เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่1.
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-18 16:15:35ตอนที่1.
บทที่ 1. ชะตาที่ดูเหมือนจะเลวร้าย
ร่างบอบบางของหญิงสาววัยยี่สิบสองปีดิ้นรนออกจาการกอดรัดที่หยาบโลนของชายหนุ่มรูปร่างผอมทว่าแกร่งกร้านด้วยแรงราคะซึ่งพยายามจะกระชากเสื้อตัวสวยออกจากกายสาวขาวผ่อง มือบางทั้งผลักทั้งทุบตีปัดป้องเนื้อนวลของตนให้พ้นจากการรุกราน แต่ทว่าเรี่ยวแรงที่มีนั้นหาได้ทัดเทียมผู้รุกรานไม่...
“ปล่อยฉันนะคนเลว กรี๊ดดดด...”
เสียงหวีดร้องอย่างตื่นตระหนกดังก้องไปทั้งห้องพักแคบๆ ที่เธอใช้ซุกหัวนอนมานานปี หากแต่ในคืนฝนตกหนักและพายุลมแรงเช่นนี้จะมีใครได้ยินเสียงหวีดร้องขอความช่วยเหลือจากเธอหรือไม่
รติมา หน้าซีดตัวสั่นเมื่อเสื้อนักศึกษาตัวสวยขาดวิ่นติดมือของคนชั่วไปและผิวเนื้อนวลขาวกระจ่างท่ามกลางแสงแปลบปลาบของสายฟ้าที่สว่างเป็นครั้งคราวด้านนอกนั้นยิ่งกระตุ้นราคะของคนชั่วร้ายอย่าง อานนท์ ลูกเลี้ยงของคุณพริ้ง ซึ่งเป็นป้าแท้ๆ ของเธอ
“แม่เจ้า เธอสวยจริงๆ นังน้องมด คืนนี้แหละไอ้นนท์ขอสัญญาว่า เธอต้องเป็นเมียของฉัน ฮ่าๆๆ”
“ได้โปรด อย่าทำอะไรน้องมดเลยนะคะคุณนนท์ ปล่อยน้องมดเถอะนะคะ ฮือๆๆ”
“ฉันได้โปรดเธอแน่คนสวย และเธอจะต้องของร้องฉันว่าได้โปรดๆ ทั้งคืน หึหึ”
มือหยาบกร้านลูบไล้บั้นเอวบางอย่างหลงใหลในความนวลเนียนละมุนมือ ร่างสาวกึ่งเปลือยตรงหน้านั้นงดงามยิ่งนักนัก เรือนร่างบอบบางขาวนวลอรชรราวรูปปั้นนางอัปสร ยิ่งได้สัมผัสอานนท์ยิ่งอยากครอบครองเป็นเจ้าของเรือนกายนี้
เรือนร่างซึ่งเขาจับจ้องมานานวัน จนวันนี้ก็สบโอกาสเมื่อคนทั้งบ้านพร้อมใจไปเที่ยวต่างจังหวัด หลังจากนั้นเขาก็แอบกลับเข้ามาในบ้านแล้วจัดการตัดไฟให้ดับทั้งบ้านและคืนนี้เขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย ชายหนุ่มผู้ชั่วร้ายคิดอย่างเป็นสุขกับแผนการอันเลวร้ายของตน
“ไม่นะอย่า...กรี๊ดดดด...”
เสียงหวีดร้องของเธอดังขึ้นอีกครั้งเมื่อร่างสูงผอมกร้านนั้นเปลือยเปล่าโผนเข้าหาร่างบอบบางของเธอ มือบางปัดป้องวุ่นวายถูกตรึงไว้เหนือศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นยาวสลวยที่ยุ่งเหยิง
“ฮ่าๆๆ คืนนี้เธอต้องเป็นของฉัน นังน้องมดคนสวย มามะมาสนุกกับพี่นนท์ดีกว่า ฮ่าๆๆ”
“ไม่นะ ช่วยด้วย แม่จิตขา ช่วยน้องมดด้วย”
“ร้องไปเถอะคนสวยไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก ยายแก่นั่นป่านนี้มันคงนอนซมอมโรคชรา และเธอก็จะต้องเป็นของฉัน”
มันพูดจบก็ก้มลงดอมดมร่างสาวอย่างหื่นกระหาย รติมาเบือนหน้าหนีริมฝีปากดำคล้ำและเหม็นกลิ่นเหล้าบุหรี่จนน่าคลื่นเหียน พยายามดิ้นรนออกจากใต้ร่างของมันแม้โอกาสน้อยนิดใบหน้านวลสวยเปรอะเปื้อนด้วยน้ำตาอย่างน่าเวทนา หากแต่ชายหนุ่มผู้มากด้วยราคะเลวทรามกลับเห็นเป็นเรื่องน่าอภิรมย์และกระหยิ่มใจ ที่เนื้อสมันชิ้นงามกำลังจะเป็นอาหารราคะอันโอชะของเขา เสียงหัวเราะและสัมผัสอันหยาบโลนนั้นแทบทำให้เนื้อนวลชอกช้ำ รอยแดงๆ จากมือกร้านของมันทิ้งไว้ทุกที่ๆ มันลากมือผ่านอย่างหยาบคาย รติมาหลับตาลงอย่างรันทด หมดสิ้นแล้วความสาวซึ่งถนอมมาตลอดชีวิตสาว หมดสิ้นแล้วโอกาสที่จะโบยบินออกจากบ้านหลังนี้ และความอดสูที่กำลังจะเผชิญนับจากนี้ทำให้เธอสะอื้นในอกอย่างสิ้นหวัง...
“โอ๊ยยย...”
อานนท์ร้องอย่างเจ็บปวดและร่างผอมกร้านผละออกจากการคร่อมทับร่างบอบบางตรงหน้าทันที อานนท์กุมหัวของตนเองอย่างเจ็บปวดตัวงอเป็นกุ้งโดนน้ำร้อนและมันก็ร้องซ้ำขึ้นอีกครั้งเมื่อสากกระเบือที่อยู่ในมือเหี่ยวย่นของ แม่จิต แม่นมของรติมาฟาดตุบๆ ลงบนร่างซึ่งงองุ้มด้วยความเจ็บปวดของมันอย่างไม่นับจนร่างผอมๆ นั้นแน่นิ่งไป
“แม่จิตมาแล้วค่ะ คุณหนูของแม่จิตโถๆ ขวัญเอ๋ยขวัญมา”
“ฮือๆ แม่จิตจ๋า น้องมดกลัว”
ทั้งโอบกอดกันด้วยน้ำตา หญิงชราวัยหกสิบเศษโอบร่างสั่นเท่ากึ่งเปลือยของรติมาแนบอกมือเหี่ยวย่นลูบเรือนผมสลวยอย่างอ่อนโยน และค่อยๆ คลุมเสื้อตัวหนาลงบนร่างบอบบาง
“ไปกันเถอะค่ะ เรารีบไปก่อนที่ไอ้คนชั่วมันจะฟื้น แต่ดูท่ามันจะหลับไปอีกนาน”
“เขาจะตายไหมคะ”
“ไม่หรอกค่ะคุณหนู ถ้ามันตายจริงๆ แม่จิตก็ไม่กลัวหรอกค่ะ แม่จิตจะเดินไปมอบตัวกับตำรวจเองเลย”
“โธ่.. แม่จิต อย่าพูดแบบนี้สิคะ หากไม่มีแม่จิตน้องมดจะทำอย่างไรล่ะคะ” หญิงสาวกอดร่างผอมๆ ของแม่นมที่กล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูเธอมาตลอดเวลายี่สิบปีอย่างแสนรัก
“ไปเถอะค่ะ อย่าสนใจมันเลย ไอ้คนจัญไร สารเลวตายไปเสียคนแผ่นดินก็คงสูงขึ้น”
“นี่แกไปฟัดกับหมาที่ไหนมาเจ้านนท์” เสียงแหบแห้งของ นายอนันต์ ถามขึ้นเมื่อเจอสภาพที่ยับเยินของบุตรชายที่ทั้งตาปูดบวม หัวแตกและปากเจ่อ ซ้ำยังมีรอยเขียวๆ ช้ำๆ ไปทั้งแขน หากแต่อานนท์ผู้เป็นบุตรชายกลับไม่ตอบซ้ำยังหลบสายตาคาดคั้นของบิดาและมารดาเลี้ยงที่มองมาอย่างเหยียดหยัน
“ก็คงจะไปมีเรื่องกับพวกอันธพาลขี้ยาข้างนอกมาล่ะสิ คุณควรจะสั่งสอนลูกชายคุณบ้างนะคุณอนันต์ไม่ใช่ให้ทำตัวเป็นนักเลงขี้ยาสร้างปัญหาอยู่แบบนี้”
“นี่คุณนายพริ้ง ผมไม่ได้ไปมีเรื่องกับใครนะ” อานนท์แย้งเสียงเบาซ่อนความไม่พอใจเอาไว้แทบไม่มิด
“แล้วที่เธอมีสภาพแบบนี้ จะให้คิดว่าเธอละเมอไปฟัดกับหมามารึไงยะ” คุณพริ้ง สตรีวัยสี่สิบปลายหากแต่ยังสวยพริ้งสมชื่อเพราะการดูแลเอาใจใส่ประโคมเครื่องบำรุงบำเรอทุกอย่างเพื่อคงความสวยงามนี้ไว้ ดวงตาคมสวยเพราะถูกแต่งเติมวาววับเมื่อมองหน้าลูกติดของสามีใหม่อย่างไม่พอใจ ก่อนสายตาจะมองหาใครอีกคน
“แล้วนี่น้องรตาไปไหน ทำไมยังไม่ลงมา”
“เอ่อ สงสัยยังไม่ตื่นล่ะมั้งคุณ”
“แย่จริงลูกคนนี้นี่ก็เกือบเที่ยงแล้ว สักพักคนบ้านนั้นก็จะมา เฮ้อ พูดแล้วฉันก็กลุ้มใจเราจะทำอย่างไรกันดีคะคุณ”
“เอาน่าคุณ หากเขาส่งคนมาเจรจาแบบนี้เราก็ควรจะเบาใจ ดีกว่าเรื่องต้องขึ้นโรงขึ้นศาล”
คุณอนันต์กล่าวพลางหลบตาผู้เป็นภรรยา แล้วชำเลืองมองไปยังชั้นบนของบ้านฝั่งที่เป็นห้องนอนของลูกเลี้ยงสาวแสนสะคราญซึ่งคงกำลังนอนหลับอย่างหมดเรี่ยวแรงหลังจาก กิจกรรม เมื่อคืน
“แล้วนี่นังมดไปไหน ทำไมตั้งแต่มาฉันยังไม่เห็นหัวมันเลย จิต นังจิต..”
“ขา คุณผู้หญิง” แม่จิตขานรับพลางยกถาดเครื่องดื่มออกมาอย่างรู้หน้าที่
บทล่าสุด
พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก ตอนที่84. บทส่งท้าย อวสาน
ตอนที่84. บทส่งท้าย อวสาน รติมายิ้มกับโปสการ์ดที่ได้รับจากพริมรตา เธออ่านลายมือที่เขียนอย่างบรรจงของพี่สาวซ้ำไปซ้ำมาอย่างเป็นสุขจนสามีที่นอนรอภรรยามานอนแนบข้าง อดทนรอไม่ไหวเดินมารวบร่างอวบไปนอนเคียงข้างเสียเอง“อื้อ พี่คริสทำอะไรระวังหน่อยสิคะ แล้วนี่ดูลูกดีรึยังคะ น้องภูมิ หลับสบายรึเปล่า” หญิงสาวเอ็ดสามีเบาๆ แล้วถามถึงน้องภูมิหรือ เด็กชาย รติภูมิ บุตรชายที่เพิ่งกินนมแล้วหลับไปเมื่อสักครู่ ชาคริตหน้างอเมื่อคิดว่าตอนนี้ตนเริ่มหมดความสำคัญกับภรรยา แล้วยังอิจฉาเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ได้ดื่มกินนมมารดาอย่างอิ่มหนำซ้ำเจ้าตัวแสบก็มักจะร้องแผดจ้าทุกครั้ง ยามที่เขาอยากจะชิดใกล้แล้วทำอะไรๆ อย่างที่ใจปรารถนากับคุณแม่คนสวย จนตอนนี้เขาอยากจะหึงหวงรติมากับลูกชายนัก“หลับแล้ว น้องมดไม่ต้องห่วงหรอก พี่คริสน่ะเป็นยิ่งกว่าทาสน้องภูมิอีก” ชายหนุ่มพูดงอนๆ พลางซุกหน้าลงกับอกอิ่มอย่างแสนจะคิดถึง อยู่ใกล้กันทุกวันแต่เหมือนห่างไกลเพราะรติมาทุ่มเทดูแลบุตรชายวัยเจ็ดเดือนด้วยตนเองจนไม่มีเวลาได้คลอเคลียกันเหมือนก่อน“อิจฉาลูกหรือคะ”“ก็มันน่าอิจฉาไหมล่ะ น้องมดดูแลสนใจแต่น้องภูมิปล่อยให้พี่คริสเหี่ยวเฉาเพราะ...”“
พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก ตอนที่83.
ตอนที่83.ชาครียามองหน้าคนที่เธอเคยตั้งแง่รังเกียจอย่างรักและชื่นชม และรู้สึกละอายนักที่ครั้งหนึ่งเคยทำร้ายหญิงสาวคนนี้ เพราะทิฐิและความหูเบาโง่เขลาของตนเอง“พอกันล่ะค่ะ พี่มด พี่รุจก็ชอบแหย่พี่คริส... พี่มดคะ น้องญายังไม่มีโอกาสขอโทษพี่มดตรงๆ เลยสักครั้ง... น้องญาขอโทษกับทุกๆ เรื่องที่ผ่านมานะคะ”“โธ่... น้องญา พี่มดไม่เคยโกรธน้องญาเลยนะคะ กลับกันก็ยังรู้สึกละอายใจด้วยซ้ำ พี่เองก็ต้องขอโทษน้องญาเหมือนกัน หากพี่เคยทำอะไรให้น้องญาไม่สบายใจ” สองสาวยิ้มให้กันอย่างเป็นสุขด้วยความรักและเข้าใจ รติมาเอื้มมือไปกุมมือของชาครียาไว้ด้วยความรัก เธอไม่เคยโกรธหรือเกลียดชาครียาเลยสักครั้ง และดีใจเหลือเกินที่วันนี้ทุกคนเข้าใจกันรักและห่วงหาอาทรกัน ครอบครัวของเธอสมบูรณ์แบบแล้ว...“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ” เสียงสองหนุ่มดังแข่งกันมายังห้องนั่งเล่นซึ่งสองว่าที่คุณแม่กำลังนั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็กอยู่“นี่เลยครับ พวกเรามาพร้อมลูกตาลลอยแก้ว อร่อยเย็นชื่นใจ”“โอ้โห อย่าบอกนะคะว่าพี่คริสกับพี่รุจช่วยกันทำ”“ใช่แล้วจ้ะน้องรัก”“มันกินได้แน่นะคะ งั้น... น้องญาขอชิมก่อน” ชาครียามองลูกตาลลอยแก้วตรงหน้าอย่างสน
พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก ตอนที่82.
ตอนที่82.“เป็นสาวเป็นนาง ห้ามบอกรักผู้ชายก่อนรู้ไหม น้องมดมาบอกรักพี่คริสก่อนได้อย่างไร น้องมดต้องให้พี่พูดว่า พี่ คริสรักน้องมดก่อน ตัวเองค่อยมาบอกรักตอบพี่ เล่นบอกรักพี่คริสก่อนแบบนี้พี่ก็เสียเชิงชายแย่สิ” “พี่คริส...” รติมาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อหู ชาคริตบอกว่ารักเธอใช่ไหม พี่คริสรักน้องมด...“มาทำหน้าตาน่ารักแบบนี้ในวัดได้อย่างไรกัน มันบาปรู้ไหม”“คนบ้า คนเขาทำหน้าน่ารักมันบาปตรงไหนกัน” เมื่อความเข้าอกเข้าใจเริ่มแทรกซึมเข้าสู่ใจสองดวงหญิงสาวก็กล้าที่จะหยอกเย้ากับเขาบ้าง มือบางทุบเบาๆ กับอกแกร่งแล้วผละออกห่างร่างหนาอย่างขัดเขินใบหน้านวลแดงจัดจรดใบหูบาง ชาคริตมองภาพหญิงสาวที่รักด้วยหัวใจที่สุขล้น เรื่องร้ายๆ ผ่านไปแล้ว...“บาปสิ บาปที่ทำให้พี่คริสนึกอยากจูบน้องมด แต่ทำไม่ได้”“พี่คริส ไม่เสียใจแล้วใช่ไหมคะ ที่คุณอ้อมเธอจากไป” หญิงสาวถามเขาเมื่อนึกถึงว่าตนเองอยู่ที่ใด“เสียใจมั้ยที่อ้อมเสียไป พี่ก็เสียใจนะ แต่พี่เสียใจเพราะพี่ยังไม่ได้ตอบแทนน้ำใจของอ้อมเลยต่างหาก น้องมดเข้าใจใช่ไหม” เขาถามเธอเมื่อทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดนั้นเขาได้บอกเล่าให้เธอรับรู้ หญิงสาวพยักหน้าอย่างเข
พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก ตอนที่ 81.
ตอนที่ 81.ส่วนพริมรตาก็ถอนหายใจแรงๆ อย่างโล่งอกเมื่อสามารถจัดการไอรดาได้ แล้วเมื่อคิดว่าเธอช่างบ้าบิ่นวิ่งเข้าหาคนที่มีปืนอยู่ในมืออย่างไม่กลัวเกรงแล้วก็ต้องนึกทึ่งและขันตนเองไปพร้อมๆ กัน เพราะก่อนหน้านั้นเธอกำลังปฐมพยาบาลรติมาอยู่ เมื่อรติมาฟื้นได้สติแล้วรู้ว่าชาคริตกำลังเผชิญหน้ากับไอรดาตามลำพังรติมาก็ลุกพรวดพราดเข้ามาทำให้เธอต้องวิ่งตามมาด้วยและเมื่อเห็นว่าไอรดากำลังจะยิงชาคริตรติมาก็วิ่งเข้าไปเพื่อจะกันร่างชาคริตไว้โดยไม่คิดชีวิต ส่วนตัวเธอเองก็ห่วงน้องสาวและหลานจะเป็นอันตรายก็เลือกที่จะเข้าหาไอรดาโดยวิ่งพุ่งชนร่างไอรดาอย่างแรงจนวิถีกระสุนเบี่ยงเบนไป แล้วใช้สันมือฟาดลงบนมือของไอรดาอย่างแรงจนปืนในมือของไอรดากระเด็นไปไกล พอได้ทีก็จัดการกับไอรดาอย่างที่ทุกคนเห็น พริมรตาหอบหายใจเบาๆ มองไอรดาอย่างที่ยังไม่นึกไว้ใจ“กรี๊ดดด อีบ้า มึง กูจะฆ่ามึง...กรี๊ดดด ปล่อยกูนะ” ไอรดากรีดร้องอย่างเจ็บปวดใจที่ทำพลาดวันนี้เธอพลาด คนพวกนั้นกำลังมีความสุข ชาคริตกับรติมารักกันหวานชื่น ซึ่งเธอไม่อยากให้เป็นอย่างนั้น สาวน้อยกรีดร้องโหยหวนอีกครั้งก่อนจะถูกตำรวจจับร่างเล็กเข้าไปในรถเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นท
พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก ตอนที่80.
ตอนที่80.“พี่รัก...”“รักใครคะ..” ไอรดาตื่นเต้น เมื่อชายหนุ่มที่ตนแอบหลงรักมานานกำลังจะเอ่ยความในใจกับเธอ สาวน้อยคิดเข้าข้างตัวเองอย่างช่วยไม่ได้“ปล่อยรติมาก่อนสิน้องไอ พี่คริสสัญญาว่าจะบอกน้องไอคนเดียว” ชายหนุ่มต่อรองไอรดามองเขาที มองรติมาทีอย่างชั่งใจ และค่อนข้างสะใจที่เห็นรติมาน้ำตานองหน้า“หึ ในที่สุดพี่คริสก็ไม่รักแกนังแม่มด..” ไอรดาผลักรติมาอย่างแรงด้วยความสะใจ รติมาเซถลาแล้วล้มกองที่พื้นอย่างอ่อนแรง แต่ความจริงเธอหมดแรงกับคำพูดของชาคริตต่างหาก ชาคริตปรายตามองและส่งสัญญาณให้พริมรตาที่แอบเข้ามาให้เข้ามาช่วยรติมาออกไป พริมรตาอ้อมไปทางด้านหลังห้องนั่งเล่นแล้วปีนหน้าต่างเข้ามาด้วยความช่วยเหลือจากพี่จอยและพี่จุ๊บแจง ส่วนพี่แสงก็อ้อมไปอีกด้าน ในขณะที่แม่จิตรอเปิดประตูให้ตำรวจที่หน้าบ้าน“มานี่สิน้องไอ” ชาคริตเรียกเธออีกครั้งแล้วยื่นมือไปข้างหน้า สาวน้อยยิ้มกว้างดีใจจนลืมหญิงสาวที่เธอปองร้าย รีบยื่นมือมาจับมือหนาทันที แต่แล้วสายตาของเธอก็พลันเหลือบไปเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ตรงหน้าต่าง ไอรดาปัดมือชายหนุ่มออกห่างแล้วหันกลับไปหารติมาอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวของเธอเร็วมากอย่างไม่น่าเชื่อ แล้
พิศวาสร้อนประติมากรยอดรัก ตอนที่79.
ตอนที่79.“รตาเห็นน้องมดบ้างไหม”“ไม่เห็นค่ะ นั่งอยู่ในออฟฟิศรึเปล่าคะ”“ไม่อยู่นะหรือว่าน้องมดเข้าบ้านไปแล้ว”“เอ ไม่แน่ใจนะคะวันนี้ลูกค้าเยอะด้วยรตาเองก็ไม่ได้สังเกตว่าน้องมดอยู่ในห้องรึเปล่า มีอะไรรึเปล่าคะ”“ตอนนี้รติมาไม่ปลอดภัย เราทุกๆ คนด้วยเอาเป็นว่ารีบปิดร้าน ผมจะไปตามหาน้องมดแล้วผมจะเล่าให้ฟัง”กรี๊ดดด...! เสียงกรีดร้องของรติมาดังมาจากบ้านหลังงาม ชาคริตกับพริมรตาหันไปยังทิศทางของบ้านด้วยความตกใจ ชายหนุ่มรีบวิ่งไปยังประตูที่เชื่อมระหว่างบ้านกับร้านอย่างรวดเร็ว หากแต่คีย์การ์ดที่เคยใช้กลับไม่สามารถเปิดประตูได้ ชายหนุ่มพยายามรูดบัตรอยู่หลายครั้งก็พบความผิดปรกติ ระบบการทำงานของเครื่องรูดบัตรเสียหายเนื่องจากมีคนทำอะไรสักอย่างกับมัน ชายหนุ่มหน้าซีดด้วยความเป็นห่วงคนที่อยู่ในบ้าน ร่างสูงมองรั้วสูงตรงหน้าด้วยความหวัง ส่วนพริมรตารีบไปบอกทุกคนให้รีบปิดร้านแล้วรีบโทรศัพท์แจ้งตำรวจก่อนจะวิ่งตามชาคริตไปในขณะเดียวกันรติมากำลังเผชิญหน้ากับสาวน้อยที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นบุคคลอันตรายและร้ายกาจ ร่างอวบอิ่มเพราะอายุครรภ์มากขึ้นถอยหลังช้าๆ เมื่อร่างบอบบางทว่าดูแกร่งกระด้างของไอรดาเดินยังเธอพร้อมม
บางทีคุณอาจจะชอบ
เด็กเสี่ย NC-25
C52.0K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.2K viewsสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์67.4K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก443.2K viewsคุณคือแสงสว่างนำทางรัก
วนิลากลิ่นเลม่อน22322 viewsหย่ารักคุณสามี | อ่านฟรี
พาริตาParita3.0K viewsไสยสวาท
ชนิตร์นันท์175 viewsมายาร้ายมาเฟีย / Evil
Windlinea458 views
