Chapter 31

แซคคารี

"ดี! ดี! ที่นี่เรามีใครบ้าง” ผมยิ้มเยาะเมื่อมองออกไปนอกหน้าต่างของอาคารที่เป้าหมายเราอยู่ในนั้น

วิลลีหัวเราะเล็กน้อยและบรรจุปืนไรเฟิลของเขาโดยเล็งไปที่เป้าหมาย

“ตอนนี้นายเชื่อฉันไหม? ว่าฉันอยู่ในทีมของนาย?” เขาถามชี้ปืนลง

ผมยิ้มและถึงแม้จะพยักหน้าในเชิงบวก แต่ในใจผมยังไม่ค่อยไว้ใจเขาเลย เพราะนั่นคือสิ่งที่ปู่สอนไว้ตั้งแต่แรก

“อย่าไว้ใจเพื่อน อย่าเป็นศัตรู”

“ใครจะไปคิดล่ะว่าไอ้สารเลวนี้จะมาขุดหลุมศพตัวเองด้วยการมาที่นี่ โรมาเนีย” ผมพูดและมองอย่างตั้งใจจากชั้นหกของอาคารไปยังตำแหน่งที่เขายืนคุยกับคนของเขา ไอ้โง่ เขาไม่มีความคิดแม้แต่นิดเดียวว่าท่าเต้นของเขาจะถูกจับตามอง และผมกำลังรอโอกาสที่เหมาะสม และโอกาสมาถึงแล้ว ผมได้รู้ว่าเขามีบริษัทเล็กๆ แต่มีความสำคัญตั้งอยู่ที่นี้ นั่นคือ โรมาเนีย ดังนั้นฉันจึงทำในสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้เขาออกจากบิล ผมสร้างสถานการณ์ที่เขามาที่นี้เพื่อช่วยบริษัทของเขา

“ทำได้ดีมากวิลลี่” ผมชม

นายนิโคลัส เกรียร์ไม่รู้ว่ามีคนคอยจับตาดูฝีเท้าของเขา

เลือดของผมเดือดเมื่อเขาหัวเราะจับมือกับผู้ชายคนหนึ่ง โอ้ ผมเกลียดผู้ชายคนนี้มาก

“เอามานี่” ผมเอื้อมมือไปขอปืน

“จะยิงเ