บทที่ 549 ภัยคุกคามที่เห็นได้ชัด

ลูซี่ แคทซ์กลัวว่าแม่ของเธอจะเข้าใจสถานการณ์ผิด เธอจึงรีบอธิบายว่า “แม่ อย่าไปฟังเขา เราไม่ได้...”

“ลู!”

โจเอล ฟอสเตอร์ขัดจังหวะเธอก่อนที่เธอจะจบประโยค

เขายืนขึ้น แล้วเดินไปหาเธอและโอบไหล่ของเธอ เพื่อโอบกอดเธอ เสียงของเขาเบาและอ่อนโยน แต่ลูซี่ได้ยินร่องรอยของภัยคุกคามในน้ำเสียงของเขา

“ผมรู้ว่าผมทำให้คุณโกรธหลายวันก่อน คุณก็แค่งอนผม เพราะเราอยู่ด้วยกันมานานมากแล้ว ดังนั้นเราไม่ควรผูกติดอยู่กับเรื่องเล็ก ๆ นี้ แถมป้าก็อยู่ด้วย เธอคงไม่อยากให้เธอกังวลใช่ไหม?”

เขาพูดพร้อมกับออกแรงเล็กน้อยไปที่แขนของเขา ภัยคุกคามนั้นชัดเจนในตัวเอง

ลูซี่โกรธจัด แต่ชายคนนั้นกอดเธอแน่นจนเธอขยับไม่ได้ เธอไม่ต้องการแสดงปฏิกิริยาต่อหน้าแม่มากเกินไป เพื่อที่แม่ของเธอจะได้ไม่ต้องกังวล

ในท้ายที่สุด เธอทำได้แค่มองขึ้นไปที่ชายคนนั้น กัดฟันแล้วพูดว่า “ใครมากับคุณ โจเอล ฟอสเตอร์ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!”

โจเอลยิ้มบาง ๆ รอยยิ้มของเขาอ่อนโยนและมีเสน่ห์

“ดูคุณสิ! คุณยังโกรธผมอยู่เลย ลืมไปหรือเปล่าว่า เมื่อคืนคุณอยู่ที่บ้านผม...”

ขณะที่เขาพูด นิ้วมือของเขาบีบเอวของลูซี่เบา ๆ จากด้านหลัง

หลังของลูซี่แข็งทื่อ แ