คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

By:  ทะเลใต้Completed
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
9.3
709 ratings. 709 reviews
1072Chapters
201.6Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

[ด้วยความบังเอิญที่เผลอไปจีบบุคคลที่มากด้วยชื่อเสียงและอำนาจโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอจึงขอความช่วยเหลือจากอินเตอร์เน็ตอย่างสิ้นหวัง] หลังจากที่ถูกหักหลังโดยคนทรยศและพี่สาวของเธอ แคทเธอรีนสาบานว่าจะเป็นป้าของคู่รักที่ไร้ยางอายนั่น! ด้วยเหตุนี้เธอจึงให้ความสนใจกับลุงของอดีตแฟนเก่าของเธอ เธอช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลยว่าเขาร่ำรวยและหล่อเหลากว่าแฟนเก่าของเธอและยังคงตามตื้อเขาต่อไป แม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเย็นชาต่อเธอ ทว่าเธอก็ไม่สนใจ ตราบใดที่เธอสามารถรักษาสถานะการเป็นป้าของแฟนเก่าเอาไว้ได้ วันหนึ่ง แคทเธอรีนก็รู้ตัวว่าเธอจีบคนผิด! ผู้ชายคนนั้นที่เธอตามจีบอยู่ไม่เว้นแต่ละวันกลับไม่ใช่ลุงของคนทรยศนั่น! แคทเธอรีนอยากจะบ้าตาย “ฉันไม่เอาแล้ว ฉันต้องการจะเลิก!” ฌอนพูดอะไรไม่ออก เธอช่างเป็นผู้หญิงที่ไร้ความรับผิดชอบอะไรอย่างนี้! หากเธอต้องการจะเลิก เธอก็ฝันไปเถอะ!

View More

Chapter 1

บทที่ 1

工藤晴香(くどう はるか)と松浦誠(まつうら まこと)のことを知る人々は、晴香のことをあまりよく思っていなかった。

なぜなら、誠が元カノの池田美優(いけだ みゆ)と別れたとたん、すぐさま彼と一緒になったから。

でも、以前は誠のほうが晴香の前でひざまずいて、目に涙を浮かべながら「一生お前を守る」と誓ったなんて誰も知らないのだ。

「泥棒猫」なんて言われ、時には汚い言葉で罵られもした。それでも彼女は、8年間ずっと歯を食いしばって耐えてきたし、後悔なんて少しもしていなかったのに。

そんな気持ちが変わったのは、婚約パーティーの3日前のことだった。晴香はホテルのスイートルームのドアの前に立ち、中から聞こえてくる聞くに堪えない声に耳を澄ましていた。

中では、誠が美優の上に馬乗りになり、その首を力いっぱい締めている。

「美優。こっちが大変になったときはさっさと見限ってくれたくせに、今さらどの面さげて戻ってきたんだ?」

美優は頬を上気させ、首元には赤い痕が滲むように広がっていた。涙をいっぱいに溜めたその瞳は、守ってやりたくなるほど痛々しい。

「誠、私が悪かったわ……本当に後悔してるの。

お願い、父を助けて。そのためなら、私、何でもするから」

誠が彼女の唇の端を指でなぞる。その目の奥では、汚い欲望が渦巻いていた。

「じゃあ、ここで俺と寝ろって言ったらお前は寝るのか?」

美優は何も答えなかった。しかし、ただうつむいて、一枚、また一枚と服を脱いでいく。

服が床に落ちる音と、誠の荒くなっていく息づかいが混じり合い、ドアの隙間から漏れ、容赦なく晴香の耳に入ってきた。

そして、最後に聞こえてきたのは、ベッドが激しくきしむ音と男の醜く低い笑い声。「美優、覚えとけよ。先に俺を誘ったのは、お前だってことをな」

中から聞こえる喘ぎ声はまるで毒針のように、晴香の全身にびっしりと突き刺さる。

足も鉛でも詰められたみたいに重くなり、その場から動けなくなった。

晴香は自分がどれくらいその場に立っていたか分からなかったが、なんとかこわばった体を動かし、おぼつかない足取りでホテルを出ると、すぐに探偵に電話をかけた。

その日の夜、彼女の目の前に置かれていたのは、美優の父親・池田健吾(いけだ けんご)のカルテだった。

病名は悪性リンパ腫。骨髄移植が必要らしい。

なるほど、そういうことだったのか。どうして美優があんな屈辱を受けいれたのか、晴香はこの時初めて理解した。

カルテに書かれた【完治率80%】の文字をぼんやりと見つめていると、ガチャリ、と鍵が開く音がした。

誠が帰ってきた。彼の体からは、自分のではない女物の香水の匂いがしている。晴香の顔を見る誠の目には、申し訳なさそうな色が浮かんでいた。

「晴香、すまない。骨髄の件なんだけど、ちょっと問題が起きて……

だから、恵ちゃんの骨髄移植、少し待ってもらわないといけなくなったんだ。ドナーの気が急に変わっちゃってさ」

工藤恵(くどう めぐみ)は、晴香の妹であり唯一の家族で、もう1年も白血病と闘っている。つらい治療で体がボロボロになっていた中、やっと見えた希望の光だったのに。誠の言葉によって、その小さな光は無情にもかき消された。

つまり、彼は晴香の妹の命と引き換えに、美優との一晩を得たのだった。

晴香はスマホを握りしめる。誠を見上げる彼女の目は、まるで氷の刃のように鋭い。

「嘘つき。

それって、池田さんのためなんでしょ?」

誠は黙り込む。それは認めたも同然だった。

「今回は彼女に譲るから」と、彼はこともなげに言う。「恵ちゃんのドナーは、俺がまた探すよ」

その瞬間、晴香の中でたまりに溜まっていたものが爆発した。

彼女は、恵に出されたばかりの危篤通知書と健吾のカルテを、誠の顔に叩きつける。

「彼女のお父さんはリンパ腫なの!放射線治療だけでも8割以上は治る病気なんだよ!」

問い詰める晴香の声は震えている。「なんで、恵のたった唯一の希望を、あの人たちに奪われなきゃいけないの?」

誠は彼女の肩を押さえた。

「少しは落ち着けって。美優には父親しか家族がいなんだよ。だから、ほんの少しのリスクだって負わせるわけにはいかなかった。

それに言っただろ?恵ちゃんのことは俺がなんとかするって。死なせたりなんかしないから」

晴香は目の前の男を見つめる。体中の熱がすうっと引き、内側から凍りついていくような感覚がした。

彼女はふっと笑う。「誠、知ってる?恵も、私にとってたった一人の家族なんだよ?」

しかし、誠は晴香を抱き寄せて優しく囁いた。「でも、お前には俺がいるだろ?

晴香、これはずっと前に美優と約束したことなんだ。だから、俺を責めないでくれ、な?

このことが全て終わったら、彼女とは今後一切会わないって約束するから」

自分を宝物みたいに大事にしてくれるはずだって、昔はこの男を疑うことなんてなかった。それに、恵のことも守ってくれるって、信じていたのに。

でも、元カノが戻ってきた途端、そんな約束は全部ただの冗談になってしまったらしい。

美優の父親にわずかな危険も冒させないために、彼は自分の妹が死んでいくのを、ただ黙って見ていられるというのだから。

晴香は誠を突き飛ばした。「もしその骨髄を、私が絶対に手放さないって言ったらどうする?」

そう言って、彼女はバッグをつかむと外に飛び出し、タクシーを拾って病院へと急ぐ。

健吾が手術室に入る前に止められれば、恵はまだ助かるはずだ。

息を切らしながら手術室の前にたどり着くと、健吾の手術開始まであと30分だと知らされた。晴香はへなへなと壁にもたれかかり、なんとか息を整える。

「この骨髄は、もともと私の妹のために用意されたものなんです」

彼女は通りかかった医師の腕をつかみ、途切れ途切れの声で訴えた。「だからお願いします……他の人には使わないでください……」

医師は感情のない目で晴香を見下ろす。「申し訳ありません、工藤さん。松浦社長から、池田さんを優先するようにと指示を受けていますので」

膝から力が抜け、晴香はどさりと床に崩れ落ちた。

膝立ちのまま執刀医ににじり寄り、その足にすがりつく。「先生、お願いします……この骨髄がないと、妹が死んじゃうんです……」

しかし、医師たちは何も言わなかった。ただ、一斉に彼女の後ろに視線を向けただけだった。

いつのまにか誠が来ていた。彼は晴香を無理やり床から立ち上がら、その場から離そうとした。

しかし、晴香の目に手術室へと運ばれていく健吾の姿が映ると、彼女は半狂乱で手術室のドアの淵にしがみつき、絶対に手を離そうとしなかった。

「いやあぁぁ――」

悲痛な叫び声が廊下に響きわたる。誠は慌てて晴香の口を手でふさいだ。

「晴香、手術の邪魔をするな」彼の声には何の感情もこもっていない。「お前が欲しいものは、なんでもやるから。

でもこれは、俺が美優に約束したことなんだ。だから、お前のものじゃない」

手術中のランプがついた。その瞬間、晴香の全身から力が抜け、体がくたりと床に崩れ落ちる。

固く閉ざされたドアを見つめながら、彼女は笑い始めた。それも、涙を流しながら笑っている。「もう離して。大丈夫、もう騒がないから」

そう言われた誠は手を離すと、彼女を床から立ち上がらせた。

彼の目に一瞬だけ、哀れむような色が浮かぶ。そして、ぐずる子供をなだめるみたいに、晴香の頭をぽんぽんと軽く叩いた。

「いい子だから、先に家に帰りな。こっちが終わったら、俺もすぐに帰るからさ」

しかし、晴香は家には帰らなかった。

彼女はそのまま集中治療室に向かった。ガラス越しに、痩せ細った姿の妹を見つめる。

ベッドに横たわっている恵は、雪のような真っ白い顔色をしていた。体にはたくさんのチューブがつながれ、胸のかすかな上下運動も、ほとんど見えないくらいだった。

静まり返った廊下で、晴香はこみ上げる涙をぐっとこらえ、スマホにある番号を打ち込む。

「横山さん」電話相手の名を呼ぶ晴香の声は、感情を失ったように平坦だった。「息子さんとの結婚のお話、お受けさせていただきます。

なので、約束した骨髄の件、必ず1週間以内に見つけていただけますか?」

電話の向こうから、笑みを含んだ声が返ってきた。「ええ、いいわ。1週間後迎えの者を行かせるから」
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Ratings

10
81%(571)
9
0%(3)
8
3%(20)
7
1%(8)
6
2%(12)
5
0%(3)
4
2%(12)
3
0%(3)
2
5%(37)
1
6%(40)
9.3 / 10.0
709 ratings · 709 reviews
Write a review

reviewsMore

Pim Bw
Pim Bw
ขอชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
2024-08-05 19:31:25
0
0
ມຸກສະຫວັນ ພົມມະວົງສາ
ມຸກສະຫວັນ ພົມມະວົງສາ
ສະນຸກສຸດສຸດໄປເລີຍ.........
2023-08-25 22:34:24
0
0
ลามาลัย บาลเพชร
ลามาลัย บาลเพชร
ทำไมไม่อัพค่ะสงสารคนรอหน่อยค่ะ
2023-08-18 19:59:42
0
0
สุธิดา ชินพงษ์
สุธิดา ชินพงษ์
กำลังสนุกเลยทำไมไม่อัฟต่อ
2023-08-06 11:12:06
1
1
ลามาลัย บาลเพชร
ลามาลัย บาลเพชร
ไม่อัพเดทหรอค่ะ กำลังสนุกเลย
2023-08-02 18:47:05
0
0
1072 Chapters
บทที่ 1
เพียะ! เสียงตบดังก้องกระทบกับใบหน้าของ แคทเธอรีน โจนส์“แกทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ พี่สาวของแกมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมากกว่า 20 ปี และตอนนี้แกวางแผนที่จะแย่งผู้ชายไปจากเธอ แกช่างไร้ยางอายอะไรอย่างนี้!”เธอปิดใบหน้าบริเวณที่โดนตบเอาไว้ แคทเธอรีนมองไปที่แม่ของเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ “คุณแม่ อีธานเป็นแฟนของหนู พวกแม่ไม่มีเหตุผลแบบนี้ได้อย่างไร?”แคทเธอรีนเพิ่งกลับมาที่บ้านหลังจากที่เดินทางไปติดต่อธุรกิจ แล้วก็ต้องมาพบกับพี่สาวที่หายไปนานของเธอ รีเบคก้า โจนส์ กำลังนั่งอยู่กับแฟนของเธอ อีธาน โลว์ บนโซฟา พี่สาวของเธอที่เพิ่งกลับมาได้ไม่นานกำลังกอดแขนของอีธานและดูเหมือนจะสนิทสนมกับเขาที่นั่งอีกด้านหนึ่งของโซฟามีทั้งรีเบคก้า และครอบครัวของอีธานที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานความจริงแล้ว อีธานคือคนรักของแคทเธอรีนตั้งแต่สมัยยังเด็ก!เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากมาหารีเบคก้าเพื่อถามเธอ อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้วเธอกลับถูกแม่ของเธอตบหน้าอยู่ตรงนั้น!“คุณแม่คะ ได้โปรดหยุดตีเคธี่” รีเบคก้าพูดด้วยท่าทางเป็นกังวล “มันเป็นความผิดของหนู หนูไม่ควรกลับมา...”อีธานรีบโอบไหล่ของเธอเอาไว้ “ไม่รีเบคก้า เป็นความผิด
Read more
บทที่ 2
เฟรยาตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นเธอก็ยกนิ้วโป้งให้แคทเธอรีนทันที“เขาสูง สูงมากจริง ๆ ฉันอยู่ข้างเธอ! ลักษณะท่าทางของลุงของเขาสมบูรณ์แบบ แม้ว่าอีธานจะดูดีได้ไม่เท่าลุงของเขา ลุงของเขาร่ำรวยและมีอำนาจเมื่อเทียบกับตระกูลโลว์”“ฉันอยากจะเตือนเธอว่า เธอต้องมีคู่ครองที่ดีเยี่ยมไม่อย่างนั้นสถานะของเธอใน โจนส์ คอร์ปอเรชั่น จะด้อยกว่ารีเบคก้า ดังนั้นฉันคิดว่าลุงของเขาเหมาะสมกับเธอ!”แคทเธอรีนมึนงงอยู่ชั่ววินาที เฟรยาอาจจะพูดตรง ๆ ทว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นความจริงถ้าหากรีเบคก้ามีตระกูลโลว์หนุนหลังเธอ สถานะของแคทเธอรีนใน โจนส์ คอร์ปอเรชั่น จะตกอยู่ในความเสี่ยง“ตกลง! ในตอนนี้ฉันจะกุมหัวใจของเขาให้ได้!”แคทเธอรีนคว้ากระเป๋าของเฟรยาด้วยความกระตือรือร้นเพื่อหาลิปสติกและรองพื้นใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเธอดูสดใสขึ้นมาในไม่ช้าเฟรยากระพริบตา “เอ่อ เธอแน่ใจใช่ไหมว่าเธอจะจัดการกับเขาได้?”“เขาก็เป็นแค่ผู้ชายไม่ใช่เหรอ? เหอะ!”แคทเธอรีนปัดผมไปไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง จากนั้นก็รินไวน์เติมจนถึงครึ่งแก้วด้วยท่าทางมึนเมาแต่ทว่าดูน่ารัก เธอเดินตรงไปหาผู้ชายคนนั้นด้วยความมั่นใจยิ่งเธอเข้าใกล้ผู้ชายคนนั้นมา
Read more
บทที่ 3
เรื่องราวพลิกกลับอย่างรวดเร็ว จนแคทเธอรีนสงสัยว่าเธอดื่มมากเกินไปหรือเปล่าความคิดนั้นยังคงอยู่ จนกระทั่งเฟรยามาแตะที่ไหล่ของเธอ เธอพูดขึ้นด้วยความเห็นอกเห็นใจ “ไม่ต้องอารมณ์เสียไปหรอก มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะกุมหัวใจของผู้ชายที่ร่ำรวยและหล่อเหลา พยายามเข้านะ—““ไม่ เขาบอกกับฉันว่าให้ไปเจอกับเขาที่ทางเข้าสำนักงานทะเบียนในวันพรุ่งนี้เวลา 10:00 น.” แคทเธอรีนตอบกลับไปด้วยท่าทางที่ดูงุนงง“...”เฟรยายังคงเงียบอย่างน่าประหลาด สักครู่หนึ่งหลังจากนั้นเธอจึงหัวเราะออกมา “ขอแสดงความยินดีด้วยที่จะได้เป็นป้าของอีธาน!”แคทเธอรีนถามขึ้น “เธอเชื่อเขาด้วยเหรอ?”เฟรยาหยิกแก้มของที่นุ่มนิ่มของแคทเธอรีนอย่างแรง“ทำไมจะไม่? ได้โปรดเถอะ ด้วยภาพลักษณ์ที่บริสุทธิ์ผุดผ่องตามธรรมชาติของเธอ เธอสามารถเอาชนะสาว ๆ คนอื่นในวงการบันเทิงได้อย่างง่ายดาย ถ้าฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันจะตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ ไปดื่มฉลองให้กับการแต่งงานของเธอกันเถอะ”แคทเธอรีนสงสัยจริง ๆ ว่าเฟรยาดื่มเข้าไปมากเท่าไรขณะที่เธอไม่อยู่อย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนเริ่มจะมีอาการเมาค้างหลังจากที่ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปในตอนนี้ เธอรู้สึกว่าหัวของเธอห
Read more
บทที่ 4
แคทเธอรีนนั่งแท็กซี่ไปที่บ้านตระกูลโจนส์ทันที ในตอนนั้นคุณโจนส์ไปทำงานเป็นที่เรียบร้อยแล้วเธอรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนเพื่อเอาสูติบัตรของเธอ ขณะเดียวกันที่เธอกำลังเดินไปยังห้องนั่งเล่น เธอเห็นรีเบคก้าออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับเอกสารกองใหญ่รีเบคก้าดูดีด้วยผมบ๊อบสีดำสนิทและใบหน้าที่สวยเป็นธรรมชาติ“ในที่สุดเธอก็กลับมาแล้วเหรอน้องสาว ฉันยังกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานอยู่เลย” ใบหน้าของรีเบคก้าแฝงไปด้วยความรู้สึกผิด “เพียงแต่ว่าอีธานไม่ได้รักเธอ เธอไม่สามารถบังคับใครให้มารักเธอได้”แคทเธอรีนจ้องมองไปที่เธอด้วยสายตาที่เย็นชา “พอได้แล้ว เธอไม่ต้องเล่นละครหรอก ไม่มีใครอยู่ที่นี่ ก่อนหน้านี้ฉันประเมินเธอต่ำเกินไป”“อย่ามาทำกับฉันแบบนี้” รีเบคก้ากัดริมฝีปากของเธอ น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม “ฉันจะยอมทำตามที่เธอต้องการในอนาคตตกลงไหม? ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบริษัท ฉันจะส่งเอกสารเหล่านี้ให้กับเธอ”ขณะที่เธอกำลังพูดอยู่ เธอก็ยัดเอกสารเหล่านั้นใส่ในมือของแคทเธอรีนแคทเธอรีนรู้สึกว่ามันแปลกและรับเอกสารพวกนั้นเอาไว้โดยไม่ทันได้ตั้งตัว ทำให้เอกสารทั้งหมดร่วงลงบนพื้น“พวกเธอกำลังทำอะ
Read more
บทที่ 5
ฌอนไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรออกมาและยังคงเงียบช่างภาพแสดงความเห็นอกเห็นใจให้กับเขา น่าเสียดายที่ผู้ชายที่ดูดีเช่นเขาต้องป่วยเป็นอัมพาตที่ใบหน้าหลังจากที่ฌอนและแคทเธอรีนถ่ายรูปกันเสร็จแล้ว พวกเขาก็ไปที่ชั้นหนึ่งเพื่อจดทะเบียนสมรสเมื่อฌอนนำใบรับรองการเป็นพลเมืองของเขาออกมา ในที่สุดแคทเธอรีนก็ได้รู้ชื่อจริงของเขาคือ ฌอน ฮิลล์อย่างไรก็ตาม นามสกุลของแม่ของอีธานคือ โลว์ยอนส์ ถ้าเป็นเช่นนั้น นามสกุลของลุงของเขาควรจะเป็นโลว์ยอนส์เหมือนกันด้วยความไม่เข้าใจ แคทเธอรีนจึงถามขึ้น “ทำไมนามสกุลของคุณถึงเป็นฮิลล์ล่ะคะ?”“อ้อ”ในขณะที่ฌอนกำลังก้มลงเพื่อเซ็นเอกสาร เขาไม่ได้ใส่ใจที่จะรู้ว่าเธอหมายถึงอะไร เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ผมใช้นามสกุลของแม่ผม”“อ๋อ” แคทเธอรีนเข้าใจในทันที ก่อนหน้านี้เธอเต็มไปด้วยความกลัวเมื่อคิดว่ามันอาจจะเหตุการณ์ผิดตัวขึ้นเธอจีบเขาด้วยเหตุผลที่ว่าเขาเป็นลุงของอีธานอย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องสิบนาทีต่อมา ใบรับรองการจดทะเบียนสมรสก็ถูกพิมพ์ออกมาแคทเธอรีนรู้สึกเสียใจ แต่ทว่าก็พบว่าเรื่องนี้น่าเหลือเชื่อในเวลาเดียวกันตั้งแต่ยังเด็ก เธอคิดว่า
Read more
บทที่ 6
แคทเธอรีนพูดอะไรไม่ออกฌอนควรจะอธิบายเรื่องนี้ก่อนหน้านี้เธอใช้เวลาเป็นชั่วโมงกังวลในเรื่องที่จะต้องเป็นแม่เลี้ยง!ความรู้สึกไร้ซึ่งหนทางท่วมท้นจิตใจของเธอแม้จะเป็นแบบนั้น เจ้าแมวอ้วนที่มีขนสะอาดสะอ้านนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันเธอก้าวไปข้างหน้าตั้งใจที่จะหยิกแก้มอ้วน ๆ ของมัน ทว่าเจ้าแมวกลับพุ่งเข้าไปในห้องนอนใหญ่เร็วราวกับสายฟ้าแลบ ห้องนอนใหญ่คือ สถานที่ที่เธอยังไม่มีสิทธิ์ที่จะก้าวเข้าไปได้แคทเธอรีนถอนหายใจกับการถูกปฏิเสธ จากนั้นเธอก็มองไปรอบ ๆ บ้านที่มีสามห้องนอน และสองพื้นที่สำหรับการใช้สอยพักผ่อนประกอบไปด้วยห้องนอนใหญ่ ห้องรับแขก และห้องทำงานภายในบ้านถูกตกแต่งด้วยสไตล์เรียบง่าย ทันสมัย โดยใช้สีดำ ขาว และเทา เป็นโทนสีหลัก ทำให้มองดูสบายตา ทว่าให้ความรู้สึกเยือกเย็น และมีบรรยากาศที่หดหู่ในเวลาเดียวกัน หากปรับปรุงให้มีชีวิตชีวามากกว่านี้คงไม่เสียค่าใช้จ่ายมากนักนี่เป็นบ้านของลุงของอีธานจริง ๆ หรือ?ชายคนนี้ควรจะเป็นผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จ มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งถ้าเขาเลือกจะไม่อาศัยอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่ ทว่าสถานที่นี้ไม่มีวี่แววของความหรูหราเลยไม่ต้องพูดถึงชั้นวางใน
Read more
บทที่ 7
ฌอนไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไรดี เขานวดบริเวณที่หว่างคิ้วของเขาพลางรับคำขอของข้อความ[คุณสามี คุณจะกลับบ้านมาทานอาหารค่ำไหมคะ?] แคทเธอรีนส่งข้อความมาอีกครั้งภายในอีกไม่กี่วินาทีฌอน : [ไม่กลับ อย่ามาเรียกผมแบบนั้น]ฌอนเนอรีน: [ก็ได้ ฉันจะเรียกคุณว่าฌอนนี่ เป็นชื่อที่น่ารักดี]เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอย่างอื่นออกไปสายเกินไปไหมที่จะยกเลิกการแต่งงาน?ช่วงเวลาต่อมาในคืนนั้นเองผู้คนกำลังดื่มด่ำกับอาหารค่ำในร้านอาหารสไตล์คอร์ตยาร์ตที่ได้รับการตกแต่งอย่างน่าสนใจกลุ่มทนายความพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับคดีใหม่ ๆ ที่สำนักงานกฎหมายจัดการเมื่อเร็ว ๆ นี้ฌอนฟังด้วยอาการเหม่อลอย เมื่อเขาได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของเขาอีกครั้งแคทเธอรีนส่งรูปภาพมาให้เขา ภายใต้แสงไฟสีเหลืองที่ส่องสว่าง เจ้าแมวอ้วนกำลังเพลิดเพลินกับปลาแห้งชิ้นเล็ก ๆ ณอนเนอรีน : [ฌอนนี่คะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรา ฉันจะดูแลเจ้าฟัดจ์ตัวน้อยนี่เป็นอย่างดีเลยค่ะ]ฌอนถอนหายใจออกมาด้วยความไม่พอใจ เจ้าแมวตะกละนั่นได้รับการติดสินบนอย่างง่ายดาย เป็นเวลา 21:30 น.รหัสผ่านถูกป้อนเพื่อปลดล็อกประตู เห็นได้ชัดว่าฌอนตกตะลึงไปค
Read more
บทที่ 8
“ต้องเพลิดเพลินกับแพนเค้กอุ่น ๆ เนยคุณภาพดี จากนั้นก็จิบช็อกโกแลตร้อนตามลงไป”แคทเธอรีนยังคงกินโชว์ต่อไปเธอกำลังลิ้มรสอาหารทุกคำอย่างตั้งอกตั้งใจ เมื่อคิดถึงใบหน้าที่สวยน่ารักของเธอด้วยแล้ว การแสดงของเธอให้ความเพลิดเพลินและน่าเชื่อถือมากกว่ารายการกินโชว์อื่น ๆ ที่ออกอากาศอยู่ฌอนไม่อาจทนกับเรื่องนี้ได้อีกต่อไป“เมี๊ยว” ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เจ้าฟัดจ์ก็กระโดดขึ้นไปบนโต๊ะรับประทานอาหารพร้อมกับแกว่งหางของมันเมื่อคิดว่าแมวคงจะหิว เขาจึงเดินไปที่ตู้อาหาร เขากลับมาพร้อมกับจานอาหารแมว และวางเอาไว้ตรงหน้าฟัดจ์ฟัดจ์ดมมันสองสามครั้งก่อนจะหันหน้าหนี มันมองไปที่แคทเธอรีนด้วยสายตาตะกละความอึดอัดแสดงออกผ่านสีหน้าของผู้ชายคนนั้นเธอห้ามความรู้สึกที่อยากจะหัวเราะ ก่อนจะป้อนซินนามอนโรลชิ้นเล็ก ๆ ให้แมว เจ้าแมวตัวน้อยกินมันเข้าไปในเวลาไม่กี่วินาที“เก่งมากเจ้าแมวน้อย”เธอลูบหัวแมวเบา ๆ ด้วยความรัก ‘แกมีรสนิยมดีกว่าเจ้านายของแกมากนะ’ เธอคิดในใจฌอนรู้สึกอับอาย หลังจากที่แมวกินซินนามอนโรลอีกสองคำ มันก็ไปเพลิดเพลินกับชูโรส สิ่งนี้ทำให้ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้ว“คุณ...”แคทเธอรีนถือโอกาสนี้ยัดชู
Read more
บทที่ 9
แคทเธอรีนรู้สึกเหมือนกับว่ามีคนต่อยที่หน้าอกของเธอ ความเจ็บจุกนั้นทำให้แทบหายใจไม่ออก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อคิดถึงสายตาที่เฉยเมยของอีธานที่มองผ่านเธอไปโดยไม่อาลัยอาวรณ์อีกต่อไปเจมส์รีบไปหารีเบคก้า “สำนักงานใหญ่สั่งให้ส่งมอบโครงการนี้ให้รีเบคก้า”แคทเธอรีนสะดุ้งเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก่อนที่เธอจะหันไปเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้น“เคธี่อย่าเพิ่งอารมณ์เสีย” รีเบคก้าเซถอยหลังราวกับว่าเธอตกใจมาก โชคดีที่อีธานจับมือเรียวของเธอเอาไว้ที่ด้านหลังสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ลงกว่าเดิม“รีเบคก้า เธอยังต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีก? เธอแย่งผู้ชายของฉันไปแล้ว และตอนนี้เธอยังพยายามจะแย่งโครงการที่ฉันใช้เวลาทุ่มเทไปกับมันเป็นอย่างมาก นี่เธออยากได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันมีจริง ๆ เหรอ?”“น่าหัวเราะอะไรอย่างนี้! คุณชายโลว์เป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไรกัน?” เจมส์เยาะเย้ย “เธอเป็นคนดีขนาดนั้นเลยหรืออย่างไร? เธอเคยตามตื้อคุณชายโลว์ในอดีต แต่เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่าสนใจในตัวเธอเลย นอกจากนี้เธอคิดว่าเธอจะได้โครงการนี้อีกเหรอถ้าเธอชายโลว์ไม่มีเส้นสายกับผู้บริหารของบริษัทนั้น?”“เจมส์ พอได้แล้ว” รีเบคก้าเตือนผ
Read more
บทที่ 10
แคทเธอรีนฝืนยิ้มออกไปอย่างประชดประชันนับตั้งแต่เข้ามาทำงานในบริษัท เธอไม่เคยได้รับตำแหน่งอะไรเลย เธอทำงานด้วยความรอบคอบและซื่อสัตย์มาโดยตลอด ทุกวันเธอจะเป็นคนสุดท้ายที่ออกจากที่ทำงาน ทำงานล่วงเวลาและปฏิบัติกับผู้อื่นด้วยความเคารพเสมอมา คิดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะลงเอยเช่นนี้หลังจากที่ออกมาจากบริษัทแล้ว เธอเดินไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีจุดหมายปลายทางในช่วงเวลานั้นเอง อีธานโทรมาหาเธอหลายครั้ง แต่เธอไม่รับสายของเขาเธอมุ่งหน้ากลับไปยัง เจไดต์ เบย์ หลังจากที่ซื้อขนมและวัตถุดิบจากซูเปอร์มาร์เก็ตทันทีที่เธอก้าวเท้าเข้าไปในบ้าน เจ้าฟัดจ์ก็เดินตรงมาทักทายเธอ ขณะที่กวัดแกว่งหางของมันไปมาบนอากาศเธอลูบหัวเจ้าแมวเบา ๆ พลางบ่นพึมพำ “ฟัดจ์ ตอนนี้ก็เหลือแกคนเดียวที่ชอบฉันแล้วนะ”“เมี๊ยว” เจ้าฟัดจ์ตอบ มันหลับตาของมันลงอย่างพึงพอใจ และอนุญาตให้หญิงสาวลูบมันได้อย่างเต็มที่มุมปากของเธอยกขึ้นยิ้ม “ฉันพนันได้เลยว่าแกอยากได้ขนมปลาแห้งใช่ไหมล่ะ? เดี๋ยวฉันเอามาให้นะ”ฌอนไม่ได้กลับมาที่บ้านแม้จะเป็นเวลาช่วงบ่าย ทั้งหญิงสาวและแมวมีความสุขกับการรับประทานอาหารกลางวันง่าย ๆ จากนั้นเธอก็ทิ้งตัวลงบนโซฟา และเ
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status