิโกะคลี่ยิ้มพรางโบกมือบ้ายบาย “ได้ เดี๋ยวฉันไปส่งมายูถึงที่เลย” คริสส่งยิ้มกลับ นัยตาของเขาวาววับด้วยความเจ้าเล่ห์ แต่เพื่อนสองคนไม่ทันสังเกตุ งานนี้คงไม่รู้สินะว่ากำลังปล่อยเพื่อนเข้าถ้ำเสือ ———————————Ep 10 ปล่อยเพื่อนไปกับเสือ“อ่าว หายไปไหนมาตั้งนานสองนาน แล้วนั่นไปเอาเสื้อใครมาใส่” อาคิโกะถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวคนสวยเดินกะเพกๆมาที่โต๊ะพร้อมกับชุดที่เปลี่ยนไป“พอดีเกิดเรื่องนิดหน่อยชุดที่ใส่มันเลอะ เลยขอยืมเสื้อเพื่อนมาใส่” มายูพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ความจริงเจ็บแสบร่องสวาทจนเจียนตาย ร่างบางค่อยๆนั่งลงพรางยกมือขึ้นกุมท้องเพื่อนร่วมโต๊ะหรี่ตามองเมื่อเห็นเหงื่อเปียกชุ่มทั่วไรผมของมายูและอาการหอบเหนื่อยเหมือนคนไปวิ่งมาก็ไม่ปาน“เป็นอะไรมากไหมล่ะเนี่ย” เอริถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นมายูหน้าซีด“ไม่เป็นไรหรอก” มายูคลี่ยิ้มให้ราวกับว่าไม่ได้เป็นอะไร“หายไปตั้งนาน ฉันก็นึกว่าเธอโดนฉุดไปซะอีก”กึก!คำพูดเชิงหยอกล้อของเอริทำเอามายูชะงัก เพราะก่อนหน้านี้เธอโดนฉุดจริงๆ“เป็นอะไรรึปล่าว หน้าซีดอีกแล้ว” เอริถามด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง เพราะสีหน้าของมายูไม่สู้ดีเลย“มะ..ไม่เป็นไร” มายูรีบโบกมือปฏิเสธ พรางหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกเพื่อกลบเกลื่อนอาการเอริขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเพราะเสื้อแจ็คแก็ตราคาแพงสีดำตัวนี้มันคุ้นๆเหมือนเสื้อที่หนุ่มลูกครึ่งใส่ หรือว่ามายูบังเอิญไปเจอเ
Ep 9 จัดการปึดดดด!คริสถอนแก่นกายออกหลังจากปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่องสวาทจนหมด มันไหลเยิ้มหน้าขาของมายู จนหญิงสาวหยี๋ปากด้วยความขยะแขยง“มึงนี่ทำกูน้ำแตกแทบทุกงานเลย” คริสหยิบทิชชูเช็ดที่หัวเห็ดแดงก่ำเพราะพึ่งผ่านการใช้งานมา มายูค่อยๆกัดฟันแล้วหยัดกายลงจากเค้าท์เตอร์อ่างล้างมือท่ามกลางความเจ็บแสบ หน้าขาของเธอเลอะไปด้วยคราบสีขาวและเลือดสีแดงสด“อ๊ะ!”ตุบบบ!!!คนตัวเล็กหล่นจากอ่างล้างหน้าร่วงมากองที่พื้นเพราะขาของเธอไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ชายหนุ่มที่กำลังยืนเช็ดปลายหัวเห็ดไม่ได้สนใจแต่อย่างใด มุมปากหยักแสยะยิ้มด้วยความพอใจขาถ่างแน่ๆงานนี้“อูยย ซี้ดดดด~” มายูเม้มปากจนเป็นเส้นตรงเมื่อเกิดอาการเจ็บแสบที่บริเวณใจกลางร่างรวมไปถึงอาการจุกหน่วงที่ท้องน้อย จนต้องยกมือขึ้นมากุมท้องน้อยไว้คนตัวเล็กตวัดตามองชายร่างสูงที่ยืนค้ำหัวอยู่ ไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยซักนิด!“เป็นไง ขาถ่างเลยไหม” คริสกระตุกยิ้มพรางจับมังกรยัดเข้าไปในกางเกง ความใหญ่ของมันทำให้เป้ากางเกงนูน“...” มายูไม่ตอบ หญิงสาวกัดหันกร๊อดพรางเอื้อมมือไปหยิบชุดขึ้นมาสวมใส่แต่ปรากฏว่าชุดเดรสที่ถูกคริสฉีกขาดจนมันไม่สามารถใส่ได้แล้ว แบบนี้จะออก
Ep 8 ห้องน้ำแคว่กกกกกก!!!“ว๊ายยยย!!!” มายูยกมือปิดเรือนร่างแทบไม่ทัน เมื่อชุดเดรสสั้นที่เธอใส่ถูกคริสใช้มือฉีกกระชากอย่างแรงจนมันขาดออกจากกัน“เศษผ้าแบบนี้ใส่ไปได้ไง” คริสขว้างเศษชุดเดรสทิ้งทันที ในขณะที่มายูเหลือเพียงแพนตี้ตัวน้อยกับบราปีกนกที่ปิดหน้าอกอวบยังไงก็ไม่มิดผลัก!!ปึกกกก!!!มือหนาผลักคนตัวเล็กกระแทกกับฝาผนังอย่างแรงจนมายูเผลอปล่อยมือออกจากอก คริสตรงเข้าไปล็อคสองมือไว้เหนือหัวทันที“ชุดพวกนี้ใส่ให้กูดูคนเดียวพอ”“มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน!” มายูมองตาเขียวปั๊ดด้วยความไม่พอใจ“สิทธิ์อะไรเดี๋ยวมึงก็รู้ หึๆๆ” คริสฝังจมูกลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นพรางซุกไซร้อย่างเอาเป็นเอาตายจนคนตัวเล็กดิ้นเป็นพัลวัน“ปล่อยนะ! ไอ้หมาบ้า!!!”“รู้อะไรไหม ยิ่งด่ากูยิ่งมีอารมณ์”พรึ่บบบ!!!ปึกกกกก!!!!“โอ้ยยยย!!!” คริสเหวี่ยงคนตัวเล็กขึ้นนั่งบนเค้าท์เตอร์อ่างล้างมือพรางกระชากแพนตี้ตัวน้อยออกจนมันขาดวิ่นมายูดิ้นด้วยความตกใจ ต่อให้ฝืนกายแค่ไหนเธอก็สู้แรงของคริสไม่ได้เลย คริสทั้งตัวใหญ่และแรงเยอะ“คราวนี้กูจะเอามึงให้เดินขาถ่างเลยคอยดู”พรึ่บบบบบ!!!!คริสรีบถอดกางเกงด้วยมือเดียวพรางแยกเรียวขางามออกจากกัน ก่อ
Ep 7 คริสมันร้ายหลังจากยืนสงบสติอยู่พักหนึ่งจนเป็นที่แน่ใจแล้วว่าไม่คงไม่เจอไอ้คริสอย่างแน่นอน มายูรีบล้างมือแล้วออกไปจากห้องน้ำทันที จนกระทั่งไปชนเข้ากับใครบางคนที่ยืนขวางอยู่หน้าประตูปึก!!“อ๊ะ!” มายูสบถในใจ ก็เห็นๆอยู่ว่ามีคนกำลังจะออกไปทำไมไม่หลบ! มายูตวัดมองด้วยความไม่พอใจแต่ก็ต้องตกใจสุดเมื่อคนที่เธอเดินชนคือคริส! “กะ...แก ไอ้คริส!”“ไง จำผัวได้ด้วยหรอ” คริสกระตุกยิ้มมุมปากพรางเดินย้ำสามขุมเขาไปหามายูอย่างช้าๆ“ถะ...ถอยออกไปนะ ที่นี่ห้องน้ำหญิง!” มายูถอยหลังกรู่เมื่อคริสเดินเข้ามาด้วยท่าทางไม่น่าไว้ใจ“แล้วไง ที่นี่ผับเพื่อนกูเอง อีกอย่างกูก็เป็นหุ้นส่วน ใครจะกล้าทำอะไร”“แก! ไอ้บ้า!!” คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่อแผ่นหลังชนกับผนังห้องน้ำ “ออกไปนะ!!”“กูจะออกไปก็ต่อเมื่อได้สิ่งที่กูต้องการ” คริสกระตุกยิ้มด้วยรอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์พรางกวาดตามองคนตัวเล็กตั้งแต่หัวจรดเท้า “มองไกลๆกูนึกว่าอีตัว”“อย่ามายุ่งวุ่นวายกับการแต่งตัวของฉัน ไอ้ประสาท!” มายูพยายามดึงสาบเสื้อที่โค้งเว้าจนครึ่งเต้าทะลักออกมา เพราะสายตาของคริสกำลังแทะโลมเรือนร่างของเธอ“ทำไมไม่แก้ผ้าเลยล่ะ” คริสเยียดยิ้มด้วยความเย้ยหย
Ep 6 ตามหลอกหลอน@ผับหรูใจกลางกรุงโตเกียวมายูเดินสะบัดผมเข้ามาในผับภายใต้ใบหน้าสวยเฉี่ยวอันบูดบึ้ง ทันทีที่เธอปรากฏตัวมีเสียงฮือฮาเกิดขึ้น เพราะชุดเดรสที่มายูใส่นั้นสั้นชนิดที่เกือบเห็นแก้มก้นเลยก็ว่าได้ อีกทั้งยังโชว์หน้าอกหน้าใจทำเอาผู้ชายในผับถึงกับน้ำลายไหลแต่มันคือเป็นเรื่องปกติสำหรับมายู เพราะเธอเป็นคนแซ่บ ใบหน้าเฉี่ยว บวกกับริมฝีปากเล็กเจ่อธรรมชาติ ดูรวมๆมายูเป็นคนเซ็กซี่มาก ไม่ว่าจะใส่ชุดไหนก็ดูดีไปหมด รูปร่างผอมเพรียว แต่มีก้นกับหน้าอกผู้ชายในผับรู้ดีว่าลูกสาวอดีตมาเฟียเบอร์หนึ่งเย้อหยิ่งแค่ไหน เข้าสโลแกนสวยเริดเชิ่ดหยิ่ง จึงไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าจีบเธอถึงแม้มายูจะเป็นคนสวยมากก็ตาม“ใครไปทำให้แม่เสือสาวอารมณ์เสียเนี่ย” เพื่อนในโต๊ะพูดขึ้นหลังเห็นมายูเดินหน้าบึ้งเข้ามากระแทกสะโพกลงบนโซฟาหรูโซนที่มายูนั่งเป็นโซนวีไอพีสำหรับผู้มีอันจะกิน มายูกับกลุ่มเพื่อนเป็นลูกค้าขาประจำของผับแห่งนี้เลยก็ว่าได้ เพราะมันเป็นผับที่ไฮโซที่สุดในโตเกียว“เบื่อหมาจรจัด!” หมาจรจัดที่มายูว่านั่นก็คือคริส“ไม่เอาน่า อย่าหน้าบึ้ง” เอริรินรีบเหล้าส่งให้มายูทันที “อ่ะๆ หมดแก้วๆ”มายูยกเหล้าพรวดเดียวจนหม
Ep 5 ผลประโยชน์@คฤหาสน์โคฮิระ“หายไปไหนมา” โคฮิระซังถามขึ้นหลังเห็นลูกสาวคนเดียวเดินปึงปังเข้ามาในคฤหาสน์ ใบหน้าบูดบึ้งนั่นคนเป็นพ่อรู้ดีว่าต้องมีคนทำอะไรให้ลูกสาวของเขาไม่พอใจแน่ๆ“ไปค้างบ้านเพื่อนมาค่ะ”“พ่อก็นึกว่าหายไปไหน” โคฮิระพูดด้วยความเป็นห่วง มีลูกสาวคนเดียวใครจะไม่ห่วง“พ่อไม่ต้องห่วงหนูหรอกค่ะ หนูดูแลตัวเองได้”“...” โคฮิระหรี่ตามองลูกสาวเมื่อเห็นรอยแดงเป็นจ้ำที่คอ “แล้วนั่นคอไปโดนอะไรมา”“อะ เอ่อ หนูแพ้น้ำที่ห้องเพื่อนค่ะ” มายูยกมือปิดคอไว้แทบไม่ทันเมื่อคนเป็นพ่อสังเกตุเห็นรอยแดงเป็นจ้ำโคฮิระมองด้วยความไม่ไว้ใจ ทำไมจะไม่รู้ว่ารอยแดงนั่นคือรอยอะไร แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรลูกสาวเพราะมายูโตแล้ว อีกอย่างคิดว่าลูกสาวของตนน่าจะรู้จักป้องกัน“แล้วเรื่องคริสล่ะ เป็นไงบ้าง คุยกันรึยัง” “คะ คุยแล้วค่ะ” มายูกำหมัดแน่นเมื่อได้ยินชื่อของคริสโคฮิระพยายามให้ลูกสาวผูกสัมพันธ์กับคริส เพราะคริสมีผลประโยชน์ต่อบริษัท อีกทั้งโคฮิระยังเป็นหุ้นส่วนของคาสิโนเปิดใหม่โดยมีคริสเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ เรียกได้ว่าทำธุระกิจร่วมกันเลยก็ว่าได้คนเป็นพ่อรู้ดีว่าลูกสาวเกลียดคริส เพราะครั้นยังเด็กมายูชอบมาฟ้อง







