บทที่ 149 วิดีโอเดียวเพียงพอที่จะทำให้คุณผิดหวังหรือไม่?

ชายคนนั้นยืนอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า มองไปที่ผู้หญิงที่กำลังร้องไห้อย่างไม่ละสายตา เขากลืนน้ำลายพร้อมกับกลืนทุกคำที่เขาควรพูด แต่ทำไม่ได้ลงไปในลำคอ

ทันใดนั้นเขาก็ก้มร่างสูง ๆ ของเขา และเอื้อมมือไปหาเธอ

“อย่าแตะต้องตัวฉัน!” เธอคำรามออกมาในทันที ด้วยเสียงแหบ ๆ ของเธอ เขาเห็นความเกลียดชังลึก ๆ ในดวงตาของเธอ และความเจ็บปวดในใจของเขาก็แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา หลังจากที่เขามองเธออีกครั้ง เขาก็ยังคงยื่นมือไปหาเธอ

“ฉันบอกแล้วไง ว่าอย่าแตะต้องตัวฉัน!” เจนมองเขาเหมือนกับเขาเป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอ เมื่อใดก็ตามที่เขาพยายามเอื้อมมือไปหาเธอ เธอจะตอบสนองด้วยการทำตัวเหมือนเม่นที่มีหนามแหลมคมทั้งตัวเพื่อไม่ให้เขาแตะต้องตัวเธอ

ฌอนยังคงยื่นมือไปหาเธอโดยไม่พูดอะไร วินาทีต่อมาเขารู้สึกเจ็บแปลบระหว่างนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยมองไปที่ผู้หญิงที่กัดมือของเขาอย่างดุร้ายด้วยฟันอันแหลมคมของเธอ ชายคนนี้ได้ใช้ชีวิตของเขาทำร้ายผู้คน แต่ไม่เคยมีใครทำร้ายเขามาก่อน ตอนนี้เขากำลังมองไปที่ผู้หญิงที่กัดเขาเหมือนสัตว์ดุร้ายที่กำลังทำร้ายเขา อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรในดวงตาสีดำสนิทของเขา ยกเว้นการยอมรับอย่างเง