บทที่ 490

ในห้องทำงาน ฮั่วซือหานกำลังอ่านเอกสารอยู่ แต่ไม่นาน “ปัง” เขาก็ปิดแฟ้มในมือลงทันที

เลขาจ้าวที่อยู่ข้างๆ เอ่ยถาม “ประธาน เป็นอะไรไปครับ”

ฮั่วซือหานขมวดคิ้วดกเข้าหากันแน่นเป็นเส้นตรง “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แค่รู้สึกอึดอัดในอก”

ปกติเขาเป็นคนบ้างาน แต่วันนี้กลับไม่มีสมาธิเลย ไม่สามารถจดจ่อกับเอกสารตรงหน้าได้เลย

รู้สึกแน่นหน้าอก หายใจไม่สะดวก เขายกมือขึ้นกดตรงบริเวณหัวใจ รู้สึกเจ็บแปลบๆ

เหมือนมีบางอย่างกำลังเกิดขึ้น ทำให้ใจเขาร้อนรุ่มสับสน

“ประธาน จะให้ผมเรียกหมอมาดูให้ไหมครับ?”

ฮั่วซือหานส่ายหน้า “ไม่ต้อง”

เขาเงียบไปสักพัก “ตอนนี้ฉือหว่านทำอะไรอยู่?”

เลขาจ้าว “ประธาน ต้องการเจอคุณฉือหว่านเหรอครับ? เธอพักอยู่ห้องตรงข้ามพอดี จะให้ผมไปเคาะประตูเรียกไหมครับ?”

ฮั่วซือหานนิ่งเงียบไป ไม่ตอบในทันที

ขณะนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตู “ก๊อก ก๊อก” แล้วเสียงของฉือเจียวก็ดังขึ้นจากด้านนอก “ซือหาน ฉันชงกาแฟมาให้คุณ”

เป็นฉือเจียว

ฮั่วซือหานเอ่ยขึ้น “เข้ามา”

ฉือเจียวถือถ้วยกาแฟเดินเข้ามา วางกาแฟไว้ข้างมือของฮั่วซือหาน “ซือหาน คุณทำงานมานานแล้ว ดื่มกาแฟหน่อยเถอะ ฉันชงเองกับมือเลยนะ”

ฮั่วซือหานรู้สึ