บ่วงรักนักโทษสาว

บ่วงรักนักโทษสาว

Por:  ต้นไผ่น้อยCompletado
Idioma: Thai
goodnovel4goodnovel
10
11 calificaciones. 11 reseñas
424Capítulos
46.6Kvistas
Leer
Agregar a biblioteca

Compartir:  

Reportar
Resumen
Catálogo
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP

คู่หมั้นสาวของชายหนุ่มผู้ร่ำรวยและทรงอิทธิพลที่สุดในเมืองเฉินอย่างอี้จินหลี่ ตายในอุบัติเหตุรถยนต์ และผู้ที่รับผิดชอบต่อการตายนั้นคือหลิงอี้หรานซึ่งโดนลงโทษติดคุกสามปีหลังจากที่พ้นโทษออกมา เธอก็บังเอิญมาเจอเข้ากับอี้จินหลี่ หลิงอี้หรานคุกเข่าลงอ้อนวอนกับพื้นว่า “คุณอี้จินหลี่ ได้โปรดอภัยให้ฉันเถอะค่ะ”เขานั้นเพียงยิ้มและตอบว่า “แหมพี่สาว ฉันคงไม่มีวันให้อภัยพี่หรอก”ว่ากันว่าอี้จินหลี่นั้นเป็นคนเลือดเย็น แต่เขากลับตกหลุมรักอดีตนักโทษสาวที่ตอนนี้ทำงานเป็นพนักงานสุขาภิบาลแต่ความจริงเกียวกับอุบัติเหตุในปีนั้น ทำให้ความรักที่เธอมีให้เขาแหลกสลายเป็นเสี่ยงและเธอก็หนีจากเขาไปหลายปีต่อมา เขากลับมาคุกเข่าต่อหน้าเธอและอ้อนวอนว่า “อี้หราน ตราบใดที่เธอยอมกลับมาหาฉัน ฉันจะยอมทำทุกอย่าง”เธอจ้องเขาด้วยสายตาเย็นเยียบและบอกว่า “ถ้างั้นก็ไปตายซะ”

Ver más

Capítulo 1

บทที่ 1

私がネット恋愛をしている相手は、なんと私が勤める会社の社長だった。

面会?ありえない。

なぜなら、彼はまだネット上で恋人である私が、実際は自分の社員だと知らないからだ。

最近、社長の機嫌が悪くて、会社全体がピリピリムード。みんな普段以上に真面目に働いていて、サボるどころか呼吸さえ控えめになった気がする。

社長が深夜まで仕事をしていると、誰も先に帰る勇気がないので、結局みんな夜の11時や12時まで付き合う羽目に。私も連日寝不足で、目の下にはクマ、肌の調子もガタガタだ。

実を言うと、社長がここまでイライラしている理由を知っているのはおそらく私だけ。だが、それを口にすることはできない。

なぜなら、社長が失恋した原因が、他でもない私だからだ。

この一件の発端は、ネットで知り合って2年になる恋人が突然「会いたい」と言い出したことだった。

私たちはあるアプリで知り合った。彼が投稿したスレッドのタイトルは「なんで俺に彼女ができないんだ?」

興味を引かれて開いてみると、内容はこんな感じだった。

「25歳、身長188センチ、体重83キロ、旧帝大卒業、専攻は管理科学と工学。現在は上場企業の社長を務めており、年収は少なくとも何千万円以上。車も家もあるけど、ルックスはまあ普通。今まで彼女ができたことがないんだが、原因が分からない」

コメント欄は冷笑とツッコミで溢れ返っていた。

「釣りスレ乙」

「夢見てんのか?旧帝大卒で25歳の副社長とか、どんなファンタジーだよ」

「家族経営かコネ以外でこんな若さで社長になるとかあり得ないだろ?しかし残念なことに、一般的にこういう人は海外の大学に進学しているものだ」

私は遊び半分で「多分顔が原因じゃない?写真見せてよ」とコメントを残してスレを閉じた。

すると、数分後に彼から個別チャットが飛んできた。

「こんにちは、写真を個別に送ってもいいですか?」

はっ?

不思議に思いながらも、面白そうなので「いいですよ」と返信。

その後送られてきた写真を見て、思わず口にしていたコーヒーを噴き出した。

「身長188?いやいや、150センチって言われても信じるわ!」

鏡越しに撮った自撮り写真で、顔の三分の一が隠されている。撮影角度のせいで頭が大きく見え、体がやたら小さく映っていた。髪は爆発したように跳ねていて、黒縁メガネがさらに野暮ったさを際立たせている。

でもよく見ると、この顔立ち、悪くないどころかむしろいい。口元、鼻筋、目元、どれを取っても「イケメンです」と主張しているようだ。

ただ、どこか見覚えがある顔だった。

「え、世の中にこんな自分がイケメンって気づいてない男いるの?」と心の中で叫びながらも、善意でアドバイスを送ることにした。

写真を拡大したり縮小したりした末に、私は一気に打ち込んだ。

「服装と写真の撮り方を勉強して!メガネは縁なしにするか、できればコンタクトレンズに変えて!写真撮るときの角度も変えなさい!スマホを少し斜めにして、充電口を自分に向ける感じでね!あとパンツはちょっとゆったりした黒のカジュアルなやつにした方がいいよ!」

彼からの返信は「とても参考になりました」の一言だった。

私はアドバイスを書き終えた後、その子のことをもう気にしていなかった。ところが翌日、彼は私のアドバイス通りにした新しい写真を送ってきた。「これでどうでしょうか?」というメッセージ付きで。

またアドバイスを返したら、次の日も同じことが繰り返され、さらにその次の日も。4日目、5日目と続き、ついに私の忍耐が限界に近づいたころ、向こうから「lineを交換しませんか?」と申し出てきた。

さらに「感謝の気持ちとしてお礼を渡したい」と言われ、私は「お金をもらえるなら断る理由はないでしょ」という軽い気持ちで、個人アカウントを教えた。

その直後、見覚えのあるアイコンが私を友達追加してきた。

えっ......これ、社長じゃん!?

私は驚きのあまり手が滑り、うっかり承認してしまった。承認した瞬間、心の中が一気に冷えた。急いで設定を「チャットのみ」に変更し、大急ぎで冷静さを取り戻そうとした。

すると相手は「入力中」の表示をしばらく出した後、こう送ってきた。

「これまでのアドバイスとサポート、本当にありがとうございました。ささやかですが感謝の気持ちです」

その後、送金一百万円が届き、備考には「自発的贈与」と記されていた。

私は無言でスクショを撮り、アイコンと改めて照らし合わせた。間違いない、ネットで知り合ったあのイケメンと、会社の社長は同一人物だった。

内心「マジかよ」と叫びつつ、図々しくもそのお金を受け取った。どうせ非公開アカウントだし、彼が私の正体を知ることはないだろう。

それからも彼の変化を少しずつ手伝い続けた結果、彼は見事に自分の魅力を引き出せるようになっていった。

しかし、私が「そろそろお役御免かな」と思い始めた矢先、このおバカさんがまさかの告白をしてきた。

まずは、なぜか長文のラブレター(正直、高校時代以来見てない)。それをスキップして最後の一文だけ読むと、こう書いてあった。

「実は、ずっとあなたのことが好きでした」

「......」

無音。だが、内心では叫び声がこだましている。

「ありがとう、感謝します」

「えっ???」

その後も、「本当に好きなんだ!」と何度も押してくる彼。

「ほんとにありがとう!」

「いやいや、本気だってば!」

「ほんっと感謝!」

正直、頭が痛くなってきた。

一呼吸置いて、彼はこう続けた。「どうか、少しでもいいから、僕にアプローチさせてもらえませんか?」

私は無言でスルー。その夜、久しぶりに眠れなくなった。

翌日から、彼は毎日「おはよう」「こんにちは」「おやすみ」メッセージを欠かさず送ってくるようになり、さらに「出勤するよ」「会社に着いたよ」「今から仕事するよ」など、どうでもいい情報まで逐一報告してきた。

うん、こうやって彼は私を口説いてきたわけだ。いや、ある意味すごいわ。

たまに適当に返事をすると、彼はそれだけで舞い上がる始末。

耐えかねて私は言った。「そんなことやめてくれる?」

「えっ?」

私はため息をついた。

そして転機が訪れたのは、1か月後のことだった。

私はイケメン動画を夢中で見ている最中、うっかり友達に送るはずのものを彼に送ってしまったのだ。

「はぁ!好き、舐めたい」

「これは?」
Expandir
Siguiente capítulo
Descargar

Último capítulo

Más capítulos

Comentarios

user avatar
Nheii
ใครอ่านเรื่องนี้อยู่ แนะนำให้ค้นหาอีกชื่อนะ ลงยาว พันกว่าตอน ( แต่เหมือนยังไม่จบอบู่ดี) ...... "พิศวาส แรงรัก เมียนักโทษ ของนายน้อย"......
2024-08-31 15:40:03
5
user avatar
Nhei Dhung
เรื่องนี้สนุกมากๆๆ รัก พระเอก ช่วยตามให้จบได้ไหมคะ
2024-06-04 19:59:13
0
user avatar
Thanaphong Riaproi
ไม่เห็น อัพเดตต่อหรือว่าจบแล้ว
2024-05-02 21:01:34
0
default avatar
Sineenart Yimsiriwattana
สนุกดี รออัพเดท
2024-04-16 15:16:43
2
default avatar
Sunanta Took Suwannachot
สนุกเนื้อหาน่าสนใจชวนติดตาม
2024-04-08 17:31:28
0
user avatar
jing jai
เรื่องนี้จบไหมเอ่ย
2024-04-01 16:50:40
1
user avatar
งง ปีนี้ ชงนะเนี้ย
ชอบนะเรื่องนี้
2024-02-26 22:19:42
0
user avatar
thanaphong riaproi
อ่านแล้วสนุกมาก เนื้อหาน่าติดตาม
2024-02-16 19:21:23
0
user avatar
thanaphong riaproi
อ่านแล้วสนุกมากครับเนื้อกาน่าติดตาม
2024-02-16 19:20:42
0
user avatar
งง ปีนี้ ชงนะเนี้ย
เห็นด้วยว่าสนุกทุกตอน
2024-01-27 21:09:47
0
user avatar
utchara nuengjamnong
เนื้อหาสนุก หน้าติดตามทุกตอน
2024-01-13 02:22:28
1
424 Capítulos
บทที่ 1
เล็บมือของเธอนั้นกำลังถูกถอดออก มือของเธอเต็มไปด้วยเลือดและร่างของเธอก็โดนกดตรึงไว้กับพื้นอย่างไรปราณี“ทนายสาวมีอนาคตสดใส ตอนนี้ก็กลายสภาพมาเป็นแค่กองขี้โคลน” เสียงเย็นชาโหดเหี้ยมดังขึ้นเหนือศีรษะของหลิงอี้หราน เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความสิ้นหวังและมองใบหน้าที่สวยและทรงเสน่ห์ตรงหน้าของเธอ ใครจะคิดว่าดาราซึ่งเป็นที่นิยมทั้งทางด้านภาพยนตร์และโทรทัศน์ที่ดูไร้เดียงสาราวดอกบัวขาวในสายตาคนอื่นจะเลวทรามได้ขนาดนี้“ห่าวอี้เหมิง ทำไมกัน?” เธอถามด้วยเสียงอันสั่นเทา“เธอฆ่าน้องสาวของฉัน ยังจะกล้าถามว่าทำไมอีกเหรอ?” ห่าวอี้เหมิงพูดอย่างดูถูกด้วยสายตาอันชั่วร้ายขั้นสุด ริมฝีปากของเธอยกยิ้มเย็นเสียดแทงเข้ากระดูก “ไม่ใช่ฉัน… ฉันบริสุทธิ์!” เธอพูดด้วยความยากลำบากและส่ายหน้าไม่หยุด พยายามยืดตัวขึ้น ดวงตาดำขลับของเธอจ้องเขม็งไปยังชายที่ยืนอยู่ข้างกายห่าวอี้เหมิงนั่นคือ… อดีตแฟนเก่าของเธอ ชายผู้ซึ่งเคยให้คำมั่นสัญญาว่าจะดูแลปกป้องเธอไปตลอดทั้งชีวิตที่เหลือของเธอในอดีตแม้ว่านิ้วมือของเธอจะเคยถูกเข็มทิ่มแทงโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาก็จะรู้สึกทุกข์ใจไปครึ่งค่อนวัน แต่ตอนนี้เขาเพียงแค่เฝ้าดูเธอถูกทรมานโ
Leer más
บทที่ 2
หลิงอี้หรานกล่าวว่า "ถ้าคุณชกเขาอีกเขาจะตายนะคะ"“เเล้วยังไง?” อี้จิ่นหลีกล่าวพลางก้มศีรษะลงมองอย่างเยือกเย็นไปที่หลิงอี้หรานผู้ซึ่งพยายามยืนขึ้นด้วยความยากลำบากหลิงอี้หรานถึงกับชะงัก ตอนนี้เธอสามารถเห็นชายคนนี้ได้อย่างชัดเจนเเจ่มเเจ้ง เขาหล่อและมีจมูกที่โด่งตรงเป็นสันขึ้นรูป ริมฝีปากของเขาบางและดูดี แม้ว่าเขาจะดูมีรูปลักษณ์ที่ดี แต่เขายังซ่อนอารมณ์สีหน้าไว้ไม่ให้ใครรับรู้ดวงตาดอกท้อภายใต้ผมหน้าม้าเต็มไปด้วยความขุ่นมัวและความเฉยเมย ราวกับว่าชีวิตของผู้คนนั้นไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับเขาเลยทั้งสิ้น เขาไม่สนใจชีวิตของคนอื่นหรือแม้เเต่ชีวิตของเขาเองหลิงอี้หรานสูดหายใจเข้าลึกเเละพูดว่า “มันไม่คุ้มค่าที่จะต้องมีปัญหาเพราะคนห่วย ๆ แบบนี้”เขาจ้องมองเธออย่างเงียบ ๆ ในไม่กี่วินาที อี้จิ่นหลีก็คลายนิ้วมือของเขาออก ซุนเถิงหยางรู้สึกราวกับว่ากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เขาไม่สนใจว่าจะมีเลือดอยู่บนใบหน้าของเขาหรือไม่ ซุนเถิงหยาง รีบวิ่งไปที่รถพร้อมผู้หญิงจากนั้นก็หนีไปซุนเถิงหยางกัดฟันกรอดและพูดว่า “ฉันจะพาพวกมามากกว่านี้และซัดไอ้คนนั้นให้สาสม”หญิงสาวที่เงียบอยู่ ม่านตาของเธอหดตัวลงเมื่อรู้ว
Leer más
บทที่ 3
ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง หลิงอี้หรานจ้องมองเขาอยู่เงียบ ๆ ในตอนนั้นความเหงาที่เธอเคยรู้สึกเมื่อใดก็ตามที่เธอเพิ่งกลับมาที่อะพาร์ตเมนต์ดูเหมือนจะหายไป อาจเป็นเพราะมีคนอื่นอยู่ในห้องกระมัง?หลังจากที่เขากินเสร็จ หลิงอี้หรานก็ทำความสะอาดจาน “ฉันมักจะนอนโดยเปิดไฟฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจนะคะ” เธอกล่าว นับตั้งแต่ได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำเธอก็ติดนิสัยชอบเปิดไฟขณะนอนหลับ“ไม่เป็นไร”หลิงอี้หรานนอนลงบนเตียงในขณะที่เขานอนบนฟูกที่เธอปูไว้ที่พื้นเธอหลับตาลงและพยายามอย่างมากที่จะหลับ เธอไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นเมื่อใด แต่ในบางช่วงเวลาเธอเริ่มพบว่ามันน่ากลัวจริง ๆ ที่จะข่มตาให้หลับลงเพราะเมื่อเธอหลับลงคราใด เธอมักจะฝันถึงช่วงเวลาที่อยู่ในคุก เธอจะถูกทุบตีทำให้อับอายและถูกทารุณกรรม... และทุกนิ้วยังคงรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการถูกหักและเล็บที่ถูกถอด …หลายครั้งที่เธอคิดว่าเธอจะตายในคุกอย่างไรก็ตามช่างน่าแปลกที่เธอนอนหลับจนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้นในคืนนั้น และฝันร้ายประจำของเธอก็ไม่มาเยือนหลิงอี้หรานมองร่างที่นอนอยู่บนพื้นด้วยความงุนงงมันเป็นเพราะเขางั้นเหรอ? เป็นเพราะเธอไม่ได้อยู่คนเดียวในห้อง
Leer más
บทที่ 4
หลิงลั่วอินหน้าซีดเผือดและหลิงกว๋อจื้อก็ตบหน้าหลิงอี้หรานฉาดใหญ่ "แกกำลังพูดเรื่องอะไร? แกขับรถชนคนตายแล้วติดคุก เพราะเรื่องนี้ทั้งครอบครัวของเราต้องอับอายเพราะแก แกมันไร้อนาคตไปแล้ว แกต้องการทำลายอนาคตของน้องสาวด้วยหรือไง?” หลิงกว๋อจื้อด่าแววตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจลูกสาว เมื่อเขานึกย้อนไปถึงช่วงเวลาที่ครอบครัวของเขาอยู่ในระดับเดียวกับตระกูลเซียว เขามีหน้ามีตามาก แต่ตอนนี้เขาเสียความนับถือพวกนั้นไปหมดแล้วแก้มของหลิงอี้หรานเจ็บมากและเหมือนถูกไฟเผา แต่การแสดงออกของเธอยังคงสงบราวกับว่าเธอไม่สนใจเลย“เดิมทีฉันแค่อยากจะมาจุดธูปให้แม่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันไม่จำเป็นต้องมาจุดที่นี่แล้ว ฉันจะไม่เหยียบเท้าเข้ามาในบ้านหลังนี้อีกแล้ว” หลิงอี้หรานบอกหลังจากพูดจบหลิงอี้หรานก็หันกลับและเดินออกจากที่ที่เคยเป็นบ้านของเธอ ที่นี่ไม่ใช่ ‘บ้าน’ ของเธออีกต่อไปแล้ว—เมื่อหลิงอี้หรานกลับมาถึงอะพาร์ตเมนต์ของเธอ สถานที่นั้นช่างมืดมิดและไม่มีไฟเปิดใด ๆ เมื่อเธอเปิดไฟเธอก็ได้รับการต้อนรับด้วยความเงียบงันห้องขนาดสิบตารางเมตรนี้ เเค่เพียงมองแวบเดียวเธอก็สามารถบอกได้ทันทีว่าไม่มีใครอยู่ในห้อง
Leer más
บทที่ 5
“เพราะว่า…” เธอกลืนหมั่นโถวที่เหลือ รสชาติของหมั่นโถวเหล่านี้ไม่ได้ดีมากนัก เมื่อก่อนเธออาจจะไม่ชอบมัน แต่ตอนนี้รสชาติเป็นรอง สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอคือการทำให้อิ่มท้อง"เราเป็นคนประเภทเดียวกันใช่ไหม? เราทั้งคู่ถูกสังคมทอดทิ้ง ดิ้นรนอยู่อย่างชนชั้นล่าง ไม่มีใครต้องการคนอย่างเราและไม่มีใครเห็นค่า แต่อย่างน้อยเราก็ต่างทำให้อีกฝ่ายอบอุ่นใจได้ ฉันเป็นห่วงคุณและคุณก็เป็นห่วงฉันได้ด้วยใช่ไหม? " เธอยิ้มอ่อนโยนให้เขา รอยยิ้มนั้นปนเปทั้งความหวัง ความปรารถนาและความกระวนกระวาย“อย่างนั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าเราจะเป็นคนประเภทเดียวกันจริง ๆ แหละนะ...” เขาพึมพำ สายตาของเขาดุจดั่งนักล่าที่กำลังจ้องมองสัตว์ตัวเล็ก ๆ ซึ่งตกหลุมพรางของเขา บางทีชีวิตอาจน่าเบื่อเกินไปสำหรับเขาเพราะเขาสามารถคว้าทุกสิ่งที่ต้องการได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ดีดนิ้ว แต่ตอนนี้การละเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้เริ่มทำให้เขาสนใจขึ้นมาแล้ว"พี่สาว" เขาพูดคำที่เธอหวังจะได้ยินออกมาเบา ๆในชั่วพริบตานั้นรอยยิ้มของเธอก็สดใสเหมือนดั่งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว…หลังอาหารค่ำหลิงอี้หรานพาอี้จิ่นหลีไปตลาดกลางคืนกับเธอเพื่อที่จะซื้อเสื้อผ้าชุด
Leer más
บทที่ 6
หลิงอี้หรานตอบ “ฉันไม่ต้องการให้คุณมายกย่อง”ภายใต้ฤทธิ์ของเหล้า ผู้ช่วยผู้กำกับเหอพุ่งเข้าใส่หลิงอี้หรานและตบหน้าของเธออย่างจัง “ถ้าฉันอยากให้ดื่ม เธอก็ต้องดื่ม เธอก็แค่คนไร้ค่ายังจะมีอะไรมาอวดเบ่งอีก”เขาหยิบขวดไวน์แน่นและกรอกเข้าปากของเธอ หลิงอี้หรานพยายามผลักเขาออกไป แต่ชายคนนี้แรงมากกว่าเธอ แถมหลิงลั่วอินก็ยังช่วยเขาด้วยผู้ช่วยผู้กำกับเหอพอใจที่หลิงลั่วอินเข้ามาช่วยและกล่าวว่า "ลั่วอิน คุณยังฉลาดนะ ผมจะคุยกับผู้กำกับและให้คุณได้บทมากขึ้น"หลิงลั่วอินเล่นตามน้ำ “ขอบคุณผู้ช่วยผู้กำกับเหอค่ะ พี่สาวของฉันไม่ฉลาดไปหน่อย ช่วยเข้าใจด้วยนะคะ”หลิงอี้หรานไม่รู้ว่าเธอถูกบังคับให้ดื่มไวน์ไปมากแค่ไหน เธอคอไม่แข็งดังนั้นเธอเริ่มรู้สึกเมามากขึ้นเรื่อย ๆ เธอพยายามดิ้นรนควบคุมสติ “ฉัน… ฉันอยากกลับ…”“ได้สิ ฉันจะพาเธอกลับเดี๋ยวนี้ล่ะ” ผู้ช่วยผู้กำกับเหอประคองหลิงอี้หราน ผู้หญิงตรงหน้าของเขานั้นอาจจะไม่ได้สวยตราตรึงมากแต่เมื่อเขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นแฟนกับเซียวจื่อฉีเขาก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นและไม่อยากพลาดโอกาสทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของผู้ช่วยผู้กำกับเหอก็ดังขึ้น เดิมทีเขา
Leer más
บทที่ 7
“เปล่า ไม่ได้ทำอะไร” เขาพูด นึกถึงว่าหลังจากที่เขาอุ้มเธอกลับไปที่อะพาร์ตเมนต์ ตอนที่เขาจะวางเธอลงบนเตียงทันใดนั้นเธอก็ผลักเขาลงบนเตียง ในขณะนั้นเขารู้สึกแปลกใจว่าทำไมเขาถึงประมาทขนาดนี้ ถ้าเป็นคนที่ต้องการฆ่าเขา เขาก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย เขาระวังตัวมาตลอด เขาเผลอตัวแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?แต่ก่อนที่เขาจะทันทำอะไร ร่างเล็กก็เอามือแตะใบหน้าของเขาและปัดผมม้าหนา ๆ บนหน้าผากของเขาออกพร้อมสัมผัสดวงตาของร่างสูงด้วยปลายนิ้วเรียว“ดวงตาของนายสวยมากเลย… ฉันชอบ… มันดูใสมาก…” เธอพึมพำพูดกับตัวเอง“ใสเหรอ?” เขาหัวเราะเบา ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนใช้คำว่า ‘ใส’ มาอธิบายตาของเขา “หมายถึงว่ามันดูใสบริสุทธิ์เหรอ?”“มันเหมือนกับว่า... มันไม่เคยแปดเปื้อนจากบาปใด ๆ... มันใสบริสุทธิ์มาก…” เธอพูดอย่างเมามาย “ จินไม่ต้องกลัว... ฉันจะ... ปกป้องนายเอง...”หลังจากพูดอย่างนั้นเธอก็ฟุบลงบนหน้าอกของเขาและหลับไปเขาพูดว่า “พี่สาว พี่ไม่ได้ทำอะไรเลย พี่แค่หลับไป”เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกสายตาของเขามองตรงส่วนที่บวมแดงบนแก้มของเธอ “เจ็บหน้าไหม?”เธอชะงักแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร” นี่คือค
Leer más
บทที่ 8
จนถึงตอนนี้เวลา 3 ทุ่มกว่าก็ยังไม่เห็นกลับมา หลิงอี้หรานเริ่มกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาไม่มีโทรศัพท์มือถือเธอจึงไม่สามารถโทรติดต่อเขาได้เธอออกจากห้องแล้วไปที่ทางเข้าเขตที่พัก เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อหวังว่าจะได้พบร่างสูงที่เธอรอหลังจากที่รู้สิกว่านานเหลือเกิน ในที่สุดเธอก็เห็นร่างที่คุ้นเคยเดินมาหาเธอ“จิน!” เธอเรียกและรู้สึกโล่งใจอย่างเห็นได้ชัดอี้จิ่นหลีมองร่างเล็กที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเขาและอดไม่ได้ที่จะสะดุ้งตกใจเล็กน้อย เธอหายใจหอบและแก้มก็แดงก่ำจากความหนาว แต่ดวงตารูปอัลมอนด์ของเธอกระจ่างสดใส“ดีจัง ในที่สุดนายก็กลับมาแล้ว” เธอกล่าว“พี่สาว พี่... รออยู่เหรอ?” เขาถามและสัมผัสแก้มของเธอเบา ๆ และความเย็นจากแก้มเธอทำให้ปลายนิ้วของเขาจั๊กจี้ ดูเหมือนว่าเธอจะรออยู่ข้างนอกมานานแล้ว"ใช่ ฉันกังวลมากเพราะดึกแล้วนายยังไม่กลับมา นายกลับมาอย่างปลอดภัยฉันก็โล่งใจแล้ว" เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มเขาตากระตุก เธอเป็นห่วงจินไม่ใช่อี้จิ่นหลีทายาทของอี้กรุ๊ป หากเธอรู้ว่าเขาคืออี้จิ่นหลีในอนาคตเธอจะยังคงเป็นห่วงเขาอยู่ไหมนะเขายกมุมปากขึ้นพร้อมพูดว่า "ฉันแจกใบปลิวเสร็จช้าไปหน่อย มือของพี่เย็นแล้
Leer más
บทที่ 9
หลังจากออกมาจากโรงพยาบาล เกาฉงหมิงถามว่า "นายน้อยอี้ คุณจะกลับไปที่คฤหาสน์หรือว่า..."“ฉันจะกลับไปที่เขตซีเฉิง” อี้จิ่นหลีตอบนิ่ง ๆในเขตซีเฉิงเป็นที่ซึ่งหลิงอี้หรานเช่าห้องอยู่ เกาฉงหมิงอดสงสัยไม่ได้ว่าเจ้านายของตัวเองวางแผนที่จะอยู่ในห้องเช่าเล็ก ๆ นั้นอีกนานแค่ไหนระหว่างทางไปยังซีเฉิง ที่สี่แยกสัญญาณไฟจราจรแห่งหนึ่ง จู่ ๆ เกาฉงหมิงก็พูดขึ้นว่า “นายน้อยอี้ครับ คุณหลิงอี้หรานอยู่ข้างถนนครับ”อี้จิ่นหลีหันหน้าไปมองเล็กน้อยและเห็นร่างเพรียวกวาดขยะด้วยไม้กวาดที่ข้างถนน เธอสวมชุดทำงานสีสะท้อนแสง มัดผมเป็นทรงหางม้าง่าย ๆ เนื่องจากอากาศหนาวเย็นทุกลมหายใจที่เธอหายใจออกมาก็เป็นไอสีขาวตอนนั้นเองมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าคันหนึ่งแล่นมาอย่างเร็วเพื่อให้ทันสัญญาณไฟเขียว รถคันนี้เฉี่ยวเข้าที่ขาของหลิงอี้หรานและทำให้เธอล้มลงกับพื้น แต่คนขับกลับไม่ได้หยุดรถและขับข้ามถนนไปทั้งอี้จิ่นหลีและเกาฉงหมิงต่างก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น"นายน้อยอี้ครับ คุณต้องการจะทราบว่าเจ้าของมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าคันนี้เป็นใครและให้เขารับผิดชอบหรือไม่ครับ?" เกาฉงหมิงถาม ในสายตาของเขาเจ้านายของเขาน่าจะสนใจหลิงอี้หรานอยู่ เนื่องจากนายน
Leer más
บทที่ 10
"ถ้านายไม่ได้ทำเรื่องผิดกฎหมาย ฉันจะผิดหวังทำไมล่ะ?" เธอถามขณะใส่ถุงเท้าและรองเท้าอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและเดินไปที่โต๊ะสี่เหลี่ยมเล็ก ๆเขายิ้มพลางมองร่างเล็กเดินไป ดวงตาของเขาหม่นลงและเขากระซิบกับตัวเองว่า "ก็ดี พี่สาว ฉันหวังว่าเธอจะไม่ผิดหวังในอนาคต"……ตั้งแต่คืนนั้นที่คลับ หลิงลั่วอินก็รู้สึกวิตกกังวลอยู่ตลอด เพราะท่าทางของผู้ช่วยผู้กำกับเหอในวันนั้นแปลกชอบกลและในวันต่อมาผู้ช่วยผู้กำกับเหอก็ไม่ปรากฏตัวที่กองถ่ายอีกเลย สองวันต่อมาขนาดผู้กำกับยังโดนเปลี่ยนตัวสำหรับเหตุผลของการเปลี่ยนผู้กำกับดูเหมือนไม่มีใครในทีมงานภาพยนตร์ที่สามารถอธิบายได้ แต่หลิงลั่วอินรู้สึกว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับผู้ช่วยผู้กำกับ หรืออาจจะเกี่ยวข้องกับหลิงอี้หรานไม่กี่วันต่อมาเมื่อเธอได้ยินว่าผู้ช่วยผู้กำกับเหอบาดเจ็บจนต้องเข้าโรงพยาบาล และดูเหมือนว่ามือขวาของเขาจะบาดเจ็บจนไม่สามารถใช้การได้ไปตลอดชีวิต เธอก็ตกตะลึงงัน มือขวาของเขา... ถ้าเธอจำไม่ผิดนั่นคือมือที่เขาใช้ตบหลิงอี้หรานคืนนั้น หลิงลั่วอินตื่นตระหนก นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย?ท่าทางแปลก ๆ หลังจากผู้ช่วยผู้กำกับเหอรับสายโทรศัพท์ใน
Leer más
Explora y lee buenas novelas gratis
Acceso gratuito a una gran cantidad de buenas novelas en la app GoodNovel. Descarga los libros que te gusten y léelos donde y cuando quieras.
Lee libros gratis en la app
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status