로그인공유
บทที่ 533
최신 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1020
เย่ฮวนเอ่อร์พูดว่า เธอรักเขามากฟู่อวิ๋นเซินที่ยืนอยู่นอกประตูยกมุมปากขึ้นยิ้ม เขารู้อยู่แล้ว และรู้มาตลอดหลี่หรงกลับตกใจ เพราะคืนนี้เขาตั้งใจจะสารภาพรัก หากสองตระกูลได้แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กันก็คงเป็นเรื่องที่ดี แต่ตอนนี้ดูเหมือนเย่ฮวนเอ่อร์จะมีเจ้าของไปนานแล้วเย่ฮวนเอ่อร์วางมือลงบนท้องน้อยของตัวเอง แววตาละมุนละไมเผยความเป็นแม่ “พี่หลี่หรง ฉันท้องแล้ว ฉันกับฟู่อวิ๋นเซินมีลูกได้ห้าเดือนกว่าแล้ว”หลี่หรงยิ่งตกใจ เย่ฮวนเอ่อร์ร่างกายบอบบาง ใส่ชุดหลวม ๆ มองไม่ออกเลยว่าเธอกำลังตั้งครรภ์แต่หลี่หรงก็เป็นคนที่รู้จักวางตัว เขายกยิ้ม ขมวดมุมปากอย่างขื่นขม “น้องฮวนเอ่อร์ ยินดีด้วยนะ”เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้ม “ขอบคุณค่ะพี่หลี่หรง ที่มีเพื่อนอย่างพี่ก็ดีมากแล้ว”เธอมีความพอดี เธอเลือกที่จะบอกความจริงก่อนที่หลี่หรงจะสารภาพรัก เพื่อหลีกเลี่ยงความลำบากใจ และยังคงรักษาหน้าของหลี่หรงเอาไว้ ทำให้พวกเขายังเป็นเพื่อนกันต่อไปได้หลี่หรงเข้าใจความหมายของเธอ เขาทำได้เพียงแค่ยิ้มบาง ๆนอกประตู ฟู่อวิ๋นเซินยกมือเคาะ “ก๊อก ก๊อก”เย่ฮวนเอ่อร์ “พี่หลี่หรง ฟู่อวิ๋นเซินมาแล้ว”สิ้นเสียง ประตูห้องก็ถูกผลักเปิด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1019
เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้ม “พี่หลี่หรง มาทันพอดีเลยค่ะ! เมนูอยู่ตรงนี้ เรามาสั่งอาหารกันเถอะ”เธอยื่นเมนูให้หลี่หรงหลี่หรงรับมา เปิดดูแล้วพูดขึ้นว่า “น้องฮวนเอ่อร์ พี่จำได้ว่าเมื่อก่อนเธอชอบกินซี่โครงหมูผัดเปรี้ยวหวาน”ตอนนั้นฟู่อวิ๋นเซินเพิ่งรับโทรศัพท์เสร็จ เขาเดินกลับมาถึงหน้าประตูห้องเพราะประตูไม่ได้ปิด ฟู่อวิ๋นเซินจึงได้ยินเสียงหลี่หรงที่กำลังพูดคุยกับเย่ฮวนเอ่อร์ เรื่องราวในวัยเด็กของพวกเขามือที่ฟู่อวิ๋นเซินจับอยู่บนลูกบิดชะงักลง เขาไม่ได้รีบร้อนจะเข้าไป แต่ยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตู ตั้งใจฟังว่าทั้งคู่กำลังคุยอะไรกันเย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “พี่หลี่หรง ฉันไม่ได้ชอบกินซี่โครงเปรี้ยวหวานแค่ตอนเด็กนะคะ ตอนนี้ก็ยังชอบมากอยู่! นาน ๆ ทีพี่หลี่หรงยังจำเรื่องที่ฉันชอบสมัยเด็กได้ด้วย”หลี่หรงยิ้มอบอุ่น “พี่จำได้แน่นอน! ตอนนั้นเธอยังสนิทกับจ้าวอี้ ครอบครัวทั้งสองบ้านยังหมั้นหมายกันไว้ด้วย!”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่อยากพูดถึงจ้าวอี้ เพราะไม่มีความทรงจำดี ๆ เกี่ยวกับเขาเลย “พี่หลี่หรง เรื่องของจ้าวอี้ พี่ก็คงเคยได้ยินมาบ้างใช่ไหม ในแวดวงเราไม่มีความลับหรอก เขากลายเป็นอดีตไปแล้ว ฉันไม่อยากพูดถึงอีก”หลี่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1018
หลี่หรง “เธอไม่ลืมก็ดีแล้ว งั้นเราเจอกันคืนนี้”หลังจากวางสาย ฟู่อวิ๋นเซินมองเย่ฮวนเอ่อร์ “คืนนี้คุณมีนัดกับหลี่หรงเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่ค่ะ วันนี้ที่โรงเรียนฉันเจอพี่หลี่หรง ครั้งนี้ที่ฉันสามารถเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเอได้ก็เพราะพี่หลี่หรงช่วยไว้ วันนี้ฉันเลยอยากเลี้ยงข้าวเขาเพื่อเป็นการขอบคุณ”ฟู่อวิ๋นเซินรู้ดีว่าเย่ฮวนเอ่อร์ไม่ได้มีความรู้สึกอื่นกับหลี่หรง แต่ชัดเจนว่าหลี่หรงนั้นชอบเย่ฮวนเอ่อร์ในสังคมของพวกเขา เด็กสาวอย่างเย่ฮวนเอ่อร์ก็เหมือนคุณหนูที่เป็นเป้าหมายของการแต่งงานเชื่อมสายสัมพันธ์ตระกูลมาโดยตลอดฟู่อวิ๋นเซินไม่ได้ห้าม เย่ฮวนเอ่อร์คือคน ไม่ใช่ของเล่น เธอมีพื้นที่ส่วนตัวของเธอเอง และมีสังคมของเธอเองถึงแม้บางความสัมพันธ์กับเพศตรงข้ามจะทำให้ฟู่อวิ๋นเซินไม่สบายใจ แต่ความรักคือการยอมรับและเข้าใจ เขาอยากอยู่กับเย่ฮวนเอ่อร์ไปอย่างยาวนาน“งั้นคุณไม่รังเกียจถ้าคืนนี้จะมีอีกคนไปด้วยใช่ไหม?”คำถามของฟู่อวิ๋นเซินทำให้เย่ฮวนเอ่อร์ชะงัก “อีกคน? ใครเหรอ?”“คืนนี้ผมไม่มีนัดไหน งั้นพาผมไปด้วยสิ”“คุณจะไปกินข้าวกับพี่หลี่หรงด้วยกันเหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซินพยักหน้า “ทำไมล่ะ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1017
ขนตายาวของเย่ฮวนเอ่อร์สั่นไหว “จะให้เรียกว่าอะไรคะ?”ฟู่อวิ๋นเซิน “คุณไม่รู้จริง ๆ หรือว่าแกล้งไม่รู้?”หัวใจของเย่ฮวนเอ่อร์สะดุดวูบขึ้นมา เธอรู้แล้วว่าคำสองคำนั้นคืออะไร ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือแดงซ่านขึ้นทันที รีบจะลุกขึ้น “อาจารย์ฟู่ ปล่อยฉันนะ!”ผิวขาวนวลของเย่ฮวนเอ่อร์ตอนนี้แดงระเรื่อ แก้มละเอียดอ่อนมีไรนุ่มบางยิ่งดูใสสว่างชวนให้คนอยากจูบ อยากกัดแรง ๆ สักทีถึงจะหายอยากฟู่อวิ๋นเซินกอดแขนแข็งแรงแน่น ไม่ว่าเธอจะดิ้นยังไงก็ไม่ยอมปล่อย รัดเธอไว้ในอ้อมแขนแนบอก เขายกริมฝีปากบางยิ้ม “คุณเย่ฮวนเอ่อร์ คุณครูกำลังถามคำถาม คุณกลับไม่ตอบ แบบนี้ไม่เสียมารยาทไปหน่อยหรือ?”เย่ฮวนเอ่อร์เลิกคิ้วเรียวยาวขึ้น “อาจารย์ฟู่ คุณเป็นอาจารย์แต่กลับกอดนักศึกษาผู้หญิงไว้ในอ้อมแขน แบบนี้ไม่ยิ่งผิดกฎมากกว่าเหรอคะ?”เห็นท่าทางเธอตอบโต้ฉลาดเฉลียว ฟู่อวิ๋นเซินก็โน้มหน้าลงประกบริมฝีปากเธอทันทีอื้อเย่ฮวนเอ่อร์ยกสองมือน้อยดันอกแข็งแรงของเขา พยายามผลักออก “ปล่อยนะ!”แต่จังหวะที่เธออ้าปากพูด ฟู่อวิ๋นเซินกลับรุกล้ำเข้าไป ลึกซึ้งร้อนแรงเย่ฮวนเอ่อร์ทั้งอายทั้งโกรธ รีบกัดเข้าที่มุมปากเขาแรง ๆซี๊ดฟู่อวิ๋นเซิน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1016
ฟู่อวิ๋นเซิน “ได้สิ ผมเชื่อฟังคุณเย่ทุกอย่าง”เย่ฮวนเอ่อร์กดรับสาย เพื่อนนักศึกษาผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ “ฮวนเอ่อร์ เธอออกจากมหาวิทยาลัยแล้วหรือยัง?”เย่ฮวนเอ่อร์ “ใช่ ฉันกำลังจะออกแล้ว มีอะไรหรือเปล่า?”เพื่อนนักศึกษา “คืนนี้เธอว่างไหม เราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ”เพื่อนนักศึกษาชวนเธอไปทานข้าวเย็นด้วยกันแต่คืนนี้เธอมีนัดแล้ว เย่ฮวนเอ่อร์จึงได้แต่ปฏิเสธอย่างสุภาพ“คืนนี้ฉันมีธุระแล้ว ขอโทษด้วยนะ ไว้วันหลังเถอะ วันหลังฉันเลี้ยงเอง”เพื่อนนักศึกษาพูดด้วยความเสียดาย “ฮวนเอ่อร์ เธอไม่มาจริง ๆ เหรอ เสียดายจังเลย พวกเรายังวางแผนว่าจะหาทางขอวีแชทของอาจารย์ฟู่กันอยู่เลย”จะขอวีแชทของฟู่อวิ๋นเซิน?เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองฟู่อวิ๋นเซินทันที เขาก็กำลังมองเธออยู่เช่นกัน ดวงตาหล่อเหลาลึกล้ำของเขาสบเข้ากับเธอเต็ม ๆเย่ฮวนเอ่อร์ “พวกเธอจะขอวีแชทของอาจารย์ฟู่? แต่ว่าอาจารย์ฟู่ก็มีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอ?”เพื่อนนักศึกษา “ถึงอาจารย์ฟู่จะมีแฟน แต่แฟนของเขายังไม่ตอบรับการขอแต่งงานของเขาสักหน่อย เราก็ยังมีโอกาสอยู่ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ “……”เธอไม่คิดเลยว่าแม้ฟู่อวิ๋นเซินจะมีเจ้าของแล้ว ก็ยังมีคนคิดจะหม
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 1015
เย่ฮวนเอ่อร์ยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงาน ยกมือขึ้นเคาะ “ก๊อก ก๊อก”ประตูไม่ได้ปิด เย่ฮวนเอ่อร์มองเข้าไปเห็นฟู่อวิ๋นเซินนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน เขาถอดสูทสีดำออก เหลือเพียงเชิ้ตขาวสะอาดกับกางเกงสแลคสีดำ กำลังก้มหน้าหล่อเหลาพลิกดูหนังสืออยู่ ท่าทางสง่างามจนไม่อาจละสายตาได้ได้ยินเสียงเคาะประตู ฟู่อวิ๋นเซินเงยหน้ามองขึ้นมา “เชิญเข้ามา”เย่ฮวนเอ่อร์ก้าวเข้าไป “อาจารย์ฟู่ ฉันมาแล้วค่ะ”ฟู่อวิ๋นเซิน “ปิดประตูห้องทำงานด้วย”เย่ฮวนเอ่อร์ทำตามอย่างว่าง่าย ปิดประตูแล้วเดินมาหาเขา “อาจารย์ฟู่ เรียกฉันมามีเรื่องอะไรเหรอคะ?”ฟู่อวิ๋นเซิน “คุณเย่ฮวนเอ่อร์ เย็นนี้คุณว่างไหม?”เย่ฮวนเอ่อร์ยกริมฝีปากยิ้ม “อาจารย์ฟู่ มีแผนอะไรหรือเปล่าคะ?”ฟู่อวิ๋นเซิน “คืนนี้ผมอยากเชิญคุณไปทานข้าว”“อาจารย์ฟู่จะเลี้ยงฉันเหรอคะ? แบบนี้ไม่ดีมั้ง?”ฟู่อวิ๋นเซินเลิกคิ้วยิ้มขัน “ไม่ดีตรงไหน?”“ตอนนี้คุณเป็นอาจารย์ ถ้าเพื่อนนักศึกษาคนอื่นเห็นอาจารย์ฟู่ทานข้าวกับฉัน ฉันว่าคนอื่นต้องเอาไปนินทาแน่”ฟู่อวิ๋นเซินเอื้อมมือคว้าแขนขาวเรียวของเย่ฮวนเอ่อร์ดึงแรง ๆ จนเธอล้มลงมานั่งบนตักเขา “จะนินทาก็ให้นินทาไปสิ ดีซะอีก ให้พวกเข
