Se connecterShare
บทที่ 9
Related chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 10
ห๊ะ! มันเป็นไปได้ยังไง? จะมีใครที่มีอำนาจและอิทธิพลเหมือนกับนิเกลอยู่ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้? ฮาร์เปอร์ นายกำลังพูดถึงตัวเองอยู่หรอ?”ครั้งนี้แดนนี่ยิ้มเยาะออกมาฮาร์เปอร์ตอบกลับทันที “ฉันไม่ได้พูดว่านั่นคือฉันแต่ฉันแค่สงสัยเกี่ยวกับปัญหานี้ อีกอย่าง พวกเราบางคนได้โทรหาเพื่อนของพวกเราก่อนหน้านี้ บางทีทุกคนควรจะถามดูว่ามีเพื่อนเราบางคนได้ช่วยเหลือเราในเหตุการณ์นี้หรือเปล่า? เราควรจะทำให้แน่ใจว่าเราได้ขอบคุณถูกคนนะ”“ดูมีเหตุผลเหมือนกันนะ”อลิซมีสีหน้าที่เคร่งขรึมบนใบหน้าของเธอ“ก็ได้ งั้นทุกคนโปรดตรวจสอบกับคนที่พวกเราได้โทรหาก่อนหน้านี้เช่นนั้นเราจะได้รู้แน่ชัดว่านิเกล ใช่คนที่ช่วยเหลือเราจริงหรือเปล่า”อลิซยังเอ่ยถึงนิเกลด้วยท่าทีที่สนิทสนมอย่างมากหลังจากนั้น ทุกคนเริ่มโทรหาเพื่อนๆและครอบครัวของพวกเขาตอนนี้เองเจอรัลด์รู้สึกอึดอัดขึ้นมาหน่อยเขาควรจะบอกความจริงกับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ดีไหม?อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เจอรัลด์จะตัดสินใจว่าควรทำอย่างไรดี ทุกคนก็ได้ข้อสรุปของตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั่นเป็นเพราะว่าไม่มีเพื่อนของพวกเขาคนไหนเลยที่จะมีความสามารถในการช่วยเหลือพ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 11
เจอรัลด์รู้ดีว่ารูปถ่ายอะไรก็ตามที่เธอหมายถึงเป็นเพียงข้ออ้างในการที่เธอจะขอพบเขาอันที่จริงแล้วเจอรัลด์ไม่ต้องการที่จะไปพบซาเวียเลยเขารู้สึกใจเสียใจมากเพราะก่อนหน้านี้เขาเคยรักเธอมากจริง ๆ ถึงจะอย่างไร เขาคงจะโกหกถ้าเขาบอกว่าเขาไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ กับเธอแล้วทันทีที่เจอรัลด์ ได้ยินเสียงที่น่าหดหู่ของซาเวีย เขาตอบตกลงที่จะพบเธอในทันทีเขาลุกขึ้นและมองหารูปนั้น รูปที่เขาเก็บไว้ในตู้ของเขามาตลอดก่อนหน้านี้ทั้งคู่ได้ถ่ายภาพพวกนี้ที่ริมทะเลสาบเล็ก ๆ ข้างมหาวิทยาลัยในเวลานั้นซาเวียกางแขนของเธอออกด้วยความรักและเจอรัลด์ก็กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาพร้อมทั้งยิ้มหวานให้เธอแต่ในตอนนี้สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปไปตามแนวทางที่มันควรจะเป็นแล้วหัวใจของเจอรัลด์นั้นปวดร้าวอย่างรุนแรงเจอรัลด์จ้องมองเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ที่เขาเพิ่งจะถอนออกจากธนาคารในเช้าวันนั้นอันที่จริงแล้วเจอรัลด์ต้องการใช้เงินจำนวนนั้นเพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและชดเชยทุกสิ่งที่เขาได้ทำพลาดไปในอดีตแต่ท้ายที่สุดแล้วเจอรัลด์ก็รู้ตัวว่าเขาเป็นคนที่ซื่อเกินไปเขาไม่ต้องการเงินสดเลยซักนิด เขาสามารถที่จะทำอะไรก็ได้ตามที่เขาต้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 12
ซาเวียจ้องมองเงินที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นเธอรู้สึกสับสนเอามากๆเธอไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าถุงขยะของเจอรัลด์จะมีเงินกองโตอยู่ในนั้น!“อะไรกัน? เงินนี้พวกนี้…”ซาเวียไม่รู้ว่าเธอจะต้องคิดยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ “เจอรัลด์ คุณได้เงินพวกนี้นี้มาจากไหน”เจอรัลด์ไม่สนใจซาเวียเขาค่อยๆลงไปนั่งยองๆก่อนที่จะหยิบเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ขึ้นมาจากพื้น“เธอจะสนใจทำไมล่ะ? เมื่อกี้เธอไม่ได้พูดหรอกเหรอว่าฉันไม่คู่ควรกับคนอย่างเธอเพราะฉันมันเป็นแค่คนเก็บขยะนั่น?”หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็หันหลังเพื่อจะเดินจากไปตอนนี้ซาเวียเริ่มหมดความอดทนแล้วถ้าเจอรัลด์เป็นยังคนจนจริง ๆ และถ้าเขาซื้อกระเป๋าด้วยบัตรของนักช้อปแบบครั้งเดียวจริง ๆ ซาเวียจะไม่รู้สึกเสียดายเลยที่พวกเขาต้องเลิกกันเธอจะไม่มีวันเสียใจกับการกระทำของเธอเลย!แต่ทว่าตอนนี้เจอรัลด์มีเงินสดอยู่หนึ่งแสนดอลลาร์...“เจอรัลด์หยุดนะ! นายควรอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ให้ฉันเข้าใจจะดีกว่า ไม่งั้นฉันจะกรี๊ด!” ซาเวียตะโกนขณะที่เธอกระโดดอย่างบ้าคลั่งเธอต้องหาความจริงให้ได้เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงกลัวได้ขนาดนั้นที่เจอรัลด์กลายเป็นคน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 13
ซาเวียอธิบายอย่างรวดเร็วว่าเธอเจออะไรในเช้าวันนั้นให้กับสาว ๆ ทุกคนในหอพักฟัง"โอ้พระเจ้า มันคือเรื่องจริง! กระเป๋า Hermes ใบนั้นมีมูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์จริงๆ!”“เจอรัลด์ใช้ชีวิตโดยไม่ได้รับเงินช่วยเหลือจากมหาวิทยาลัยและเงินที่เขาได้จากการทำธุระให้คนอื่น ๆ ฉันไม่คาดคิดว่าเขาจะโชคดีขนาดนี้! เขาได้รับการ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอลสุดหรู!“โธ่เอ๊ย! ถ้าเจอรัลด์เขาเต็มใจที่จะให้กระเป๋า Hermes ใบนี้กับฉันฉันก็ยินดีที่จะค้างคืนกับเขาอย่างแน่นอน!”“คืนหนึ่งเหรอ? ไม่มีทาง! ถ้าเจอรัลด์ยอมมอบกระเป๋า Hermes ใบนี้ให้ฉันฉันก็ยินดีเป็นแฟนของเขาอย่างน้อยหนึ่งเดือน!”“โอ้ พวกเธอหน้าด้านมาก!”แม้ว่าพวกเขาทุกคนจะรู้ว่าการ์ดของเจอรัลด์นั้นใช้เพียงครั้งเดียว แต่การที่รู้ว่ากระเป๋า Hermes เป็นของแท้ที่มีมูลค่าถึงห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ก็ยังเป็นที่น่าตกใจมากสำหรับทุกๆคนแม้ว่าพวกเขาจะขายกระเป๋าใบนี้ แต่พวกเขาก็จะได้รับเงินสี่หมื่นถึงห้าหมื่นดอลลาร์ได้ง่าย ๆ!นี่ยังคงเป็นเงิน!อลิซได้แสดงสีหน้าที่น่าเกลียดของเธอในตอนนี้เธอไม่เคยคิดว่าเจอรัลด์จะมอบกระเป๋า Hermes มูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอล
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 14
ในตอนนี้ยูริและแดนนี่กำลังสร้างซีนในห้องไลฟ์สด“ชายธรรมดาส่งเรือสำราญระหว่างประเทศมาให้คุณ!”“ชายธรรมดาส่งเรือสำราญนานาชาติมาให้คุณ!”“ชายธรรมดาส่งเรือสำราญนานาชาติมาให้คุณ!”มีการส่งเรือสำราญนานาชาติติดต่อกันสิบลำในคราวเดียว!ราคาของเรือสำราญนานาชาติแต่ละลำคือหนึ่งพันดอลลาร์!“ว้าว!”“ขอบคุณชายธรรมดา! ฉันรักคุณค่ะชายธรรมดา!”ฟาลิซิตี้ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้นในตอนนี้สาว ๆ แต่ละคนอดไม่ได้ที่จะมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของฟาลิซิตี้นี่ไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว! เขาส่งเรือสำราญนานาชาติจำนวนสิบลำมูลค่าหนึ่งหมื่นเหรียญให้เธอในคราวเดียว!อลิซและซาเวียรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยพวกเขาเคยได้ยินมาว่าสามารถสร้างรายได้จากการไลฟ์สดเมื่อนานมาแล้วและในที่สุดพวกเขาก็เชื่อมั่นในวันนี้“ชายธรรมดาคุณมาจากมหาวิทยาลัยของเราหรือเปล่า? คุณมาจากสาขาไหน” คำถามนี้ถูกถามขึ้นโดยสาวๆในห้องแชทสดในเวลาเดียวกันยูริและแดนนี่ที่กำลังดูการไลฟ์สดอยู่ก็รู้สึกเฉื่อยลงแน่นอนว่าพวกเขามีเงินหนึ่งหมื่นเหรียญ แต่ในความเป็นจริงพวกเขาแต่ละคนมีเงินประมาณสองถึงสามหมื่นเหรียญเป็นเบี้ยเลี้ยงของพวกเขาในทุกๆเดือนอย่างไรก็ตามหา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 15
เจอรัลด์หันกลับมาทันทีที่ได้ยินเสียงของผู้หญิงคนนั้นเขาเห็นสาวที่สูงหน้าตาธรรมดาในชุดกางเกงขายาวเดนิมรัดรูปและรองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเขาในตอนนี้มือของเธอวางอยู่บนสะโพกของเธอในขณะที่เธอจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าที่ดูถูก“เจอรัลด์นายคิดจริง ๆ เหรอว่านายโอเคที่จะพึ่งพาเงินช่วยเหลือนักเรียนที่สหภาพนักศึกษาที่มอบให้นาย ในเมื่อนายสามารถซื้อสินค้าสุดหรูหรามูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ให้ตัวเองได้จริงน่ะ? ให้ฉันบอกอะไรนายซักอย่างนะ! เราจะไม่นับนายสำหรับเงินช่วยเหลือโรงเรียนในปีหน้า!” หญิงสาวพูดกับเจอรัลด์ด้วยท่าทางที่เย็นชา“วิตนีย์ เจอรัลด์ได้เงินเป็นรางวัลจากการช่วยชีวิตเด็กสาวคนหนึ่ง! พ่อแม่ของเด็กสาวจึงให้บัตรนักช็อปแก่เขาเพื่อขอบคุณที่เขามีน้ำใจ ทำไมเธอถึงถอนเจอรัลด์ออกจากการรับเงินช่วยเหลือด้วยล่ะ? เธอคิดว่าตัวเองดีเลิศเพียงเพราะเธอเป็นประธานสหภาพนักศึกษางั้นเหรอ?”ประธานสหภาพนักศึกษาจ้องเขม็งไปที่ฮาร์เปอร์ด้วยสีหน้าเย็นชาและไม่ได้พูดอะไร“เรื่องนี้มันเกี่ยวกับนายเหรอ? นายรู้หรือเปล่าเหตุผลเดียวที่เจอรัลด์สามารถรับเงินช่วยเหลือนักเรียนได้นั้นเป็นเพราะสหภาพนักศึกษาเ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 16
เจอรัลด์ บังเอิญปัดไม้กวาดไปโดนบนเท้าของหญิงสาวเธอสวมรองเท้าสีขาวและช่วงขาของเธอดูเรียวสวย เธอกำลังฟังวิคเตอร์พูดเกี่ยวกับรถของเขาอย่างตั้งใจ ความสนใจทั้งหมดเธออยู่ที่คำพูดของวิคเตอร์โดยไม่คาดคิด เจอรัลด์ได้กวาดสิ่งสกปรกไปบนรองเท้าของเธอ ทำให้เศษฝุ่นทั้งหลายเปื้อนบนรองเท้าขาวสะอาดของเธอเธอกรีดร้องขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เมื่อตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้นนึกไม่ถึงเสียงร้องของเธอดึงความสนใจจาก วิตนีย์ วิคเตอร์ และคนอื่นๆที่อยู่ในหอประชุมในตอนนี้“เป็นอะไรหรือเปล่า มีล่า?”วิตนีย์ รีบเดินมาก่อนเธอจะถามมีล่าด้วยสีหน้าที่กังวลบนใบหน้าของเธอวิคเตอร์ก็รีบเร่งมาที่มีล่าทันทีทันใด“ไม่ ไม่เป็นไร ฉันโอเค ไม่มีปัญหาอะไรเลย”มีล่า สมิท ทัดผมของเธอไปไว้หลังหูและเธอหยิบทิชชูเปียกออกมาก่อนจะก้มลงไปและพยายามจะเช็ดฝุ่นออกจากรองเท้าของเธออย่างไรก็ตาม ยิ่งเธอพยายามจะเช็ดรองเท้าเธอมากเท่าไหร่ แต่กลับยิ่งทำให้มันสกปรกกว่าเดิม มีล่าเป็นคนรักความสะอาด ดังนั้นเธอจึงอดขมวดคิ้วไม่ได้เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงบนรองเท้าสีขาวของเธอ“เจอรัลด์ นายทำให้รองเท้าของมิล่าเป็นแบบนั้นหรอ” วิตนีย์ถามขณะจ้องไปที่เจอร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 17
เจอรัลด์ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกที่เขามีต่อกับอลิซได้อลิซเป็นคนสวยและสง่างามจริงๆอย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ ไม่สามารถทนยอมรับทัศนคติของเธอได้เพราะว่าเธอไม่เพียงแต่หยาบคายและหยิ่งยโสมากแต่เธอยังดูถูกคนจนอีกด้วยเจอรัลด์ไม่สามารถเข้าใจได้ว่าจริง ๆ แล้วนาโอมิกำลังคิดอะไรอยู่ เธอมีความตั้งใจที่จะจับคู่เขากับอลิซได้อย่างไร?ดังนั้น เจอรัลด์ไม่ต้องการไปทานมื้อเที่ยงกับพวกเขามาก่อนเลยจริง ๆ เขาไม่อยากทำให้สถานการณ์เปลี่ยนเป็นความอึดอัดใจอย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถปฏิเสธคำชวนที่แสนจริงใจของฮาร์เปอร์เนื่องจากเขาก็ไม่ต้องการจะปฏิเสธเพื่อนของเขาเลยสถานที่ที่พวกเขาได้ตัดสินใจไปทานมื้อเที่ยงกันคือร้านอาหารตะวันตกที่ชื่อว่าบลัดเฮฟเวนโดยปกติแล้ว ฮาร์เปอร์คงไม่สามารถเป็นเจ้างานและจ่ายมื้อเที่ยงนี้ที่โรงแรมห้าดาวไหน ๆ ได้ไม่เหมือนกับเด็กทายาทรุ่นที่สองของครอบครัวเศรษฐีอย่างแดนนี่กับยูริเด็กสาวหกคนจากหอของอลิซก็จะมาร่วมมื้อเที่ยงวันนี้นอกจากนี้ ยังมีอีกหกคนจากหอของเจอรัลด์ก็มากับนาโอมิด้วยอย่างไรก็ตาม เพราะเจอรัลด์ไม่ได้อยู่กับพวกผู้ชายที่เหลือในหอพักเขาก็เลยไม่ได้ไปร่วมทานมื้อเที่ยงกับฮาร์เ
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
