Mag-log inShare
บทที่ 1571
Pinakabagong kabanata
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1571
ในห้องเงียบลงไปครู่หนึ่ง"ก๊อกๆ!!"ประตูห้องถูกเคาะหลินตงถอนหายใจโล่งอกทันทีไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะถึงกับจนปัญญา เพราะคำพูดของเด็กหญิงตัวเล็กแค่เจ็ดแปดขวบแน่นอนว่าคนที่เคาะประตูก็คือจูหมานหลินถ้าเธอยังไม่รีบเคาะประตูมาตัดบทสนทนานี่ละก็ยัยตัวแสบคงจะพูดความลับของเธอจนหมดเปลือกแน่“เข้ามาเลย!” หลินตงไม่ได้ถามด้วยซ้ำว่าเป็นใคร ก็อนุญาตให้เข้ามาทันทีหลังจากที่ตรวจสอบสภาพโดยรอบเสร็จ เขาก็ถอนพลังจิตวิญญาณกลับมา แล้วถึงได้พูดคุยกับจูจูแต่คำถามของยัยเด็กนี่ก็เล่นเอาหลินตงปวดหัวจนไม่ได้สนใจคนที่อยู่หน้าประตูเลยหลังจากที่จูจูพูดจบ เธอก็กำลังรอคำชมจากพี่ชายหลินตงอยู่เลยแต่เสียงเคาะประตูกลับดังขึ้นมาขัดจังหวะ ทำให้เธอไม่พอใจอย่างมากเธอเม้มปาก ทำหน้างอนจูหมานหลินผลักประตูเข้ามาสีหน้าของเธอเป็นปกติ เห็นได้ชัดว่าเธอปรับอารมณ์มาเรียบร้อยแล้ว“พี่หลิน!” หลินตงเรียกออกมา“แม่!” เด็กน้อยตะโกนเรียกอย่างไม่พอใจ“จูจู พวกเธอคุยอะไรกันเหรอ? ดูไม่ค่อยมีความสุขเลย พี่ชายเขาแกล้งลูกเหรอ?” จูหมานหลินแกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยเด็กน้อยส่ายหัว กำลังจะอ้าปากพูดแต่หลินตงก็พูดแทรกขึ้นก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1570
ในขณะเดียวกัน เมื่อได้ยินคำตอบของหลินตงเธอก็อดไม่ได้ที่จะคิดขึ้นมาอีกตอนนี้ตัวเธอถึงกับตกต่ำมาถึงขั้นนี้แล้วหรือ?แม้แต่ชายหนุ่มอย่างหลินตงยังดึงดูดไม่ได้เลย?ไม่อย่างนั้น เขาจะปฏิเสธจูจูต่อเนื่องแบบนี้ได้ยังไง?เมื่อคิดเช่นนี้จูหมานหลินก็ไม่ลืมที่จะก้มลงมองเรือนร่างของตัวเอง ที่ยังคงโดดเด่นเธอคิดว่าตัวเองไม่น่าจะดูแย่ลงไปมากนักหรอกแม้ว่าเธอจะเคยคลอดจูจูแต่รูปร่างก็ยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิมแม้ว่าจะมีความเปลี่ยนแปลงอยู่บ้างแต่นั่นก็เป็นการเปลี่ยนไปในทางที่ดูเป็นผู้ใหญ่ มีส่วนเว้าส่วนโค้งมากขึ้นเทียบกับความไร้เดียงสาในอดีตแล้วตอนนี้ต่างหากที่เธอมีเสน่ห์เย้ายวนที่สุดและยังเป็นแบบที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชื่นชอบอีกด้วยตลอดหลายปีมานี้ จูหมานหลินได้รับจดหมายลับจากชายหลายคนที่แสดงความต้องการจะคบหาแบบลับๆแค่เธอตอบตกลง ก็จะสามารถทำให้ตระกูลจูอยู่รอดปลอดภัยได้แต่จูหมานหลินกลับปฏิเสธทุกคนโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยจนเป็นเหตุให้ตระกูลจูตกอยู่ในสภาพอย่างตอนนี้ในตอนนั้น เสียงของหลินตงก็ดังมาจากในห้องอีกครั้ง“จูจู ตอนนี้เธอยังเด็ก เรื่องบางเรื่องรอให้โตขึ้นแล้วเธอจะเข้าใจเอง คำว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่1569
“แค่ก แค่ก... เอ่อ...จูจูจ๊ะ! พี่ชายน่ะ เป็นพ่อของจูจูไม่ได้หรอกนะ” หลินตงได้สติกลับมา แล้วก็พูดอย่างจนปัญญา“ทำไมล่ะ? พี่ชายไม่ชอบจูจูเหรอ?” เด็กน้อยเม้มปาก ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดกับคำตอบของหลินตงแบบนี้เธอชัดเจนเลยว่าไม่ค่อยพอใจ“พี่ชายชอบจูจูมากเลยนะ แต่พี่ชายเป็นพ่อของจูจูไม่ได้จริง ๆ น่ะสิ!”“ทำไมล่ะ?” เด็กน้อยถามอย่างไม่เข้าใจ“อืม...เพราะว่า...เพราะว่าแม่ของเธอคงไม่ยอมน่ะสิ” หลินตงก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง เลยโบ้ยไปให้จูม่านหลินแทนเขาน่ะ ชอบเด็กน้อยอย่างจูจูมากจริงๆ แล้วก็อยากมีลูกสาวน่ารักแบบนี้ด้วยแต่สิ่งนั้นก็ต้องเกิดขึ้นจากความพยายาม และต้องมาจากคนที่ตัวเองรักแม้ว่าผู้หญิงอย่างจูหมานหลินจะเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากสำหรับผู้ชายแต่แบบที่เรียกว่าซื้อหนึ่งแถมหนึ่งแบบนี้หลินตงก็ยังทำใจรับไม่ค่อยได้อยู่ดีถึงจูหมานหลินจะมีเสน่ห์แค่ไหน ก็ยังเทียบไม่ได้กับไป๋หลี่เหยียนหงสำหรับหลินตงแล้ว เธอก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรมากนัก“ไม่หรอก! พี่ชายวางใจได้เลย! แม่ของฉันต้องยอมแน่ๆ แม่ชอบจูจู แล้วพ่ออย่างพี่ชายก็ชอบจูจูเหมือนกัน ต่อไปพวกเราสามคนก็จะได้อยู่ด้วยกัน ไม่ต้องแยกจากกันอีก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1568
ในที่สุด ก็เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นได้ชัดเจนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจในใจไม่ต้องพูดถึงราชันย์อมตะเลยแม้แต่เซียนเดินดินยังไม่มีสักคนก็แค่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสามคน นำทีมผู้แข็งแกร่งระดับอาณาจักรจักรวาลกลุ่มหนึ่งเท่านั้นแค่หลินตงแสดงกายาทองคำอมตะออกมา ก็สามารถแก้ปัญหาทั้งหมดได้ด้วยการตบทีเดียวเหมือนกับตอนที่ตบทีเดียวสยบทั้งเผ่ามังกรเก้าหัวในกาแล็กซีทางช้างเผือก รวมถึงพวกอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นห้าคนของอาณาจักรสวรรค์ต่อหน้าอาณาจักรนิรันดรที่แท้จริงอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นก็เป็นได้แค่มดปลวกแค่แข็งแกร่งกว่าพวกอาณาจักรจักรวาลนิดหน่อยเท่านั้นพอรู้สถานการณ์แน่ชัดแล้วหลินตงก็ไม่รีบร้อนอีกต่อไปหันไปหยอกล้อจูจูเด็กหญิงตัวน้อยแทน“จูจู แล้วพ่อของเธอล่ะ? อยู่บนยานลำนี้ไหม?” หลินตงถามด้วยความสงสัยเขาคิดว่าในเมื่อจูหมานหลินเป็นหญิงงามเช่นนี้ผู้ชายที่ได้มาเป็นสามีต้องไม่ธรรมดาแน่นอนแต่ตลอดหลายวันที่อยู่บนยาน หลินตงไม่เคยได้ยินจูจูเรียกหาพ่อเลยสักครั้งเขาเริ่มสงสัยผู้ชายคนหนึ่งจะยอมให้เมียลูกตัวเองออกมาทำงานอันตรายแบบนี้ได้ยังไง?ถ้าวันนี้เขาไม่บังเอิญอยู่บนยานลำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1567
พวกโจรสลัดอวกาศระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลเกือบสิบคนมาถึงข้างยานสินค้าก่อน แล้วก็เริ่มโจมตีเกราะป้องกันต่อมาพวกโจรสลัดอวกาศระดับปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรก็ตามมา แล้วก็เป็นพวกจ้าวจักรวาลตามหลังสุดโจรสลัดอวกาศระดับอาณาจักรจักรวาลหลายสิบคนร่วมกันรุมโจมตียานขนสินค้าอย่างต่อเนื่องจูหมานหลินสั่งให้ยานขนสินค้าใช้ปืนใหญ่พลังงานต่อไป เพื่อขัดขวางโจรสลัดอวกาศเหล่านี้ แต่ก็ไม่ได้ผลมากนักเพราะปืนใหญ่พลังงานเป็นสิ่งไม่มีชีวิตแต่ศัตรูเป็นคน มีไหวพริบอีกทั้งปืนใหญ่พลังงานที่ติดตั้งในเรือตระกูลจูนั้นระดับต่ำเกินไป ใช้กับอาณาจักรจักรวาลแทบไม่เกิดผลแต่จูหมานหลินยังคงตัดสินใจที่จะทำเช่นนั้นเพียงเพื่อยื้อเวลาออกไปอีกเล็กน้อยหลินตงอยู่ในห้อง ปลดปล่อยพลังจิตวิญญาณเล็กน้อยเพื่อตรวจสอบสถานการณ์แม้ว่าไป๋หลี่เหยียนหงจะแนะนำเขาไม่ให้ใช้พลังจิตวิญญาณ จนกว่าเขาจะสามารถปกป้องตัวเองได้แต่เธอก็พูดเช่นกันพลังจิตวิญญาณเป็นสิ่งที่ปรากฏเฉพาะในระดับราชันย์อมตะของอาณาจักรนิรันดรเท่านั้นหลินตงไม่เชื่อว่าคนระดับนั้นจะลดตัวมาโจมตียานขนสินค้าที่ไม่มีแม้แต่ยอดฝีมืออาณาจักรนิรันดรอย่างยานลำนี้คนระดับนั้นถ้าอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1566
"ดี ดีมาก ฉันชอบผู้หญิงดุๆ แบบเธอนี่แหละ" หัวหน้าใหญ่พูดเสียงเย็นแต่เขาก็ชินแล้วตลอดหลายปีที่ฆ่าคนมา เขาถูกสาปแช่งจนเคยตัวเมื่อใดที่คนหมดหวังก็มักจะด่าทอหยาบคายสารพัดได้ยินบ่อยๆ เข้าก็เลยชินไปเอง"ฉันไม่มีวันยอมให้แกสมหวังหรอก!" จูหมานหลินตะโกนลั่น"เหรอ? งั้นก็มาดูกันหน่อยเถอะ ลงมือ!"เหล่าโจรสลัดอวกาศหลายสิบคนที่ล้อมอยู่รอบยานรีบลงมือทันทีแต่จูหมานหลินก็ไม่ใช่คนอ่อนแอถึงยานลำนี้จะเป็นยานขนสินค้า แต่หลังจากดัดแปลงแล้ว มาตรการโจมตีและป้องกันของมันก็ไม่ธรรมดาระยะทางระหว่างตระกูลจูกับแแผ่นดินลอยฟ้าเสินโจวนั้นไกลมาก จนอาจเกิดอุบัติเหตุได้หลายครั้งจึงต้องมีวิธีรับมือกับปัญหาเบื้องต้นติดไว้หลังจากหัวหน้าใหญ่โจรสลัดอวกาศสั่งลงมือจูหมานหลินก็รีบสั่งเสียงต่ำ "ทุกคน โจมตี!!""ตู้มๆ...."ปืนใหญ่บนเรือทั้งหมดปล่อยพลังยิงถล่มโจรสลัดอวกาศที่กำลังบุกเข้ามาแต่พวกโจรสลัดอวกาศเหล่านี้ล้วนมีพลังระดับอาณาจักรจักรวาล ส่วนใหญ่เป็นจ้าวจักรวาลและปรมาจารย์ห้วงอาณาจักร และยังมีระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลอีกเกือบสิบคนปืนพลังงานแทบทำอะไรพวกเขาไม่ได้ได้แค่ถ่วงเวลาไม่ให้พวกเขาเข้าถึงย
