บทที่ 486

แขนของเขารัดรอบเอวของเธอ กดทับลงบนหน้าท้อง ฉือหว่านรู้สึกไม่สบายตัวอยู่แล้ว เธอรีบใช้มือทุบเขา “ปล่อยฉัน คุณทำให้ท้องฉันเจ็บ!”

พอได้ยินว่าเธอเจ็บหน้าท้อง ฮั่วซือหานชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นจึงเลื่อนมือขึ้น ไม่แตะที่หน้าท้องอีก เขากดร่างเธอลงบนโซฟานุ่ม

ฉือหว่านพยายามจะลุกขึ้น แต่ฮั่วซือหานกดตัวลงมาทับไว้ แล้วเอื้อมมือฉีกคอเสื้อเธอออก

เสียงฉีกผ้าดังขึ้น คอเสื้อถูกฉีกจนเปิดเผยไหล่ ฉือหว่านรู้สึกเย็นวาบ รีบร้องออกมา

ฮั่วซือหานโน้มตัวลงจูบที่ลำคอของเธอ “ทำไมเซียวอี้ทำได้ แต่ฉันทำไม่ได้ ฉือหว่าน ทำไมเธอถึงต้องทำแบบนี้กับฉัน”

คำพูดนี้ควรเป็นเธอที่ถามเขามากกว่า ทำไมเขาถึงทำกับเธอแบบนี้

ทำไมเขาถึงอยู่กับฉือเจียวได้ แต่เธอกลับคบกับเซียวอี้ไม่ได้ นี่มันตรรกะอะไรกัน

เขามีสิทธิ์อะไรที่จะอยู่ข้างฉือเจียว แล้วกลับมาบุกรุกบ้านของเธอ ทำร้ายเธอแบบนี้

เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร?

ฉือหว่านดิ้นสุดแรง “ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน! อย่ามาแตะต้องฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”

ฮั่วซือหานขณะกำลังฉีกเสื้อผ้าเธอ มืออีกข้างก็เริ่มปลดเข็มขัดที่เอวของตัวเอง “ฉือหว่าน ฉันจะนอนกับเธอ ต้องช่วยเซียวอี้ไม่ใช่เหรอ? เธออยากให้เขาลำบากน้