ログイン共有
บทที่ 58
関連チャプター
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 59
"เหมียวเหมียว เธอก็โทรหาพ่อแม่เธอให้พวกเขามาด้วยกันพรุ่งนี้ด้วย!" จ้าวหยางพูดกับเฟิ๋งเหมียวหลังจากโทรหาแม่เสร็จ"ให้พวกเขามาทำอะไร? จับฉันกลับไปเหรอ? พวกเขาไม่เห็นด้วยที่เราคบกัน""เธอโง่เหรอ! พ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยที่เราคบกันเพราะบ้านของเธออยู่ในเมือง บ้านเราอยู่ชนบท ไม่มีเงินเท่าบ้านเธอ แต่หากพวกเขามาเห็นว่าตอนนี้พี่สาวฉันรวยขนาดนี้ คงไม่คัดค้านแน่นอน ถึงตอนนั้นเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย"เฟิ๋งเหมียวคิดอยู่พักหนึ่งและรู้สึกว่าจ้าวหยางพูดถูกเธอจึงโทรหาพ่อแม่ของเธอแม่ของเธอด่าทั้งสองคน แต่พรุ่งนี้จะมาแน่นอนจ้าวหยางนอนกอดเฟิ๋งเหมียวอยู่บนเตียงแล้วพูดว่า "เหมียวเหมียว เราจะไม่กลับไปอีกแล้ว ให้พี่สาวของฉันซื้อรถยนต์หรูและคฤหาสน์ในเจียงเฉิงให้ฉัน จากนั้นเราจะขับรถหรูไปทั่ว ๆ ทุกวัน!""แต่พี่สาวของนายจะซื้อให้นายเหรอ?" เฟิ๋งเหมียวไม่เชื่อ"ฉันบอกเธอ เธอไม่ทำแน่นอน แต่พ่อแม่ของฉันบอกเธอ เธอจะทำแน่นอน ไม่เห็นฉันเรียกพ่อแม่ของฉันมาโดยตรงเลยเหรอ? วางใจได้เถอะ! พ่อแม่ของฉันเข้าข้างฉันตั้งแต่เด็ก ๆ สิ่งที่ดี ๆ ก็เป็นของฉัน ฉันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวเรา ในสายตาของพวกเขา พี่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 60
เมื่อถึงเหยาเสวี่ยสิ่งที่เธอกำลังประมูลคือการเต้นรำก็ถูกประมูลโดยหลินตงในราคาห้าล้านนิสัยของหลินตงก็เป็นแบบนี้ บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระในเมื่อคืนนี้พวกเขาสองคนช่วยน้องสาวหวังลี่ไว้ ก็ต้องให้เกียรติอีกฝ่ายเร็วมากการประมูลเข้าสู่ช่วงท้ายแล้วเมื่อของชิ้นสุดท้ายถูกประมูลออกไป งานเลี้ยงก็กำลังจะสิ้นสุดลงในเวลานี้หลินตงยกป้ายขึ้นแล้วพูด"พิธีกร ผมอยากจะบริจาคเพลงหนึ่ง!"เหราเสี่ยวชิงบนเวทีกำลังจะอ่านคำพูดปิดท้าย แต่เห็น หลินตงถือป้ายบอกว่าเขาต้องการบริจาคเพลงวันนี้หลินตงใช้เงินไปสิบล้าน ดังนั้นจึงต้องให้เกียรติเขาหน่อยเหราเสี่ยวชิงเชิญหลินตงขึ้นมาบนเวที"คุณหลินกำลังจะบริจาคเพลง มีคนประมูลไหม?" เหราเสี่ยวชิงถาม"เอ่อ... ผมอยากจะซื้อไว้เองได้ไหม!" หลินตงถาม"ซื้อไว้เองเหรอ?""ใช่!""ได้เลยค่ะ ในเมื่อคุณหลินซื้อเพลงคืนเองแล้ว มาฟัง คุณหลินร้องเพลงกันเถอะ! คุณหลินบริจาคเงินเท่าไหร่เพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน?""หนึ่งร้อยล้าน!""เท่า...เท่าไหร่? " เหราเสี่ยวชิงพูดติดอ่าง"ผมจะจ่ายเงินร้อยล้านเพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน!"เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา ไม่เพียงแต่เหราเสี่ยว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 61
เช้าวันรุ่งขึ้นหลินตงส่งหวังลี่กลับไปที่มหาลัย โอนเงินหนึ่งร้อยล้านให้เธอ ให้เธอใช้จ่ายตามอําเภอใจ ไม่พอค่อยบอกเขาและให้หวังลี่เปิดเผยกับป้าและลุงอย่างเหมาะสมจากนั้นเขาก็ขับบูกาติกลับไปที่เจียงเฉิงหูเฉิงอยู่ห่างจากเจียงเฉิงเกือบพันกิโลเมตร ดังนั้น หลินตงจึงขับรถกลับรถดีก็คือรถดี ราคาแพงหน่อยก็สมเหตุสมผล สมรรถนะระดับท็อปในทุก ๆ ด้าน บวกกับเทคนิคการขับขี่ระดับชำนาญของหลินตง บูกาติมังกรบินขับบนถนนแซงตลอดทางหลินตงระหว่างขับรถกลับไปเจียงเฉิงหลังจากผ่านเหตุการณ์สองวันนี้มา เขาคิดได้หลายอย่างตั้งแต่ลูกพี่ลูกน้องของเขาตกอยู่ในอันตรายที่คาราโอเกะรุ่งเรือง ไปจนถึงการถูกรังแกในงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศล วางเฉียงช่วยตัวเองจัดการแม้ว่าเขาจะมีเงินที่ไม่สามารถใช้เงินหมดได้ แต่เขาไม่มีอะไรที่สามารถใช้ได้นอกจากเงินการพึ่งพาผู้อื่นอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าเพื่อแก้ไขปัญหาไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาระยะยาว หากเย่หงและวางเฉียงรู้ว่าตนไม่มีภูมิหลังอะไร พวกเขาจะแอบตรวจสอบทรัพย์สินของตนไหม?มันเป็นไปได้มาก ดังนั้นตอนนี้เขาต้องปรับปรุงความแข็งแกร่งและสร้างกองกำลังของเขาเองด้วยการสนับสนุนทรัพยากรทางการเง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 62
แต่เดิมหลินตงรู้สึกว่าไม่มีปัญหาอะไรมากมายช่างมันเถอะ ก็ไม่ได้ขาดเงินอะไร ไม่คิดว่าจะเจอคนหยิ่งผยองขนาดนี้ได้ เขาขี้เกียจเกินกว่าจะโต้เถียงกับอีกฝ่าย จึงแจ้งความให้ตำรวจจัดการ!เสียงสูงของผู้หญิงดึงดูดผู้ชมจำนวนมากเป็นช่วงวันหยุดวันแรงงาน และมีรถจำนวนมากบนถนน เมื่อเห็นซุปเปอร์คาร์บูกาติมังกรบินถูกชนท้าย ผู้คนจำนวนมากจึงจอดรถไว้ในพื้นที่บริการเพื่อดู"แม่งเอ๊ย รถคันนี้คือบูกาติมังกรบินใช่ไหม! นี่คือรถที่มีราคาเริ่มต้นสามสิบล้าน แค่ทาสีก็ราคาหลายแสนแล้วใช่ไหม?""แพงขนาดนี้เลยเหรอ งั้นรถบีเอ็มดับเบิลยูคันนี้ชนท้ายควรรับผิดชอบทั้งหมดมั๊ย! แม่งต้องขายรถบีเอ็มดับเบิลยูไปก็คงไม่สามารถจ่ายได้มั้ง!""เห้อ รถหรูยุ่งไม่ได้นะ! ต่อไปเห็นก็หลบไปให้ไกล ๆ ดีกว่า""เห้ยเห้ยเห้ย!!! พวกคุณพูดอะไรกัน? กินเยอะแล้วไม่มีอะไรทำกันใช่ไหม?"เมื่อหลินตงได้ยิน เขาก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้กำลังเถียงฟ้าเถียงดิน!ในไม่ช้าตำรวจก็มาถึงที่เกิดเหตุหลังจากการสอบสวนในสถานที่เกิดเหตุและชมวิดีโอจากพื้นที่ให้บริการ พบว่ารถบีเอ็มดับเบิลยูเป็นผู้รับผิดชอบต่อเหตุชนท้ายรถแต่เพียงผู้เดียวผู้หญิงในรถบีเอ็มดับเบิลยูไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 63
เจียงเฉิงจ้าวซวนขับปอร์เช่911กลับไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลหลังเลิกงานเมื่อมาถึงประตูของเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนล จู่ ๆ ก็ถูกใครบางคนหยุดไว้จ้าวซวนมองอย่างละเอียดนี่ไม่ใช่พ่อแม่และจ้าวหยางน้องชายเหรอ? อีกสามคนคือใคร?พวกเขามาที่นี่ได้ยังไง?จ้าวซวนรีบลงจากรถอย่างรวดเร็ว"พ่อ แม่ จ้าวหยาง พวกคุณมาที่นี่ได้ยังไง?""ฮึ่ม! ถ้าเราไม่มา เราจะรู้ได้ยังไงว่าเธอมีรถยนต์หรูหราและคฤหาสน์ในเมืองใหญ่ แต่เราทำงานหนักอยู่ที่บ้าน" หลี่ชุนอิงแม่ของจ้าวซวนกล่าว"แม่ มันไม่ใช่อย่างที่แม่คิด รถคันนี้เป็นของเจ้านายฉัน!" จ้าวซวนอธิบาย"เจ้านายของเธอ? เธอขับรถของเจ้านายของเธอทุกวันเลยเหรอ? ทำไมเขาไม่ให้คนอื่นขับ?""แม่ พวกเราไปหาที่คุยกันดีไหม? พวกคุณมีที่พักไหม? ฉันจะพาพวกคุณไปเปิดห้องที่โรงแรม!""ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันจะอยู่ที่นี่ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ น้องชายของเธอเฝ้าดูเธอมาหลายวันแล้ว เธออาศัยอยู่ในนี้ทุกวัน!" หลี่ชุนอิงชี้ไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแล้วพูด"แม่ บ้านหลังนี้เป็นของเจ้านายฉัน ฉันพาพวกคุณเข้าไปไม่ได้!""ไม่เชื่อ! เจ้านายที่ไหน! ฉันคิดว่าเขาเป
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 64
"อะไรนะ! เธออยากถูกตีอีกเหรอ?" จ้าวเที่ยจู้พูดเสียงดัง"ถึงพ่อจะตีฉันจนตาย ฉันก็จะไม่ออกแม้แต่บาทเดียว""เธอ...เธอนังตัวดีนี่ เธออยากให้ฉันโมโหตายเหรอ? ฉันบอกเธอไว้ก่อน เธอต้องออกเงินนี้" จ้าวเที่ยจู้ชี้ไปที่ จ้าวซวนและสาปแช่งจ้าวซวนก็ร้องไห้ด้วยความโกรธและพูดเสียงดังว่า "พวกคุณเข้าข้างเขาตั้งแต่เด็ก เพราะเขาเป็นลูกชาย มีของอร่อย ๆ อะไรให้เขากิน เงินที่ฉันเข้ามหาวิทยาลัยฉันก็รับจ้างทํางานเอง พวกคุณเคยออกสักบาทไหม?""เขาจะเข้ามหาวิทยาลัย ที่บ้านไม่มีเงิน โอเค ฉันไปยืมให้! จากนั้นฉันใช้อย่างประหยัดค่อย ๆ จ่ายคืน พวกคุณรู้ไหมว่าช่วงเวลานั้นฉันใช้ชีวิตยังไง? ฉันไปทํางานเป็นลมเพราะขาดสารอาหาร!""หลังจากนั้นงานของฉันค่อย ๆ ดีขึ้น นอกจากเก็บค่าครองชีพไว้บ้างก็ส่งกลับบ้านให้พวกคุณทุกเดือนแล้ว พวกคุณจะเอาอะไรอีก?""แล้วนายไอ้สารเลว นายไปเรียนมหาวิทยาลัยเรียนเป็นหมาเหรอ? ไม่รู้สึกขอบคุณอะไรเลยก็ไม่ว่า ตอนนี้นายอ้าปากก็มาขอเงินห้าล้าน นายคิดว่าฉันคืออะไร? เครื่องกดเงินสดเหรอ? ตอนนี้ฉันขอบอกอย่างชัดเจนว่าฉันจะไม่ให้เงินนายเลยตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป"จ้าวซวนอัดอั้นไว้นานมากเพียงเพราะเธอเป็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 65
เมื่อหลินตงมาถึงเจียงเฉิงท้องฟ้าก็มืดแล้วถ้าไม่ใช่การเดินทางที่ล่าช้า ก็น่าจะมาถึงเร็วกว่านี้เขาลากร่างที่เหนื่อยล้าของเขากลับไปที่เจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลแล้วก็เปิดประตูหลินตงเห็นดวงตาจ้าวซวนแดงเล็กน้อยและกำลังจะออกไป"หืม? พี่ซวน พี่เป็นอะไรไป? จะออกไปข้างนอกเหรอ?"จากนั้นเขาก็เห็นคนสองสามคนอยู่ข้างหลังจ้าวซวน"พวกเขาคือ?"หัวใจจ้าวซวนตึงเครียดเมื่อเธอเห็นหลินตงหลินตงไม่ได้กลับบ้านในวันแรงงานเหรอ? ทำไมกลับมาเร็วขนาดนี้? แถมยังกลับมาในเวลานี้อีก"ประธานหลิน ฉันขอโทษค่ะ พวกเขาเป็นครอบครัวของฉัน พวกเขามาหาฉันจากบ้านเกิด ดังนั้นฉันจึงพาพวกเขามาพักผ่อน ฉันจะพาพวกเขาออกไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" จ้าวซวนพูดอย่างกังวลเธอกลัวว่าหลินตงจะไม่ชอบ นี่คือบ้านมูลค่าสี่ร้อยล้าน ถ้าปล่อยให้ใครสักคนเข้ามาในขณะที่เขาไม่อยู่ คงจะรู้สึกอึดอัดใจอย่างแน่นอน"แล้วพวกคุณจะไปไหนดึกขนาดนี้? ที่นี่มีห้องเยอะไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่ว่าจะไม่พออยู่!" หลินตงถามอันที่จริงเป็นจ้าวซวนที่กำลังคิดมากบ้าน! เดิมทีก็เป็นที่ให้คนอยู่อาศัยชั้นล่างมีหลายห้องซึ่งเพียงพอสำหรับที่จะพักอยู่หลินตงไม่คิดว่ามันจะเป็นอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 66
ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งในเจียงเฉิงหลินตงและจ้าวซวนกำลังนั่งอยู่ริมแม่น้ำจ้าวซวนเล่าให้หลินตงฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของเธอในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมาหลินตงฟังอย่างเงียบ ๆ ไม่พูดอะไร"ประธานหลิน ฉันโง่มากใช่ไหม? พวกเขาต้องการอะไร ฉันก็ให้หมด! ไม่มี ฉันก็ไปยืม แล้วค่อย ๆ คืนเอง" จ้าวซวนถามหลังจากพูดจบ"พี่ซวน คุณไม่ได้โง่ คุณแค่ใจดีเกินไป! ยิ่งคุณให้มากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกว่านี่คือสิ่งที่พวกเขาควรได้" หลินตงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบกลับ"อาจจะใช่! แต่ฉันตัดสินใจแล้ว ยี่สิบก่อนฉันมีชีวิตอยู่เพื่อพวกเขา แต่ในอีกหลายสิบปีข้างหน้า ฉันหวังว่าจะมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง!""พี่ซวน พรุ่งนี้เชิญลุงและป้ามาทานข้าวด้วยกันที่โรงแรมเถอะ! มาไกลขนาดนี้ ผมควรดูแลหน่อย ถ้าพี่ซวนคุณต้องการเงิน ไปเอาที่ฝ่ายบัญชีได้เลย ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจอะไร ผมก็จะสนับสนุนคุณ!" หลินตงกล่าว"ขอบคุณค่ะ ประธานหลิน!" จ้าวซวนร้องไห้และโน้มตัวเข้าไปในอ้อมอกหลินตงเดิมทีเธอคิดว่าหลินตงจะดูถูกเธอเพราะเธอมีครอบครัวเช่นนี้ แต่เธอไม่คิดว่าหลินตงไม่รังเกียจเธอเลยโดนไม่รู้ว่า พ่อแม่ของหลินตงไม่อยู่ตั้งแต่เด็กแล้ว ชีวิตที่บ้านอาสา
最新チャプター
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1417
"พี่เฉิน ฉันขอโทษ ฉันเป็นคนทำให้คุณเดือดร้อน ไปสู้กันเถอะ"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็แปลงร่างกายาทองคำอมตะอีกครั้ง!แม้ว่าเฉินจิงจื่อหานจะไม่ค่อยเข้าใจว่าคำพูดของหลินตงหมายถึงอะไรแต่เมื่อเห็นว่าหลินตงเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้อีกครั้งเขาก็ไม่สามารถถอยกลับได้เช่นกันท้ายที่สุดแล้ว เขาก็มาจากอารยธรรมระดับสูง จะแพ้คนอย่างหลินตงที่มาจากอารยธรรมระดับต่ำกว่าได้อย่างไร?ให้ได้รู้ซะบ้าง วิชาลับของสำนักดาวสวรรค์น่ากลัวขนาดไหนทั้งสองแสดงกายาทองคำอมตะออกมาทีละคน พร้อมที่จะต่อสู้ในขณะนี้ ไม่รู้ว่าใครตะโกนออกมาท่ามกลางอสูรยักษ์สีทองหลายสิบตัว"โจมตี!!!"ทันใดนั้น อสูรยักษ์สีทองทั้งหมดก็ปลดปล่อยความเร็วสูงสุดและพุ่งเข้าหาหลินตงและเฉินจิงจื่อหานในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็เตรียมท่าไม้ตายที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาเช่นกันตั้งใจที่จะทำร้ายหรือแม้กระทั่งฆ่าหลินตงและสหายในการโจมตีครั้งแรกนี่จึงเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันไม่ให้พวกเขาตอบโต้กันปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนลงมือพร้อมกันช่างเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจจริง ๆ?ยุนซีกับสาวๆ ที่กำลังดูอยู่ ต่างก็ใจเต้นรัวเธอกลัวว่า
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1416
เฉินจิงจื่อหานอาจยังคงนึกถึงภาพที่อสูรดาราเหล่านี้คุกเข่า และขอความเมตตาหลังจากที่ป้าหงของเขาลงมือ!แต่ความจริงก็คือคนที่ทำให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ ต้องตำหนิหลินตงถ้าไม่ใช่เพราะเขาไป๋หลี่เหยียนหงจะใช้พละกำลังทั้งหมด เพื่อควบคุมตัวเองแ ละไม่สามารถลงมือได้อย่างไร?แต่ว่าหลินตงเองก็บริสุทธิ์เช่นกันการเชื่อมโยงทางจิตวิญญาณของเขากับไป๋หลี่เหยียนหง เป็นสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเขาอย่างสิ้นเชิงใครทำให้ร่างเสน่ห์ของไป๋หลี่เหยียนหงน่าดึงดูดเกินไปล่ะ?ทำให้พลังจิตวิญญาณของเขาถูกดึงดูดเข้าหาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ และทำสิ่งที่เลวร้ายเช่นนี้หลินตงก็เพิ่งค้นพบเป็นครั้งแรกเช่นกัน ว่าพลังจิตวิญญาณก็สามารถเป็นเช่นนี้ได้?นั่นทำลายความเข้าใจของเขาที่มีต่อโลกไปอย่างสิ้นเชิงเมื่อมองดูอสูรยักษ์สีทองเกือบสามสิบตัวเคลื่อนเข้ามาใกล้เฉินจิงจื่อหานยังคงเฉยเมยในความคิดของเขาใครหนุนหลังเขาอยู่?นั่นคือไป๋หลี่เหยียนหง!!!ผู้นำของเจ็ดเซียนแห่งนิกายแก้วเจ็ดแสงรุ่นก่อนราชันย์อมตะแห่งอาณาจักรนิรันดรนิกายแก้วเจ็ดแสงจะมีเซียนที่ไม่มีใครเทียบได้เจ็ดคนซึ่งเป็นตัวแทนด้วยเจ็ดสี ได้แก่ แดง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1415
อสูรดาราในอสูรกาแล็กซีเหล่านี้ไม่ได้ฆ่าหลินตงทันที แต่เลือกที่จะค่อยๆ เข้าใกล้และบีบวงล้อมของพวกมันพวกเขาจะทำเช่นนี้เพราะทั้งหลินตงและคนอื่นๆ ต่างก็เป็นปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินที่มีศาสตราเทพมายาอันตรายอย่างยิ่งหากทั้งสองร่วมมือกันและโจมตีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยกะทันหัน ก็มีแนวโน้มว่าจะส่งผลให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือถึงแก่ชีวิตได้ดังนั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันไม่ให้หลินตงและเฉินจิงจื่อหานตอบโต้ตราบใดที่ขวางทางถอยของหลินตงและค่อยๆ รุกคืบ แม้ว่าหลินตงจะลอบโจมตี พวกเขาก็จะมีเวลาตอบสนองและหลีกเลี่ยงผลที่ตามมาอันเลวร้ายหากปรมาจารย์ระดับเซียนเดินดินเกือบสามสิบคนรวมใจกันเป็นหนึ่ง แล้วโจมตีพร้อมกัน โดยไม่สนว่าตัวเองจะบาดเจ็บหรือไม่ หลินตงกับเฉินจิงจื่อหานจะไม่มีโอกาสต้านทานท้ายที่สุดแล้ว ความแตกต่างด้านจำนวนคนของทั้งสองฝ่ายนั้นมากมายเกินไปน่าเสียดายที่ไม่ใช่พวกเขาอสูรยักษ์สีทองเหล่านี้คือกำลังรบชั้นนำของเผ่าพันธุ์ของตน ไม่เพียงแต่เป็นตัวแทนของเผ่าพันธุ์ตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนของอสูรดาราที่ัตัวเองสังกัดอยู่ด้วยหากใครคนใดคนหนึ่งถูกหลินตงเล็งเป้าโจมตีอย่างกะทันหันจนได้รับบาดเจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1414
หลังจากเข้าใกล้เต่ายักษ์แล้ว พวกเขาก็ถอนกายาทองคำอมตะและยืนอยู่บนกระดองของมันอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์การเคลื่อนไหวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของอสูรยักษ์สีทองที่อยู่รอบ ๆ ทันที“เกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้แกยังทำเป็นเก่งอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ไม่เพียงแต่แกเรียกพวกเราว่าสัตว์เดรัจฉาน แถมยังบอกอีกว่าถึงเราจะโจมตีพร้อมกัน ก็ยังไม่สามารถฆ่าแกได้ ตอนนี้ทำไมล่ะ? กลัวขึ้นมาแล้ว? ถ้ากแน่กริงก็เข้ามา! มาสู้กันอีกสามร้อยยก!” ป้าเทียนเยาะเย้ย"ชิ!!! ในหัวนั่นมีสมองอยู่ไหม? แกมองยังไงว่าฉันหนี? ถ้าฉันกลัวคงวิ่งหนีไปแล้ว? ตอนนี้ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าพวกแแกกล้าก็มาฆ่าฉันสิ!" เฉินจิงจื่อหานตะโกนตอนนี้ เขาได้กลับมามีท่าทีเหมือนเจ้าสำนักน้อยแห่งสำนักดาวสวรรค์อีกครั้งแล้วนี่แหละยังอธิบายได้ว่า ใช้อำนาจรังแกคนอื่นมีไป๋หลี่เหยียนหง ปรมาจารย์ระดับราชันย์อมตะหนุนหลังอยู่แน่นอนว่าเขาจะไม่กลัวขยะพวกนี้เฉินจิงจื่อหานเมินอสูรยักษ์สีทองที่กำลังเข้ามาเหล่านี้แต่หลินตงที่อยู่ข้างๆ กลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยไป๋หลี่เหยียนหงเคยกล่าวไว้90% ของพลังการต่อสู้ของเธอ จะต้องใช้เพื่อระงับความปรารถนาที่กำ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1413
คำพูดของเฉินจิงจื่อหาน เรียกได้ว่าด่าอสูรยักษ์สีทองเรียงแบบเหมารวมเลยพวกเขาคืออสูรดาราที่สูงส่ง เคยโดนเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่ ถึงกลับถูกด่าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานนี่มันเกินกว่าที่ใครจะทนได้แล้วจริง ๆแต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่มีใครกล้าลงมือทันทีแต่เพราะกำลังรอการกระทำต่อไปของป้าเทียนป้าเทียนคือหนึ่งในสามปรมจารย์อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินของมังกรทลายฟ้าถูกซัดจนบาดเจ็บไม่พอ ยังโดนด่าเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก แน่นอนว่าไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไว้ได้"ดี! ดีมาก! ดีจริงๆ !"ป้าเทียนพูดคำว่าดีออกมาติดกันถึงสามครั้ง ก่อนจะตะโกนลั่น “พี่ใหญ่! พี่รอง! พวกท่านก็ได้ยินใช่ไหม ไอ้มนุษย์นั่นมันกล้าด่าพวกเรามังกรทลายฟ้าว่าเป็นสัตว์เดรัจฉานเลือดโสโครก มังกรทลายฟ้าเคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีขนาดนี้เมื่อไหร่กัน? แล้วพวกคุณ เมื่อครู่ก็โดนด่าเหมือนกัน ทุกคนยังจะทนได้อยู่อีกเหรอ?”คำพูดของเขายังไม่ทันจบดี ก็มีเสียงตอบรับดังกลับมา“ทุกคนลุยพร้อมกันเลยเถอะ! รีบจัดการให้จบเร็วๆ ตามที่น้องสามของฉันพูดเมื่อกี้ ของรางวัลจากศึกนี้ มังกรทลายฟ้าของฉันขอแค่สนับมือ ส่วนที่เหลือ พวกคุณก็เอาไปแบ่งกันเอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1412
ไม่ว่าจะเป็นหลินตง หรือมนุษย์ที่อยู่ข้างเขา ก็ไม่ต่างกันหลินตงสามารถข้ามระดับย่อยสองขั้น แล้วเอาชนะปรมาจารย์เซียนเดินดินตอนปลายอย่างหยวนเซิงได้มนุษย์หนุ่มคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน สามารถข้ามย่อยหนึ่งระดับ แล้วเอาชนะป้าเทียน ที่อยู่ระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดินเหล่าอสูรยักษ์สีทองที่ล้อมอยู่รอบๆ ต่างก็อิจฉาตาร้อนพวกเขาแทบรอไม่ไหว อยากจะลงมือจัดการหลินตง เพื่อแย่งชิงศาสตราเทพมายาที่เขาครอบครองไว้ถ้าแย่งมาได้ ตัวเองก็จะมีพลังที่สามารถสู้ข้ามระดับเช่นกัน“อาณาจักรนิรันดรระดับจุดสูงสุดเซียนเดินดิน? มีแค่นี้เองเหรอ!!! ฮ่า ๆๆ” เฉินจิงจื่อหานหลังจากซัดป้าเทียน แล้วก็ยังยืนหัวเราะลั่นอยู่ที่เดิมเสียงหัวเราะของเขานั้น ป้าเทียนได้ยินเต็มๆ ช่างบาดหูมากการที่ตัวเองถูกมนุษย์ที่มีพลังต่ำกว่าหนึ่งขั้นเล่นงาน จนได้รับบาดเจ็บถือเป็นความอัปยศครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขาเลยในอสูรกาแล็กซี มังกรทลายฟ้าคือเผ่าพันธุ์อันดับหนึ่ง ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้าท้าทายเคยชินกับการใช้กำลังข่มขู่ จนกลายเป็นนิสัยของพวกเขา และไม่เคยถูกเหยียบศักดิ์ศรีแบบนี้มาก่อน?ในเวลานี้ ในใจของป้าเทียนเองก็เต็มไปด้วยความตกตะลึ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1411
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1410
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1409
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
