บทที่ 740

หยิง เสี่ยวเซียวจ้องเธอด้วยสายตาที่เกรี้ยวกราด ก่อนที่จะหันไปหาซองอันยี “อันยี อย่าไปฟังเธอ เธอกับโมเฟย มีลูกแล้วนะ แล้วไงล่ะ ถ้าเขาต้องทิ้งทุกอย่างจากตระกูลเซินของเขาเพื่อเธองั้นเหรอ? อย่าลืมว่าท่านประธานลูยังอยู่ใกล้ ๆ เขาจะปล่อยให้เธอกลายเป็นฝ่ายผิดได้ยังไง?”

ขณะที่เธอเอ่ยถึง “ประธานลู” มีประกายแสงในแววตาของซ่ง ชิงเฟย และเธอจ้องไปยังพวกเขาอย่างลึกซึ้ง

หยิง เสี่ยวเซียวกลัวว่า ซอง อันยีจะเชื่อฟังตระกูลเซินโดยไม่ไตร่ตรองให้มากพอและทำท่าทีส่งสายตาไปยัง ทัง โรลชูวในทันที “ชูวชูว ฉันพูดถูกไหม? เราทั้งคู่จะไม่ปล่อยให้อันยีต้องเป็นฝ่ายผิดใช่ไหม?”

ทัง โรลชูวยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนที่จะพูดอย่างอ่อนโยนว่า “อันยี เสี่ยวเซียวพูดถูกนะ ชินจินจะช่วยโมเฟยเอง อีกอย่างทำอย่างกับเธอไม่รู้ความสามารถของโมเฟย เลย เธอไม่เชื่อเขาแล้วงั้นเหรอ?”

ชินจินงั้นเหรอ? ซ่ง ชิงเฟยเลิกคิ้วขึ้น ขณะที่มองไปยัง ทัง โรลชูวอย่างสอดรู้สอดเห็น เธอเรียกชื่อลูกพี่ลูกน้อง ชินจินตรง ๆ ได้อย่างไร? เธอกับเขามีความสัมพันธ์อะไรกัน?

คำพูดของทัง โรลชูว ค่อย ๆ ทำให้ความคิดที่ว้าวุ่นของซอง อันยีสงบลง และเธอยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ไ