บทที่ 852 สารภาพกับเธอ

จากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ของวิกกี้ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

เธอขมวดคิ้วและไม่ได้ตั้งใจที่จะสนใจมัน แต่เธอไม่สามารถทนต่อออร่าของชายที่อยู่ข้าง ๆ ได้ ดังนั้นเธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง

เธอจ้องไปที่โทรศัพท์และเห็นว่า เธอได้รับข้อความจากเขา

“ฉันผิดไปแล้ว”

วิกกี้ตกตะลึง

จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้วมากขึ้น

เธอหันไปมองที่ชายผู้นั้น และได้เห็นว่าเขากำลังมองมาที่เธออย่างจริงจัง ดวงตาของเขาซึ่งมักจะเย็นชาและลึกล้ำ บัดนี้ไร้ซึ่งความเคร่งขรึมทั้งหมดไปแล้ว เขาจ้องมองเธอด้วยสายตาที่น่าเอ็นดูราวกับลูกสุนัขที่น่ารักน่าชัง

หัวใจของวิกกี้เต้นสะดุด

มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ราวกับว่าหัวใจของเธอกำลังปลิวว่อนดั่งคนนกที่พริ้วไหว

เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร เขาต้องการให้เธอเห็นดวงตาที่น่าสงสารดั่งเช่นลูกสุนัขอย่างนั้นเหรอ?

หึ! เธอจะไม่ยอมหลงกลอุบายของเขาหรอก

ในขณะที่เธอคิดเช่นนั้น วิกกี้ก็วางโทรศัพท์ของเธอลง และจงใจเพิกเฉยต่อข้อความเหล่านั้น

เมื่อเกรกอรีเห็นว่ากลยุทธ์นี้ใช้ไม่ได้ผลกับเธอ เขาจึงครุ่นคิดและหยิบกล่องไม้จิ้มฟันจากโต๊ะมาวางไว้ตรงหน้าของเขา

ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังยุ่งอยู่กับการหยอกล้อม