“แม่ไม่กังวลหรอก แม่จะดูแลหลานชายเอง นอกจากนี้ แม่ควรเลิกกินยานอนหลับพวกนั้นเสียที เพราะมันไม่ดีต่อสุขภาพ!” คุณย่าเตือนพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความกังวล“อย่ากังวลเลยคุณยาย ฉันจะแน่ใจว่าเขาจะเอามันไป” เทียน่ารับรองกับเธอและพยักหน้า— "โอเค งั้นก็เดินทางกลับบ้านปลอดภัยนะ"เทียน่าโบกมือให้พวกเขา จากนั้นก็จากไปพร้อมกับนิคลอสเธอถอนหายใจด้วยความโล่งใจเมื่อพวกเขาออกมาข้างนอกในที่สุด พวกเขาเดินไปที่ฝั่งผู้โดยสาร และนิคลอสก็เปิดประตูให้เธอ เมื่อเธอนั่งสบายแล้ว เขาก็เดินไปที่อีกด้านหนึ่งของรถและขึ้นรถ เขาสตาร์ทรถและขับรถออกจากบริเวณบ้านเมื่อพวกเขาออกจากบ้านแล้ว เทียน่าก็ทรุดตัวลงบนที่นั่ง เธอไม่เชื่อว่าเธอสามารถไปถึงปลายทางได้ แม้ว่าเธอจะทำผิดพลาดเล็กน้อยสองสามอย่าง แต่พวกเขาก็ไม่ถูกจับได้ ยิ่งพวกเขาออกไปไกลจากบ้าน อากาศในรถก็ยิ่งเย็นขึ้น จนกระทั่งพวกเขามาถึงบ้านของนิคลอส ทั้งสองคนก็ยังไม่พูดอะไรนิคลอสจอดรถหน้าบ้านและหยุดในที่สุด เขาไม่ได้ดับเครื่องยนต์ ซึ่งทำให้เทียน่าคิดว่าเขาจะพูดอะไรบางอย่าง เขาจ้องไปที่บ้าน ใบหน้าของเขากลับมาเป็นสีหน้าเย็นชาและห่างเหินตามปกติของเขาเมื่อเธอตระหนักว่าเขาไม่
เธอคือมิเชลล์ ฮาวเวลล์ ภรรยาของดักลาส เธอนั่งอยู่ข้างๆ สามีของเธอ และแม้ว่าเธอจะดูเหมือนกำลังกินข้าวอยู่ แต่จริงๆ แล้วเธอกำลังยุ่งอยู่กับการดูนิคลอสและเทียนาเมื่อเธอเห็นพวกมันในห้องนั่งเล่น เธอก็ตกใจมาก เธอรู้ว่านิคลอสมีปัญหากับคำสั่ง และเขาแทบจะไม่ฟังข้อเสนอแนะใดๆ เลย ดังนั้นเธอจึงคาดหวังให้เขาฝ่าฝืนคำสั่งของปู่ แต่กลับกัน เขากลับปฏิบัติตามอย่างเป็นแบบอย่างที่ดีทันทีที่เธอเห็นพวกเขา เธอก็รู้ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน เธอรู้ว่าปู่ของเธอก็รู้เช่นกัน แต่เขาแค่ต้องการสนับสนุนเธอ เขาอยู่ข้างเธอมาตลอดตั้งแต่แรก!หัวใจของเธอหดหู่ลงเมื่อนึกถึงว่าสามีของเธอทำงานหนักเพียงใดเพื่อให้ Howells Corporation มาถึงจุดนี้ และ Nicklaus โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้และต้องการเข้ามาเทคโอเวอร์บริษัท? หลังจากผ่านไป 12 ปีอันยาวนาน! ปู่ทำให้เธอไม่เป็นอะไรมากไปกว่าเบี้ย เบี้ยในการสร้างบริษัทของลูกชายคนแรก!เขามีความรักพิเศษต่อเจฟฟรีย์ พ่อของนิโคลัส และชอบเขามาตั้งแต่เด็ก การเสียชีวิตของเขาเป็นเรื่องที่ยากจะยอมรับได้มากที่สุด เขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก เขาฝากธุรกิจของเขาไว้กับสามีของเธอให้จัดการจนกระทั่งนิคลอสมีอายุค
นิคลอสเฝ้าดูเขาสักครู่ฉันไม่อยากแตะตัวเธอเท่าไร แต่ก็ต้องแตะ และเหมือนที่บอก ถ้าเธอไม่ประพฤติตัวดีแล้วฉันเบื่อ ฉันจะพาน้องสาวเธอไป เข้าใจไหม?มือของเทียน่าสั่นเมื่อได้ยินคำพูดของเขา แต่เธอถือกระเป๋าเงินไว้ จึงไม่ได้แสดงออกมาริมฝีปากของเธอเม้มเป็นเส้นบางๆ และเธอก็พยักหน้าด้วยความพยายามขณะที่นิคลอสกำลังจะพูดบางอย่าง ก็มีเสียงหนึ่งเข้ามาขัดจังหวะพวกเขา:— นิคลอส คุณมา!รอยยิ้มที่สวยงามปรากฏบนใบหน้าของหญิงชราที่กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขา เธอดูสง่างาม แม้จะมีริ้วรอยและผมหงอก แต่เธอก็ดูมีอายุราวๆ สี่สิบ เทียน่าจำเธอได้ในทันที เธอคือยายของเธอ แต่ตัวจริงเธอสวยกว่ามากนิคลอสหันไปทางเสียงเธอเดินเข้าไปหาเขาและกอดเขาอย่างอบอุ่น แม้ว่าใบหน้าของนิคลอสจะยังคงปิดอยู่ ปราศจากอารมณ์ใดๆ ก็ตาม แต่เขาก็ไม่ได้ผลักเธอออกไปจากนั้นหญิงผู้นั้นก็หันไปหาเทียน่าที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอ พร้อมกับยิ้มอ่อนๆ อยู่ที่ริมฝีปากของเธอ:— คุณเป็นแฟนหลานชายฉันเหรอ?เธอถามขึ้นอย่างกะทันหัน ตาของเธอเบิกกว้างและยิ้มแย้ม แก้มของเทียน่าแดงขึ้นทันที แต่เธอก็ยิ้มออกมาอย่างน่ารักอย่างรวดเร็ว— คะ…ค่ะ คุณแม่ ฉันชื่อเทียน่า ปีเตอร์ส ยินด
เทียน่ารีบอาบน้ำและมัดผมด้วยผ้าขนหนู หลังจากทาโลชั่นแล้ว เธอก็ผูกเสื้อคลุมของเธออย่างระมัดระวังก่อนออกจากห้อง เมื่อพวกเขาเห็นเธอปรากฏตัว พวกเขาก็เดินตามเธอเข้าไปข้างใน"ตอนนี้ จงหลีกทางให้มือวิเศษของฉัน!" ชายคนนั้นร้องขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ พร้อมกับถูฝ่ามือเข้าด้วยกันเทียน่านั่งบนเก้าอี้ขณะที่เขาทำงาน เขาเริ่มต้นด้วยการจัดแต่งทรงผมให้เธอ ก่อนจะเริ่มลงมือกับใบหน้าของเธอ รอยยิ้มของเขาค่อยๆ หายไปเมื่อเขาจดจ่ออยู่กับงาน เขาทำงานได้อย่างรวดเร็วแต่พิถีพิถัน และเมื่อเขาทำงานเสร็จ เขาก็ก้าวออกจากกระจกเพื่อให้เธอได้เห็นตัวเอง“ว้าว!” เทียน่าอุทานด้วยความประหลาดใจ “เธอสวยจนน่าทึ่งมาก”— ใช่แล้ว ความสามารถล้วนๆ เลยนะที่รัก!หญิงสาวลุกจากโซฟาและยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าของเทียน่าฉันไม่แปลกใจเลย เธอสวยจริงๆ นะ ใส่ชุดเดรสและส้นสูงซะ เรามีเวลาไม่ถึงสามสิบนาทีเธอพูดพร้อมกับหยิบชุดออกจากเตียงในขณะที่ชายคนนั้นเดินจากไป เทียน่าสวมชุด และผู้หญิงคนนั้นช่วยรัดสายเสื้อด้านหลังให้เธอขณะที่ช่างแต่งหน้ากำลังแต่งหน้าให้กับเธอ เธอได้เลือกเครื่องประดับสำหรับตัวเอง เธอจึงหยิบสร้อยคอเพชร ต่างหู และสร้อยข้อมือออกมาแ
—แต่มีทางแก้ไขนะ เอเดรียน เธอกล่าวในขณะที่ยื่นมือออกไปหาเขาแต่เอเดรียนหลีกเลี่ยงเขา— เขาเป็นเกย์ ซีอีโอของ Howell Enterprises เป็นเกย์ เขาแตะตัวฉันไม่ได้เอเดรียนเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างเฉียบขาด มันเป็นเพียงข่าวลือ แต่ในขณะนั้น เธอรู้ว่าเธอต้องบอกบางอย่างกับเขา เธอไม่อยากจะเสียเขาไป—เกย์เหรอ? ฉันเห็นเขาในทีวี เขาไม่ใช่เกย์เลยนะ เทียน่า! เอเดรียนเถียงกลับด้วยความโกรธที่เพิ่มมากขึ้น—ฉันพูดจริงนะ เขาแค่ใช้ฉันเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจปู่ของเขา เขาไม่แม้แต่จะมองฉันเลย เขาไม่เคยแตะต้องฉันเลย เขาเป็นเกย์... เขาแค่ใช้ฉันเป็นเครื่องมือในการต่อต้านข่าวลือ...เทียน่าสั่นในขณะที่เธอพูด—แล้วไง? คุณก็ยังเป็นเมียน้อยของเขาอยู่ดี ผู้หญิงที่สวยจนสามารถทำให้เกย์กลายเป็นชายแท้ได้!เทียน่าส่ายหัว มือสั่นเทา เธอจินตนาการถึงชีวิตที่ไม่มีเอเดรียน และเธอก็รู้ทันทีว่าชีวิตนี้ไม่คุ้มค่าที่จะมีชีวิตอยู่ ดังนั้น เธอจึงรีบโผเข้ากอดเขาโดยไม่ลังเล— ได้โปรด! ให้เวลาฉันห้าเดือน ฉันคิดว่าเขาจะปล่อยฉันหลังจากห้าเดือนได้โปรด!เธอร้องไห้ เธอรักเขามาก และถ้าตอนนี้เขาทิ้งเธอไป เธอไม่รู้ว่าจะดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างไรร่าง
หลังจากเกวนออกไปแล้ว เทียน่าก็หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าและพยายามโทรหาเขา แต่สายถูกปฏิเสธ แทนที่จะเป็นอย่างนั้น เธอกลับได้รับสายเข้า... จากเขา หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นเมื่อเธอจ้องไปที่หมายเลขนั้น ลังเลที่จะรับสายเธอยังคงคิดอยู่เมื่อสายหลุด เขาโทรกลับมาทันที คราวนี้เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วรับสาย:“สวัสดี” เธอกล่าวโดยไม่แน่ใจว่าจะเริ่มสนทนาอย่างไร หากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้ว เธอคงตะโกนด้วยความยินดีจากบนหลังคาบ้าน แต่ตอนนี้... เธอทำได้เพียงทักทายอย่างเรียบง่ายว่า “สวัสดี” ในขณะที่ยังคงตัวสั่นอยู่มีเสียงกรอบแกรบเบาๆ ที่ปลายสายอีกด้าน แล้วเขาก็พูดว่า:“สวัสดี เทียน่า คุณอยู่ไหม” เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง เทียน่าสูดหายใจเข้าลึกๆ หลับตา เธอคิดถึงเสียงนั้นมาก… การได้ยินเสียงนั้นอีกครั้งทำให้จิตใจที่บอบช้ำของเธอชุ่มชื่น แต่หัวใจของเธอกลับบีบแน่นอย่างเจ็บปวด เพราะรู้ว่าตอนนี้เธออยู่กับเขาไม่ได้… ยังไม่ใช่ตอนนี้— เทียน่า?“เอเดรียน ฉันคิดถึงคุณ…” เธอตอบพร้อมกับมีน้ำตาคลอเบ้า— โอ้พระเจ้า ฉันก็คิดถึงคุณเหมือนกัน... คุณอยู่ไหน ฉันจะกลับบ้านแล้ว ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้คุณฟังเมื่อถึงที่น