บทที่ 150 ใครจะทำให้คุณพอใจมากกว่ากัน สจ๊วตหรือฉัน?

ท่ามกลางสายฝนผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกจากอาคารของ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ และออกไปท่ามกลางพายุ เธอพบร่มจากตู้เก็บของ ไม่ว่าผู้ชายคนนั้นจะน่ากลัวแค่ไหน แต่ก็มีสิ่งหนึ่งที่เขาพูดถูกต้อง

เธอเป็นคนที่สิ้นหวัง เป็นคนขี้ขลาด

เธอจะปล่อยให้มันผ่านไปได้อย่างไร?

เธอเดินไปที่ขอบถนน และเห็นว่ามีรถเบนท์ลีย์สีดำรออยู่ที่นั่นแล้ว

เพียงแวบเดียวเธอก็จำเจ้าของรถคันนั้นได้ จะเป็นใครได้นอกจาก ฌอน สจ๊วต ผู้หยิ่งผยอง?

เธอเดินผ่านไป และกระจกรถก็ถูกเลื่อนลงเผยให้เห็นใบหน้าของคนขับ

“ได้โปรดขึ้นรถเถอะครับ คุรหนูดันน์” ดอสลงจากรถแล้วเดินอ้อมไปที่เบาะหลังเพื่อเปิดประตูรถ

เธอก้าวเข้าไปในรถ และดอสก็กลับไปที่นั่งฝั่งคนขับ

“เขาบอกให้คุณมาหรือเปล่า?”

ดอสได้ยินเสียงจากเบาะหลังเอ่ยขึ้น จึงเงยหน้าขึ้นมองกระจกมองหลังมองไปผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังของรถ เธอเงียบมากใบหน้าของเธอหันไปทางด้านข้างขณะที่เธอมองไปนอกหน้าต่างอย่างเงียบ ๆ

เขาไม่เข้าใจผู้หญิงคนนี้ เมื่อสองชั่วโมงที่แล้วเธอรีบวิ่งออกจากอาคารนั้นเหมือนมีผู้หญิงที่ถูกผีเข้าสิง ในเวลานั้นเธอกำลังปลดปล่อยความสิ้นหวังอย่างสุด ๆ อารมณ์ที่เอ่อล้นออกมามากจนแม้แต่ ดอสซึ่งเป็นผู้ม