로그인Ep 10 ปล่อยเพื่อนไปกับเสือ
“อ่าว หายไปไหนมาตั้งนานสองนาน แล้วนั่นไปเอาเสื้อใครมาใส่” อาคิโกะถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวคนสวยเดินกะเพกๆมาที่โต๊ะพร้อมกับชุดที่เปลี่ยนไป “พอดีเกิดเรื่องนิดหน่อยชุดที่ใส่มันเลอะ เลยขอยืมเสื้อเพื่อนมาใส่” มายูพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติที่สุด ทั้งที่ความจริงเจ็บแสบร่องสวาทจนเจียนตาย ร่างบางค่อยๆนั่งลงพรางยกมือขึ้นกุมท้อง เพื่อนร่วมโต๊ะหรี่ตามองเมื่อเห็นเหงื่อเปียกชุ่มทั่วไรผมของมายูและอาการหอบเหนื่อยเหมือนคนไปวิ่งมาก็ไม่ปาน “เป็นอะไรมากไหมล่ะเนี่ย” เอริถามด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นมายูหน้าซีด “ไม่เป็นไรหรอก” มายูคลี่ยิ้มให้ราวกับว่าไม่ได้เป็นอะไร “หายไปตั้งนาน ฉันก็นึกว่าเธอโดนฉุดไปซะอีก” กึก! คำพูดเชิงหยอกล้อของเอริทำเอามายูชะงัก เพราะก่อนหน้านี้เธอโดนฉุดจริงๆ “เป็นอะไรรึปล่าว หน้าซีดอีกแล้ว” เอริถามด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง เพราะสีหน้าของมายูไม่สู้ดีเลย “มะ..ไม่เป็นไร” มายูรีบโบกมือปฏิเสธ พรางหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกเพื่อกลบเกลื่อนอาการ เอริขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจเพราะเสื้อแจ็คแก็ตราคาแพงสีดำตัวนี้มันคุ้นๆเหมือนเสื้อที่หนุ่มลูกครึ่งใส่ หรือว่ามายูบังเอิญไปเจอเพื่อนสมัยอนุบาลคนนั้น หลังจากดื่มต่อไปได้ซักพักมายูก็รีบขอตัวกลับเพราะตอนนี้เจ็บแสบน้องสาวไม่ไหวแล้ว “กลับเร็วเกิน เหล้ายังไม่หมดเลย” เอริทำปากจู๋พรางมองไปที่เหล้า ซึ่งมันยังเหลือเต็มขวด “พอดีฉันรู้สึกเหมือนจะไม่สบายน่ะ” “มิน่าล่ะทำไมหน้าซีดๆ” อาคิโกะมองเพื่อสาวด้วยความเป็นห่วง “ขับรถไหวมั้ยเนี่ย” “ไหวสิ” มายูยิ้มแห้งๆให้อาคิโกะ “จะกลับแล้วหรอ” เสียงเข้มอันแสนคุ้นเคยดังขึ้น ส่งผลให้มายูที่กำลังจะหยัดกายลุกขึ้นตัวแข็งเทื่อ เสียงนี้มัน! “อ่าว นี่มันเพื่อนสมัยเรียนอนุบาลนิ” เอริเป็นคนทักทายก่อน ในขณะที่มายูไม่กล้าแม้จะหันหลังไปมอง “ฉันจำได้ๆ” อาคิโกะเสริม “ว่าแต่นายชื่ออะไรนะ ฉันลืมแล้ว” “ฉันชื่อคริส” คริสคลี่ยิ้มให้สองสาวอย่างอ่อนโยนราวกับว่าตัวเองเป็นหนุ่มดอกไม้ “เธอสองคนใช่อาคิโกะกับเอริไหม” “ใช่ๆ ดีใจจังนายจำพวกเราได้ด้วย” เอริดีใจจนออกหน้าออกตา พอได้เห็นใบหน้าของคริสใกล้ๆจึงรู้ว่าคริสเป็นคนหล่อมาก และด้วยความที่เขามีเชื้อสายตะวันตกมันทำให้เขาดูตัวใหญ่กว่าคนเอเชียเป็นเท่าตัว คนอะไรไม่รู้ทั้งหล่อทั้งหุ่นดี เอริคิดในใจ “...” คริสคลี่ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร พรางปรายตามองร่างเล็กที่กำลังยืนหันหลังให้ มุมปากหยักแสยะยิ้มเมื่อมายูไม่กล้าแม้จะหันมามองหน้าเขา “จะกลับกันแล้วหรอ” “อืม มายูไม่ค่อยสบายก็เลยจะกลับกันเลย” เอริตอบพรางปรายตามองมายูที่กำลังยืนทำหน้าไม่สู้ดี ทุกคนรู้ว่าสมัยก่อนมายูไม่ค่อยลงรอยกับคริส “เป็นอะไรมากไหมเนี่ย” คริสแกล้งถามด้วยความเป็นห่วง ทั้งที่ความจริงรู้ดีว่ามายูเป็นอะไร “หน้าซีดแบบนี้ต้องหนักแน่ๆ ให้ฉันไปส่งไหม” “...” มายูเม้มปากจนเป็นเส้นตรงเพราะรู้ดีว่าคริสกำลังเสแสร้ง “ไม่เป็นไร ฉันขับกลับเองได้” “แต่เหมือนเธอจะขาอ่อนนะ แค่ยืนก็ยังสั่น คอนโดฉันอยู่ไม่ไกลจากคอนโดของเธอ เดี๋ยวฉันแวะไปส่ง” คริสเสนอ นั่นทำให้เพื่อนสองคนเห็นดีเห็นงามด้วย “ฉันว่าให้คริสไปส่งดีกว่านะ เผื่อวูปขึ้นมาจะทำไง” เอริเห็นด้วยกับคริส คริสทำหน้าตาใสซื่อจนเพื่อนทั้งสองหลงเชื่อว่าเขาคงไม่แกล้งมายูเหมือนตอนเด็กๆแล้ว “ฉันเห็นด้วยกับคริสนะ เพื่อนกันยังไงก็ต้องดูแลกันปะ” อาคิโกะเสริม “...” มายูเงียบ ไม่มองแม้กระทั่งหน้าของคริส “ว้าาา~ สงสัยมายูคงกลัวฉันแกล้งเหมือนตอนเด็กๆ ตอนนั้นฉันยังเด็กแต่ตอนนี้ฉันโตพอที่รู้แล้วว่าอะไรควรอะไรไม่ควร ฉันเป็นลูกผู้ชายพอน่า” คริสแกล้งตีหน้าเศร้าจนเพื่อนทั้งสองเริ่มเห็นใจ ที่มายูไม่ยอมคุยกับคริสทั้งๆที่เรื่องมันก็ผ่านไปนานแล้ว มายูกำหมัดแน่น ทำไมจะไม่รู้ว่าคริสกำลังเสแสร้งแกล้งตีหน้าเศร้า “ใช่ เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว สมานฉันท์กับคริสเถอะนะ ยังไงก็เป็นเพื่อน” เอริเดินเข้ามาตบไหล่เพื่อนสาวเบาๆ ในขณะที่มายูยังยืนนิ่ง “ใช่ๆ อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะนะ ตอนนี้ทุกคนต่างก็โตแล้ว” อาคิโกะเดินเข้ามาเสริมทัพ คริสกระตุกยิ้มด้วยความพอใจเมื่อแกล้งตีหน้าเศร้าจนเพื่อนสองคนหลงเชื่อ มายูตวัดมองคริสตาเขียวปั๊ดพรางขบกรามแน่น เมื่อเห็นรอยยิ้มที่ใสซื่ิอของคริส มองรางวัลตุ๊กตาทองให้มันเลย! “รถนายอยู่ไหน!” “มา เดี๋ยวฉันพาไป” คริสคลี่ยิ้มหวานละมุน จนเพื่อนอีกสองคนโล้งอกเมื่อมายูยอมไปกับคริสซักที “ฝากมายูหน่อยนะ” เอริกับอาคิโกะคลี่ยิ้มพรางโบกมือบ้ายบาย “ได้ เดี๋ยวฉันไปส่งมายูถึงที่เลย” คริสส่งยิ้มกลับ นัยตาของเขาวาววับด้วยความเจ้าเล่ห์ แต่เพื่อนสองคนไม่ทันสังเกตุ งานนี้คงไม่รู้สินะว่ากำลังปล่อยเพื่อนเข้าถ้ำเสือ ———————————Special part 2 - Ep 3 ผู้ชายในอุดมคติ“วันนี้คิดยังไงไม่พาลูกมาด้วย” “แหม๋ ตั้งแต่คลอดลูกมาฉันไม่เคยอยู่กับเธอสองต่อสองเลยนะ ขอฮันนิมูนซักวันหน่อยสิ” คริสเอื้อมมือไปโยกศีรษะภรรยาเบาๆ วันนี้เขาฝากน้องเดซี่ไว้กับแม่เพราะอยากพาภรรยามาฮันนิมูนสองต่อสองบ้าง “ขอมือหน่อยครับ”“ขับรถก่อนค่ะ ถึงค่อยจับก็ได้ฉันไม่หายไปไหนหรอก”“เอางั้นก็ได้” คริสอมยิ้มแล้วฮัมเพลงด้วยความอารมณ์ดี ตั้งแต่ตกลงปลงใจคบกันมาไม่มีวันไหนเลยที่ไม่มีความสุข จากคนที่ไม่ชอบกันมาก่อนแต่พอรักก็จะรักกันมากเหมือนโบราณว่าในที่สุดคริสก็พาภรรยามาถึงที่ที่เขาจองไว้ มันเป็นเกาะแห่งหนึ่งที่มีความสวยงามและความหลากหลายของธรรมชาติ“มาครับ” คริสเปิดประตูให้ภรรยาอย่างเบามือ ก่อนเอื้อมมือไปประคองเธอด้วยความเป็นห่วงเพราะตอนนี้อายุครรน์สามเดือนแล้ว“รอท้องโตกว่านี้ค่อยประคองก็ได้ค่ะคุณพ่อ” มายูจึงเคลื่อนมือไปกุมมือใหญ่แทน มันอบอุ่นหัวใจจนตื้นตัน “คุณพาฉันมาเที่ยวทะเลหรอคะ”“อืม อยากเปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อยน่ะ ปะไปกันเถอะ” คริสจองห้องพักที่ดีที่สุดของเกาะไว้ซึ่งมีความเป็นส่วนตัวสูงมาก เพราะเขาอยากอยู่ตามลำพังกับภรรยาสองคน“ชอบไหม” คริสเดิน
Special part 2 - Ep 2 คุณพ่อคุณแม่ป้ายแดง@วันเลี้ยงรุ่นมายูสูดลมหายใจเข้าลึกๆเมื่อยืนอยู่หน้าโรงแรมชื่อดังของกรุงโตเกียว วันนี้เป็นวันเลี้ยงรุ่น ซึ่งทุกคนที่เคยเรียนด้วยกันจนถึงเกรดสามจะมารวมตัวกันที่นี่“อายหรอ” คริสอุ้มลูกสาวลงมาจากรถก่อนเดินมาลูบศีรษะคนเป็นภรรยา รู้ดีว่ามายูค่อนข้างอายเพื่อน“นิดหน่อยค่ะ มาๆ มาหาแม่มา” มายูรับน้องเดซี่ไปอุ้มในขณะที่คริสเป็นคนถือกระเป๋าขวดนมและผ้าอ้อม ช่างเป็นครอบครัวที่แสนน่ารักแก่ผู้พบเห็น“มัมๆมาาา~”“ข๋าาาา~” มายูยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ลูกสาวตัวน้อยจึงใช้มือหยิบแก้มคนเป็นแม่เบาๆ“มาถ่ายเซลฟี่ก่อน” คริสยกมือถือขึ้นถ่ายรูปครอบครัวเพื่ออัพลงโซเชียลให้เพื่อนหลายๆคนอิจฉาแช้ะ~ แช้ะ~“คิกๆ ดูหน้าน้องเดซี่สิ” มายูหัวเราะคิกคักเมื่อน้องเดซี่ยิ้มให้กล้องด้วยท่าทางน่ารัก คริสจึงก้มหอมแก้มลูกสาวหนึ่งฟ๊อด แล้วเดินโอบไหล่ภรรยาเข้าไปข้างใน“วู้หู้วววววว ข้าวใหม่ปลามันมาแล้วโว้ยยย!!”“กรี้ดดดดดด!! คู่รักมาถึงแล้ว”“อยากเห็นหน้าน้องเดซี่จังเลยยย~”“อ่ะ...เอ่อสวัสดี” มายูยิ้มแห้งๆให้กลุ่มเพื่อนแล้วยกมือทักทาย ทุกคนกรู่เข้ามารุมล้อมเธอเพราะอยากเห็นหน้าลูกสาวตัวน้อ
Special part 2 - Ep 1 พ่อแม่ลูก“ที่รัก...พ่อกลับมาแล้ว” ทันทีที่เปิดประตูห้องเข้ามาคิ้วเข้มถึงกลับขมวดด้วยความแปลกใจเพราะไม่เจอเมีย เจอแต่แม่นั่งอยู่บนโซฟา “เมียผมไปไหนครับ”“เข้านอนแล้ว”“ลูกผมล่ะ”“นอนแล้วเหมือนกัน”“ทำไมวันนี้แม่ถึงมาหาผม” คริสย่นคิ้วด้วยความแปลกใจ นึกว่าแม่กลับอังกฤษไปแล้วซะอีก“จะไม่ให้แม่มาหาหลานหน่อยหรอ”“ผมนึกว่าแม่กลับอังกฤษแล้วซะอีก” คริสวางกระเป๋าลงบนโซฟาตามด้วยเสื้อสูท เขาก้าวขึ้นมาเป็นนักธุรกิจแนวหน้าของญี่ปุ่นอย่างเต็มตัวด้วยวัยเพียง 27 ปี“ตอนแรกก็ว่าจะกลับแต่หนูมายูโทรไปบอกว่าเวียนหัวแม่เลยรีบมาดู”“ตายจริงเมียผมเป็นอะไร!”“ขึ้นไปถามเองเถอะ แม่กลับละ” คุณหญิงยิ้มอย่างมีเลศนัยในขณะที่ลูกชายรีบวิ่งปึงปังขึ้นไปบนบ้านทันทีเพราะเป็นห่วงเมียแอ๊ดดดดดด~คริสค่อยๆเปิดประตูเข้าไปพบว่าเมียกำลังนอนกอดลูกน้อยอยู่บนเตียง ชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปหอมแก้มลูกสาวเบาๆเด็กหญิงเดซี่วัย 1 ขวบ“กลับมาแล้วหรอ” มายูสะลึมสะลือตื่นขึ้นแล้วค่อยๆขยับตัวนั่งพิงหัวเตียงเพราะกลัวลูกน้อยตื่น ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มเมื่อสามีกลับมาถึงบ้านแล้ว“ขอโทษนะที่กลับมาช้า พอดีฉันเจอเพื่อนเก่าสมัยอยู่เ
Special part 1 - Ep 4 หวนกลับมาเจอกัน@หลายปีต่อมา“นั่นไงลูกสาวของผมมาแล้ว มายูมานี่ซิ” คนเป็นพ่อกวักมือเรียกทันทีที่เห็นลูกสาวเดินเข้ามาในบ้าน ชื่อของมายูส่งผลให้ชายหนุ่มที่นั่งหันหลังให้หัวเราะในลำคอ “คะ” เธอเดินเข้ามาหยุดอยู่ข้างหลังของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นแขกของพ่อ เขาเป็นผู้ชายตัวสูงมาก แผ่นหลังกว้าง มองข้างหลังยังรู้เลยว่าหล่อ“นี่คือผู้ร่วมลงทุนคนใหม่ของพ่อ”“...”“สวัสดีเขาสิ” โคฮิระคลี่ยิ้มก่อนผายมือไปยังชายหนุ่มซึ่งนั่งหันหลังให้ เขาคืออดีตเพื่อนร่วมห้องของมายูนั่นเอง“สวัสดะ...คริส!!!” ดวงตาเฉี่ยวเบิกโพลงเมื่อผู้ชายที่หันหน้ามาคือคริส อดีตเพื่อนร่วมห้องซึ่งเป็นไม้เบื่อไม่เมาของเธอ แม้จะไม่เจอกันมานานหลายปีแต่เธอก็ยังจำสายตาคู่นั้นได้ จำได้ว่านี่คือไอ้คริสที่เคยเปิดกระโปรงของเธอ!“ขอบคุณที่ยังจำได้” คริสกระตุกยิ้มมุมปากต่างจากอีกคนที่ตกใจจนกระเป๋าหล่นจากมือ คริสปรายตามองการแต่งตัวของมายูก่อนแสยะยิ้มด้วยความสมเพช “ไม่ได้นะคะ ทำไมพ่อต้องลงทุนกับมันด้วย คนอื่นมีก็เยอะแยะ!”“มายูอย่าเสียมารยาท!” โคฮิระเฮ็ดลูกสาว ก่อนหันไปขอโทษขอโพยชายหนุ่มที่กำลังจะร่วมลงทุนด้วย “ข
Special part 1 - Ep 3 วันจบการศึกษา@วันจบการศึกษา (เกรด 3)“เด็กๆทุกคนมายืนเรียงแถวตรงนี้เร็ว” เสียงอาจารย์ประจำห้องดังขึ้น เด็กๆที่ยืนรออยู่ข้างหลังรีบวิ่งเข้ามายืนเรียงแถวหน้ากระดาน “คนสูงไปยืนข้างหลัง ส่วนคนที่อยู่ข้างหน้าให้ย่อเข่าลง”“มายืนตรงนี้ดีกว่ามายู” เอริดึงแขนมายูกับอาคิโกะไปยืนริมแถวเพราะไม่ชอบเบียดกับใครเมื่อเห็นถึงความวุ่นวายคุณครูจึงเข้ามาจัดแถวช่วยนักเรียน โดยแบล็คกราวน์ด้านหลังเป็นต้นซากุระที่กำลังออกดอกสีชมพูบานสะพรั่ง เมื่อเห็นว่าแถวมันไม่สมดุลกันคุณครูจึงจับเด็กชายคนหนึ่งไปยืนอีกฝั่งข้างๆมายู หญิงสาวตวัดมองด้วยความไม่พอใจเพราะคนที่คุณครูจับมายืนข้างๆคือคริส เด็กชายคริสยักคิ้วให้ด้วยท่าทางกวนประสาทก่อนเสียงคุณครูจะดังขึ้นอีกครั้ง“อ่าว นักเรียนทั้งหมดมองมาที่กล้อง...แล้วยิ้ม”แช้ะ~ แช้ะ~“เปลี่ยนท่าๆ ทำมินิฮาร์ท”แช้ะ~ แช้ะ~“เรียบร้อย”“ฟู้ววว~” มายูพ่นลมหายใจแล้วเขยิบตัวให้ห่างจากคริส เพราะเธอไม่ชอบขี้หน้าคริสเหลือเกิน ทำไมต้องมายืนถ่ายรูปข้างมันด้วย!“รูปนี้ครูจะนำไปติดที่บอร์ดเพื่อเป็นที่ระลึก” คุณครูคลี่ยิ้มให้เด็กๆแล้วเก็บกล้องไว้ในกระเป๋า “เอาเป็นว่าครูขอ
Special part 1 - Ep 2 ทัศนศึกษาอลวน@กลางภาคเรียน (เกรด 3)“เด็กๆทุกคนพร้อมแล้วใช่ไหม” “พร้อมครับ/ค่ะ!!” “เด็กๆทุกคนเชิญขึ้นประจำที่นั่ง” คุณครูประจำชั้นประกาศหน้าห้อง วันนี้นักเรียนเกรด 3 ทุกคนมีทัศนศึกษานอกพื้นที่ เด็กๆดูตื่นเต้นเพราะการไปทัศนศึกษาไม่ต่างอะไรจากไปเที่ยว“ให้พวกฉันขึ้นก่อน!” เอริกระตุกชายเสื้อของนักเรียนขึ้นหนึ่งที่กำลังจะก้าวขาขึ้นรถบัส ทุกคนในห้องรู้ดีว่ากลุ่มของมายูต้องเป็นคนเลือกที่นั่งก่อนเท่านั้น นักเรียนคนนั้นรีบลงมาจากรถทันทีพรางก้มหน้าหงุด มายูตวัดมองเพื่อนร่วมห้องแล้วรีบขึ้นไปบนรถเพื่อเลือกที่นั่ง โดยเธอกับเพื่อนอีกสองคนเลือกที่ดีที่สุด“เหอะ!” คริสที่ยืนอยู่ท้ายแถวกระตุกยิ้ม เมื่อเห็นแกงซ์ของมายูลากนักเรียนคนดังกล่าวลงจากรถเมื่อทุกคนนั่งประจำที่ครบแล้วรถบัสค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากโรงเรียนทันที เด็กๆทุกคนดูตื่นเต้นกับธรรมชาติสองข้างทางทุกคนส่งเสียงเฮฮากันใหญ่ จู่ๆผมของมายูกลับโดนใครบางคนดึงจนหน้าหงายปึก!“อ้ะ!” มายูลุกขึ้นตวัดมองเบาะข้างหลังด้วยความไม่พอใจแต่ก็ต้องตกใจเพราะคนที่นั่งอยู่ข้างหลังคือไอ้คริสไม้เบื่อไม้เมาประจำห้อง! คริสนั่งทำหน้าเฉไฉราวกับไม่ไ







