Share
Chapter 37
Related chapter
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 38
แซคคารีผมให้คนของผมไปดูแลไอ้หมาตัวนั้นในห้อง เขาจัดการแก้มัดตัวเองได้ยังไง ฉันมองไปด้านข้างและพบว่าจูเลียตนั่งเงียบ ๆ พิงกระจกรถ เธอเงียบเกินไป ผมมองไปข้างหน้าและเห็นวิลลี่มองมาที่ผมผ่านกระจกมองหลังของรถ เขาดูกังวล ผมส่งสัญญาณด้วยสายตาให้จดจ่ออยู่กับถนน ผมถอนหายใจขณะที่เอามือถูหน้าแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง ตอนนี้ชีวิตผมวุ่นวายมาก ผมไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตตอนนี้ได้ แต่ผมรู้ว่านี่คือชีวิตของจูเลียต ชีวิตที่วุ่นวายกว่าฉันในตอนนี้ ในที่สุด ความจริงของเอ็มเม็ตต์ที่เป็นนิโคลัสก็ถูกเปิดเผยต่อเธอ แต่นั่นไม่ใช่วิธีที่ผมหวังให้เธอรู้จริงๆ มันไม่ใช่วิธีที่ผมวางแผนไว้ ตอนนี้ผมไม่มีความสุขเลยจริงๆ แต่ในทางกลับกัน ความจริงเพียงครึ่งเดียวเท่านั้นที่ถูกเปิดเผยต่อเธอ มันมีมากกว่านี้ เธอยังต้องรู้ข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นอีก และผมหวังว่าเธอจะเข้าใจในที่สุด ก้าวร้าว ผมรู้พฤติกรรมของผมที่มีต่อเธอตั้งแต่เมื่อก่อน ไม่ค่อยดีนัก ผมมักใจร้ายกับเธอ ผมขังเธอไว้ให้ห่างจากทุกคน เมื่อเธออยู่ห่างจากคนที่คุ้นเคยแล้ว ประการแรก เพื่อความปลอดภัยของเธอเอง เพราะในขณะที่ผมมีนิโคลัส ผมรู้ว่าพ่อของเขาไม่มีท
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 39
จูเลียต“เสร็จแล้วค่ะ” ฉันมัดผมด้วยความหงุดหงิดและเจ็บปวด“ทุกอย่างเสร็จแล้ว” ฉันหยิบตะเกียงที่หักลงจากพื้นแล้วโยนลงบนผนัง”“ดอมนา!” ฉันได้ยินใครคนหนึ่ง แต่ฉันเพิกเฉยต่อบุคคลนั้นขณะที่ฉันล้มตัวลงกับพื้นและเอนศีรษะลงที่ข้างเตียง“คุณสบายดีไหม?” มันคือคอสมิน่า"โอ้พระเจ้า! คุณทำอะไรลงไป เลือดไหล! เดียวนะ!" ฉันได้ยินเธอและเดาว่าเธอจะต้องไปเข้าห้องน้ำเพื่อรับชุดปฐมพยาบาล ฉันมองลงไปและเห็นมือของฉันเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนและมีเลือดออก และกางเกงก็ขาด และเท้าเปล่าของฉันก็มีรอยขีดข่วนเช่นกัน แต่มันไม่สำคัญสำหรับฉัน แต่สิ่งที่ทำร้ายฉันคือความรู้สึกและอารมณ์ของฉัน อารมณ์ของฉันเป็นภาระบนไหล่ของฉัน ฉันรู้สึกท้อแท้และเต็มไปด้วยความโกรธ เพราะวันนี้ฉันสูญเสียความมั่นใจในตัวเอง ฉันหมดศรัทธาในตัวเอง ฉันไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ดูเหมือนว่าทุกการตัดสินใจในอดีตของฉันจะไม่ถูกต้องและส่งผลให้ฉันล้มเหลว ฉันยากจนและฉันรู้สึกราวกับว่าฉันสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเอง การทรยศเป็นต้นเหตุของอารมณ์ทั้งหมดที่ฉันรู้สึกอยู่ตอนนี้ ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันได้ยินเสียงสับเปลี่ยนในพื้นหลังและรู้สึกว่ามีคนมาแตะแขน
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 40
“ไหน แม่แม่เห็นบนคอของหนูหน่อยสิ” เธอพูดขณะที่เธอหยิบสร้อยคอจากฉันแล้วลุกจากเตียงและพยายามใส่มันไว้ที่คอของฉัน"แม่ค่ะ!" เธอตัดสายฉันออกอีกครั้ง “ได้โปรดเถอะ จูเลียต! แม่มักจะมีความฝันที่จะมอบสร้อยคอนี้ให้กับลูกสะใภ้ด้วยมือของแม่เอง แม่รอเวลานี้มานานมากจนในที่สุด ก็ได้เห็นลูกชายของแม่มีความสุขกับใครสักคน แม่ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเรียกคนอื่นว่าครอบครัวของเขาและวันนี้เขาก็ได้ทำ เขาเรียกหนูว่าครอบครัวของเขานะ จูเลียต!” เธอพูดและนั่นทำให้ฉันสนใจ"ใช่! เขาเรียกหนูว่าครอบครัวของเขา แม่ไม่สามารถแสดงความรู้สึกที่มีความสุขในวันนี้ได้ ในที่สุดเขาก็จะสามารถอยู่ได้เหมือนคนปกติที่ห่างไกลจากสิ่งทั้งหมดนี้ ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพียงเพราะหนูที่รัก แม่ไม่รู้ว่าหนูทั้งสองพบกันได้อย่างไร แต่แม่ดีใจเหลือเกินที่พวกเธอได้พบกัน ไม่อย่างนั้นแม่คงไม่ได้เห็นด้านนี้ของเขาอีกแล้ว” เสียงของเธอแหบแห้งในตอนท้าย และฉันเห็นน้ำตาไหลอาบตาของเธอ เธอกำลังพูดถึงอะไร?“แม้ว่าแม่จะยังไม่ชอบความคิดของพวกเธอสองคนที่จะย้ายออกไป แต่แม่มาถึงจุดที่ว่าจะไม่บังคับทั้งสองคนอีก ก่อนหน้านี้ เมื่อแซคคารีบอกแม่เกี่ยวกับพวกเธอสองคนจะต้องแยกจาก
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 41
“สร้อยคอนี้แม่ของคุณให้มา!” ฉันพูดและขมวดคิ้วเมื่อเขายังไม่มองมาที่ฉัน ปัญหาของเขาคืออะไร?"ดังนั้น?" เขาถาม“มันมาจากบรรพบุรุษของคุณ ครอบครัวของคุณมีประเพณีที่จะส่งต่อสร้อยคอนี้ไปยังรุ่นของพวกเขา!” ฉันพูด"ผมรู้แล้ว!" เขาพูดและพิมพ์ต่อ“ฉันคืนสิ่งนี้ให้คุณ ฉันไม่ใช่คนในครอบครัวของคุณ” เมื่อฉันพูดแบบนี้ เขาหยุดพิมพ์แต่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง“ดังนั้น ฉันคิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้ามันอยู่กับคุณ แล้วคุณมอบมันให้กับคนที่ใช่ ฉันไม่ได้ ” แล้วฉันถูกเขาตัดบทจากเขาอย่างหยาบคาย"ได้! ตามนั้น! แล้วปล่อยผมอยู่คนเดียวได้ไหม!” เขาพูดและพิมพ์ต่อ ครั้งนี้โหดกว่า"ตกลง?" ฉันพูดขึ้นเหมือนคำถาม“ฉันจะกลับห้อง” ฉันพูดแล้วส่ายหัวให้เขาก่อนจะหันหลังเดินจากไป“ฉันคาดหวังการกระทำที่กล้าหาญจากเขาหรือเปล่า? เกิดอะไรขึ้นกับฉัน?" ฉันคิดขณะปิดประตูตามหลัง"หยาบคายมาก!" ฉันพูดเสียงดังแล้วเดินไปที่ห้องเมื่อฉันกลับเข้าไปในห้องฉันก็ตรงไปที่กระเป๋าเดินทางของฉันและทำให้การนอนหลับของฉันหมดลงหลังจากเปลี่ยนเป็นเสื้อสีน้ำเงินและกางเกงเต็มตัวแล้ว ฉันนอนลงบนเตียงและรอให้การนอนหลับมาถึง ช่วงเวลาตั้งแต่เช้าเข้ามาในจิตใจของฉัน ฉันพลิก
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 42
“ผมทำไม่ได้!” ฉันได้ยินเขาและทันใดนั้นรถก็หยุดด้วยเสียงร้องดังมาจากล้อ รู้สึกว่าตัวเองกระตุกไปข้างหน้าเนื่องจากการหยุดกะทันหัน แต่โชคดีที่เข็มขัดนิรภัยช่วยชีวิตฉันไว้"คุณพระช่วย! แซคคารี?” ฉันถามอย่างงงๆ เมื่อเห็นเขาใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดหน้า เครื่องปรับอากาศเปิดอยู่แต่เขาก็ยังเหงื่อออก“อะ-เกิดอะไรขึ้น” ฉันถามช้าๆ เขามองมาที่ฉันแล้วใส่ผ้าเช็ดหน้ากลับเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของเขา“ไม่มีอะไร” เขากระซิบและขับรถไปอีกครั้ง ตลอดทางที่ฉันเฝ้ามองดูพฤติกรรมแปลก ๆ ของเขา"เกิดอะไรขึ้นกับเขา?" ฉันสงสัย บางครั้งเขาก็จะหันมาหาฉันแต่เขายังคงปากแข็ง พฤติกรรมของเขาทำให้ฉันได้สมมติฐานแปลกๆ และในทันใดฉันก็เอาแต่บ่นว่าเขากำลังพาฉันไปที่ไหน เขากำลังพาฉันไปที่ใดที่หนึ่งเพื่อทำร้ายฉัน? ไม่ เขาสามารถทำร้ายฉันได้ไหม เขาจะทำร้ายฉันไหม ฉันกำผ้าของชุดของฉันและกัดริมฝีปากของฉัน นิ้วของฉันกระตุกอย่างต่อเนื่องและดวงตาของฉันก็ถูกต่อยโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะน้ำตาที่ขู่ว่าจะหลุดออกไปทุกขณะ ฉันกลัวไหม รถมาหยุดก่อนอาคาร อาคารมีชื่อเป็นตัวหนาว่า "Sullivan Real Estate" ฉันลงจากรถและมองขึ้นไปที่อาคาร ตึกนี้ตั้งตระหง่านข่มขู่อาคารใก
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 43
“มีอะไรจะอธิบายให้ฟังไหมคะ พ่อ” ฉันถามพลางมองแซคคารี เขาหรี่ตามาที่ฉันและขอให้พ่อกับฉันนั่งบนโซฟาสำนักงาน เรานั่งกับพ่อข้างๆ ฉัน ส่วนแซคคารีเลือกนั่งตรงข้ามฉันบนโซฟาเดี่ยว“ฉันรู้ว่าคุณสองคนกำลังปิดบังบางอย่างจากหนู และหนูไม่ชอบมัน พ่อ!" ฉันหันไปหาเขา “ได้โปรด! บอกฉันทีว่าเกิดอะไรขึ้น? ฉันเบื่อกับการอยู่ในความมืด ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เป็นเรื่องยากมากสำหรับฉัน ฉันได้เห็นอีกด้านหนึ่งของชีวิตของฉันแล้วและฉันก็ไม่ชอบมันจริงๆ พ่อรู้ไหม เอ็มเม็ตต์ยังมีชีวิตอยู่! เขาทรยศหนู เขาไม่ใช่คนที่ฉันหลงรักและแม้แต่ตัวตนของเขาก็ไม่เป็นความจริง เขากำลังเล่นกับหนูด้วยความรู้สึกและอารมณ์ของหนู พ่อ! เขาทรยศ พ่อรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาบอกหนูว่าชื่อของเขาไม่ใช่เอ็มเม็ตต์" พ่อตัดฉันตรงกลาง "แต่เป็นนิโคลัส เกรียร์" พ่อพูดจบ ในขณะที่ฉันนั่งอยู่ที่นั่นโดยอ้าปากค้าง“พ่อ รู้เหรอค่ะ” ฉันถามช้า ๆ ซึ่งเขาตอบโดยพยักหน้าว่า 'ใช่'"ว้าว!" ฉันอุทานเอามือถูหน้าตัวเอง“ตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ” ฉันถาม"ตั้งแต่แรก!" พ่อตอบกลับ ฉันหันไปหาเขาอย่างไม่เชื่อ"อะไรนะ? ตั้งแต่แรก?" ฉันถามและพ่อก็ขยับในตำแหน่งของเขาพยักหน้าในเชิงบวก“อ
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 44
“พ่อสับสนแต่มีความสุขที่ได้เดินจากกรงของมัน พ่อกลับมาหาครอบครัวและตัดสินใจว่าจะเลิกเป็นมาเฟีย พ่อได้รู้ว่าโลกมาเฟียไม่ได้มีไว้สำหรับพ่อ พ่อไม่สามารถอยู่ที่นั่น ดูเหมือนว่าปู่จะไม่ไว้ใจพ่อจริงๆ ดังนั้นเขาจึงลงนามในความประสงค์ของเขาทั้งหมดในชื่อของลูก จูเลียต พ่อคิดว่าพ่อหาเงินได้มากพอที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขให้พ้นจากอาชญากรรมและอาชญากร แต่ทุกอย่างพังทลายในวันที่ลูกพานิโคลัสกลับบ้านโดยอ้างว่าเขาเป็นแฟนของลูก ลูกเอาแต่เรียกเขาว่าเอ็มเม็ตต์ เมื่อพ่อแน่ใจว่าพ่อเคยเห็นเขาที่ไหนสักแห่งมาก่อน ดังนั้นวันหนึ่งเขาเองก็บอกความจริงกับพ่อว่าเขาชื่อนิโคลัส ไม่ใช่เอ็มเม็ตต์ และเขาต้องการเงินที่ปู่ฝากไว้กับชื่อลูก เพราะตามพินัยกรรม จูเลียตสามารถส่งต่อพินัยกรรมให้สามีของเธอได้หลังจากอายุสามสิบเท่านั้น พ่อไม่เข้าใจว่าทำไมปู่ได้วางแผนพินัยกรรมดังกล่าวไว้ แต่เห็นได้ชัดว่านิโคลัสต้องการเงินนั้นและเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มา แต่การที่เขาต้องแต่งงานกับลูกและรอจนกว่าลูกจะอายุครบสามสิบจึงจะได้รับเงิน แต่มีข้อแม้!” พ่อพูดและฉันก็จ้องมองเขาเพื่อรอให้เขาเล่าให้จบ“ความแปลกของข้อตกลงนั้นคือพินัยกรรมมีปร
ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 45
จูเลียต“คุณรู้ทุกอย่างแล้ว!” ฉันพูดขณะที่แซคคารีขับรถพาเรากลับไปที่คฤหาสน์ของเขาอย่างที่ฉันคาดไว้ ไม่มีคำตอบจากเขา เขาคงคิดว่าฉันโง่ เขาต้องหัวเราะเยาะต่อชะตากรรมของฉัน มันไม่ใช่ความผิดของเขาด้วยซ้ำ ใครจะไม่หัวเราะเยาะฉัน ชีวิตแบบไหนกันที่ฉันมี อัศจรรย์! ฉันเคยจินตนาการถึงชีวิตของฉันว่าจะยุ่งเหยิงขนาดนี้เลยหรือ? สิ่งที่ฉันคิดกับสิ่งที่เกิดขึ้น ชีวิตฉันไม่สามารถกำหนดอะไรได้เลย ทั้งหมดที่ฉันทำได้คือร้องไห้ ทำไมฉันถึงปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้นกับฉันตั้งแต่แรก? นี่เป็นเพราะฉัน ฉันควรจะระมัดระวังมากกว่านี้ ฉันควรจะระมัดระวังเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวฉันให้มากกว่านี้ ทำไมฉันจึงไม่เห็นดวงตาที่เป็นห่วงจากพ่อแม่ได้อย่างไร ทำไมฉันถึงไม่ได้รับคำใบ้เมื่อพ่อบอกฉันว่าเขาไม่ชอบเอ็มเม็ตต์จริงๆ ทุกคนพูดถูกเกี่ยวกับเอ็มเม็ตต์จนเขาดูไม่ใช่คนดีสำหรับพวกเขา แล้วทำไมฉันถึงเป็นคนเดียวที่ตาบอด? ฉันถอนหายใจพลางถูจมูกตัวเองด้วยอาการกำเริบ สภาพของฉันแย่ลงทุกวันและฉันไม่ได้โทษใครแล้วนอกจากฉัน แต่สิ่งที่พ่อทำ ฉันไม่สามารถเพิกเฉยได้จริงๆ แน่นอนว่าเขาทำเพื่อฉันเพื่อครอบครัว แต่เขาทำทุกอย่างด้วยตัวเขาเอง เขายังมาต
Latest chapter
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 85
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 84
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 83
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 82
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 81
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 80
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 79
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 78
- ร้อนรักสามเส้าของเหล่าทวยเทพ Chapter 77
