6

เธอกล่าวด้วยน้ำตาที่แทบจะไหลออกมา เสียงของเธอสั่นเครือ คอของเธอแน่นจนแทบหายใจไม่ออก แต่ Nicklaus ไม่ได้ตอบ เขายังคงมองดูเธอต่อไปราวกับว่าเธอไม่มีค่ามากกว่าเวลาของเขา

เทียน่ามองลงที่ชุดของเธอ ริมฝีปากของเธอสั่นเทิ้ม บางทีเธอไม่ควรมาแทนที่น้องสาวของเธอ... บางที เขาอาจจะปฏิบัติกับเธอแตกต่างออกไปหากเธอเป็นคนที่เขาเลือก... บางที...

จิตใจของเธอล่องลอยไปกับความคิดนับพันขณะที่มืออันสั่นเทาของเธอเอื้อมไปหยิบเข็มขัดของชุดเดรส เธอค่อยๆ ปลดเข็มขัดออก จากนั้นปล่อยให้ผ้าหล่นลงบนพื้น

ผิวขาวซีดของเธอปรากฎขึ้นในแสง เธอไม่เคยแสดงตัวเปลือยต่อหน้าผู้ชายมาก่อน และคนแรกต้องเป็น... ปีศาจตนนี้ เธอหวังว่าตัวเองจะแข็งแกร่งกว่านี้ เธอหวังว่าพ่อของเธอจะตัดสินใจถูกต้อง เธอหวังว่าเขาจะไม่ใช่คนโง่ที่รับเงินจากปีศาจในชุดสูทนั่น! ถ้าเขาไม่ทำอย่างนั้น เธอคงไม่ได้อยู่ที่นี่วันนี้

- ถอดอันนั้นออกด้วย

เขากล่าวอย่างใจเย็น

น้ำตาคลอเบ้า เธอมองเขาด้วยความเกลียดชังและรังเกียจ เธอไม่เคยเห็นความโหดร้ายเช่นนี้มาก่อน แต่ถึงแม้เธอจะอยากกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เธอก็อดกลั้นเอาไว้ กำมือแน่น เธออยากเข้มแข็ง แต่ในขณะนั้น เขากลับทำให้เธอขยะแขยงมากจนเธอรู้ว่าถ้าเขาสัมผัสเธอ ส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของเธอจะต้องตายไปตลอดกาล

น้ำตาไหลลงมาตามแก้มของเธอ

— ฉันขอร้องคุณ… ฉันขอร้องคุณ…

เธอได้ขอร้อง แม้ว่าเขาจะใจร้ายมากจนเธอไม่เคยยอมอ้อนวอนเขาเลยก็ตาม แต่เธอก็ต้องการความเมตตาจากเขา หากเขา ปล่อยเธอไปในวันนั้น เธอจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างในอดีต และขีดเส้นแบ่งระหว่างทุกสิ่งที่เขาทำกับเธอ

นิคลอสยังคงนิ่งเงียบ ไม่มีอารมณ์ใดๆ ปรากฏบนใบหน้า เขาจ้องมองเธอด้วยอาการสั่นเทาอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดว่า

—คุณใช้เวลานานมากในการถอดเสื้อผ้าเสมอหรือว่าฉันควรเรียกยามให้มาช่วยคุณ?

เทียน่าแข็งค้างไปทั้งตัว แม้จะไม่ได้คาดหวังให้เขาตอบสนองในทางบวก แต่เธอก็ไม่ได้คาดหวังความโหดร้ายเช่นนี้เช่นกัน เธอเชื่อว่าในใจของเขายังคงมีแสงสว่างอยู่บ้าง แต่เธอก็เพิ่งตระหนักว่ามันเป็นเพียงความมืดมิดเท่านั้น ดำสนิทราวกับนรก ไม่มีการไถ่บาปใดๆ เกิดขึ้นจริงๆ และยิ่งเธอปฏิบัติตามเร็วเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเช็ดน้ำตาด้วยหลังมือ และในใจเธอตัดสินใจว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอร้องไห้ต่อหน้าเขา

เธอเอามือลูบหลังและปลดตะขอเสื้อชั้นในออก ปล่อยให้มันหล่นลงพื้น จากนั้นก็เลื่อนมือลงมาที่สะโพกเพื่อคว้ากางเกงชั้นใน จากนั้นก็เลื่อนลงมาที่เท้าก่อนจะก้าวออกมา

ใบหน้าของเธอว่างเปล่า ไม่มีอารมณ์ใดๆ ราวกับว่าเธอไม่ใช่ตัวของตัวเองอีกต่อไป เธอกำลังจ้องมองตรงเข้าไปในดวงตาของเขา แต่ในความเป็นจริงแล้ว เธอกำลังจ้องมองไปในอากาศ

นิคลอสจ้องมองเธอชั่วครู่ จากนั้นก็หันกลับไปที่จานของเขา หยิบบุหรี่ขึ้นมา แล้วเริ่มสูบบุหรี่อีกครั้ง ราวกับว่าเธอล่องหนอยู่

เทียน่ายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เธอรู้สึกละอายใจอย่างมาก เธอต้องการเอามือปิดหน้าอกของเธอ แต่จะทำไปเพื่ออะไรได้ล่ะ เธอปิดอะไรได้ล่ะ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว กลายเป็นนาที และนาทีก็กลายเป็นชั่วโมง แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เขาสูบบุหรี่จนหมดกล่อง จากนั้นก็หันมาหาเธอ

เธอยังคงจ้องมองเขาด้วยสีหน้าว่างเปล่าเช่นเดิม แต่ฟันของเธอกลับกัดแน่นในขณะที่นับวินาที เธอพยายามนึกถึงสิ่งอื่นนอกเหนือจากสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ

— ถ้ามีคนทำร้ายคุณ คุณจะทำอย่างไรกับคนๆ นั้น?

คำถามนั้นถูกถามอย่างแผ่วเบา ขณะที่ดวงตาของเขาจ้องไปที่ดวงตาของเธอ

เทียน่ากะพริบตา เขาถามเธอว่าเธอจะทำอะไรกับเขาหากมีโอกาสหรือเปล่า ความคิดอันโหดร้ายมากมายผุดขึ้นมาในใจของเธอ

“ฉันจะควักหัวใจที่เน่าเฟะของพวกเขาออกมา หักกระดูกพวกเขาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และเอาร่างกายของพวกเขาไปเลี้ยงหมาป่า” เธอกล่าวตอบพร้อมจ้องมองเขาอย่างเข้มข้น ราวกับต้องการให้เขาเข้าใจว่าเธอจะทำอะไรกับเขาหากเธอทำได้

นิคลอสดูเหมือนจะคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงพยักหน้า

—ดีแล้วล่ะ แต่ว่ามันยังไม่โหดร้ายพอ กลับไปใส่เสื้อผ้าซะ

เขาสั่งสิ่งนี้ขณะที่ลุกขึ้นจากโซฟาและเดินไปที่ตู้เย็นขนาดใหญ่ในห้องนั่งเล่นเล็กๆ

เทียน่ามองดูร่างเปลือยเปล่าของเธอ และความเกลียดชังที่เธอมีต่อเขาพุ่งสูงขึ้นไปอีก เขาไม่เคยตั้งใจจะแตะต้องเธอเลย เขาต้องการเพียงทำให้เธออับอาย ทำให้เธอเสื่อมเสียมากกว่าสิ่งอื่นใด เธอค่อยๆ สวมเสื้อผ้าทีละชิ้น จากนั้นก็ยืนขึ้นอีกครั้ง รอคำสั่งของเขา สายตาของเธอจ้องไปที่ม่านสีดำ

นิคลอสเปิดตู้เย็นและหยิบกล่องยาออกมา เขาเทยาใส่มือสองสามเม็ด กลืนลงไป แล้วดื่มน้ำหนึ่งแก้วเพื่อล้างมันออกให้หมด

เมื่อหันกลับไป เขาก็เห็นเธอยังคงยืนอยู่ตรงนั้น

“คุณยังมาทำอะไรที่นี่ ออกไป!” เขาตะโกน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ

เทียน่าจ้องมองเขาสักครู่ จากนั้นก็หันหลังกลับ แล้วเดินออกจากห้องไปอย่างช้าๆ

ขณะที่เธอเดินลงบันไดมา ความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัวของเธอ: หากเธอจะต้องเอาชีวิตรอดกับสัตว์ร้าย เธอก็ต้องกลายเป็นสัตว์ร้ายเสียเอง และนั่นคือสิ่งที่เธอจะต้องทำ จิตวิญญาณที่ไร้หัวใจ ซึ่งสามารถเทียบได้กับน้ำแข็งที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของเธอ

เขาเพิ่งปลุกเธอในเวอร์ชันใหม่ และตอนนี้พวกเขากำลังจะดูว่าใครคนใดคนหนึ่งจะยอมแพ้ก่อน