“นี่ พวกเขาจะคุยเรื่องอะไรกัน?”เจเน็ตมองเนลล์แล้วหันไปมองที่ประตูหลังจากนั้นเธอจึงลดเสียงลงแล้วพูดขึ้น “เลียมอยากย้ายสำนักงานใหญ่กลับมาเริ่มต้นใหม่ที่ประเทศจีน เขาเพิ่งทะเลาะกับพวกตาแก่งี่เง่าในตระกูลกริฟฟินเมื่อไม่นานมานี้เอง เขาก็อาจจะมาหากิดเดียนเพื่อที่จะเรียนรู้จากเขา”ทุกคนทราบดีว่านายท่านใหญ่ไม่ใช่คนบุกเบิกลีย์ คอร์ปอเรชั่น อย่างจริงจัง เมื่อบริษัทอยู่ในมือของท่านอย่างไรก็ตาม นายท่านใหญ่มาจากการเป็นทหาร ท่านนำกองกำลังในสงครามได้ แต่ท่านไม่มีพรสวรรค์ในการทำธุรกิจท่านเป็นคนพูดตรง ๆ และไม่ชอบการคำนวณ เมื่อท่านทำธุรกิจ ท่านจึงมักจะให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนมากกว่าการแสวงหาผลกำไรอาจเป็นเพราะตระกูลลีย์มีเงินทองมากมาย พวกเขาจึงเติบโตต่อไปได้แต่กิดเดียนต่างออกไปเขาเป็นนักธุรกิจตัวจริง ที่ใช้วิธีการเข้มงวดและไร้ความปราณี ซึ่งทำให้เขาพลิกสถานการณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือได้ ยามที่อยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบถ้าเลียมอยากกลับมาเริ่มต้นใหม่ที่ประเทศจีน ก็เป็นทางเลือกที่ดีที่มาปรึกษากิดเดียนเนลล์โล่งอกเมื่อได้ยินเช่นนั้นพูดตามตรง หลังจากที่ได้รู้ถึงตัวตนที่ซ่อนอ
เมื่อเนลล์ เจนนิ่งส์ มาถึง โรงแรมลินด์เซ ก็เป็นเวลา 23:00 น ตอนกลางคืนในช่วงเวลานี้ไม่ปลอดภัยสำหรับผู้ที่ทำงานในธุรกิจที่ขายผลิตภัณฑ์สำหรับผู้ใหญ่เพื่อทำการจัดส่งด้วยตนเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กสาวและยังสวยอย่างไรก็ตามเมื่อมันไม่มีตัวเลือกอื่น และชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกอย่างต้องใช้เงินตั้งแต่อาหารเสื้อผ้าที่อยู่อาศัยไปจนถึงการเดินทาง นอกจากนี้ เจสัน มอร์ตัน จะกลับมาในอีกไม่กี่วันพวกเขาคบกันมาหกปีแต่เขาใช้เวลากว่าครึ่งห่างจากเธอ เขาต้องดูแลธุรกิจทั้งในประเทศและต่างประเทศ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถรั้งเขาไว้ได้โชคดีที่พวกเขามีความรู้สึกที่ดีต่อกัน เธอยังทำธุรกิจเล็ก ๆ นอกเหนือจากงานประจำวันดังนั้นเธอจะสามารถเซอร์ไพรส์วันเกิดในอีกไม่กี่วันให้เขาได้เมื่อคิดเช่นนี้ริมฝีปากของเนลก็ยกยิ้มอย่างเงียบ ๆ เธอดึงหมวกปีกสีดำบนศีรษะลงก่อนจะคว้ากล่องส่งของและเดินเข้าไปข้างในโรงแรมลินด์เซ เป็นสถานประกอบการที่มีชื่อเสียงในเมืองเพย์สันคนส่วนใหญ่มาที่นี่เพื่อมาจับจ่ายใช้สอยและเป็นคนที่ร่ำรวย มีหน้ามีตาเห็นได้ชัดเลยว่าห้องโถงได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราและแม้แต่ลิฟต์ก็ตกแต่งด
ซิลเวียยืนอยู่ข้างหลังฌอน เจนนิงส์ คำรามด้วยความโกรธ “นังแพศยา! แกพูดอะไร?"เนลล์หัวเราะเยาะ "ก็แค่ความจริง"เธอไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ว่าผู้หญิงที่อยู่กับเจสันจะเป็นเซลีนเดิมทีเธอคิดแค่ว่าเจสันหักหลังเธอ เธอเลยทำลงไปด้วยความโกรธเท่านั้นเพื่อให้เจสันดูโง่ ลดคลายความขุ่นเคืองของตัวเองแต่คาดไม่ถึงว่าคู่หมั้นของเธอไม่เพียงแต่นอกใจเธอเท่านั้น แต่คนที่เขานอกใจเธอด้วยคือน้องสาวต่างแม่ของเธอเอง!เป็นเรื่องที่น่าตลกสิ้นดี!"แก!"คุณย่าซิลเวียโกรธมากจนยกไม้เท้าขึ้นมาทุบเนลล์ แต่แซลลี่หยุดเธอไว้อย่างรวดเร็ว“แม่เรามาคุยกันแบบดี ๆ กันดีกว่า อย่าเพิ่งโกรธมันจะไม่ดีต่อสุขภาพ”จากนั้นเธอก็หันไปหาเนลล์ “เนลล์ เธอไม่ควรทำให้คุณย่าโกรธ เซลีนเป็นฝ่ายผิดก็จริง แต่เธอสามารถทุบตีหรือตะโกนใส่เขาก็ได้ทุกอย่างตามที่เธอต้องในภายหลัง แต่คุณย่าอายุมากแล้ว ควรเชื่อฟังและไม่เถียงเธอเข้าใจไหม?”หากผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาเห็นการแสดงออกที่อ่อนโยนและมีน้ำใจของแซลลี โดยที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใครพวกเขาคงคิดว่าเธอเป็นที่คนใจดีจริง ๆริมฝีปากของเนลล์เม้มเข้าหากันพร้อมกับรอยยิ้มเหน็บแนมเมื่อณอร์นพ่อของเธอเห็นการแสดงออก
เมื่อเนลล์เห็นท่าทางอ่อนแอและทำอะไรไม่ถูกของ เซรีนเธอก็รู้สึกรังเกียจอย่างมากเธอสะบัดออกจากการเกาะกุมอย่างเย็นชา “อย่าแตะต้องตัวฉัน!”เนลล์ไม่ได้ใช้กำลังมากนัก แต่จู่ ๆ เซลีนก็สะดุดล้มลงกับพื้นพร้อมกับเสียงกรีดร้อง“เซลีน!”เจสันพุ่งไปข้างหน้าเหมือนอย่ารวดเร็วเพื่อช่วยเธอ เขาตะคอกใส่เนลล์ด้วยความโกรธ “เนลล์! คุณกำลังทำอะไร?"“ฉันไม่ได้…”การแสดงออกของเนลล์เปลี่ยนไปเมื่อเธอพยายามอธิบายตัวเองโดยไม่รู้ตัว แต่เซลีนขัดจังหวะเธอ“เจสันอย่าโทษเนลล์ ฉันเป็นคนที่ล่อลวงคุณ ไม่เป็นไรหรอก แม้ว่าเธอจะผลักฉัน ตะโกนใส่ฉันหรือทุบตีฉัน เธอทำถูกแล้ว"ตาของเนลล์เบิกกว้าง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจเธอเงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่ผิดหวังของเจสัน“ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นแบบนี้ นี่เป็นความผิดของผมดังนั้นคุณควรทำผมสิ ผมทำให้คุณโกรธ! ทำไมคุณถึงลงไม้ลงมือกับเซลีน?”เนลล์เปิดปากของเธอ แต่จู่ ๆ คำอธิบายของเธอก็จุกในลำคอราวกับว่ามีหนามทิ่มแทงเธอ“คุณคิดว่า…ฉันผลักเธอเหรอ?”“คุณคิดว่าผมเข้าใจผิดกับสิ่งที่เห็นด้วยตาตัวเองหรือเปล่า? ผมคิดเสมอว่าคุณเป็นคนใจแข็ง แต่คุณก็ยังใจดี วันนี้ผมรู้ว่าคุณโหดเหี้ยมและอาฆ
ตั้งแต่เนลล์ยังเป็นเด็ก เฮย์ลีย์ มอร์ตันชอบที่จะเป็นปรปักษ์กับเธอ ไม่เคยพลาดหาเรื่องสักครั้งเนลล์ไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการกับเธอ จึงดึงธนบัตรออกมาจากกระเป๋าและเรียกเก็บเงินอย่างไรก็ตามเฮย์ลีย์ ก้าวไปข้างหน้าและขวางทางเธอไว้“ทำไมถึงจะกลับแล้ว? ไหนล่ะ วันนี้มีถุงยางอนามัยหรือเจลหล่อลื่น?”เธอเอื้อมมือไปคว้ากระเป๋าของเนลล์เนลล์ก้าวถอยหลังจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา“เฮย์ลีย์ มอร์ตัน อย่าให้มันมากไปนัก!”“มากไปเหรอ? ฮ่าฮ่า…” เฮย์ลีย์ ทำราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องตลก “เนลล์ เจนนิงส์! คิดว่าเธอยังเป็นแฟนของพี่ชายฉันอยู่เหรอ ตอนนี้เธอไม่มีอะไรแล้ว! จะทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่ไปเพื่ออะไร”กรามของเนลล์ขบแน่นเฮย์ลีย์โบกมือให้เธอ "นี่หล่อน! ไปเอากระเป๋ามันมา!”“จะดูกระเป๋าไปทำไม? เธอขายของเล่นสำหรับผู้ใหญ่ไม่ใช่เหรอ? นี่ก็ดึกแล้วแต่เธอยังคงออกมาส่งของ ไม่รู้ว่าส่งของหรือคนกันแน่?”“จริงด้วย แต่ดูเธอสิจืดชืดขนาดนี้ คงไม่มีใครต้องการเธออยู่แล้ว ทำไมเราไม่จับหล่อนแก้ผ้าหาหลักฐานหน่อยล่ะ? มันจะได้ช่วยล้างชื่อเสียให้พี่ชายของเธอด้วย”ดวงตาของเฮย์ลีย์สว่างขึ้น “โอ้! เอางั้นดีกว่า!”กลุ่มสาว ๆ ถู
เนลล์ เอนตัวพิงกระจกรถอย่างอ่อนแรงพลางชมทิวทัศน์ยามค่ำคืน ตาของเธอเป็นสีแดงคำพูดของเจสัน ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ แต่เธอพบว่ามันไร้สาระมากเซลีน รังแกเธอกี่ครั้งแล้ว และทุกครั้งก็มีครอบครัวคอยปกป้องช่วยเหลือเธอ? เนลล์ยังคงเงียบและอดทน เธอคิดว่าจะได้รับความสงบสุขด้วยวิธีนั้น แต่เซลีนกลับมาเพิ่มพูนวิธีการของเธอแทนเนลล์ไม่ใช่คนอ่อนแอดังนั้นเธอจึงเรียนรู้วิธีต่อสู้กลับโดยธรรมชาติเมื่อเธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตามในสายตาของเจสัน กลายว่าเธอนั้นกลั่นแกล้งเซลีน?เธอถูกขับออกจากครอบครัวเจนนิงส์ ทุกคนในเมืองเพย์สัน รู้ดีว่าครอบครัวเจนนิงส์ไม่ต้องการให้เธอเป็นลูกสาวและย่าของเธอก็ยิ่งไม่พอใจเธอมากขึ้นไปอีกเพื่อที่จะไม่ทำให้เจสันลำบากใจเธอจึงหลีกเลี่ยงการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ปรากฏตัวในที่สาธารณะ แต่ในสายตาของเขาเธอกำลังแก้ตัวและปฏิเสธที่จะไปกับเขา?ส่วนการขายเซ็กส์ทอย ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์นั้น หรือถ้าไม่ใช่เพราะความเห็นแก่ตัวและอคติของครอบครัวเจนนิ่งส์อนาคตของเธอจะพังพินาศหรือ เธอจะตกอยู่ในสถานะนี้หรือไม่?ทั้งหมดนี้กลายเป็นความผิดของเธอ?!เน
กิดเดียนขมวดคิ้วขึ้น ขณะที่หัวเริ่มปวดหลังจากเวลาผ่านไปขณะหนึ่ง ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจและลดน้ำเสียงลง “ปล่อยไปผม ผมจะพาคุณไปพักผ่อน”“ฉันไม่ต้องการ”เนลล์โอบรอบคอของเขาและฝังใบหน้าของเธอไว้ที่หน้าอกของเขาราวกับว่าเธอเป็นคนจมน้ำและจับท่อนไม้ท่อนสุดท้ายไว้เป็นเวลาหกปีที่เจสันปฏิเสธที่จะแตะต้องเธอ เธอเคยคิดโง่ ๆ ว่าเป็นเพราะเขาเคารพและห่วงใยเธออย่างไรก็ตามตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเขาแค่คิดว่าเธอน่าเบื่อและไม่น่าสนใจ ในสายตาของเขาร่างกายของเธอก็ไม่ต่างอะไรจากผู้ชายเพียงแค่คิดถึงสิ่งนี้ก็ทำให้ความภาคภูมิใจของเธอถูกทำลายอย่างไร้ความปรานีราวกับว่าจะพิสูจน์อะไรบางอย่างเธอกอดชายคนนั้นแล้วจูบที่ริมฝีปากของเขาอีกครั้งคราวนี้ก็ไม่เบาเหมือนเดิม เธอเอาริมฝีปากของเขา เข้าปากของเธอบดและเลียเบา ๆ ขนตาหนาเหมือนพัดของเธอสั่นเบา ๆ และปัดแก้มของเขาทำให้เขาคันเล็กน้อยร่างกายของกิดเดียนแข็งทื่อในความคิดของเขาตึงและเหมือนกำลังแตกหักออกทีละเส้นหลังจากต่อสู้กับความต้องการ เขาก็พ่ายแพ้และเอื้อมมือไปจับคางของเธอ เขาหายใจอย่างหนัก “เนลล์ เจนนิงส์! คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่”เนลล์ปล่อยริมฝีปากของ
เนลล์ อดไม่ได้ที่จะร้องด้วยความตกใจ“แต่งงาน? เรา? ปะ - เป็นไปไม่ได้! เมื่อคืนฉันเมา เอกสารนี้ไม่นับสิ!”กิดเดียนมองเธอด้วยสายตาเย็นชาและยิ้มอย่างเย็นชา“คุณบอกว่าคุณจะเซ็นสัญญาก็ต่อเมื่อคุณอยากนอนกับผม แต่คุณไม่อยากยอมรับตอนนี้เพราะว่าคุณแต่งตัวเรียบร้อยแล้วสินะ?”เนลล์ “ ... ”“ฮะ!”เขาหัวเราะอีกครั้งด้วยความเย้ยหยันเนลล์รู้สึกสูญเสียคำพูดไปชั่วขณะ ในที่สุดเธอก็สำลักประโยคหนึ่งออกมาหลังจากนั้นไม่นาน “นั่นเป็นสิ่งที่ต้องได้รับการยินยอมจากกันและกัน คุณจะโทษฉันได้อย่างไง”เธอเป็นผู้หญิง ถ้าเขาปฏิเสธเธอจะฝืนตัวเองกับเขาได้ไหม?อย่างไรก็ตามในวินาทีถัดมามีใครบางคนปลดกระดุมเสื้อของเขา“ผมรู้ว่าคุณจะไม่ยอมรับมัน โชคดีที่มีหลักฐานทิ้งไว้”เนลล์ ติดตามการเคลื่อนไหวของเขาและมองข้ามไป กระดูกคอที่บอบบางเผยให้เห็นใต้กระดุมหลวม ๆ สองเม็ดฐานถูกปิดด้วยรอยจูบและรอยขีดข่วนจะเห็นได้ว่าเมื่อคืนนี้รุนแรงแค่ไหน!เธออยากจะปิดหน้าและวิ่งหนี!เธอใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงแห่งความสุขและตื่นขึ้นมาเพื่องานศพของเธอ!ตามคำเตือนอย่างจริงจังของชายคนนั้นในที่สุดเนลล์ก็จำได้ว่าเมื่อคืนเธอกระตือรือร้นแค่ไหน ใ