บทที่ 231

ทัง โรลชูว ค่อย ๆ นั่งลง และสังเกตไปทั่วทั้งห้องเล็ก ๆ นี้ มันเป็นสไตล์เดียวกับห้องโถงชั้นล่างที่ตกแต่งอย่างดั้งเดิมและเงียบสงบ

ในเวลานี้รูปถ่ายที่แขวนอยู่บนผนังกำลังดึงดูดความสนใจของเธอเป็นอย่างมาก

เธอเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ เธอก็เห็นได้ว่ามันเป็นภาพหมู่

"นี่..." ทัง โรลชูว นับได้เจ็ดคนในรูปถ่ายนั้น พวกเขาทั้งหมดอยู่ในช่วงเด็ก ซึ่งดูเด็กมาก

เธอดูภาพถ่ายอย่างละเอียดก่อนจะหันหน้าไปมอง ลู ชินจิน และถามว่า "นี่คือรูปถ่ายของคุณหรือเปล่าคะ?"

"ใช่" ลู ชินจิน พยักหน้าเล็กน้อย

เธอเลิกคิ้วและถามอีกครั้ง "ผู้หญิงคนสวยที่อยู่ตรงกลาง เป็นเจ้าของร้านอาหารนี้งั้นเหรอ?"

ลู ชินจิน ไม่สามารถกลั้นรอยยิ้มของเขาได้ "คุณรู้ได้ไง?"

“นั่นเป็นเพราะเธอแก่กว่าคุณอย่างเห็นได้ชัด”

“พี่สะใภ้ รู้ไหมว่าคนไหนคือพี่ชายของผม?” เซิน โมเฟย ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"แน่นอน!" ทัง โรลชูว ชี้ไปที่เด็กชายที่อยู่ทางซ้ายสุด "ทุกคนในรูปถ่ายยิ้มกันหมด ใครจะมีท่าทางที่เย็นชาแบบเขาคนนี้ได้ล่ะ?”

"ฉันไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเขาต้องทำตัวนิ่ง ๆ เวลาถ่ายรูปด้วย" สีหน้าของ ทัง โรลชูว เต็มไปด้วยความขัดแย้ง สงสัย เธออดไม่ได้ที่จะจินตนา