บทที่ 115 แฟชั่นรันเวย์

ร่องรอยบนใบหน้าที่หดหู่ของเธอ

“ไม่จำเป็นสำหรับสิ่งนั้น มันไม่มีอะไรเลย คุณควรเก็บเงินไว้” เนลล์ช่วยลิซซี่เพราะโชคชะตาทำให้พวกเขามาพบกันและเธอก็ชอบเด็กผู้หญิงคนนี้ทันที มันไม่เคยเกี่ยวกับเงิน มีประกายที่ไม่ชัดเจนในดวงตาของหญิงชรา แทนที่จะผลักซองจดหมายหญิงชรายิ้มและพูดว่า

“ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันต้องขอบคุณจริง ๆ!” เนลล์พยักหน้าพร้อมที่จะก้าวออกไปทันทีลิซซี่ดึงแขนเสื้อของเธอ เธอก้มศีรษะลงเพื่อพบกับการจ้องมองใบหน้าที่อ่อนนุ่มของเด็กน้อย เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ กอดคอของเธอด้วยความไร้เดียงสาและความน่ารัก

อารมณ์ขันของเนลล์เปลี่ยนขึ้นอย่างรวดเร็ว หัวใจเต้นแรงเธอค่อมและพูดเบา ๆ ว่า

“มีอะไรเหรอ?”

“แม่เราจะได้พบกันอีกไหม?” เนลล์ยิ้ม ดูเหมือนว่าเธอไม่ใช่แค่คนเดียวที่ไม่เต็มใจที่จะมีส่วนร่วม แต่หญิงสาวก็รู้สึกเดียวกันกับเธอ อย่างไรก็ตามเส้นทางของพวกเขาไม่อาจจะไม่ได้เจอกันได้อีก

อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น ดังนั้นเธอจึงเอื้อมมือไปหยีผมก่อนจะตอบว่า

“เราจะพบกันอีกครั้งหากโชคชะตาพาเรามาพบกัน”

“ฝากเบอร์โทรไว้ได้ไหม? หนูจะโทรหาคุณ เมื่อหนูมีเวลาโอเคไหม?” เนลล์ผงะ หญิงชราพูดขึ้น

“ใช่ ๆ เด็กชอบคุณ!