Share

Chapter 48

แซคคารี

“ท่านค่ะ มิสเตอร์สตีเฟนรีบออกจากบ้านพักไปแล้วค่ะ ฉันพยายามจะหยุดเขา แต่เขาบอกว่ามันเร่งด่วนและเขาก็ขึ้นเครื่องบินลำต่อไปกลับบ้าน” คอสมินาบอกผม ขณะที่ผมลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองย้อนกลับไปที่จูเลียตที่กำลังหลับอยู่ เธอหันหน้าไปอีกด้านหนึ่งของเตียงซ้ายมือของเธอบนหมอน ในขณะที่อีกคนนอนหงายอยู่บนหลังศีรษะ นั่นเป็นตำแหน่งที่ไม่สะดวก ...

"ผมรู้แล้วนะ! เขาบอกผมเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อคืน” ผมบอกแล้วผมก็นั่งบนเก้าอี้เอนกายที่จูเลียตเลือกจากร้านเฟอร์นิเจอร์ร้านนั้น และโดยความจริงฉันรักเก้าอี้เอนกายตัวนี้ ทำไมผมถึงไม่เคยคิดที่จะซื้อมาไว้ที่บ้านมาก่อน? มันทำให้ผมผ่อนคลายมากจนเมื่อใดก็ตามที่ตื่นนอนตอนเช้าหรือเมื่อใดก็ตามที่รู้สึกเหนื่อย ผมเคยชินกับการนั่งบนเก้าอี้เอนกายตัวนี้

"โอ้! ดีมากเลยค่ะ เขาเพิ่งโทรหาฉันเมื่อไม่กี่นาทีก่อนและบอกให้ฉันแจ้งให้คุณทราบ” เธอพูดและตาของผมก็เพ่งไปที่จูเลียตที่กำลังหลับใหลและเอาผ้านวมคลุมตัวเองอย่าง่น่านอน

"อืม มันยังเช้าตรู่ คุณทำงานได้ดีมาก แต่ตอนนี้คุณไปนอนได้แล้ว วันนี้ผมจะไม่มาออฟฟิศ! หรือถ้าคุณต้องการคุณสามารถหยุดพักผ่อนได้เช่นกัน หากคุณอยากทำเช่นนั้น โปรดแจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status