บทที่ 271 เด็กจากตระกูลลีย์

หญิงชรามองผ่านไปและแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเปิดเผย

“ทำไมพวกเธอถึงจับตาดูฉันเหมือนฉันเป็นนักโทษ? ฉันแค่ออกมาถ่ายภาพ”

ชายวัยกลางคนไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ขมวดคิ้วกับคำพูดนั้น “ถ้าแม่ต้องการเห็น เชส เรมิงตัน ผมแค่ส่งคนมาพาเขาไปที่โรงแรมก็ได้ ทำไมแม่ต้องออกมาข้างนอกเพื่อดูเขา? แม่แอบถ่ายรูปของเขาเอาไว้ด้วยเหรอ? แม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอับอายมากแค่ไหนที่ท่านผู้หญิงจากตระกูลกริฟฟิน ผู้สูงส่งทำเรื่องแบบนั้น?”

หญิงชราโกรธนิดหน่อย

“ฉันทำอะไร? ไม่ใช่ว่าฉันทำผิดหฏหมายหรือทำผิดกฎระเบียบ ดังนั้นทำไมจะต้องอาย? นอกจากนี้ จะถือว่าวิ่งไล่ตามไอดอลอยู่หรือถ้าคุณเรียกเขามา? ฉันจะยังถือว่าเป็นแฟนคลับอยู่หรืเปล่า?”

เธอหัวเราะอย่างเย็นชา “ลืมไปซะ! ฉันไม่ใส่ใจที่จะเถียงกับแก เพราะแกก็ไม่เข้าใจอยู่ดี แกก็เหมือนพ่อผู้โง่เขลาของแกทุกอย่างนั่นแหละ ไม่รู้จักวิธีตามเทรนด์กับคนอื่นเขาเลย”

ชายวัยกลางคนมีท่าทางหม่นลงเล็กน้อย “ถ้าคุณพ่อพบว่าแม่วิ่งออกไปเพื่อดู เชส เรมิงตัน ก็รอดูว่าเขาจะทำอย่างไร”

ท่าทางของหญิงชราเปลี่ยนไป

“แล้วอย่างไรถ้าเขาเจอ? เด็กสารเลว ฉันคลอดแกออกมาและเลี้ยงดูแก! แกดูเหมือนจะช่วยคนอื่นแทน