บทที่10

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

แกร๊ก!

"กลับมาแล้วหรอ"

"อืม ทำไมยังไม่นอน"

"นอนไม่หลับ"

"แล้วทำอะไรอยู่"

"ทำรายงาน"

"ป่ะ นอนกัน พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า"

จะบอกว่าที่ฉันนอนไม่หลับเพราะว่ารู้สึกเป็นห่วงเขาจริงๆ ก็ไม่ผิด ฉันก็เลยหยิบรายงานขึ้นมาทำรอเขาฆ่าเวลาจนได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมกับร่างสูงที่แทรกตัวเองเข้ามาพยายามไม่ส่งเสียงดัง ก่อนจะเดินไปล้างหน้าแปรงฟันในห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวนอน แต่ขณะที่ฉันกำลังก้มหน้าก้มตาบีบยาสีฟันอยู่นั้น เขาก็เปิดประตูห้องน้ำเข้ามาอย่างถือวิสาสะเดินเข้ามายืนซ้อนหลังแล้วเอื้อมมือไปหยิบแปรงสีฟันสีเขียวยื่นมาตรงหน้ารอให้ฉันบีบยาสีฟันให้ ฉันเองก็เริ่มจะง่วงนอนเลยบีบครีมสีขาวลงแปรงของเขาอย่างว่าง่ายแล้วยืนแปรงฟันตัวเองต่อ แต่แล้วฉันก็รู้สึกวาบหวามมวลท้องไปหมดเพราะมือของเขาที่โอบเอวฉันไว้มันคอยอยู่ไม่สุขลูบไล้หน้าท้องแบนเรียบของฉันไปมาทำฉันขนลุกซู่ไปหมด ฉันจึงต้องรีบแปรงฟันให้เสร็จแล้วก้มตัวลงบ้วนปาก ดูเหมือนฉันกำลังจะมีปัญหาซะแล้วเพราะสะโพกมนของฉันเหมือนไปชนเข้ากับอะไรแข็งๆ เหมือนท่อนไม้จนต้องเด้งตัวยืนขึ้นด้วยความตกใจ รีบเดินออกไปจากห้องน้ำพร้อมกับหน้าตาดูเลิ่กลั่กและทำตัวไม่ถูก

"พีช หลับยัง"

"อืม หลับแล้ว"

"หึ แล้วนี่ใครตอบ"

"..."

"เฮ้ย นี่ ลงไปนอนที่ตัวเองเลยนะ"

"นอน ไม่งั้นไม่ได้นอนนะ"

"..."

ฟอด

จะไม่ให้ฉันลุกขึ้นมาโวยวายได้อย่างไรกัน ในเมื่อเขาเล่นขึ้นมาเบียดฉันบนที่นอนแถมยังซ้อนกอดฉันจากข้างหลังอีก แต่เอาเถอะ...ฉันจะคิดว่าเขาเมาก็แล้วกัน แต่เสียงหัวใจที่ดังให้ได้ยินมันเต้นโครมครามเกินกว่าที่ฉันจะข่มตาให้หลับลงได้ และเหมือนว่าเขาจะสัมผัสได้กับความรู้สึกของฉันถึงได้สอดแขนมาให้ฉันหนุนแทนหมอนแล้วเอามือมาประสานหลังมือเล็กเลื่อนมากอบกุมตรงหัวใจฉันไว้ เขาอันตราต่อหัวใจของฉันเกินไป

"พีช พีช"

"ไปวิ่งกัน"

"..."

"ตื่นเร็ว ถ้าไม่ตื่..."

"ตื่น ตื่นแล้ว"

"หึ กลัว?"

"จิ๊"

ปึก

"ไปวิ่งที่ไหน ฟิตเนสหรอ"

"สวนสาธารณะ วิ่งเสร็จแวะกินโจ๊กกัน"

"โอเค ขอล้างหน้าก่อน"

ปกติฉันก็ชอบออกกำลังกายเบาเบาอยู่ที่ห้องหรือไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำส่วนกลางของคอนโดอยู่แล้ว พึ่งจะมีอาทิตย์นี้นี่แหละที่เขามาอยู่ด้วยฉันก็เลยไม่ได้ไปห้องออกกำลังกายส่วนกลางเลย พอวันนี้เขาชวนไปสวนธารณะฉันเลยไม่อิดออดไปสูดอากาศบริสุทธิ์สักหน่อยก็ดีเหมือนกัน

เขาพาฉันยืดเส้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพากันออกตัววิ่งเหยาะ ปรับการหายใจและปรับสภาพร่างกายให้คุ้นชินก่อนจะเพิ่มระดับความเร็วโดยที่เขายังคงวิ่งอยู่ข้างฉันไม่ห่างทั้งๆ ที่เขาสามารถแซงฉันได้แต่กลับไม่ทำ เราวิ่งคู่กันไปอย่างนี้จนครบรอบตามที่คุยกันไว้ และมานั่งพักยืดขาบนพื้นหญ้าริมสระน้ำขนาดใหญ่ นั่งมองผิวน้ำ ผืนหญ้า ต้นไม้สีขาว และท้องฟ้าสดใส กับลมเย็นๆ รู้สึกสดชื่นดีชะมัด...

"พีช น้ำ"

"ขอบใจ"

"เหนื่อยมั้ย"

"นิดหน่อย แต่สดชื่นดี" 

"ชอบมั้ย"

"ชอบนะ"

"ชอบกาย?"

"ชอบวิ่งยะ"

"ว๊า เสียใจจัง"

"เว่อร์"

ผมทิ้งตัวนอนลงพื้นหญ้ายืมขาเล็กที่เหยียดไปข้างหน้าหนุนนอนแทนหมอน พักจนหายเหนื่อยผมก็พาเธอเดินไปซื้อน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ที่เธอชอบ และนั่งกินโจ๊กร้านข้างทางที่อยู่ใกล้กัน ระหว่างที่นั่งรอโจ๊ก ผมก็เดินไปสั่งน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ จากที่ตั้งใจจะซื้อแค่สองชุดสำหรับเราสองคนแต่เพราะคุณลุงเจ้าของร้านพูดจาถูกใจ ผมเลยสั่งเพิ่มไปฝากลุงยามและป้าแม่บ้านที่คอนโดด้วย

"น้ำเต้าหู้ไม่หวานสอง ปาท่องโก๋สิบบาทครับ" 

"แฟนสวยนะ พ่อหนุ่ม"

"หึ ครับ"

"เพิ่มน้ำเต้าหู้อีกสิบถุงกับปาท่องโก๋ห้าสิบบาทครับ"

"ได้ๆ นั่งกินโจ๊กก่อนเลย เดี๋ยวเสร็จแล้วลุงเอาไปให้"

"ครับ"

"กินหมดหรอ"

"ก็ซื้อไปฝากลุงยามด้วยไง"

"..."

หลังจากรับรถไฟฟ้าของเธอและเช็คความเรียบร้อยเสร็จแล้ว ผมก็ขับพาเธอไปลองรถใกล้ๆ กรุงเทพ ใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงก็ถึงแคมป์ที่ผมจองไว้เมื่อเช้า เพราะอยากจะต่อเวลาอยู่กับเธออีกสักวัน ยังไงพรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์อยู่แล้วถือเป็นการพาเธอมาพักสมอง ซึ่งเธอก็โอเคเตรียมเสื้อผ้าของใช้สำหรับหนึ่งคืนมาพร้อม และใส่ชุดเอี๊ยมสีน้ำตาลทับเสื้อกล้ามสีขาวด้านในดูเข้ากับบรรยากาศแคมป์ปิ้งเป็นอย่างดีไม่ต่างจากผมที่เลือกใส่กางเกงคาร์โก้ขาสามส่วนสีน้ำตาลกับเสื้อยืดสีขาวดูเข้ากันกับเธอ

ที่พักที่ผมจองไว้เป็นเต๊นท์ติดแอร์ขนาดใหญ่หนึ่งหลังอยู่ริมบ่อน้ำ มีที่ว่างด้านหน้าให้พอตั้งเตาบาร์บีคิวเล็กๆ และเก้าอี้พับที่ผมเตรียมมาสองตัวสำหรับเราสองคน พอเก็บของเสร็จ เธอก็ชวนไปหลบร้อนในคาเฟ่ของที่พักรอแดดร่มอีกหน่อยค่อยกลับมาเตรียมของทำบาร์บีคิวกินกันย่างๆ

"น้องกายเอาเครื่องดื่มอะไรดี" 

"เดี๋ยวลูกพีชไปสั่งให้"

"พีชกินอะไรอะ"

"พีชหรอ ว่าจะลองมิกซ์เบอร์รี่สมูทตี้"

"งั้นกายเอาเหมือนพีช"

"วาฟเฟิลไอศครีมด้วยมั้ย กินด้วยกัน"

"อ่าฮะ"

"รอแป๊บ เดี๋ยวพีชมา"

เพราะขนมและเครื่องดื่มมีสีสันน่ากินจนเธอหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายลงสตอรี่ไอจีก่อนจะชิมรสชาด ผมเองก็แอบหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายเหมือนกัน แต่ถ่ายภาพเธอตอนเผลอ ทั้งหน้าตรงเห็นรอยยิ้มดีใจเหมือนเด็ก หันข้างมองตรงนั้นตรงนี้ด้วยแววตาตื่นเต้น หน้าหลับตาปี๋ตอนที่ได้ชิมสตอเบอร์รี่รสเปรี้ยวก็มี ถ้าเธอเห็นรูปนี้คงจะโวยวายผมยกใหญ่ แต่จะมุมเผลอยังไงเธอก็น่ารักสำหรับผมอยู่ดี