Home / โรแมนติก / หวงรัก ยัยเมเนเจอร์ / บทที่ 5 ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า (เจ็บหน่อยนะ18+)

Share

บทที่ 5 ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า (เจ็บหน่อยนะ18+)

Author: Peach Poyy
last update Last Updated: 2025-10-09 21:31:43

หวงรัก ยัยเมเนเจอร์

บทที่ 5

ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า 

(เจ็บหน่อยนะ18+)

...............................

 

 

 

ปุ้ง!ๆๆๆๆ

พุถูกจุดพอดีกับวินาที ที่เผยให้เห็นใบหน้าภายใต้แมส

 

"

(⊙_⊙) !"

 

ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!

 

พีชราวกับหัวใจจะหยุดเต้นทันทีที่ได้เห็นใบหน้านั้น เขาคือ คิมจองฮัน ไอดอลเคป๊อปวง 3KING เเละ เป็นเขาเมนของเธอ!

 

" (⊙_⊙) !" พีชได้แต่นั่งอึ้งราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง ใครจะไปคิด ว่าเขาอยู่ต่อหน้าเธอในตอนนี้ เธอคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นกับเธอ มันเหลือเชื่อเกินไป

 

"................." จองฮันก็มองเธอ ใบหน้าของเขาดูนิ่งเหลือเกิน ทั้งที่ตอนนี้เขาเองก็พยายามอย่างมาก ที่จะไม่หลุดขำกับใบหน้าของ พีช ในตอนนี้ ก่อนที่ทั้งสองจะจ้องมองกันนิ่ง ชายหนุ่มมองหญิงสาวด้วยแววตาคมราวกับสะกดให้ร่างบางไม่สามารถกระดิกไปไหนได้จนเผลอลืมหายใจ

 

"เฮือก!" พีชถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอมีอาการหายใจผิดจังหวะเพราะตื่นเต้น พลันสายตาก็หันไปเห็นแก้วไวน์ข้างๆ

 

หมับ!

ไม่รอช้ามือเรียวคว้าแก้วมาถือไว้ และกรอกไวน์ลงคอทันที

'ฮือออ ทำไงดีๆๆๆๆ! T^T' ถึงเธอจะสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเขาจริงๆ เกิดเดธแอร์ขึ้นระหว่างเขาทั้งสอง เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร จนเป็นพีชเองที่ทนความเงียบต่อไปไม่ไหว

 

“จะ จองฮะ ฮันหรอ?” ทั้งๆ ที่รู้แต่ก็ยังอยากถามให้แน่ใจ

 

 

“ใช่” เมื่อชายหนุ่มตอบรับ พีชก็ก้มหน้างุดด้วยความอาย แถมยังเอาแต่กระดกไวน์เข้าปากพรวดๆ

 

 

“อึกๆๆๆๆๆๆ!”

 

 

"................." จองฮันเท้าคางมองหน้าหญิงสาวนิ่ง ดูว่าเธอจะทำยังไงต่อ ราวกับเขากำลังสนุกที่ได้ดูอาการลนลานของใครบางคน หลังจากนั้นพีชก็เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากราวกับยัยขี้เมา

 

 

"อึ๊กๆๆๆ เอิ๊ก! -////-" ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในกาย ตอนนี้ร่างบางเนื้อตัวแดงไปหมด เพราะค่อนข้างคออ่อน สองมือกำผ้าปูโต๊ะแน่นเงยหน้ามองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาหวานฉ่ำ พูดในสิ่งที่ใจคิดออกไป โดยไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล

 

"คิม" 

"จอง"

"ฮัน!"

"เรามาใช้ค่ำคืนที่เร่าร้อนด้วยกันเถอะ (*≧▽≦) " 

 

ตอนนี้สติของพีชเตลิดจนทำให้ปากพูดสิ่งน่าอายออกไป ในเวลาปกติเธอคงไม่มีทางพูดแบบนี้เป็นแน่ พูดแล้วก็อยากจะดึงทึ้งหัวตัวเอง ราวกับว่ารู้ว่ากำลังพูดอะไร แต่ทว่าดันห้ามปากตัวเองไม่ได้

 

"...................."

 

กึด!

ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆ

มือเล็กกำแน่นเพราะความเงียบของร่างสูง รอฟังคำตอบด้วยใจระทึก ถ้าเขาปฏิเสธเธอก็แค่หน้าแตกเท่านั้น แต่ถ้าเขาตกลงเธอก็คงจะได้เปิดประสบการณ์ใหม่เป็นแน่ หญิงสาวคิดในใจ เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้พีช ขุดเอานิสัยลับที่ซ่อนลึกอยู่ภายในตัวออกมา

 

 

พรึ่บ!

จู่ๆชายหนุ่มก็หยัดกายลุกขึ้นยืน ก่อนจะช้อนตัวพีชที่นั่งตัวแดงอยู่ที่เก้าอี้ขึ้นด้วยความแผ่วเบา

 

"!"

หญิงสาวหน้าตาตื่นเล็กน้อย ก่อนจะรีบเอามือคล้องคอร่างสูงเอาไว้แน่นเพราะกลัวตก ยามที่ได้กลิ่นหอมสดชื่นจากตัวเขา สติของพีชก็เตลิดเปิดเปิงอีกครั้ง ก่อนจะถูไถใบหน้าไปมาที่ไหล่หนาอย่างออดอ้อน

"หอมจัง ≧□≦"

 

 

ตึก ตึก ตึก

 

ตอนนี้พีชอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแล้ว สองเท้าหนาก้าวเดินไปอย่างรวดเร็ว จุดหมายปลายทางคือห้องของชายหนุ่มเอง และเมื่อถึงหน้าห้อง ชายหนุ่มก็ใช้คีย์การ์ดปลดล็อกประตูและพาตัวเองที่มีพีชอยู่ในอ้อมกอดมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียงอย่างรวดเร็ว

 

"ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ?" ชายหนุ่มเหมือนจะถามความเห็น แต่เปล่าเลย เขาไม่รอให้หญิงสาวได้ให้คำตอบ ในขณะที่พีชกำลังประมวลผลในสมอง ชายหนุ่มก็วางร่างของเธอลงบนเตียงนุ่ม และพาตัวเองลงไปทาบทับร่างบางไว้ทันที ราวกับกลัวว่าเธอจะเปลี่ยนใจ แต่ทว่าใบหน้าหล่อก็ต้องยิ้มที่มุมปากขึ้นมาอย่างพอใจ เมื่อคนใต้ร่างกลับส่งยิ้มหวานมาให้และเอ่ยว่า.....

 

“Noway” พีชเอ่ยปฏิเสธด้วยความหนักแน่น พร้อมกับเอามือไปโอบล้อมรอบคอชายหนุ่มไว้ และส่งสายตาเชิญชวนหวานหยดย้อยไปให้ สติที่มีน้อยนิด ในตอนนี้ทำให้เธออยากรู้อยากเห็น อยากลองสัมผัสว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง ตั้งแต่เกิดมาเธอยังไม่เคยใกล้ชิดกับใครขนาดนี้มาก่อนเลย เพราะที่ผ่านมาชีวิตเธอมีแต่งานมาตลอด เธออยากจะลองใช้ชีวิตให้สุดเหวี่ยงดูสักครั้ง อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในกาย หรือเพราะบรรยากาศโรแมนซ์ หรืออาจจะเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าคือเมนที่เธอชอบ หรืออาจจะเพราะความหล่อของเขา จึงทำให้พีชไม่อาจจะหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป

 

 

 

หมับ!

จุ๊บ

 

พีชดึงชายหนุ่มตรงหน้าเข้ามาใกล้ ทำให้ริมฝีปากของทั้งสองสัมผัสกันแผ่วเบาด้วยความที่ไม่ประสา ชายหนุ่มยกยิ้มพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า

 

“ค่ำคืนที่เร่าร้อน มันต้องแบบนี้ต่างหาก” ชายหนุ่มประกบปากจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่ม ฟันคมขบกัดที่ริมฝีปากล่างอย่างแผ่วเบา เพื่อให้เธอเปิดปาก เพื่อรับลิ้นร้อนจากเขา มือหนาเคลื่อนไปตามร่างกายของหญิงสาว จับขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันส่งตัวเองเข้าไปทาบทับหญิงสาวเอาไว้ ทำให้ทั้งสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้นไปอีก

 

"อึ่ก! อื้อ"พีชตกใจทำตัวไม่ถูกกับสัมผัสที่ได้รับ มีอาการหายใจผิดจังหวะ มือบางยกกำปั้นทุบอกชายหนุ่มเพื่อเรียกร้องหาอากาศหายใจชายหนุ่มคว้ามือทั้งสองข้างของเธอล็อกไว้ด้วยแขนข้างเดียว ก่อนจะผละออกจากริมฝีปากแสนหวานของคนใต้ร่าง ก่อนที่ทั้งสองจะสบตากัน

 

 

"อยากหยุดหรอ" ชายหนุ่มเอ่ยถาม

 

 

".................."

พีชส่ายหน้าปฏิเสธ ถึงเธอจะกลัว แต่ทว่าความอยากรู้กลับมากกว่า

 

เห็นดังนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อหญิงสาวออกทีละเม็ด ๆ ในยามที่ปลายนิ้วมือสัมผัสกับร่างบางผ่านเสื้อก็ทำให้เธอสั่นไปทั้งตัว ชายหนุ่มถอดเสื้อออกจากตัวหญิงสาวด้วยความแผ่วเบาหลังจากที่ปลดพันธนาการด่านแรกไปแล้ว ก็เผยให้เห็นเรือนร่างภายใต้บราเซียสีขาวไม่มีลวดลาย

 

"...................."

เขามองคนใต้ร่างนิ่ง นั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว ก่อนที่ชายหนุ่มซบหน้าลงไปพรมจูบทั่วเนินอก ลากไล้ขึ้นไปจนถึงลำคอขาว ปากหนาพรมจูบซับกลิ่นหอมของร่างบางไปทั่ว พร้อมกับขบกัดจนเกิดรอยแดง ร่างบางตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ปล่อยตัวไปกับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ ชายหนุ่มยกตัวหญิงสาวขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะดึงให้ร่างบางขึ้นมานั่งอยู่บนหน้าตัก และใช้มือเกลี่ยผมที่ปิดบังซอกคออยู่ปัดให้ไปอยู่ด้านหลัง ใบหน้าก็ยังสาละวนอยู่ที่ซอกคอขาว ปากหนาพรมจูบไปพลางขบกัดไป จนร่างบางสะดุ้ง

“อ๊ะ” พีชร้องออกมาเพราะรู้สึกวาบหวามไปกับสัมผัสของคนตรงหน้า

 

 

“ขอถอดนะ” ชายหนุ่มว่าพลางเหมือนเอ่ยขอ แต่มือด้านหลังจัดการปลดตะขอของบราเซียออกไปเสียแล้ว ชายหนุ่มค่อยๆ ถอดบราเซียออกจากกายร่างบางอย่างแผ่วเบา ก่อนจะถูกดันให้นอนราบไปกับที่นอนอีกครั้ง

 

 

">︿<" พีช นอนเอามือปิดหน้าไว้เพราะว่าเขินอาย ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าลงมาพรมจูบที่หน้าท้อง ทำให้หญิงสาวมีอาการเกร็งเล็กน้อย สองมือหนาก็ทำหน้าที่จัดการปลดพันธนาการด้านล่างไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกอีที ทั้งสองคนก็ร่างกายเปลือยเปล่าทั้งคู่แล้ว

ฟึ่บ

ชายหนุ่มก้มลงไปคร่อมร่างบางเอาไว้ แขนอีกข้างก็จับเข่าทั้งสองข้างของร่างบางให้ตั้งขึ้น

“เจ็บหน่อยนะ” คนตัวสูงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เขามีท่าทางหอบหายใจแรง มันทำให้พีชเองก็รู้ว่า เขาเองก็ตื่นเต้นเช่นกัน

 

".................." ทั้งสองจ้องมองกันนิ่ง แววตาเต็มไปด้วยความปรารถนา ก่อนที่ใบหน้าของทั้งสองจะดูเหยเกขึ้นเล็กน้อย

 

กึด  

กึด

ชายหนุ่มพยายามดันตัวตนของเขาเข้าไปยังร่างบางอย่างเชื่องช้า

 

กึด!

 

“อ๊ะ! เจ็บ” คนใต้ร่างบิดกายไปมาเล็กน้อยเพราะสัมผัสแปลกประหลาด หลังจากที่ส่งตัวตนเข้าไปสำเร็จ ชายหนุ่มก็รอให้ร่างบางปรับตัวซะก่อน

 

“ขอขยับตามใจเลยได้รึเปล่า” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

 

“(-/////-)” หญิงสาวไม่ได้พูดอะไร เธอได้แต่เอามือปิดหน้าตัวเองเอาไว้ด้วยเขินอาย

 

'เรื่องแบบนี้ใครเขาถามกันล่ะ

อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ (>///<)'   พีชได้แต่พึมพำในใจ ไม่กล้าแม้แต่จะพูดออกไป ทำได้แต่เพียงพยักหน้าหงึกหงักไปมาเท่านั้น และเมื่อเห็นว่าเธออนุญาต ชายหนุ่มเริ่มขยับร่างกายไปตามอารมณ์ ทันทีราวกับไม่สามารถสกัดกั้นอารมณ์ที่พยายามข่มเอาไว้ได้อีกต่อไป

 

 

เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ

 

 

“อ๊ะๆๆ” 

 

 

“อืม” เสียงเตียงกับเสียงครางกระเส่า คละเคล้าเสียงหอบหายใจแรง ของทั้งสองคนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง

 

 

เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ

 

"อึ่กๆๆ แฮ่กๆๆๆ"

 

ชายหนุ่มเปลี่ยนท่าให้ร่างบางมานั่งอยู่บนตักแทน พีชทำตามอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้ราวกับคนไม่มีสติไปแล้ว ชายหนุ่มค่อยๆ กดตัวหญิงสาวให้นั่งลง

 

“อ๊ะ!” พีช สะดุ้งตัวเกร็งผวาโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่ใบหน้าเล็กจะซุกลงกับต้นคอแกร่ง เธอรู้สึกแปลกๆ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ฟึบ

ชายหนุ่มลูบหัวเธอด้วยความแผ่วเบา ก่อนจะจับสะโพกหญิงสาวขยับขึ้นลง

 

เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ

“อ๊ะๆๆๆๆๆ”

 

“อืมม” ร่างสูงยังคงขยับกายไปตามความต้องการที่ปะทุออกมา

 

 

เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ

กิจกรรมดำเนินต่อไปเนิ่นนานอย่างไม่มีหยุดพักจนพีชรู้สึกอ่อนแรงเหลือเกิน

“ไม่ไหวแล้ว อึก! อื้อๆๆ” พีชบอกด้วยความอ่อนแรงตาปรือเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

 

 

“ขออีกครั้งนะ” ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเว้าวอน คว้ามือหญิงสาวมาขบกัดเบาๆ แต่ตอนนี้ พีช ไม่เหลือสติอะไรแล้ว เธอหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย และเข้าสู่ห้วงนิทราไปในที่สุด

 

เอี๊ยด ๆๆๆๆ ตึงๆๆๆ เอี๊ยด ๆๆๆๆๆๆ

 

“อ่าห์” คนตัวสูงส่งครางออกมาด้วยความพึงพอใจ ใบหน้าเหยเกด้วยความทรมาน เขายังคงเขยือนกายต่อไป ถึงแม้คนใต้ร่างจะหลับไปแล้วก็ตาม

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • หวงรัก ยัยเมเนเจอร์   บทที่ 10 เตือนภัยก่อนที่ฉลามวาฬจะมา️

    หวงรัก ยัยเมเนเจอร์บทที่ 10เตือนภัยก่อนที่ฉลามวาฬจะมา⚠️...............................ตั้งแต่ที่ พีช มาอยู่ที่เกาหลี ตอนนี้ก็ปาเข้าไปครึ่งปีแล้ว การงานพีชถือว่าราบรื่นมาก ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อน แต่พีชก็รู้สึกสนุกกับงานที่ทำเป็นอย่างมาก จึงมักจะถูกเอ่ยแซวว่าแรงดีไม่มีตกจากเพื่อนร่วมงานเป็นประจำ พีช เป็นคนที่ทุ่มเทกับงานเป็นอย่างมาก เพราะไม่ต้องการให้ใครตามว่าทีหลัง ว่าการทำงานของเธอไม่ได้เรื่อง พีชกลัวเรื่องนี้ที่สุด เพราะฉะนั้นจึงทุ่มเทกับงานเป็นอย่างมาก จนบางครั้ง วี ก็แอบเป็นห่วง แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ เพราะเขาก็เป็นแค่พี่ชายรุ่นพี่สำหรับเธอเท่านั้น วี ก็ยังคงพยายามขายขนมจีบให้พีชอยู่ตลอด เเต่ติดตรงที่หญิงสาวไม่เข้าใจในการกระทำของเขาบ้างเลย และยิ่งในตอนนี้รุ่นน้องสาวค่อนข้างมีชื่อเสียงในระดับหนึ่ง วีเองก็ยิ่งกังวล เพราะแค่ลำพังก่อนที่จะยังไม่มีชื่อเสียง รุ่นน้องสาวก็เนื้อหอมพอตัวอยู่แล้ว ตอนนี้เขากับรุ่นน้องสาวก็ยิ่งไกลห่างกันไปใหญ่ พีชมักจะได้รับขนมจากเหล่าไอดอลทั้งหนุ่มสาวเป็นประจำ แต่พีชไม่ใช่คนคิดมาก บางครั้งก็เหมือนจะคิดน้อยเกินไปด้วยซ้ำ รุ่นพี่หนุ่มก็อยากจะเตือนในส่

  • หวงรัก ยัยเมเนเจอร์   บทที่ 9 สุดยอดเมเนเจอร์

    หวงรัก ยัยเมเนเจอร์บทที่ 9สุดยอดเมเนเจอร์ 🚘...............................MT ENTERTAINMENT เหล่าเมเนเจอร์กำลังประชุมกัน เกี่ยวตารางงานที่ได้รับมอบหมาย โดยที่หัวหน้าเมเนเจอร์ ซึ่งก็คือ วี มีหน้าที่จัดการดูแลเหล่า Road Manager และ มีหน้าที่ตรวจสอบความถูกต้องตามตารางเวลาของศิลปินที่วางไว้ โดยหน้าที่ ที่สำคัญที่สุด คือการปรับตารางเวลาของศิลปิน การจัดการภาพลักษณ์ และ การวางแผนกิจกรรม มีหน้าที่ประสานงานตารางงานต่างๆ เพราะฉะนั้นวี กับ พีชจึงมีเรื่องให้เจอกันตลอด ซึ่งนั้นก็ทำให้วีดีใจ ที่จะได้เจอหญิงสาวแก้มยุ้ยบ่อยๆ“พีช วันศุกร์นี้ สาวๆ วีนัสมีไปออกรายการนะ""อ้อ แล้วก็ พีชต้องออกรายการกับน้องๆ ด้วยนะ ทำได้รึเปล่า?” ชายหนุ่มเอ่ยถามพีชด้วยความเป็นห่วง เพราะเป็นรายการเรียลลิตี้ที่ถ่ายทำในรถ พีชจะต้องขับรถไปด้วยในขณะที่ถ่ายทำ"แหมๆ วีไม่เห็นถามพวกพี่บ้างเลยน๊า""นั้นสิๆ น้อยใจแล้วนะเนี่ย" เหล่าเพื่อนร่วมงานเอ่ยแซวหัวหน้าหนุ่ม ที่ดูเป็นห่วงพีชจนออกนอกหน้า“ผมก็เป็นห่วงพี่ๆ เหมือนกันนะ แต่ผมรู้ ว่าพวกพี่ๆ น่ะเซียนแล้วไง” ชายหนุ่มตอบกลับยิ้มๆ แต่ทว่าใบหน้า และหูแดงของเขากลับขึ้นสีแดงนิดๆ ด้ว

  • หวงรัก ยัยเมเนเจอร์   บทที่ 8 รออยู่ตรงนั้น ฉันจะไปหาเธอ

    หวงรัก ยัยเมเนเจอร์บทที่ 8รออยู่ตรงนั้น ฉันจะไปหาเธอ...............................เมเนเจอร์คือบุคคลที่มีหน้าที่จัดการทุกอย่างของเหล่าไอดอล นอกเหนือจากการจัดการตารางงานแล้ว ยังรับผิดชอบงานทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับตารางเวลา และชีวิตส่วนตัว แต่งานของเมเนเจอร์แต่ละคน จะมีหน้าที่แตกต่างกันไปประเภทของเมเนเจอร์ส่วนใหญ่แบ่งออก เป็นเมเนเจอร์ (road manager) , หัวหน้าเมเนเจอร์, หรือ ชีฟเมเนเจอร์ และ เมเนเจอร์ระดับผู้บริหารโดยพีชได้รับมอบหมายให้เป็น Road Manager เป็นผู้ที่คอยดูแลเรื่องการเดินทางของศิลปิน โดยปกติแล้วเมเนเจอร์มือใหม่ ที่เพิ่งเริ่มทำงานจะเริ่มจากหน้าที่นี้ หน้าที่นี้มีส่วนร่วมในตารางงานทั้งหมดของศิลปิน และ อยู่กับศิลปินเกือบตลอด 24 ชั่วโมง ดูแลเรื่องขับรถ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงตารางเวลาและในสถานการณ์ที่ต้องไป จะต้องคอยรักษาความปลอดภัยของศิลปินจากแฟนคลับ หรือพวกซาแซง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เมเนเจอร์จะมีใบขับขี่ และ ต้องขับรถเก่งมากๆ เพราะฉะนั้นพีชจึงหาเวลาว่างไปเรียนขับรถ และตั้งแต่ที่เธอมาที่เกาหลี พีชได้เติบโตขึ้นมาก จากการที่ต้องจากบ้านมาไกล และ งานเมเนเ

  • หวงรัก ยัยเมเนเจอร์   บทที่ 7 จากติ่งสู่การเป็นเมเนเจอร์

    หวงรัก ยัยเมเนเจอร์บทที่ 7จากติ่งสู่การเป็นเมเนเจอร์...............................MT ENTERTAINMENTขอเรียนแจ้งให้ทราบว่าท่านผ่านการคัดเลือกเข้าเป็นพนักงานประจำของบริษัทขอแสดงความยินดี และ ยินดีต้อนรับพนักงานใหม่"...................." พีช นั่งอ่านข้อความซ้ำๆ เฝ้าคิดว่าถ้าไม่เกิดเรื่องเมื่อ 6 เดือนที่แล้วขึ้นซะก่อน เธอคงจะดีใจกว่านี้ เธอจะทิ้งโอกาสนี้ไปก็ไม่ได้ เพราะคงได้โดนเพื่อนรักซักไซ้อีกเป็นแน่ หลังจากที่ได้รับการคัดเลือก ก็จะมีการจัดอบรมข้อมูลเกี่ยวกับงานที่ต้องทำ ว่าต้องทำอะไรบ้างและ มีการเรียนเสริมการรับมือกับเหตุการณ์ต่างๆ และสิ่งที่จะสามารถช่วยเหลือไอดอลได้ในทุกสถานการณ์ พีชรู้สึกสนุกกับสิ่งที่ได้เรียน จนลืมไปซะสนิท ว่ามีอะไรกำลังรอเธออยู่ เมื่อผ่านการอบรมแล้ว ก็จะต้องเดินทางไปที่สาขาใหญ่ก็คือ MT Entertainment Korean เพื่อเข้าทำงานเป็นพนักงานเต็มตัวสนามบิน ✈พีชยืนมองน้ำแข็งไส ที่เอาแต่ยืนน้ำตาซึมไม่พูดไม่จา'เป็นไงล่ะ คะยั้นคะยอให้พีชไปดีนัก ทีนี้มาทำน้ำตาซึม'“ถ้าแข็งไม่อยากให้พีชไป พีชไม่ไปก็ได้นะ” พีชทำเป็นแกล้งแหย่“พอเลยไม่ต้องมาหาข้ออ้าง รีบไปที่เกตได้แล้ว ไปดีๆ

  • หวงรัก ยัยเมเนเจอร์   บทที่ 6 เผ่นสิคะรออะไร

    หวงรัก ยัยเมเนเจอร์บทที่ 6เผ่นสิคะรออะไร...............................08.00 น.แสงแดดอุ่นๆ ยามเช้า ลอดเข้ามาทางช่องหน้าต่าง แยงตาหญิงสาวร่างบางที่กำลังหลับสบาย"อื้อ" เธอลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความสะลึมสะลือ ร่างกายรู้สึกระบบไปหมด ลำคอแห้งผาก และในยามที่จะพลิกกาย เธอก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่เอว ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างรั้งเอาไว้อยู่ "!" มือบางคลำเข้าไปมาใต้ผ้าห่ม ก็เจอกับมือใหญ่ของใครบางคน กำลังโอบกอดเธอไว้อยู่ และ ตอนนี้ร่างกายของเธอไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น พลันภาพเมื่อคืนก็ฉายวนซ้ำขึ้นมาในหัว ราวกับเทปที่ถูกกรอกลับ พีชจำได้ทุกอย่างว่าทำอะไรลงไปบ้าง'ซวยแล้วไอ้พีช''จะทำยังไงดี' พีช คิดในใจ ตอนนี้รู้สึกว้าวุ่นใจเหลือเกิน'ต้องหนีก่อน!' คิดได้ดังนั้น มือบางก็พยายามแกะแขน ที่เกาะเกี่ยวอยู่ที่เอวคอดกิ่วออกอย่างเบามือ จนชายหนุ่มไม่ทันรู้สึกตัว เขาดูหลับลึกมาก เพราะเมื่อคืนใช้พลังงานไปเยอะ มันคงทำให้เขารู้สึกเพลีย "ฮึบ!" พีช แกะมือของชายหนุ่มสำเร็จ ก็ค่อยๆ ลุกจากที่นอนช้าๆ อีกทั้งความเจ็บกลางกาย เพราะกิจกรรมเมื่อคืน ก็ยังคงเล่นงานเธออย่างหนักตุ้บ!"อ๊ะ!" ร่างบางล้มลงไปกองกับพื้น ก่อนจะรีบปิ

  • หวงรัก ยัยเมเนเจอร์   บทที่ 5 ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า (เจ็บหน่อยนะ18+)

    หวงรัก ยัยเมเนเจอร์บทที่ 5ขอขยับตามใจเลยได้หรือเปล่า (เจ็บหน่อยนะ18+)...............................ปุ้ง!ๆๆๆๆพุถูกจุดพอดีกับวินาที ที่เผยให้เห็นใบหน้าภายใต้แมส"(⊙_⊙) !"ตุ้บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!พีชราวกับหัวใจจะหยุดเต้นทันทีที่ได้เห็นใบหน้านั้น เขาคือ คิมจองฮัน ไอดอลเคป๊อปวง 3KING เเละ เป็นเขาเมนของเธอ!" (⊙_⊙) !" พีชได้แต่นั่งอึ้งราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง ใครจะไปคิด ว่าเขาอยู่ต่อหน้าเธอในตอนนี้ เธอคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นกับเธอ มันเหลือเชื่อเกินไป"................." จองฮันก็มองเธอ ใบหน้าของเขาดูนิ่งเหลือเกิน ทั้งที่ตอนนี้เขาเองก็พยายามอย่างมาก ที่จะไม่หลุดขำกับใบหน้าของ พีช ในตอนนี้ ก่อนที่ทั้งสองจะจ้องมองกันนิ่ง ชายหนุ่มมองหญิงสาวด้วยแววตาคมราวกับสะกดให้ร่างบางไม่สามารถกระดิกไปไหนได้จนเผลอลืมหายใจ"เฮือก!" พีชถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เธอมีอาการหายใจผิดจังหวะเพราะตื่นเต้น พลันสายตาก็หันไปเห็นแก้วไวน์ข้างๆหมับ!ไม่รอช้ามือเรียวคว้าแก้วมาถือไว้ และกรอกไวน์ลงคอทันที'ฮือออ ทำไงดีๆๆๆๆ! T^T' ถึงเธอจะสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเขาจริงๆ เกิดเดธแอร์ขึ้นระหว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status