Share

บทที่ 469 โยนตัวเองไปที่เขา

อากาศค่อนข้างคลุมเครือที่โต๊ะอาหาร ด้วยใบหน้าที่ตรงไปตรงมา เนลล์ยังคงนิ่งเงียบและกดหัวของเธอไว้ในอาหาร

สักพักเธอก็วางช้อนส้อมลงและพูดขึ้นว่า “ฉันอิ่มแล้ว ขอให้กินอาหารให้อร่อย”

ด้วยเหตุนี้เธอจึงลุกขึ้นและพร้อมที่จะจากไป

แขนของเธอถูกคว้าไว้อย่างกะทันหัน กิดเดียนวางตะเกียบลงแล้วตอบว่า “ไปด้วยกันสิ”

เนลล์เลิกคิ้ว

ที่นั่งตรงข้าม เฮเลนสนใจกับความต้องการของพวกเขาและไม่ได้กินอะไรเท่าไรนัก

เมื่อเจ้าบ้านทั้งสองลุกจากที่นั่ง เธอก็วางชามลง โดยไม่รู้ว่าจะกินต่อเพื่ออะไร

เนลล์ยิ้มออกมา “คุณวิลเบิร์น ฉันต้องขอโทษ เธอคงยุ่งและไม่มีเวลากินข้าว เธอก็รู้ว่าฉันท้องและเหนื่อยง่าย ดังนั้นลูกพี่ลูกน้องของเธอจะพาฉันขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบน ฉันหวังว่าเธอจะไม่คิดมากที่จะต้องอยู่ที่นี่คนเดียว”

เฮเลนฝืนยิ้ม “ฉันไม่เป็นไร”

“นั่นดีเลย”

เนลล์หันหลังเดินออกไป ด้วยความช่วยเหลือของกิดเดียน พวกเขากลับไปที่ห้องนอนชั้นบน

เมื่อพวกเขาอยู่ในห้อง เนลล์บอกเขาอย่างตรงไปตรงมาว่า “ฉันไม่ชอบเธอ”

กิดเดียนยิ้ม และช่วยพยุงเธอขึ้นไปบนเตียงและตอบว่า “ผมก็เหมือนกัน”

เนลล์เงยหน้าขึ้นมองเขาและขมวดคิ้ว

“ลูกพี่ลูกน้องของคุณกัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status