บทที่ 0064

หรงฉือตอบปฏิเสธโดยสัญชาตญาณว่า “ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ ฉันจะไปรับรถเอง”

เธอปฏิเสธอย่างชัดเจนและเด็ดขาด ซึ่งทำให้ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง

หรงฉือเอ่ยว่า “คุณเฮ่อ?”

“โอเค เดี๋ยวผมจะส่งข้อมูลติดต่อของอู่ซ่อมรถไปให้คุณ”

“โอเค ขอบคุณมากนะคะ”

แล้วเฮ่อฉางปั่วก็วางสายโดยไม่ได้พูดอะไรต่อ

ข้อเท้าของหรงฉือเจ็บขนาดนี้ แน่นอนว่าเธอไม่สามารถไปรับรถเองได้

เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็ขอให้อวี้มั่วซวินช่วย

อวี้มั่วซวินตอบตกลงว่าจะไปเอารถให้เธอหลังจากเสร็จงาน

ตอนเย็น หรงฉือสั่งอาหารมากิน พอเพิ่งกินเสร็จ เฟิงจิ่งซินก็โทรมาถามว่าเธอจะกลับบ้านตอนไหน

หรงฉือตอบตรงๆ ว่า “แม่ข้อเท้าพลิก เดินลำบาก ตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ข้างนอก ยังไม่กลับบ้าน หนูรีบเข้านอนเร็วหน่อยนะ”

เมื่อเฟิงจิ่งซินได้ยินแบบนั้นก็รีบถาม “หา? ขาของคุณแม่บาดเจ็บเหรอคะ? ร้ายแรงไหม? เจ็บไหมคะ?”

“เจ็บจ้ะ แต่ไม่หนักมาก อีกไม่กี่วันก็คงหาย”

“โอเคค่ะ”

พอได้ยินหรงฉือพูดแบบนั้น เฟิงจิ่งซินก็โล่งใจขึ้น แล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า “แล้วตอนนี้คุณแม่อยู่ที่ไหนเหรอคะ? เดี๋ยวคุณพ่อกลับมาแล้ว หนูจะชวนคุณพ่อหาเวลาไปเยี่ยมคุณแม่พรุ่งนี้นะคะ”

หรงฉ