แชร์

บทที่ 13

ผู้เขียน: อโดนิส
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-23 16:42:07
“นอนที่นี่ไหม”

“มายด์! ไอ้บิวมันเป็นผู้ชาย”

“กลับไปนอนห้องดีกว่า ว่าจะรับสาวมานอนด้วยสักคน”

“ขอบใจนะที่โดดเรียนมาช่วย”

“อืม” บิวตอบกลับเสียงเรียบแล้วเดินออกไปจากห้อง จึงเหลือเพียงสองพี่น้องที่เผชิญหน้ากันอยู่

“มันคงไม่รู้ว่าแกมาอยู่ที่นี่”

“เดี๋ยวให้ไอ้บิวมาทำกลอนด้านในให้อีกชั้นนึง ละเดี๋ยวฉันโทรบอ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
Napawan Chaiyawet
แงง!!!!! เติมทุกอีพีเลยยย
goodnovel comment avatar
Suchanuch Wisest
เติมแล้วไม่เข้าต้องทำไงคะ
goodnovel comment avatar
Gasinee
Cghjjkkkkoihgg
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • พลาดรักคนเถื่อน   บทที่ 287

    “ลองดูมั้ยล่ะ”อาหารที่หญิงสาวทำด้วยความตั้งใจเป็นหม้ายเก้อเพราะพวกเขามีเวลาไม่มากพอในการจะเสียกับอย่างอื่นไปพอสมควรเลยไม่มีเวลากินมัน“หน้าตานี่เบิกบานมาเลยนะ”“ก็คนมันอารมณ์ดี”“เหอะ แพรทิ้งนายนี่อีกสักทีก็ดีนะ” แววตาแข็งกระด้างสาดใส่แคลอรีนอย่างจริงจัง“ล้อเล่นน่า ถ้านายไม่เลวใครจะไปทิ้งจริงมั้ยแ

  • พลาดรักคนเถื่อน   บทที่ 286

    Special episode.เพียงชั่วแว้บหนึ่งเท่านั้นที่มีความคิดว่าควรให้โอกาสเธอก็มอบมันให้เขาอย่างง่ายดาย จากที่เดิมทีตั้งใจว่าจะไม่กลับมาแน่มันชั่ววูบจริง ๆแหวนไข่มุกไม่ใช่ของหมั้น ไม่ใช่ของแต่ง เขาบอกว่าให้เพราะอยากให้เธอจำว่าความรักครั้งใหม่มันเกิดขึ้นที่ไหน ให้จำแค่ตรงนั้นพอ“แพร” ชายหนุ่มสวมเพียงกางเ

  • พลาดรักคนเถื่อน   บทที่ 285

    “ระหว่างที่รอก็ไม่เคยว่างเลย เอาอะไรมาบ่น”“ก็มันไม่รู้ว่ารอแล้วได้อะไร”“งั้นก็กลับไปรักสนุกเถอะ มาฝืนตัวเองอยู่ทำไม”“ไม่ได้ฝืน เธอก็เห็นว่าตอนนั้นฉันไม่มองใครอีกเลย” ความรู้สึกผิดถูกเหวี่ยงมาให้หญิงสาวอย่างตั้งรับไม่ทัน เมื่อตอนนั้นเธอบอกว่ารู้สึก เขาก็พร้อมจะเปลี่ยนอย่างไม่ต้องปรับตัว“เจ็บอยู่ห

  • พลาดรักคนเถื่อน   บทที่ 284

    ตอนที่38 น้ำแตงโมแสนหวาน (จบ)แสงแดดที่แรงจนพื้นหาดทรายร้อนกรุ่นไม่ทำให้พริตาชะลอความเร็วของเท้าที่เดินฉับ ๆ ไปอย่างไม่มีจุดหมาย โดยที่หญิงสาวนั้นรู้ดีว่ามีอีกคนคอยเดินตามมาไม่ห่างนัก เธอเดินเรื่อย ๆ จนจากที่หงุดหงิดให้พี่ชายก็เริ่มเย็นลง สองเท้าก็ก้าวช้าลงเช่นกัน ก่อนจะมีเสื้อเชิ้ตตัวหนึ่งมากางบังแ

  • พลาดรักคนเถื่อน   บทที่ 283

    “น้องกูจะไปไหนต้องรายงานมึงด้วย?” พีระเดินออกมาจากบันไดเมื่อหยุดมองทั้งสองคนมาพักหนึ่งแล้ว มุ้งมิ้งงุ้งงิ้งกันจนเขาจะอ้วกอยู่แล้ว ชายหนุ่มนั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวไม่ไกลกันนักมองหน้าสองคนนั้นสลับกันไปมาอย่างครุ่นคิด“ไอ้เอว่าจะมาพาไปกินข้าว”“เดี๋ยวผมพาไปกินเอง”“เสือกอะไรด้วยมึงน่ะ”“เมียผม ทำไมต้องให

  • พลาดรักคนเถื่อน   บทที่ 282

    ตอนที่37 ไม่รู้จะพูดคำไหนหลังอาบน้ำเสร็จดีแลนก็สวมเพียงกางเกงขาสั้นโดยไม่ลืมคว้าเสื้อยืดขึ้นพาดบ่ามาด้วย เขาเดินมาหาพริตาที่ร้านค้าของรีสอร์ท วันนี้บรรดาแม่บ้านจึงได้รู้เองว่าฝรั่งที่พวกเธอกลัวคือคนรู้จักของน้องสาวเจ้านายนี่เอง“ทายาให้หน่อย”“วินล่ะ”“หลับ”“แคล...”“ไม่เอาหรอก เราไม่ชอบกลิ่นยา” ห

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status