แชร์

บทที่ 475

ผู้เขียน: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
เขาเลือกฉือเจียวแล้ว

ขณะนั้นเอง “แกร๊ก” เสียงเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ดังขึ้น ฉือหว่านปรากฏตัวที่หน้าประตู

เสียงเอะอะที่ฮั่วซือหานกับฉือเจียวทำในโถงทางเดินนั้นดังเกินไป ฉือหว่านได้ยินเข้าจึงเปิดประตูออกมาดู แล้วก็เห็นภาพของฮั่วซือหานกับฉือเจียวที่กำลังกอดกันแนบแน่น

ฉือหว่านชะงักไปเล็กน้อย

ฮั่วซือหานได้ยินเสียงก็รีบผละจากฉือเจียว หันไปมองฉือหว่าน

สายตาของทั้งสองสบกัน

ฮั่วซือหานรู้สึกเจ็บแปลบในใจ ไม่รู้เพราะอะไร การปล่อยฉือหว่านไปตอนนี้กลับทำให้เขารู้สึกเจ็บใจขึ้นมา

ฉือเจียวแสยะยิ้มอย่างได้ใจ แล้วก็ร้องขึ้นว่า “โอ๊ย~”

ฮั่วซือหานรีบหันไปมองฉือเจียว “เธอเป็นอะไร?”

ฉือเจียวทำหน้าท่าทางอ่อนแอไร้เรี่ยวแรง “ซือหาน ขาฉันชาไปหมด เดินไม่ไหวแล้ว~”

พูดจบก็ยื่นมือออกไป “ซือหาน อุ้มฉันหน่อยนะ”

ฮั่วซือหานไม่ได้ปฏิเสธ เขาอุ้มฉือเจียวขึ้นแนบอกอย่างง่ายดาย

เขาอุ้มฉือเจียวผ่านหน้าฉือหว่านเข้าประตูอพาร์ตเมนต์ของตนไป

ฉือเจียวหันมามองฉือหว่าน แล้วยักคิ้วใส่อย่างได้ใจในความหมายที่ว่า เธอแพ้ฉันตลอดกาล

เพียะ

ฮั่วซือหานปิดประตูลง

ภาพของทั้งสองคนนั้นหายไปจากสายตา ใบหน้าของฉือหว่านยังคงเรียบเฉยไร้อารมณ์
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (4)
goodnovel comment avatar
Noparat Itzinger
อ่านไปอ่านมา ชายฮั่ว มันอัจฉริยะ ตรงไหน โง่บัดซบ จริงๆ
goodnovel comment avatar
Lek Ka
เพ้อเจ้อมาก
goodnovel comment avatar
S Shirley K
น่าผิดหวังมากๆ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1097

    ลู่หนานเฉิงมองสองคนนั้นที่กำลังหัวเราะเยาะเขาอย่างสนุกสนาน แล้วพูดอย่างจนใจ “พวกนายก็รอดูฉันขายหน้ากันไปเถอะ!”ฮั่วซือหานพูดขึ้น “พอแล้ว คุณนายลู่ของนายรออยู่ที่สนามบินแล้ว รีบไปรับเธอเถอะ”“โอเค งั้นฉันไปก่อนนะ ไว้เจอกันใหม่”ลู่หนานเฉิงออกจากภัตตาคาร ขับรถไมบัคมุ่งหน้าไปสนามบิน ใช้เวลาเพียงสิบห้านาทีก็มาถึงทันทีที่มองออกไป เขาก็เห็นหลินซีเหยา ถึงแม้จะเคยเจอเธอเพียงไม่กี่ครั้ง แต่หลินซีเหยาเป็นหญิงสาวที่งดงามโดดเด่นไม่เหมือนใคร แม้จะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย เธอก็ยังเป็นจุดสนใจที่ทุกสายตามองเห็นได้ทันทีตอนนั้น หลินซีเหยากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในโถงสนามบิน เธอสวมเสื้อคลุมสีขาว ผมยาวสลวยเหมือนสาหร่ายสีน้ำตาลดำสยายลงอย่างเป็นธรรมชาติ ในฐานะคุณหนูใหญ่ตระกูลหลินและคุณหนูอันดับหนึ่งของวงสังคม ทุกท่วงท่าการเคลื่อนไหวของเธอล้วนเต็มไปด้วยความสง่างามของหญิงชั้นสูง ดุจอัญมณีล้ำค่าที่ส่องแสงระยับน้าหรงเป็นคนแรกที่เห็นลู่หนานเฉิง จึงเอ่ยอย่างดีใจ “คุณชาย!”หลินซีเหยาลุกขึ้นแล้วหันมามองเธอมีผิวขาวละเอียดดั่งหยก ใบหน้าเล็กเรียวขนาดเท่าฝ่ามือ งดงามเยือกเย็นและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน เธอไม่ได้ส

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1096

    นายท่านลู่พูดเสียงดัง “ฉันไม่กิน! ฉันไม่อยากกินยา! เห็นอยู่ชัดๆ ว่าตระกูลลู่ของเราจะไม่มีคนสืบทอดแล้ว ฉันไม่อยากอยู่ต่อไปแล้ว ปล่อยให้ฉันตายเถอะ ถึงตายไปใต้ดินฉันก็ไม่มีหน้าไปพบบรรพบุรุษแล้ว!”พ่อบ้านรีบพูดขึ้น “ท่านครับ อย่าพูดแบบนั้นสิครับ อย่าเอาร่างกายของตัวเองมาเล่นนะครับ คุณชาย รีบพูดอะไรสักอย่างเถอะ อย่าทำให้ท่านโกรธไปมากกว่านี้เลย ร่างกายของท่านคุณก็รู้ดี หมอบอกแล้วว่าห้ามถูกกระตุ้นอารมณ์เด็ดขาด!”ลู่หนานเฉิงรู้ดีว่าคุณปู่ของเขากำลังแสดงละคร แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าช่วงไม่กี่ปีมานี้สุขภาพของท่านทรุดลงเรื่อยๆ เมื่อห้าปีก่อน คุณปู่ลู่เคยล้มป่วยหนักจนต้องเข้าไอซียู ตอนนั้นท่านนอนอยู่บนเตียงพร้อมสายระโยงระยาง จับมือเขาไว้แน่นแล้วขอให้เขาแต่งงานกับคุณหนูตระกูลหลิน หลินซีเหยา เขาจึงจำใจตอบตกลงหลังจากนั้นท่านก็รอดมาได้ แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ต้องพึ่งยาเพื่อประคองอาการไว้ ลู่หนานเฉิงรู้ดีว่าคุณปู่ยังมีชีวิตอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะยังอยากเห็นตระกูลลู่มีผู้สืบทอดนายท่านลู่ยังพูดต่อ “ดูท่าไอ้เจ้าหลานคนนี้จะไม่สนใจฉันแล้วสินะ ยังไงคนอื่นเขาก็ได้อุ้มเหลนกันหมด มีแต่ฉันที่ไม่ได้อุ้ม บนโลกนี

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1095

    ฮั่วซือหานพูดว่า “ร่างกายฉันแข็งแรงพอ ยาแก้ปวดพวกนี้ยังทนไหวอยู่!”เขาก้าวเข้าไปข้างหน้า แล้วโอบกอดฉือหว่านไว้แน่น “หวานหว่าน ฉันไม่อยากเสียเธอไปเลยนะ! พอรู้ว่าหนานเฉิงกลับมา ฉันก็รีบตามมาทันที ฉันกลัวมาก กลัวว่าจะมีใครเข้ามาในชีวิตของเธอแทนที่ฉัน กลัวว่าจะมีใครเข้ามาในใจเธอ ฉันกลัวว่าจะถูกแทนที่จริงๆ!”ตอนนี้เขากอดเธอไว้เงียบๆ ฉือหว่านได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นแรง และได้ยินเสียงคำพูดแผ่วเบาที่เต็มไปด้วยความจริงใจคนอย่างฮั่วซือหานก็มีสิ่งที่กลัวเหมือนกัน เขากลัวว่าเธอจะถูกใครแย่งไปจากเขา กลัวว่าจะสูญเสียเธอไปหัวใจของฉือหว่านอ่อนยวบลงทันที เธอยกแขนขึ้นโอบกอดฮั่วซือหานกลับเบาๆ “ไม่หรอก ฉันกำลังพยายามหาวิธีแก้พิษรักเดียวให้ได้ ฮั่วซือหาน ฉันจะรักษาคุณให้หายแน่!”ฮั่วซือหานพูดว่า “ฉันเชื่อเธอ เธอคือยาของฉัน!”ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นแน่นอนทั้งสองกอดกันแน่นอย่างเงียบงัน ขณะนั้นเงาร่างสูงใหญ่คนหนึ่งเดินเข้ามา เป็นลู่หนานเฉิงหลังจากฮั่วซือหานและฉือหว่านออกจากห้องไป ลู่หนานเฉิงก็รู้สึกเบื่อเลยออกมาเดินเล่น ไม่คิดว่าจะเห็นภาพทั้งคู่กอดกันพอดีลู่หนานเฉิงหยุดอยู่ตรงนั้น เขาชอบฉือหว่านจร

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1094

    ฮั่วซือหานพูดว่า “ตอนนี้นายเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ควรอยู่ให้ห่างจากฉือหว่านหน่อยจะดีกว่า!”ลู่หนานเฉิงถอนหายใจ จริงๆ แล้วเมื่อห้าปีก่อนเขาก็รู้ดีอยู่แล้วว่าเขากับฉือหว่านไม่มีทางเป็นไปได้ลู่หนานเฉิงมองไปที่ฮั่วซือหาน “พิษรักเดียวในร่างนาย ยังหาทางแก้ไม่ได้จริงๆ เหรอ?”ฮั่วซือหานตอบ “ตอนนี้ยังหาทางไม่ได้”ลู่หนานเฉิงว่า “งั้นก่อนที่พิษรักเดียวของนายจะถูกแก้ ฉันจะช่วยดูแลฉือหว่านแทนนายเอง”ฮั่วซือหานส่งสายตาคมกริบไปทันทีลู่หนานเฉิงหัวเราะ “ไม่ต้องห่วง ฉันหมายถึงในฐานะเพื่อน นายดูสิ นายหึงอีกแล้ว!”ฮั่วซือหาน “ฉือหว่านมีเพื่อนเยอะ ไม่ต้องให้นายมาดูแล!”ลู่หนานเฉิง “……”ฮั่วซือหานลุกขึ้น “ฉันจะออกไปโทรศัพท์หน่อย”เขาเดินออกไปจริงๆลู่หนานเฉิงมองห้องส่วนตัวหรูหราที่ตอนนี้เหลือเขาเพียงคนเดียว “……” ช่างเถอะ ดื่มชาไปก่อนก็แล้วกันฮั่วซือหานเดินออกมาด้านนอก เขาออกมาเพื่อโทรศัพท์จริงๆเขาหยิบมือถือขึ้นมากดหมายเลขหนึ่งไม่นานสายก็ถูกต่อ จากฝั่งนั้นมีเสียงของนายท่านลู่ดังขึ้น “ซือหาน ทำไมมีเวลามาโทรหาลุงแก่คนนี้ล่ะ”สองตระกูลเป็นเพื่อนสนิทกัน นายท่านลู่ถือว่าเห็นฮั่วซือหานเติบโต

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1093

    ฮั่วซือหานมาแล้วฉือหว่านสะดุ้งเบาๆ เธอเพิ่งแยกกับฮั่วซือหานได้ไม่นาน ไม่คิดว่าเขาจะตามมาทันทีลู่หนานเฉิงมองไปทางฮั่วซือหาน “ซือหาน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”ฮั่วซือหานเดินตรงมาหาฉือหว่าน แล้วนั่งลงข้างๆ เธอ มองไปที่ลู่หนานเฉิง “หนานเฉิง นายกลับประเทศกะทันหันขนาดนี้ ยังไม่คิดจะบอกฉันก่อนเลยเหรอ ฉันนี่ผิดหวังในตัวนายจริงๆ”ฮั่วซือหานนั่งลงข้างฉือหว่าน แสดงท่าทีชัดเจนว่าเขากำลังประกาศอำนาจของตัวเอง ส่วนลู่หนานเฉิงนั้นเป็นแขกที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เขาและฉือหว่านมาร่วมเลี้ยงต้อนรับในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิทกันมาหลายปี ลู่หนานเฉิงจะไม่เข้าใจความหมายของฮั่วซือหานได้อย่างไร เพื่อนคนนี้ไม่เจอกันหลายปี ยังเหมือนเดิม ทั้งชอบเป็นเจ้าของ ทั้งขี้หึงลู่หนานเฉิงยกคิ้วขึ้น “ซือหาน ฉันตั้งใจจะบอกนายอยู่แล้ว แต่ได้ยินมาว่านายกับคุณหนูใหญ่ตระกูลลี่ กำลังจะแต่งงานกัน ฉันก็กลัวนายจะยุ่งเกินไปเลยยังไม่ได้บอก นายควรจะขอบคุณความเข้าใจของฉันนะ”พูดจบ ลู่หนานเฉิงก็ยกถ้วยชาขึ้นจิบอย่างสง่างาม เขารอดูว่าจะฮั่วซือหานตอบอย่างไรฮั่วซือหาน “……” เพื่อนคนนี้รู้ดีเหลือเกินว่าจะพูดตรงจุดไหนถึงจะทำให้เขาเสียหน้า

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1092

    ฉือหว่านพูดอย่างจริงใจ “ลู่หนานเฉิง ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ”ลู่หนานเฉิง “ขอบคุณ”ฉือหว่าน “ลู่หนานเฉิง ได้ยินมาว่านายแต่งงานแล้ว ครั้งนี้กลับมาไม่พาภรรยามาด้วยเหรอ?”เธอยังรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับภรรยาของลู่หนานเฉิงอยู่มาก ได้ยินมาว่าคุณนายลู่เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ตัวจริง เป็นคุณหญิงชั้นสูงที่สมบูรณ์แบบทุกกระเบียดนิ้วลู่หนานเฉิงหัวเราะ “ฉือหว่าน ช่วยอย่าพูดแทงใจดำได้ไหม ฉันกับภรรยาไม่มีความรู้สึกต่อกันเลย”ฉือหว่าน “แต่พวกนายอาจรักกันได้หลังแต่งงานก็ได้นี่”ลู่หนานเฉิงได้แต่ยิ้มเจื่อน “ฉือหว่าน กินข้าวเย็นหรือยัง ฉันอยากเลี้ยงมื้อหนึ่ง”ฉือหว่าน “มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง! นายเพิ่งกลับมา ถือเป็นมื้อรับขวัญ”ลู่หนานเฉิงสุภาพเปิดประตูรถให้ “เชิญครับ”…………ตอนนั้น ฮั่วซือหานยังพิงรถสูบบุหรี่อยู่ ไม่ได้จากไปไหนเลขาจ้าวเพิ่งรับสาย “ครับ ผมเข้าใจแล้ว”เขาหันไปมองฮั่วซือหาน “ท่านประธานฮั่ว เพิ่งได้รับข่าวว่าลู่หนานเฉิงกลับมาแล้วครับ”มือที่ถือบุหรี่ของฮั่วซือหานชะงัก “ลู่หนานเฉิงกลับมา? ทำไมไม่บอกฉัน?”ในฐานะเพื่อนรัก เขากลับมาโดยไม่แจ้งเขาแม้แต่คำเดียวเลขาจ้าว “ท่านประธาน ยัง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status