Share

บทที่ 257

Author: อิงเซี่ย
ตอนนี้ ภายในตึกคอนโด

หลีโย่วกำลังช่วยซูมั่วเช็ดจาน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว สายตาเหม่อลอย

ซูมั่วยื่นช้อนอันหนึ่งให้เธอก็รับไม่ทัน จนร่วงลงพื้นส่งเสียงดังกังวาน ทำให้เธอสะดุ้งตื่นจากภวังค์โดยพลัน

“ขอโทษนะมั่วมั่ว มือฉันลื่น พรุ่งนี้ฉันจะซื้อให้เธอใหม่นะ” หลีโย่วรีบนั่งยองลงไปพลางพูด

“อย่าเก็บด้วยมือนะ” ซูมั่วรีบห้ามเธอทันที

“ก็แค่ช้อนกระเบื้องอันเดียว ถ้ามือเธอบาดเจ็บจะเสียหายกว่ามาก”

ซูมั่วหยิบไม้กวาด หลังเก็บกวาดกวาดเศษกระเบื้องแตกคม ๆ ทิ้งลงถังขยะ ก็หันไปพูดกับหลีโย่ว

“เธอไปนั่งพักบนโซฟาก่อน เดี๋ยวฉันจัดการเอง ไม่ต้องช่วยฉันหรอก”

“งั้นฉันซื้อเครื่องล้างจานให้เธอดีกว่า” หลีโย่วพูด

ซูมั่วยิ้ม แล้วพูด “ไม่ต้องให้เธอซื้อหรอก ฉันดูรุ่นที่จะซื้อไว้แล้ว พรุ่งนี้กินข้าวกับรุ่นพี่เสร็จแล้วจะติดต่อร้านให้ส่งมาที่บ้าน”

“แต่เธอหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จก็ดูเหม่อลอยตลอด หรือเป็นเพราะเรื่องที่พี่ชายเธอทำไม่ดีกับฉัน?” ซูมั่วถามเธอ

หลีโย่วส่ายหัว

ซูมั่วหวนคิด ความผิดปกติของหลีโย่วเริ่มตั้งแต่ตอนเที่ยง ก่อนที่หลีเชินจะโทรมาจริง ๆ

“ถ้าเธอมีเรื่องกลุ้มใจก็บอกฉันได้นะ ฉันพร้อมรับฟังเสมอ” ซูม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 261

    เจิ้งเซวียน [ขอบใจนะเพื่อน! ครั้งนี้ชนะชัวร์! รอเรื่องจบแล้วจะเลี้ยงข้าวนายนะ!]หลีโย่ว [พี่ชายเก่งมาก ฉันรู้ว่ามาหาพี่น่ะถูกต้องแล้ว~]หลีเชินไม่ตอบเพื่อนสนิท ตอบกลับแค่น้องสาวเขา ให้เธอกลับบ้านอาทิตย์หน้า อย่าเอาแต่อาศัยกินฟรีอยู่ฟรีอยู่บ้านซูมั่วไปตลอดอีกด้านหนึ่งหลีโย่วเห็นข้อความกล่าวโทษของพี่ชายเธอ จึงโต้กลับไปอย่างไม่พอใจแต่พอเห็นว่าเป็นคำสั่งจากแม่เธอ แถมยังบอกว่าตอนนี้การแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลฟู่ถูกยกเลิกแล้ว เธอก็ไม่มีเหตุผลให้อยู่นอกบ้านอีกจริง ๆไปบอกกับซูมั่ว และซูมั่วก็พูดว่า“กลับไปเถอะ คุณลุงคุณป้าต้องเป็นห่วงเธอมากแน่ ไว้คราวหน้ามาใหม่ยินดีต้อนรับเสมอ”หลีโย่วซึ้งใจ กอดเธอแล้วพูด “หรือเธอย้ายไปอยู่บ้านฉันเลยก็ได้ พ่อแม่ฉันก็ถือว่าเปิดกว้าง ไม่น่าจะว่าอะไรหรอก”ซูมั่วยิ้มพลางส่ายหัว “ไว้วันหลังมีเวลาค่อยไปเยี่ยมท่านทั้งสองคนดีกว่า”หลีโย่วได้แต่ยอมแพ้ เพราะรู้ว่าเพื่อนรักเคร่งเรื่อง ‘มารยาท’ และในบ้านก็ยังมีพี่ชายของเธออยู่ มั่วมั่วคงยิ่งไม่ยอมไปแน่เพราะต้องกลับไปอยู่บ้าน หลีโย่วจึงกำชับว่าถ้าฟู่อี้ชวนมาหาเธออีก ให้รีบบอกเธอทันทีซูมั่วเห็นความ

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 260

    จะว่าไปแล้วก็แปลก ในเมื่อมีหลีเชินอยู่แล้ว ทำไมหลีโย่วถึงยังต้องจัดหาคู่เดตให้ซูมั่วอีก?ฟู่อี้ชวนขมวดคิ้ว เมื่อวานถูกความโกรธและความหึงครอบงำสติ วันนี้ความมีเหตุผลและสติกลับมาแล้ว ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆเดิมทีเขาก็สงสัยคำพูดของหลีเชินอยู่แล้ว ถึงอย่างไรต่อให้ทั้งสองคนจะรู้จักกันเพราะหลีโย่วแนะนำ ก็ไม่น่าจะคบกันเป็นแฟนได้ในเวลาอันสั้นหรอกมั้ง?ส่วนที่หลีโย่วพูดอะไรอย่าง ‘รักแรกพบ’ หรือเพื่อ ‘รีบสลัดความเจ็บปวดของตัวเอง’ เขาคิดว่าล้วนเป็นเรื่องเหลวไหล และไม่เชื่อแม้แต่น้อยโจวจิ่งอันก็คุ้นเคยกันเกินไป แถมยังเคยถูกปฏิเสธมาแล้วตระกูลหลีก็ต้องการให้หลีเชินแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ดังนั้นสองคนนี้ก็ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะฉะนั้น...ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดที่เขาต้องจัดการคือบรรดาคู่เดตที่หลีโย่วจัดหาให้ซูมั่วและก่อนอื่น ต้อง ‘กำจัด’ เนื้องอกร้ายอย่างหลีโย่วให้ได้ฟู่อี้ชวนกำหมัดแน่น เป็นครั้งแรกที่ได้รู้ว่าศัตรูที่น่ากลัวที่สุดของผู้ชายคือเพื่อนสนิทของภรรยา ทำให้เขาเกลียดจนหงุดหงิดไปหมด......วันหยุดสุดสัปดาห์หนึ่งวัน หลีเชินก็อยู่บ้านอย่างหาได้ยาก ไม่ได้ไปทำงานล่วงเวลาที่บริษัท

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 259

    “ฉันจะใช้ วิธีของเขามาเอาคืนเขา!”พอได้ยินคำพูดนี้ ซูมั่วก็รู้สึกว่าอันตรายไปหน่อย จึงพูด“เจิ้งเซวียนเป็นมือเก๋า ถ้าไม่ค่อยได้เจอกันก็ยังดี อย่างน้อยอารมณ์ของเธอจะได้มั่นคง”“แต่ถ้าเธอเป็นฝ่ายเข้าหาแล้วยังหยอดกลับเพื่อเอาคืน ระวังนอกจากจะไม่ได้ประโยชน์แล้วยังจะเป็นฝ่ายเสียหายด้วย”หลีโย่วยังมีความรู้สึกกับเจิ้งเซวียนอยู่บ้าง ไม่อย่างนั้นวันนี้คงไม่ผิดปกติขนาดนี้ ทั้งยังว้าวุ่นถึงสาเหตุที่อีกฝ่ายจะมาเจอเธอ“ไม่เป็นไร ฉันก็หนีไปตลอดไม่ได้ใช่ไหมล่ะ” หลีโย่วพูด“ถึงตอนนั้นฉันจะรายงานเธอตลอด ถ้าเกิดปัญหาเธอก็ตีเรียกสติฉันได้เลย”“เธอก็พูดแล้วนี่ ว่าสติของฉันทำให้ตัดเขาทิ้งได้ แต่ฉันยังปล่อยวางความอึดอัดใจนี้ไม่ได้”ซูมั่วหันหน้าไปมองเพื่อนสนิท แล้วยกมือขึ้นจับมือเธอแม้แต่นัดไปกินข้าววันนี้หลีโย่วยังไม่กล้าไปเลย แล้วจะทำใจแข็งเหมือนหินได้จริงเหรอ?“ฉันคงโน้มน้าวเธอไม่ได้แล้ว หวังว่าตอนที่รู้สึกว่าผิดปกติเธอจะถอนตัวได้ทันเวลานะ” ซูมั่วถอนหายใจและพูดหลีโย่วพยักหน้า แล้วยื่นมือไปโอบไหล่เธอตัวเองมีแผน แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเป็นฝ่ายไปยังสถานที่ที่เจิ้งเซวียนอยู่ต้องเป็นการบัง

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 258

    “ฉันนี่เป็นเพราะเจิ้งเซวียนดูดีเกินไปจนตาพร่า เดิมทีเขาก็เป็นเพลย์บอยอยู่แล้ว ไม่เหมือนฟู่อี้ชวน ที่เสแสร้งเก่งเกินไป” หลีโย่วพูด“ก่อนเรื่องของเธอ พ่อแม่ฉันยังคิดว่าเขาเป็นคนหนุ่มมีพรสวรรค์ เป็นตัวเลือกอันดับแรกของคู่แต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาเป็นคนเลวในคราบคนดี?”ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวเธอ เธอก็คงหลงกลเหมือนกันแต่ด้วยนิสัยเธอที่รุนแรงกว่ามั่วมั่ว ย่อมไม่อาจทนได้ถึงสองปี แต่งไปครึ่งเดือนก็คงหย่าแล้ว ทั้งยังจะแฉพฤติกรรมเลว ๆ ของเขาให้โลกรู้ด้วยมีแค้นไม่ชำระนับว่าไม่ใช่ปัญญาชน“ไม่พูดถึงคนนั้นแล้ว มาคุยเรื่องเธอดีกว่า” ซูมั่วเปลี่ยนเรื่องสองสาวนั่งพิงกันบนโซฟา เปิดหนังฉายบนจอ แต่ไม่มีใครดู“เธอว่าเพราะอะไรกัน? มื้อเย็นฉันก็ปฏิเสธไปแล้ว เขายังนัดพรุ่งนี้อีก พอฉันบอกว่าพรุ่งนี้โจวจิ่งอันจะเลี้ยงข้าว เขาก็บอกว่าจะไปตอนเย็น” หลีโย่วพูดอย่างไม่เข้าใจ“ทรหดอดทนจริง ๆ”ซูมั่วตอบเธอ “อย่าไปนึกถึงเลย ยิ่งนึกถึงก็จะยิ่งว้าวุ่น แล้วจะตกหลุมพรางเขา”“ที่เจิ้งเซวียนอยากเจอเธอ คงเพราะไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว และบังเอิญพี่เธอก็เพิ่งกลับมาเหมือนกัน”“เธอลองคิดดู ในหกปีนี้ ถ้าเขาอยากเจอเธอ จะมีเวลาไหน

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 257

    ตอนนี้ ภายในตึกคอนโดหลีโย่วกำลังช่วยซูมั่วเช็ดจาน จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว สายตาเหม่อลอยซูมั่วยื่นช้อนอันหนึ่งให้เธอก็รับไม่ทัน จนร่วงลงพื้นส่งเสียงดังกังวาน ทำให้เธอสะดุ้งตื่นจากภวังค์โดยพลัน“ขอโทษนะมั่วมั่ว มือฉันลื่น พรุ่งนี้ฉันจะซื้อให้เธอใหม่นะ” หลีโย่วรีบนั่งยองลงไปพลางพูด“อย่าเก็บด้วยมือนะ” ซูมั่วรีบห้ามเธอทันที“ก็แค่ช้อนกระเบื้องอันเดียว ถ้ามือเธอบาดเจ็บจะเสียหายกว่ามาก”ซูมั่วหยิบไม้กวาด หลังเก็บกวาดกวาดเศษกระเบื้องแตกคม ๆ ทิ้งลงถังขยะ ก็หันไปพูดกับหลีโย่ว“เธอไปนั่งพักบนโซฟาก่อน เดี๋ยวฉันจัดการเอง ไม่ต้องช่วยฉันหรอก”“งั้นฉันซื้อเครื่องล้างจานให้เธอดีกว่า” หลีโย่วพูดซูมั่วยิ้ม แล้วพูด “ไม่ต้องให้เธอซื้อหรอก ฉันดูรุ่นที่จะซื้อไว้แล้ว พรุ่งนี้กินข้าวกับรุ่นพี่เสร็จแล้วจะติดต่อร้านให้ส่งมาที่บ้าน”“แต่เธอหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จก็ดูเหม่อลอยตลอด หรือเป็นเพราะเรื่องที่พี่ชายเธอทำไม่ดีกับฉัน?” ซูมั่วถามเธอหลีโย่วส่ายหัวซูมั่วหวนคิด ความผิดปกติของหลีโย่วเริ่มตั้งแต่ตอนเที่ยง ก่อนที่หลีเชินจะโทรมาจริง ๆ“ถ้าเธอมีเรื่องกลุ้มใจก็บอกฉันได้นะ ฉันพร้อมรับฟังเสมอ” ซูม

  • นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ   บทที่ 256

    เขาโทรหาหลีเชินกับหลีโย่วอย่างบ้าคลั่ง แต่ทั้งสองคนต่างบล็อกเบอร์ไม่รับสาย เขาโมโหจนทำได้เพียงหาคนไปสืบตอนนี้ เขาฟังข้อมูล ‘คู่เดต’ ที่อีกฝ่ายสืบมาได้ อารมณ์ก็ผันผวนทันทีเจิ้งเซวียน ลูกชายคนที่สามของตระกูลเจิ้งหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ของเมืองจิง ทายาทตระกูลร่ำรวย ดังนั้นหลีโย่วต้องเป็นคนเชื่อมสะพานให้คู่เดตของซูมั่วแน่นอน!การคาดเดาของเขาถูกต้อง ความโกรธและความหึงทำให้เขาทุบโต๊ะด้วยหมัดอย่างแรงครั้งหนึ่ง จนโต๊ะไม้หวงฮัวหลีโบราณแตกร้าวเป็นรอยเส้นหนึ่ง“แต่เขาไม่ได้สืบทอดธุรกิจครอบครัว ทว่าเปิดสำนักงานทนายความแห่งหนึ่ง ตอนนี้มีตำแหน่งเป็น...” อีกฝ่ายยังคงรายงานข้อมูลอาชีพของเจิ้งเซวียนอย่างขยันขันแข็ง“ไม่ต้องพูดแล้ว! ฉันไม่อยากรู้เรื่องของคู่แข่งเวรนั่น!”ฟู่อี้ชวนถูกความหึงครอบงำจนขาดสติ ฟังอะไรไม่เข้าหู รีบตะคอกขัดขึ้นมายัยตัวดีหลีโย่ว อยากยัดเยียดผู้ชายให้ซูมั่วจนตัวสั่นขนาดนี้เลยเหรอ? ทำไมเธอไม่ไปหาผู้ชายให้ตัวเองล่ะ!ก่อนหน้านี้ก็มีโจวจิ่งอันคนหนึ่ง ทั้งยังมีหลีเชินอีกคนหนึ่ง ตอนนี้ยังมีเจิ้งเซวียนมาอีกคนหนึ่งนี่จะให้ซูมั่วเลือกรีเวิร์สฮาเร็มหรือไง???เขายังไม่หย่ากับซูมั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status