Share
Chapter 27
Related chapter
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 28
ฉันไม่แน่ใจว่าแม่ของเขารู้อะไรเกี่ยวกับอีกด้านของเขาหรือไม่นอกจากพ่อของเขา มีบางอย่างเกี่ยวกับเกลที่ทำให้น่าสงสัย วิธีเขาพูด วิธีเดิน และบางครั้งฉันก็ได้ยินเขาคุยโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับแซคคารี ข่มขู่ สั่งและเรียกร้อง แม้ว่าเขาจะเป็นมิตรและอ่อนหวานสำหรับฉันก็ตาม แต่ฉันก็ไม่สามารถเชื่อใจเขาได้ มันเหมือนกับว่าฉันรู้ว่ามันคืออะไร แต่ประเด็นคือฉันไม่สามารถวางมือจากมันได้ ฉันพนันได้เลยว่าปู่ของแซคคารีจะไม่เหมือนกับเขา เมื่อเห็นการเตรียมการสำหรับเขา สีสันและดอกไม้ ฉันรู้สึกว่าเขาต้องเป็นคนน่าคบหาทั่วไป ฉันเดินออกไปและมุ่งสู่สิ่งที่เป็นอยู่ ทุกอย่างพร้อมแล้ว ผู้คนในบ้านต่างรอคอยแม่ของเขาและปู่อย่างใจจดใจจ่อ ฉันมองไปรอบๆ เพื่อหาแซคคารี คอสมินาบอกกับฉันว่าก่อนหน้านี้เขาจะมาที่นี่ก่อนที่แม่กับปู่ของเขาจะมาถึงและนั่นทำให้ฉันสงสัยว่าเขาอยู่ที่ไหนในโลก“ต้องมีอะไรผิดปกติกับฉันแน่ๆ ทำไมฉันต้องมองหาเขา” ฉันได้ยินเสียงภายในของฉันเยาะเย้ยฉันฉันลูบแขนตัวเองแล้วกัดริมฝีปาก ฉันเห็นคอสมินาสวมชุดเดรสสีฟ้าสวย สวมรองเท้าส้นสูง และเห็นว่ากำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ซึ่งฉันคงเดาได้ว่าอาจจะเป็นแซคคารี“อีกครั้ง
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 29
แซคคารี“โอ้ พวกนั้น โอ้ พระเจ้า!” ผมได้ยินเสียงแม่ของฉันทันทีที่ผมดึงตัวออกจากจูเลียตและมองไปข้างหลัง ก็เห็นว่าคุณปู่ แม่ และพ่อยืนอยู่“จูเลียต?” แม่ของผมร้องเรียกเธอผมมองกลับไปที่จูเลียต ยังเห็นเธอยืนเหมือนรูปปั้น และดูตกใจมาก ปากของเธอเปิดเล็กน้อยและเธอมองออกไปคล้ายคนหลงทาง เท่าที่ฉันสังเกตเห็นเธอ เธอทำอย่างนั้นทุกครั้งที่เธอตกใจหรือกังวลใจ เธอจะกลายเป็นรูปปั้น และเธอจะไม่แม้แต่จะกระพริบตาจนกว่าจะมีคนเรียกเธอ เธอกรีดร้องและดิ้นรนต่อต้านผมเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนนี้ และนั่นคือตอนที่ผมรู้ว่าว่าครอบครัวของผมกำลังเดินเข้ามาหาเรา มันคงจะเป็นปัญหาหากพวกเขาได้ยินเสียงเธอดังนั้น วิธีเดียวที่จะช่วยเธอไว้ได้คือ... แล้วเธอก็เห็นผมฆ่าผู้ชายคนนั้นต่อหน้าเธอด้วยตาของเธอเอง ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยพบเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ทำไมจู่ๆ เธอถึงดูตกใจมากขนาดนั้น? ผมต้องฆ่าชายคนนั้นเพราะชายคนนั้นหนีออกจากห้องใต้ดินจากใต้ดิน และเขาพยายามปีนท่อผ่านไปยังหน้าต่างห้องของผม เพื่อไปหาจูเลียต ผมไม่รู้ว่าจูเลียตยังอยู่ในห้องหรือไม่ และชายคนนั้นก็ไปเอามีดมาจากที่ไหนสักแห่ง ซึ่งมันอันตรายมากเมื่อผมกลับมาถึงบ้าน โทรศัพท์
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 30
จูเลียต"อา! ในที่สุดเราก็ได้เจอกันแล้ว” ปู่ของแซคคารีหัวเราะขณะนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารต่อหน้าฉัน แซคคารีเลือกนั่งข้างฉันและแม่นั่งถัดไป พ่อนั่งข้างคุณปู่ของแซคคารีและคอสมิน่าก็มาร่วมรับประทานอาหารค่ำกับเราด้วย และเธอก็นั่งข้างพ่อด้วย“คุณ-” ฉันถูกตัดขาดเมื่อรู้สึกถึงมือของแซคคารีบนตัวฉันทำไมเขาถึงจูบฉัน มันแปลก แต่ทันใดนั้นแก้มของฉันก็ร้อนขึ้นมาและฉันรู้สึกหน้าแดงเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีก่อนนี้“แน่นอนปิดคุณ” จิตใต้สำนึกของฉันเยาะเย้ยฉัน“ฉันว่าไม่นะ” ฉันสวนกลับไม่ว่ามันจะรู้สึกแปลกแค่ไหน หัวใจของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับความจริงที่ว่าเขาจูบฉันเพียงเพื่อปิดปากฉัน ฉันรู้สึกโกรธและหงุดหงิดเมื่อเขาจูบฉัน แต่ฉันทำอะไรลงไป เป็นเพราะฉันเข้าไปขัดระหว่างการทำงานของเขาหรือเปล่า?อาจจะ.. แต่ทำไมฉันถึงได้พบกับปู่ของเขา? ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้เมื่อเขาขอให้ฉันร่วมทานอาหารเย็นกับเขา เขาต้องการคุยกับฉัน เขาต้องการคุยอะไรกับฉัน หมายถึงฉัน? ฉันทำอะไร? อย่าบอกฉันนะว่าเขาต้องการใช้ฉันเป็น ระเบิดมนุษย์หรือสายลับหรืออะไรทำนองนั้น.. ประณามมัน! คุณกำลังทำอะไรจูเลียต? จะนั่งเงียบๆ และแข็งทื
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 31
แซคคารี"ดี! ดี! ที่นี่เรามีใครบ้าง” ผมยิ้มเยาะเมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างของอาคารที่เป้าหมายเราอยู่ในนั้นวิลลีหัวเราะเล็กน้อยและบรรจุปืนไรเฟิลของเขาโดยเล็งไปที่เป้าหมาย“ตอนนี้นายเชื่อฉันไหม? ว่าฉันอยู่ในทีมของนาย?” เขาถามชี้ปืนลงผมยิ้มและถึงแม้จะพยักหน้าในเชิงบวก แต่ในใจผมยังไม่ค่อยไว้ใจเขาเลย เพราะนั่นคือสิ่งที่ปู่สอนไว้ตั้งแต่แรก“อย่าไว้ใจเพื่อน อย่าเป็นศัตรู”“ใครจะไปคิดล่ะว่าไอ้สารเลวนี้จะมาขุดหลุมศพตัวเองด้วยการมาที่นี่ โรมาเนีย” ผมพูดและมองอย่างตั้งใจจากชั้นหกของอาคารไปยังตำแหน่งที่เขายืนคุยกับคนของเขา ไอ้โง่ เขาไม่มีความคิดแม้แต่นิดเดียวว่าท่าเต้นของเขาจะถูกจับตามอง และผมกำลังรอโอกาสที่เหมาะสม และโอกาสมาถึงแล้ว ผมได้รู้ว่าเขามีบริษัทเล็กๆ แต่มีความสำคัญตั้งอยู่ที่นี้ นั่นคือ โรมาเนีย ดังนั้นฉันจึงทำในสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้เขาออกจากบิล ผมสร้างสถานการณ์ที่เขามาที่นี้เพื่อช่วยบริษัทของเขา“ทำได้ดีมากวิลลี่” ผมชมนายนิโคลัส เกรียร์ไม่รู้ว่ามีคนคอยจับตาดูฝีเท้าของเขาเลือดของผมเดือดเมื่อเขาหัวเราะจับมือกับผู้ชายคนหนึ่ง โอ้ ผมเกลียดผู้ชายคนนี้มาก“เอามานี่” ผมเอื้อมมือไปขอปืน“จะยิงเ
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 32
"เฮ้! คุณกำลังทำอะไรอยู่?" ฉันร้องไห้เพราะเขาจับแขนฉันไว้แน่นทำให้ฉันเจ็บ จู่ๆ ฉันก็ไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นและเขาลากฉันไปที่ไหน ฉันตกใจและกลัวด้วย เขาไม่ได้พูดเลยด้วยซ้ำ และมันทำให้ฉันรู้สึกว่าบางทีฉันอาจจะทำอะไรบางอย่างเพื่อให้ถูกปฏิบัติเช่นนี้เขาโกรธฉันหรือเปล่า แต่ฉันทำอะไรลงไป ฉันถูกผลักเข้าไปในห้องและเดินสะดุดขาตัวเอง แต่ฉันก็ช่วยตัวเองไม่ให้ล้มโดยจับตู้เสื้อผ้าเล็กๆ ข้างประตูห้อง"คุณกำลังทำอะไรอยู่?" ฉันถามอย่างหงุดหงิด“จากนี้ไปคุณจะอยู่ในห้องนี้!” เขาพูดยังคงยืนอยู่ตรงทางเข้าห้องใกล้ประตู“อะ-อะไร? แต่ทำไม” ฉันถามอย่างงุนงงกับคำพูดของเขา“อย่ามาถามฉัน!” เขาตะโกนจนฉันสะดุ้งอย่างเห็นได้ชัดฉันเห็นในขณะที่เขากำปั้นกำปั้นของเขาและมองขึ้นก่อนที่จะมองกลับมาที่ฉัน“นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะเตือนคุณ อย่าถามผมอีกเลย” เขาพูดอย่างกระจ่างทุกคำมือของฉันสั่นเมื่อเห็นดวงตาของเขา เกิดอะไรขึ้นกับเขา?“นี่คือบ้านของผม และอย่าลืมว่าเธอเป็นใคร มาจากไหน และมาที่นี่ในสภาพไหน!” เขากล่าวด้วยใบหน้าของเขาที่ไม่มีการแสดงออกใด ๆ“แซค-” เขาห้ามฉัน “หุบปาก!” และทันใดนั้นฉันก็หุบปากด้วยความตกใจ เ
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 33
เขายืนอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วยกมือขึ้นแตะใบหน้าราวกับว่าไม่เชื่อว่าฉันแค่สาดน้ำใส่หน้าเขา ก่อนที่ทุกคนจะดูหมิ่นเขา เขาใช้ฝ่ามือเช็ดใบหน้า จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนเป็นคนที่โกรธเกรี้ยว เขาเอาเสื้อที่เปียกอยู่ตอนนี้ออก แล้วเขาก็สะบัดมันไปในอากาศ ฉันถอนหายใจและหันหลังกลับไปและเก็บเหยือกเปล่าไว้บนโต๊ะข้างโซฟา"พุทโธ่!" แม่พูดด้วยความตกใจ"ทำไมคุณ!" ดูเหมือนว่าเขาจะไม่พอใจกับสถานการณ์อย่างชัดเจน ตามที่ฉันคาดการณ์ไว้ แขนของฉันถูกคว้าไว้ และฉันก็ถูกลากกลับไปที่ห้องโดยที่เขาพึมพำอะไรบางอย่างด้ว ความหงุดหงิด"กล้าดียังไง?" เขาตะคอกใส่ฉัน ผลักฉันให้ชิดกับกำแพงฉันกอดหน้าอก และเขาก็จ้องมาที่ฉันขณะที่เขาใช้มือลูบผมที่เปียกของเขา“กล้าดียังไงมาแกล้งผม? ผมเข้าใจว่าคุณจะไม่ได้รับสิ่งทีผมได้เตือนคุณก่อนหน้านี้” เขาชกกำแพงข้างใบหน้าของฉันซึ่งทำให้ฉันสะดุ้งเล็กน้อย อย่ากลัวไปเลย จูเลียต! อย่าปล่อยให้เขาครอบงำเธอ“แค่สะบัด! แค่สะบัดนิ้ว ผมจะทำลายทุกสิ่ง คุณเข้าใจไหม? ผมสามารถทำลายทุกคนที่คุณรักและครอบครัวของคุณ” เขาโกรธจัดจากเสียงของเขา"โอ้จริงเหรอ?" ฉันพูดและยกมือขึ้นเป็นครั้งแรก และในครั้งเดียว ฉันก็ผลักเ
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 34
วิลลี“ฉันน่าจะรู้” นิโคลัสคำรามในขณะที่ผมยิ้มเยาะให้กับอาการที่เปื้อนเลือดของเขา"แกรู้อะไรไหม? แกมันไอ้สารเลวที่เนรคุณจริงๆ! แค่นับว่าฉันเคยช่วยแกกี่ครั้ง มันก็นับไม่ถ้วน แต่ที่นี่แกกำลังเนรคุณและคำรามใส่พระผู้ช่วยให้รอดของคุณ ไม่มีฉันแกก็ไม่มีอะไร! ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน แกคงตายไปนานแล้ว แต่ที่นี่แกถูกใส่กุญแจมือไว้ที่เตียง ขณะที่ฉันพันผ้าพันแผลใหม่ให้แก เหี้ย! ฉันหวังว่าฉันจะได้ทำอย่างอื่นแทนการช่วยแกมาตลอด ยังเสียใจอยู่ทุกวันทุกคืน”“ระวังปาก!” เขาเยาะเย้ย ซึ่งทำให้ฉันหงุดหงิด ฉันกดไหล่เขามากเกินไปตอนที่กระสุนของแซคคารีฝังเข้าไปเขาก่อนหน้านี้ และในขณะที่บาดแผลยังดิบอยู่ เขาก็สะดุ้งด้วยความเจ็บปวดและจ้องมาที่ฉัน ซึ่งทำให้เขาได้รับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จากด้านข้างของฉัน"ฉันควรจะรู้ เจ้าทรยศ!” เขาพูดและไอเล็กน้อยฉันหัวเราะเล็กน้อยแล้วมัดผ้าพันแผลก่อนจะลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปที่อ่างล้างจาน“อย่างที่บอกไปก่อนหน้านี้ ไอ้สารเลว!” ฉันพูดและล้างมือให้สะอาดโดยใช้น้ำยาฆ่าเชื้อ“แกต้องตายในไม่ช้า รอ! จนกว่าพ่อของฉันจะรู้เรื่องนี้” เขาพูดซึ่งทำให้ฉันหัวเราะคิกคัก“คนที่อยู่บนเตียงใกล้ตายยังกล้าพูด” ฉัน
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 35
การฆ่าเพื่อนของเราเองจากภายในกลุ่มไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับเรา แต่ตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันก็รู้ว่าแซคคารีไม่ไว้ใจใครเลย ไม่มีแม้แต่ครอบครัวของเขาเอง เขาไร้ความปราณียิ่งกว่านิโคลัส อันที่จริงนิโคลัสเป็นคนขี้ขลาด เขามักจะซ่อนอยู่ข้างหลังฉันหรือคนของเขาเพื่อความปลอดภัย เขาแค่รู้วิธีทรมานและวิธีฆ่าใครซักคน แต่แซคคารี เขาเป็นอิสระ เขาทำงานและมีคำพูดของเขาเอง เขาไม่ไว้วางใจใครและไม่แสดงความเมตตาต่อใคร ตรงกันข้ามกับนิโคลัสโดยสิ้นเชิง ฉันสงสัยว่าอะไรที่เขาได้รู้เพรามันะทำให้เขาสูญเสียความสงบในทันที รถจอดใกล้ประตูแล้วขับออกมาแม็กซ์ เขามองมาที่เราแล้วรีบวิ่งมาหาเรา“อะไรวะ” แม็กซ์สาปแช่งเมื่อเห็นออสตินและผู้ชายอีกคน“อย่าสาบาน!” ฉันส่งเสียงขู่ เขากลอกตาใส่ฉัน“เจ้านายทำมัน พวกเขาเป็นคนทรยศ!” เซธบอกเขา“ออสติน? ไม่มีทาง!" แม็กซ์ส่ายหัวและมองลงไปที่ร่างกายของเขาอย่างเศร้าโศก“พาพวกเขาออกไปจากที่นี่ก่อนที่เจ้านายจะกลับมา” ฉันพูดและทั้งคู่ก็พยักหน้า จากการมองเห็นรอบข้างของฉัน ฉันเห็นร่างหนึ่งวิ่งไปที่บ้านจากรถ แต่ฉันเลือกที่จะเพิกเฉยโดยคิดว่าอาจเป็นคนของแซคคารีภายในอาณาเขต“โอ้มนุษย์!” แม็กซ์ร้องพร้อ
Latest chapter
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 85
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 84
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 83
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 82
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 81
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 80
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 79
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 78
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 77
