ของแปลก..แต่ดี

วายุภัคล้มตัวลงมาทาบทับร่างบอบบางของคนตัวเล็ก ทั้งที่แท่งร้อนอันแข็งแกร่งของเขายังคงกดแช่อยู่ในตัวเธอ

“เอามันออกไปค่ะพี่ไวน์ โรสไม่ไหวแล้ว”

“หึ พี่ก็บอกเธอแล้วไง ว่าถ้าหากพี่ยังไม่อิ่มก็คงหยุดไม่ได้!” น้ำเสียงดุดันพูดประชิดใบหูเล็ก ก่อนจะขบเม้มใบหูของเธอเล่นเบา ๆ ทำเอาเธอถึงกับไปไม่เป็น

“ละ แล้ว เมื่อไหร่พี่จะอิ่มสักทีล่ะ”

“คืนนี้ทั้งคืน…ไม่ต้องนอน!”

“อ๊ายยยย ไม่นะคะ ทั้งคืนขนาดนั้นโรสจะไม่คางเหลืองก่อนหรือไง คนบ้า คนลามกโรคจิต เมื่อก่อนทำไมไม่เห็นจะลามกขนาดนี้เลย ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหน!”

เธอรีบโวยวายขึ้นมาทันที แค่ได้ยินคำตอบของเขาก็ทำเอาเธอแทบจะสร่างเมาแล้ว

“บอกแล้วไง ว่าด่าผัวมันบาปนะ!”

“พี่ไม่ช่ะ!!”

“อ่ะ ๆ อย่าแม้แต่จะปฏิเสธเชียวนะ ทั้งที่ไอ้นี่ของพี่ก็ยังเสียบคาอยู่!!” เขาขู่ขึ้นมาตาเขียวปั้ด

“บ้าาา ไม่รู้แหละ ไม่เอาค่ะ ตอนนี้โรส…อึก!! โรสไม่หวะ อึก!”

“แต่พี่จะเอา! เธออยากมากไม่ใช่หรือไง และพี่ก็กำลังพิสูจน์ให้เธอเห็นอยู่นี่ไง ว่าพี่ไม่ได้เป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก!!” เขาพูดแทรกขึ้นมาทันทีในขณะที่เธอยังพูดไม่จบ

“มะ ไม่นะคะ โรสพอแล้ว…อึก!!”

“หึ!” เขาแค่น