เพื่ิมเติมคือรักเพื่ิม

เมื่อถึงเวลาตอนเย็นอ้นก็มารับเอกลับบ้าน ซึ่งเอก็มายืนรอหน้าวิทยาลัยหลังเลิกเรียน เพราะ ช่วงนี้ใกล้สอบเอจึงไม่คิดที่จะไปไหนถึงอย่างไรเขาก็ยังอยากเรียนจบ เอจึงคิดที่จะกลับไปอ่านหนังสือที่ห้อง

       “นายขี่นะ”อ้นจอดรถตรงหน้าเอที่ยืนรออยู่

       ในระหว่างที่เอกำลังจะขึ้นจะเปลื่ยนมานั่งขับรถนั้น เจนก็ขับรถมาจอดข้างๆรถของอ้น

       “ว่าไงจะไปไหนเหรอ”เจนถามโดยหันมามองหน้าเอ

       “จะไปไหนมันก็เรื่องของกู มึงมายุ่งอะไรด้วยเจน”

       “ไม่ได้อยากยุ่งหรอก แต่อยากรู้ว่าจะไปไหนกันก็แค่นั้น”

       “ก็นั่นแหละมันกี่ยวอะไรกับมึงไอ้เจน”เอเริ่มมีอารมณ์โกรธพอสมควร

       “กลับห้อง”อ้นพูดขึ้น

       “กูไม่ได้ถามมึงไอ้หน้าอ่อน อยากเสือกเรื่องของคนอื่น”เจนหันหน้ามามองอ้นด้วยสายตาที่ไม่สมอารมณ์

       “เฮ้ย ไอ้เจนมึงนี่มันจริงๆเลือกของแท้ชอบยุ่งเรื่องของกูจัง”

       “กูไม่ได้ยุ่งกับมึงซะหน่อย”

       “ไม่ได้ยุ่งก็ถอยไปกูจะกลับห้องแล้ว”เอพูดขึ้น

       “อุ๊ย ห้องใครเอย”

       “จะห้องใครก็ไม่เกี่ยวกับมึงไปกันเถอะอ้น”

       เอขึ้นรถทันทีที่พูดจบ ส่วนอ้นก็รีบขึ้นซ้อนท้าย

       “หวานแหวนเหลือเกินคู่รัก”เจนแซวไม่เลิกหันมามองหน้าทั้งสอง

       “มึงอย่ามากวนกูให้มากไอ้เจน  ถ้ามึงพูดอีกคำกูจะลงไปต่อยมึงให้หายปากซ่า”

       “ไม่พูดก็ได้คงไม่ยอมรับความจริง”

       “หุบปากแล้วไปไหนก็ไปอย่ามายุ่งกับกู”

       “ก็ได้กูก็ไม่อยากยุ่งกับมึงหรอก ว่าแต่น้องอ้นระวังหมดตัว เจ็บตัวไม่พอยังต้องมาเจ็บใจอีกนะจะหาว่าไม่เตือน”เจนยิ้มให้อ้นแล้วรีบเร่งเครื่องรถมอเตอร์ไซค์ออกไปในทันที เพราะด้วยกลัวเอโมโหจะลงมาทำร้ายเขาได้ เพราะลำพังตัวต่อตัวเขาไม่สามารถต่อกรกับเอได้หรอก

       “ไปเหอะอย่าไปสนในปากคน”อ้นพูดขึ้น

       “ฮือ”ส่วนเอไม่คิดเช่นนั้น ถ้าใครมาล้อเรื่องของเขากับอ้นก็รู้สึกไม่ชอบและอายพอสมควร

       เมื่อทั้งสองมาถึงที่ห้องในส่วนของอ้นก็เก็บกวาดห้องและหุงหาเตรียมอาหาร ส่วนเอไม่ได้ทำอะไรได้แต่นั่งดูทีวี ทั้งๆก่อนหน้าเขากะว่าจะอ่านหนังสือก่อนสอบในวันพรุ่งนี้ อ้นก็จะเสร็จงานที่ทำก็ร่วมหนึ่งทุ่มส่วนเอนั้นเล่นมือถือจนเพลินมารู้สึกตัวอีกทีเขาเริ่มหิวข้าว เขาจึงไม่รอช้ารีบลงจากเตียงไปหาอะไรกิน ซึ่งอ้นก็ได้เตรียมไว้ให้อย่างเรียบร้อย เขาจัดจัดแจงกินข้าวโดยที่ไม่รออ้นซึ่งในขณะนี้อ้นอยู่ในห้องน้ำ

       หลังจากที่อ้นอาบน้ำเสร็จเขาก็ออกมาจากห้องน้ำก็ได้เห็นเอกำลังนั่งกินข้าว เขาก็อดยิ้มไมได้ เพราะได้เห็นเอมีความสุขและรับสนองในสิ่งที่เขาทำให้แค่นี้อ้นก็ปลื้มใจอย่างหนัก

       “อ้าวนึกว่าไปไหนอาบน้ำนี่เอง พอดีเราหิวเลยกินก่อนไม่ว่าอะไรนะอ้น”เอพูดในขณะข้าวยังอยู่ในปาก

       “ไม่เป็นไรหรอกนายหิวก็กินก่อนเลย”อ้นพูดไปพลางแต่งตัวไปด้วย

       เมื่อต้นแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง อ้นจึงรีบเดินไปเปิดประตูเพราะเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นใครที่มาหา เมื่ออ้นเปิดประตูก็พบกับเพื่อนในห้องสองคนที่เป็นผู้ชาย เพราะสองคนนี้ได้ข่าวว่าอ้นได้พาผู้ชายมานอนด้วย  ก็เลยอยากเห็นค่าหน้าค่าตาว่าเป็นอย่างไร

       “ว่าไงจ๊อ้นได้ข่าวว่ามีแฟนแล้วไม่ใช่เหรอไหนล่ะแฟน”สองหนุ่มเดินเข้ามาในห้องทันทีและมองไปที่เอ

       “ไม่ใช่เพื่อนเราต่างหาก”อ้นพูดขึ้น

       “อมพระพูดมาก็ไม่เชื่อหรอก”ซันเพื่อนร่วมห้องได้นั่งลงบนเตียงนอน

       “ไม่แน่ะนำให้รู้จักหน่อยเหรอเพื่อนรัก”ซีเพื่อนร่วมห้องอีกคนพูดขึ้นและนั่งลงข้างๆซันเพื่อนที่มาด้วยกัน

       ในส่วนของเอนั้นกินข้าวไม่ลงเลยเมื่อได้ยินเพื่อนของอ้นทั้งสองคน เขาจึงรีบอิ่มในทันทีและไม่พูดจาตอบโต้อะไรทั้งนั้น

       “พูดไปเรื่อย”อ้นใช้สายตาให้ทั้งสองไม่ให้พูดอะไรเยอะไปกว่านี้

       “ชื่อไรล่ะ”ซันถาม และไม่ยอมเชื่อฟังอ้นแม้แต่น้อย

       “เอ”

       “เราชื่อซี ต่อจาก เอ บี เสียดายเป็นบีจะอยู่ใกล้ๆกัน”

       เอไม่รู้จะทำอย่าไงและไม่รู้จะไปที่ไหนเขาได้แต่ทำหน้าบึ้ง และอ้อมไปอีกฝั่งเตียงและนั่งบนหัวเตียงเปิดโทรศัพท์ดูอย่างเช่นเดิมเหมือนก่อนหน้านี้

       “เขาเรียนที่ไหนเหรอ”ซันถาม

       “เทคนิค”

       “หนุ่มเทคโน ท่าทางจะแซ่บ”ซันหันมามองเอ ซึ่งเขาทำเป็นไม่สนใจและไม่คุยด้วยไม่ยอมมองหน้าด้วยซ้ำ

       ซันและซีรู้สึกไม่สนุกแล้วเพราะเอเล่นนั่งนิ่งเงียบไม่ตอบโต้อะไรด้วย ส่วนอ้นนั้นก็น่าเบื่อด้วยนิสัยเรียบร้อย ไม่มีอะไรหวือหวาเหมือนเขาทั้งสอง ซันแลซีอดแปลกใจไม่ได้ว่าอ้นมีดีอะไรถึงมีหนุ่มเทคนิคมาติดขนาดนี้ แต่อีกใจหนึ่งคิดว่าอ้นน่าจะเปย์เสียมากกว่า

       “เรากลับแล้วนะอ้นไม่สนุกแฟนเธอไม่ต้อนรับพวกเรา”ซีพูดขึ้นมา

       “อย่าไปพูดอย่างนั้น เพราะมันเริ่มค่ำแล้วเราคงมาขัดเวลาทองของเขามั้ง”ซันหันหน้ามามองอ้น

       “พูดอะไรหยาบคายมาก”อ้นมองค้อนเพี่อนร่วมห้องที่ไม่ได้สนิทมาก แต่วันนี้กลับมาหาถึงห้องเขาอดแปลกใจไม่ได้

       “ไม่พูดด้วยแล้วกลับแล้วนะอ้น หนุ่มหล่อด้วยนะ”ซันหันหน้าไปมองเอที่หน้าตาหล่อถูกใจเขา และอดอิจฉาอ้นไม่ได้เหมือนกันที่ได้แฟนหล่อขนาดนี้ ถึงอ้นจะบอกว่าเป็นเพื่อนซันก็ไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด

       “กลับดีดีนะ”อ้นรู้สึกปลอดโปร่งทันทีเมื่อเพื่อนไม่สนิทสองคนนั้นจะกลับไปซะที และอีกอย่างเขากลัวเอจะอึดอัด

       เมื่อเพื่อนทั้งสองของอ้นกลับไปแล้ว อ้นก็นั่งกินข้าวจนอิ่มหลังจากนั้นก็ขึ้นไปนอนบนเตียงกับเอ ซึ่งกำลังดูมือถืออย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้างแม้แต่น้อย

       “ขอโทษด้วยนะ ที่เพื่อนเรามารบกวนนาย”

       “ไม่เป็นไรหรอก เราไม่สนเรื่องแค่นี้”เอหันมายิ้มให้อ้นด้วยสายตาหวานฉ่ำ

       “ไม่ได้แต่สนแต่โทรศัพท์เหรอไม่เห็นสนใจเราบ้างเลย”

       “ทำไมจะไม่สนใจล่ะ”

       เอวางมือถือลงและยื่นใบหน้าไปหอมแก้มของอ้นหนึ่งฟอด ซึ่งแค่นี้ก็ทำให้อ้นยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ รีบเอียงคอซบที่ไหล่ของเอในทันที ส่วนเอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักแค่อยากเอาใจอ้นแค่นั้น

       “เรารักไหม”อ้นพูดขึ้นมาลอยจนเอตกใจในคำถาม

       “รักซิ น่ารักอย่างนี้ใครไม่รักก็โง่เต็มทน”เอพูดทำเนียน

       “เรารักนายมากเลยนะ เรารู้สึกใจคอไม่ดีเลย เพราะต้องจากกันหลังเรียนจบ”

       “แหม  มือถือก็มีเราก็ติดต่อกันได้ ถ้านายคิดถึงเราก็มาหาเรา ถ้าเราคิดถึงนายเราก็จะไปหานาย ไม่ใช่ปัญหาเลยเรื่องแค่นี้ถ้าเรารักกัน อุปสรรคระยะทางไม่ใช่เรื่องที่ต้องคิดมาก”

       “มันก็จริงอยู่แต่เวลานะซิ แต่ะละคนก็ต้องมีหน้าที่ต้องทำจะเจอกันอีกก็คงอยากมากนั่นแหละ”

       “ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก เรามาทำการบ้านดีกว่า”

       “การบ้านอะไรต้องอ่านหนังสือพรุ่งนี้จะสอบกันแล้วนี่”

       “ไม่อยากอ่านอยากทำการบ้านมากว่า”

       “เราจะอ่านหนังสือ”

       “ทำการบ้านก่อนค่อยอ่านก็ได้”

       “ไม่เอา”

       “จะเอา อย่าดื้อซิ”

       “จะดีเหรอ”

       “ดีซิ”

       “จะให้ทำอะไรล่ะ”

       “อม”เมื่อเอพูดจบเขาก็ถอดกางเกงออกทันที

       “ก็ได้”อ้นจึงก้มลงจัดการท่อนเนื้อของเอในทันที

       อ้นรีบจับท่อนเอ็นของเอซึ่งยังอ่อนนิ่มอยู่ แต่อ้นก็ใช้เวลาไม่นานนักท่อนเอ็นของเอก็ขยาดใหญ่ขึ้นมาเต็มพิกัด หลังจากนั้นอ้นครอบปากเอาท่อนเอ็นของเอเข้าไปภายในปากทันที และใช้ลิ้นตวัดไปตวัดมาตรงรอยหยัก และรูดขึ้นลงอย่างช้าๆซึ่งในเวลาไม่นานัก เอก็พ่นพิษรักออกมาอย่างที่อ้นไม่ทันตั้งตัว จนเอ่อนองเต็มปากของเขา ซึ่งก็ขัดใจในอารมณ์มากที่ไวเกิน แต่เขาก็ไม่มีทางหมดรักเอแต่อย่างใด เพียงแค่เอให้แค่นี้เขาก็พอใจ

       หลังจากที่อ้นไปชำระคราบคาวจนสะอาดเขาก็ออกมาจากห้องน้ำ และเห็นเอนอนตะแครงหันหลัง เขาจึงขึ้นไปบนเตียงและนอนลงข้างๆ อ้นคิดอยู่พักหนึ่งว่าจะกอดเอดีไหมในที่สุดเขาก็ตัดสินใจได้ จึงโอบกอดเอในทันทีที่ตัดสินใจความคิดได้

       “อย่ากอดร้อน”

       เมื่อได้ยินคำของเอ อ้นจึงคลายกอดทันทีและหันมานอนหงาย ด้วยความเสียใจที่อยากจะกอดก่อนหลับก็ไม่ได้รับการสนองกลับ แถมยังได้รับความเฉยเย็นชา แต่อ้นก็ไม่ได้โกรธเอแม้แต่น้อย ได้แต่นอนทำใจจนหลับตามเอไปในที่สุด