Share
บทที่ 693 สามีภรรยาธรรมดาทั่วไป
Bab terkait
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 694 เพลงหมื่นกระบี่เศษดารา
คำพูดของเย่จิ่งอวี้ขจัดความเศร้าโศกในใจของอินชิงเสวียนจนสิ้น พลันรู้สึกถึงความหวานในใจมีสามีแบบนี้ ยังปรารถนาสิ่งใดอีกล่ะ!ทั้งสองคุยกันสักพักหนึ่ง แล้วฟ้าก็มืดลงหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ เจ้าสำนักเซี่ยวก็เดินเข้ามาในเรือนด้วยใบหน้าอึมครึม เซี่ยวอิ๋นหวนรีบวางตะเกียบลง แล้วเดินไปที่ห้องหนังสือทันทีเย่จิ่งหลานเหลือบมองออกไปข้างนอก แล้วกินต่อชาติที่แล้วเขาชอบกินอาหารทะเลมาก แต่ในฐานะคนจน เขาไม่มีเงินซื้อเลย จึงได้แต่ซื้อหอยราคาถูกๆ มาลิ้มลองเท่านั้น เมื่อมาถึงที่นี่ ก็มีอาหารทะเลมากมายนับไม่ถ้วน ทั้งยังราคาถูกมาก จึงต้องกินให้มากอยู่แล้วอินชิงเสวียนเดิมทีไม่มีกะจิตกะใจจะกินนัก แต่เมื่อเห็นว่าเย่จิ่งหลานกินอย่าเอร็ดอร่อย นางก็ค่อยๆ รู้สึกอยากอาหารมากขึ้นขณะที่นางคาดเดาว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงนกหวีดเสียงแหลมฮวาเชียนเดินเข้ามาจากด้านนอก พูดด้วยน้ำเสียงเร่งร้อน “ปกป้องจ้าวเอ๋อร์ คนตงหลิวมาโจมตีอีกแล้ว”ยังไม่ทันที่อินชิงเสวียนจะได้ถาม ฮวาเชียนก็ออกไปพร้อมกับกระบี่ยาวอินชิงเสวียนรีบให้อวิ๋นฉ่ายและจังอวี้จิ่นเก็บอาหาร และพาเสี่ยวหนานเฟิงเข้าไปในมิติของเย่จิ่งหลาน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 695 ชัยชนะครั้งใหญ่
ในสนามรบ การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปอินชิงเสวียนอาศัยพลังมิติอันแข็งแกร่งเพื่อสนับสนุน จังหวะของเพลงพิณมั่นคงและคมชัดมากขึ้นเรื่อยๆ การปะทะกันระหว่างโน้ตกลายเป็นเสียงระเบิดของกระบี่เมื่อได้ยินเจ้าสำนักเซี่ยวก็รู้สึกตื่นเต้น ถึงหลี่เฟิ่งอี๋จะไม่ตาย แต่ก็ยังไม่สามารถเล่นเพลงนี้ได้รุนแรงปานนี้ แม่นางน้อยแซ่อินผู้นี้ เป็นของขวัญที่สวรรค์ประทานให้กับหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์จริงๆเย่จิ่งอวี้และคนอื่นก็รู้สึกฮึกเหิมเช่นกัน เขาย่อมฟังออกถึงความร้ายกาจของท่วงทำนองเพลงนี้แน่นอน แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนที่เล่นพิณ แต่ก็ยังภูมิใจเก่อหงยวนอยู่ข้างๆ เย่จิ่งอวี้ เมื่อเห็นว่าเขามองไปยังอินชิงเสวียนอยู่ตลอด นางก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกมุมปาก“น่าทึ่งตรงไหนกัน”นางอัดพลังให้กระบี่ ทันใดนั้นมันก็ส่งเสียงหึ่งๆเย่จิ่งอวี้กลับไม่ได้มองนาง กำลังเคลื่อนตัวไปหาผีแคระตงหลิวอีกคนแล้วเก่อหงยวนไม่ยอมให้เห็นว่าตนด้อยกว่า นางพุ่งทะยานไปหาชายตงหลิวอีกคนครั้งนี้ชาวตงหลิวส่งคนมากว่าร้อยคน ผู้นำที่สวมชุดเกราะสีแดงก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแม่ทัพโนจิริ หัวหน้าของพวกเขาเฮ่ออวิ๋นทงและผู้อาวุโสสวีแห่งสำนักเทียนหยวนร่วมมือกัน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 696 เดรัจฉานยังเทียบไม่ติด
ในขณะที่คู่สามีภรรยากำลังพูดคุยกัน สำนักต่างๆ ก็ตรวจนับกำลังคนที่สูญเสียไป และในไม่ช้า ผลลัพธ์ก็ออกมาแม้ว่าจะมีคนจากตงหลิวมามากมายหลายร้อยคน แต่คราวนี้มีการสูญเสียน้อยที่สุด จำนวนศิษย์ที่บาดเจ็บเสียชีวิตมีเพียงยี่สิบคนเท่านั้น ข่าวนี้ทำให้ทุกคนตื่นเต้นในทันทีเจ้าสำนักทั้งหลายมาหาเจ้าสำนักเซี่ยว และยกย่องอินชิงเสวียนเจ้าสำนักเซี่ยวลูบเคราด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มอย่างพึงพอใจฉุยอวี้ก็มาที่นี่ พูดด้วยเสียงแหบห้าว “เมื่อมีพิณการเวกและแม่นางน้อยคนนี้ คิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะใช้เวลาไม่นาน วันที่ตงหลิวถูกทำลายล้าง สำนักของเราจะจัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลองอย่างแน่นอน จะได้ร่ำสุรากับเจ้าสำนักท่านอื่นให้สะใจไปเลย”ทันทีที่ฉุยอวี้เอ่ยปาก ทุกคนก็เงียบลงทันที สำนักที่มีชื่อเสียงเหล่านี้ล้วนคิดว่าตัวเองสูงส่ง จึงดูหมื่นถิ่นแคลนสำนักที่ผิดหลักทำนองคลองธรรมเช่นสำนักเซียวเหยาอยู่แล้วเมื่อเห็นบรรยากาศแข็งข้อต่อกัน ผู้อาวุโสสวีก็หัวเราะ ทำให้สถานการณ์คลี่คลาย“เมื่อครู่ต้องขอบคุณเจ้าสำนักฉุยที่ช่วยเหลือ ถ้าวันนั้นมาถึง ข้าจะไปร่วมด้วยแน่นอน”เพราะเมื่อครู่เขาเพิ่งจัดการกับโนจิริจูนิ เฮ่ออวิ๋นทงจึงไม่สา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 697 แผนชั่วที่ไม่กล้าเปิดเผย
ในเวลานี้ สำนักทั้งหมดได้กลับคืนสำนักของตนแล้วเจ้าสำนักเซี่ยวอารมณ์ดีอย่างมาก อุ้มเสี่ยวหนานเฟิงหยอกเล่นอยู่นานแม้ว่าชายชรามักจะมีใบหน้าที่เคร่งเครียด แต่เสี่ยวหนานเฟิงก็ไม่กลัวเลย แต่กลับดึงหยวดเคราของเขาเล่นไม่หยุดเจ้าสำนักเซี่ยวก็รู้สึกชื่นชอบเจ้าเด็กอ้วนกลมคนนี้เป็นอย่างมาก หัวเราะออกมาดังๆ เป็นครั้งคราวเพียงแต่ว่า เขาและเย่จิ่งอวี้ยังคงไม่ได้พูดจากันเย่จิ่งอวี้ในฐานะฮ่องเต้ในรัชสมัยนี้ ไม่สามารถไปหาเขาได้ ทั้งสองคนมองกันและกันเป็นอากาศธาตุ ซึ่งทำให้อินชิงเสวียนรู้สึกอึดอัดใจแต่เรื่องนี้จะโทษเย่จิ่งอวี้ก็ไม่ได้ แต่นางในฐานะผู้เยาว์ ไม่สามารถไปเจรจากับเจ้าสำนักเซี่ยวได้ จึงทำได้แค่ปล่อยผ่านไปเมื่อรู้ว่าวันนี้ได้รับชัย เซี่ยวอิ๋นหวนมีความสุขมาก ทำอาหารสองสามจานเป็นพิเศษ อินชิงเสวียนก็เข้าไปช่วย โดยเอาของบางอย่างจากมิติออกมาเองด้วย โดยที่โกหกว่านำมาจากรถม้าเจ้าสำนักเซี่ยวเห็นว่าอาหารหลากหลาย จึงสั่งให้คนไปตามเฮ่ออวิ๋นทงและผู้อาวุโสสวีทันทีพวกเขาทั้งสามไม่เคยลิ้มลองอาหารอันโอชะเหล่านี้ อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วโป้งขึ้นชมเชยเจ้าสำนักเซี่ยวรู้สึกว่าใบหน้าเปล่งประกาย สีห
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 698 พี่ใหญ่ต้องการไปตามหาสตรีที่ดีจริงๆ
ณ หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์เมื่อก่อน เย่จิ่งอวี้ไม่มีความรู้สึกใดๆ ต่อน้องชายคนนี้ แต่หลังจากออกจากเมืองหลวง ก็มีบางอย่างเปลี่ยนไปในทันทีหลังจากออกจากสถานที่อันเต็มไปด้วยกฎและข้อบังคับ เย่จิ่งอวี้รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองอ่อนโยนลงมาก เมื่อคิดถึงเย่จิ่งหลานที่อายุเพียงไม่กี่ขวบ กลับสามารถติดตามเสวียนเอ๋อร์ข้ามภูเขาลำน้ำมาได้ มาจนถึงที่นี่ ในใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกซาบซึ้ง“ช่วงนี้อันไท่ผินเป็นอย่างไรบ้าง”เย่จิ่งหลานพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณฝ่าบาทที่เป็นห่วง ทุกอย่างเรียบร้อยดี”เย่จิ่งอวี้ยิ้มเล็กน้อยและพูดอย่างอบอุ่น “เรียกข้าว่าพี่ใหญ่ก็ได้ เจ้ากับข้าเราพี่น้องได้พบกันที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับมารยาทเหล่านั้นแล้ว”เย่จิ่งหลานพูดด้วยใบหน้าเฉลียวฉลาด “ขอบคุณพี่ใหญ่”อินชิงเสวียนเม้มริมฝีปากแอบหัวเราะอยู่ข้างๆ อายุที่แท้จริงของเย่จิ่งหลาน อาจจะแก่กว่าเย่จิ่งอวี้หลายปีด้วยซ้ำ แสดงเก่งจริงๆ“ทำไมรึ”เย่จิ่งอวี้เหลือบมอง เลิกคิ้วไปที่เด็กสาว อินชิงเสวียนไอแห้งๆ แล้วพูดว่า “ไม่มีอะไร ข้าจะไปหาท่านแม่กับจ้าวเอ๋อร์”เมื่อมองดูท่าทางที่ร่าเริงของอินชิงเสวียนแล้ว เย่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 699 เป็นใครที่ให้ความกล้าแก่นาง
เมื่ออินชิงเสวียนหันกลับมา ก็เห็นต่งจื่ออวี๋ที่กำลังยิ้มอย่างซื่อๆ ทันที ข้างๆ เขายังมีสตรีคนหนึ่ง ซึ่งก็คือเก่อหงยวนจากสำนักเทียนหยวน“ใช่ ยังไม่ง่วง เจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร”ต่งจื่ออวี๋ชี้ไปที่ในห้อง“ข้ามารับอาจารย์”เมื่อนั้นอินชิงเสวียนจึงจำได้ว่าชายชราทั้งสามยังคงดื่มอยู่ในห้องโถงกลาง“มื้อเย็นกินอิ่มแล้วหรือ”ต่งจื่ออวี๋กล่าวว่า “ยังไม่เสร็จ เกรงว่าต้องรออีกสักพัก”“อยากไปนั่งในศาลา ดื่มชาก่อนหรือไม่” อินชิงเสวียนถามนางมีความประทับใจที่ดีต่อต่งจื่ออวี๋มาโดยตลอด หากไม่มีม้าหนิงซวงนำทาง นางคงไม่สามารถมาถึงเป่ยไห่ได้เร็วขนาดนี้ต่งจื่ออวี๋พูดด้วยน้ำเสียงไร้เดียงสา “ตกลง”เขาเดินไปหาอินชิงเสวียน เก่อหงยวนก็เดินตามมาด้วย นางเอามือไพล่หลัง แล้วพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่าภายในเขินอาย “ข้ามาหาอาจารย์อาสวีน่ะ สามีของเจ้าล่ะ ข้ามีเรื่องจะถามเขา”อินชิงเสวียนพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ในเมื่อเจ้าต้องการไปหาผู้อาวุโสสวี ก็รออยู่กับจื่ออวี๋สิ ทำไมถึงอยากเจอสามีข้า เขาไปนอนแล้ว วันนี้ไม่พบแขก”สีหน้าของเก่อหงยวนแสดงความไม่พอใจทันที วันนี้พอกลับสำนัก นางก็ไปตรวจสอบรายละเอียดของอินชิงเสวียน ทรา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 700 คนที่รนหาที่ตายคือเจ้า
ภายใต้แสงจันทร์ มีชายหนุ่มร่างสูงคนหนึ่งยืนอยู่ แสงจันทร์สะท้อนบนใบหน้าหล่อเหลานั้น เฮ่ออวิ๋นทงก็จำได้ทันทีว่านี่คือหลานชายของตาเฒ่าเซี่ยว“ที่แท้ก็เป็นคุณชายน้อย ไม่ทราบว่าเรียกข้าด้วยเรื่องใด”เย่จิ่งอวี้ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว โค้งคำนับ“ผู้เยาว์มีบางอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ อยากจะถามผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสพอจะมีเวลาผู้เยาว์บ้างหรือไม่”มารยาทของเย่จิ่งอวี้นั้นละเอียดถี่ถ้วน เฮ่ออวิ๋นทงย่อมไม่ปฏิเสธอยู่แล้วเขาพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ บนใบหน้า “ในเมื่อมาพบกันที่เป่ยไห่ เราจึงถือเป็นครอบครัวเดียวกัน คุณชายน้อยไม่จำเป็นต้องสุภาพ หากมีคำถามใดๆ ก็เชิญถามมาได้เลย”“ขอบคุณผู้อาวุโสเฮ่อ สิ่งที่ผู้เยาว์ต้องการถามคือเรื่องกระพรวนทอง”เฮ่ออวิ๋นทงก็เคยได้ยินต่งจื่ออวี๋พูดถึงเรื่องนี้ด้วย จึงถามว่า “คุณชายน้อยได้ยินเสียงกระพวนทองแล้วปวดหัวจริงหรือ”เย่จิ่งอวี้พยักหน้าและกล่าวว่า “เป็นเช่นนั้นจริง ผู้เยาว์เคยยืมของสิ่งนี้ไว้ดู แต่ไม่เห็นเบาะแสใดๆ ต่อมาได้ยินจื่ออวี๋บอกว่าของสิ่งนี้มีพลังในการปิดผนึก จึงต้องการมาสืบถามเจ้าสำนักเฮ่อ”เฮ่ออวิ๋นทงเอื้อมมือไปที่แขน แล้วหยิบกระพรวนทองออกมา เสี
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 701 ยิ่งเห็นเลือดเจ้ายิ่งควบคุมไม่อยู่
ก่อนที่จะพูดจบ ทั้งสองก็ซัดฝ่ามือปะทะกันอีกครั้งการปะทะกันของกองกำลังภายในที่เกะกะระราน ทำให้กลุ่มทรายกระเด็นขึ้นมาทันที ชายสวมหน้ากากก็ถูกกระแทกถอยหลังสามก้าวเช่นกันคนผู้นั้นอุทานว่า “เอ๊ะ” ราวกับว่าเขาไม่คาดคิดว่าเย่จิ่งอวี้จะมีกำลังภายในที่แข็งแกร่งเช่นนี้จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ข้าประเมินเจ้าต่ำเกินไป ฝ่ามือนี้ จะทำให้เจ้าตายโดยไร้ดินกลบหน้าแน่นอน”เมื่อฟังเสียงที่บาดหูนี้ ความโกรธในใจของเย่จิ่งอวี้ก็เพิ่มขึ้นอีกหลายส่วน จิตใจสับสนวุ่นวาย มีเพียงความคิดเดียวในใจ นั่นคือฉีกร่างคนที่อยู่ตรงหน้าออกเป็นชิ้นๆ เขางอนิ้วเป็นกรงเล็บ และคว้ากะโหลกศีรษะของคนผู้นั้นอย่างรวดเร็วปานอสุนีบาต คนผู้นั้นแค่นเสียงหึออกมาอย่างเย็นชาอีก แล้ววาดฝ่ามือมุ่งตรงไปที่เบื้องหน้าของเย่จิ่งอวี้มือทั้งสองประสานกันอีกครั้ง ทำให้เกิดเสียงอู้อี้ราวกับระเบิด พื้นดินใต้เท้าจมลงสามนิ้วพร้อมกันเลือดหยดหนึ่งไหลออกมาจากปกเสื้อของชายสวมหน้ากาก ซึ่งทำให้เขาเดือดดาลเป็นอย่างยิ่ง“ตายซะ เจ้าตายไปซะ!”เขาพูดสองประโยคติดต่อกัน ลมฝ่ามือก็เคลื่อนไหวเร็วขึ้นหลายเท่าสีแดงในดวงตาของเย่จิ่งอวี้เข้มขึ้นอ
Bab terbaru
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 741 ไม่พบอะไรเลย
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 740 ตรวจป่าศพ
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 739 อานุภาพของแหไฟฟ้า
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 738 ข้ากับคุณชายน้อยมีชะตาต้องกันจริงๆ
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 737 ที่เสวยสุขได้ยากที่สุดคือบุญคุณของสาวงาม
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 736 หมายถึงพระอาทิตย์
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 735 ลูกศิษย์เจ็ดแสนคน
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 734 คณะก้งฉิงแห่งฮว๋าเซี่ย
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 733 สามีอยากอาบน้ำเหมือนคู่นกยวนยาง
