บทที่ 444 เขาเป็นคนน่ารังเกียจ

อีกด้านหนึ่งของการโทร เอลริก แฮนค็อกคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า “ตอนนี้พี่ไม่มีมากขนาดนั้น?”

"พี่มีเท่าไร?"

“ประมาณ 8 ล้าน”

“โอนแค่นั้นให้ฉันก่อน ที่เหลือฉันจะหาวิธีเอง”

“ก็ได้ แต่...”

เขาหยุดและถามด้วยน้ำเสียงกังวลว่า “แกมีปัญหาหรือเปล่า? แกสามารถแก้ไขได้ด้วยตัวเองใช่ไหม?”

เจเน็ต แฮนค็อกผงะไปชั่วขณะและหัวเราะ “ไม่ต้องกังวล! ฉันสบายดี ฉันจะคืนเงินให้พี่ในเร็ว ๆ นี้”

“ฮา! แกไม่จำเป็นต้องคืนเงิน แค่ดูแลตัวเองดี ๆ มันก็ผ่านไปนาน แกยังบาดหมางกับพ่ออยู่อีกเหรอ? เลียม แจ็คแมนเด็กคนนั้นเขาปฏิบัติต่อแกดีไหม?”

กลัวว่าเธอจะไม่สามารถระงับอารมณ์ของเธอไว้ได้ เจเน็ตไม่ต้องการคุยนานเกินไปและพยายามย่อให้มันสั้นลง

“อืม เขาปฏิบัติกับฉันอย่างดี ไม่ต้องห่วงพี่ชาย!”

“โอเค เยี่ยมมาก!”

“เอาล่ะ ฉันยังมีสิ่งที่ต้องทำ ค่อยคุยกันทีหลัง! บาย!"

"บาย!"

เจเน็ตวางโทรศัพท์ลงและจ้องไปที่คำว่า "ตัดการเชื่อมต่อการโทร" บนหน้าจอของเธอ เธอนั่งอยู่ในรถและรู้สึกงุนงง

สักพักริมฝีปากของเธอก็ขดขึ้น

มีความรู้สึกอบอุ่นและคลุมเครือผุดขึ้นในหัวใจของเธอ

เธอออกจากสำนักงานใหญ่ของบริษัทกริฟฟิน และขับรถไปที่โรงแรม

เมื